ท่านย่าก็คิดไม่ออกว่าตัวเองต้องการจะพูดอะไร ซูจ้านเหมือนกับจัดการกับความรู้สึกได้เรียบร้อยแล้ว ล้างหน้าล้างตาเปลี่ยนเสื้อผ้าสะอาดออกจากบ้านไป เขาที่ไม่ได้พักผ่อนเลยความเหนื่อยล้าบนใบหน้าจึงยากที่จะปิดซ่อนเอาไว้ ถึงแม้ว่าร่างกายจะเหนื่อยมาก แต่ความรู้สึกมันยังคงยากที่จะสงบลง ไม่อาจนอนหลับไปอย่างสงบได้เลย จากนั้นก็ต้องไปสำนักงานกฎหมายเสียแล้ว
“ทนายซูมีคนมาหาคุณ เขาอยู่ที่ห้องรับแขก” พนักงานต้อนรับพูดออกมา
ซูจ้านพยักหน้าออกมาพลางเอ่ยพูดออกไป “ทราบแล้ว”
เขาเดินเข้าห้องรับรองแขกไป คนที่รอเขาอยู่ด้านในคือคุณผู้หญิงท่านนั้นที่มาหาเขาเพื่อทำการฟ้องร้อง แต่ต่อมาในภายหลังก็ได้ถอนฟ้องไปคนนั้น
บนใบหน้าของซูจ้านไม่แสดงอารมณ์ใดๆออกมา เอ่ยถามออกไปอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร “มาหาผมมีธุระอะไรหรือเปล่าครับ?”
สีหน้าของคุณผู้หญิงดูไม่เลวเลยทีเดียว พลางลุกขึ้นมาแล้วพูดออกมาว่า “ครั้งที่แล้วได้รับความช่วยเหลือจากทนายซู นี่เป็นน้ำใจเล็กๆน้อยๆค่ะ”
เธอเอาของขวัญที่ตนเอามาวางลงไปบนโต๊ะ
ซูจ้านดันของขวัญออกไป “ไม่ได้สร้างความดีความชอบอะไรก็ไม่สมควรจะได้รับรางวัลใดๆ ผมไม่ได้ช่วยอะไรคุณเลยด้วย ไม่ต้องเกรงใจไปหรอก”
คุณผู้หญิงก็ยังคงดันของขวัญเข้ามา “มันก็ไม่ได้เป็นของมีค่าอะไรหรอก ก็แค่โสมภูเขาอย่างดีต้นนึง ทนายซูเก็บเอาไว้เถอะ”
ซูจ้านเอากล่องมาวางลงไปใต้โต๊ะ นับว่าเป็นการรับเอาไว้แล้ว เขานั่งลงพลางถามออกไป “มาครั้งนี้มีธุระอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่าครับ?”
คุณผู้หญิงส่ายหน้าออกมา “เปล่าค่ะ เมื่อตอนนั้นมาหาคุณเพื่อทำการฟ้องร้อง ก็มีเพียงแค่คุณที่กล้ารับ คนอื่นต่างพากันหลบเลี่ยงกันไปทั้งนั้น ถึงแม้ว่าสุดท้ายแล้วเพราะเรื่องต่างๆจึงต้องถอนฟ้องไปเพื่อทวงคืนความยุติธรรมให้กับลูกสาวของฉัน แต่ว่า ในตอนนี้ฉันเองก็นับว่าได้ระบายความแค้นออกไปได้บ้างแล้วด้วย ลูกสาวของฉันที่อยู่บนสวรรค์ก็ไปสู่สุคติได้แล้ว”
ซูจ้านถามออกมา “คุณหมายความว่าไง”
คุณผู้หญิงยิ้มออกมา “คุณคงยังไม่ได้อ่านข่าวแน่เลยใช่มั้ย?”
ซูจ้านไม่ได้ดู คุณผู้หญิงเอ่ยพูดออกมา “คู่ชู้เดนสุนัขคู่นั้นที่ฆ่าลูกสาวของฉัน ได้เกิดอุบัติเหตุตายไปแล้ว เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นมาเมื่อวานนี้เอง”
“งั้นเหรอครับ?” ซูจ้านไม่ได้คาดคิดมาก่อนเลย
คุณผู้หญิงเอ่ยพูดออกมา “ใช่ ทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่วจริงๆเลย ฉันได้ข่าวว่าชู้รักคนนี้หลังจากที่ได้เปลี่ยนมาเป็นตัวจริงแล้วก็ท้องไม่ได้อีกเลย เมื่อท้องแล้วก็เก็บเอาไว้ไม่ได้ หลานชายของฉันตายไปอย่างน่าอนาถ ล้วนแล้วแต่จะเป็นฝีมือของตระกูลลู่ทั้งนั้น ตอนนี้พวกเขานับได้ว่าได้รับผลกรรมกันไปแล้ว” พูดๆไปเสียงของคุณผู้หญิงแหบพร่าไปเล็กน้อย
เอ่ยถึงลูกเรื่องนี้เข้าแล้ว ซูจ้านก็ได้หลุบตาลง จงใจเบี่ยงเบนหัวข้อการสนทนาออกไป “เกิดอุบัติเหตุได้ยังไงครับ?”
“ตระกูลลู่เป็นตระกูลใหญ่ มีเงินมีอำนาจ จะต้องไม่อาจยอมรับการไร้ลูกหลานเอาไว้สืบสกุลได้อย่างแน่นอน จึงบอกว่าจะหาคนมาอุ้มบุญ เมียน้อยที่ได้เลื่อนตำแหน่งขึ้นมาก็ไม่ยอม อาละวาดออกมาอย่างหนัก คงจะได้รับจุดจบเดียวกันกับลูกสาวของฉัน ไม่ยินยอม จึงได้ตายไปพร้อมกับชายชั่วคนนั้นในระหว่างทางที่ไปหย่ากัน” ในใจของคุณผู้หญิงคิดว่าเป็นเพราะว่ากรรมตามสนอง ในใจก็รู้สึกสะใจขึ้นมาไม่น้อยเลย
คนที่ทำร้ายลูกสาวของเธอก็ไม่ได้รับจุดจบที่ดีเหมือนกัน
“ลูกสาวฉันน่าอนาถมากแค่ไหน อายุยังน้อย ลูกยังเล็กขนาดนั้น…” คุณผู้หญิงพูดไปด้วยดวงตาที่แดงก่ำ แล้วก็ได้สติขึ้นมาว่าตนพูดมากเกินไปแล้ว จึงยืนขึ้นมา “รบกวนคุณแล้วใช่มั้ย”
ซูจ้านเอ่ยออกมา “ไม่เป็นไรครับ”
“งั้นคุณไปทำงานเถอะ ฉันไม่รบกวนคุณแล้ว คนทำดีก็จะได้ดี คุณจะต้องเจอกับความโชคดีเข้ามาไม่หยุดแน่ๆเลยค่ะ” คุณผู้หญิงยิ้มพร้อมกับพูดออกมา
ซูจ้านให้พนักงานต้อนรับไปส่งแขก แล้วเขาก็กลับมายังห้องทำงาน สะสางเอกสารชุดหนึ่ง นี่เป็นคดีความที่รับมาเมื่อหลายวันก่อน
เมื่อก่อนหน้านี้เขาจะไม่รับคดีอย่างนี้ แต่เพราะว่าเขาอยากทำให้ตนยุ่งขึ้นมา จึงได้รับเอาไว้
วันนี้ก็ได้นัดเจอลูกความเอาไว้เรียบร้อยแล้ว
ลูกความของเขาเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง เธอประสบเข้ากับเรื่องที่สามีไปมีชู้ในช่วงที่ตั้งครรภ์อยู่ ตอนนี้เธออยากจะให้สามีไม่ได้สินทรัพย์ใดๆหลังจากที่ได้หย่ากันไปแล้ว
เธอเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งคนนึง ตอนที่รู้ว่าสามีนอกใจก็ไม่ได้ร้องไห้และก็ไม่ได้โวยวายออกมาเช่นกัน แต่ได้คิดที่จะยึดกุมทรัพย์สินในบ้านมาไว้ในมือเป็นอันดับแรก
“ถึงแม้ว่าคุณจะรู้ว่าสามีของคุณนอกใจ แต่ก็ยังต้องมีหลักฐานที่มีความเป็นจริงอยู่ด้วย ตอนนี้คุณอยู่ในช่วงของการตั้งครรภ์อยู่ ขอเพียงแค่ได้หลักฐานที่แน่นอนน่าเชื่อถือเรื่องที่สามีคุณนอกใจแล้ว การจะให้เขาหย่าไปโดยที่ไม่ได้ทรัพย์สมบัติอะไรเลยมันก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร”
“ได้ข่าวมาว่าทนายซูรับคดีอย่างนี้น้อยมาก ครั้งนี้คุณสามารถช่วยฉันได้ ฉันรู้สึกซาบซึ้งใจมากจริงๆ”
“ผมเป็นทนายความ ในเมื่อเอาเงินของคุณมาแล้ว ก็จะต้องพยายามเพื่อผลประโยชน์ของคุณให้ได้มากที่สุดเป็นธรรมดาอยู่แล้ว” ซูจ้านพูดออกไปอย่างไร้อารมณ์ “ตอนนี้สามีของคุณไม่รู้ว่าคุณได้รู้เรื่องที่เขานอกใจแล้ว คุณจะต้องกุมหลักฐานที่เขานอกใจเอาไว้ให้ได้ภายในระยะเวลาที่สั้นที่สุด”
“ฉันจะทำให้ได้ หลังจากนี้ยังต้องรบกวนทนายซูทำงานให้ฉันอย่างสุดความสามารถนะคะ” หญิงสาวพยุงท้องลุกยืนขึ้นมา
ซูจ้านก็รับปากออกมา
เขาให้คนไปส่งลูกความคนนี้ออกไป แล้วก็อยู่สะสางข้อมูลทรัพย์สินทั้งหมดของบ้านที่ลูกความได้ให้มาอยู่ในห้องทำงาน
พวกเขามีบ้านหนึ่งหลัง เป็นเรือนหอเมื่อตอนแต่งงาน ทางฝ่ายชายเป็นคนออกเงินซื้อ ทางฝ่ายหญิงเป็นคนตกแต่ง ผู้ชายเป็นผู้จัดการอยู่ที่บริษัทหนึ่ง รายได้ต่อปีแปดแสน ที่บ้านมีรถราคาสามแสนอยู่คันนึง มีเงินฝากอยู่ล้านกว่าๆ และก็เป็นครอบครัวที่มีมาตรฐานความเป็นอยู่ที่ค่อนข้างจะดีเลยทีเดียว เพียงแต่ต้องมาร้าวฉานกันเพราะฝ่ายชายนอกใจ
สิ่งเหล่านี้เป็นทรัพย์สินทั้งหมดของครอบครัวนี้ ตอนนี้ภรรยาคนนี้อยากจะให้สามีหย่าออกไปตัวเปล่า
เผชิญกับเรื่องอย่างนี้ยังสามารถใจเย็นได้ขนาดนี้อีก
หวืดๆ——
โทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะก็สั่นขึ้นมา
ซูจ้านหยิบขึ้นมา กดปุ่มรับสายไป เสียงรีบร้อนของป้าจี๋ดังออกมาจากทางปลายสาย “ทนายซูแย่แล้วค่ะ ท่านย่าหายไปค่ะ”
ซูจ้านขมวดคิ้วพลางเอ่ยถามออกไปด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
“ท่านบอกว่าอยากจะออกไปสูดอากาศสักหน่อย ดิฉันเลยพาท่านออกไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะ ในระหว่างนั้นท่านก็เห็นว่ามีขนมถ้วยฟูขาย บอกว่าอยากกิน ให้ดิฉันไปซื้อ ช่วงที่ดิฉันไปซื้อขนมถ้วยฟูไม่กี่นาทีท่านก็ได้หายไปแล้วค่ะ”
“ที่สวนหาแล้วหรือยัง?” ซูจ้านยืนขึ้นมาแล้วเดินออกไปข้างนอก
“ดิฉันหาแล้วค่ะ แต่ไม่เจอเลย ไม่กล้าชักช้าเลยโทรมาหาคุณ”
“ผมทราบแล้ว ป้าไปหาต่อ ผมจะไปเดี๋ยวนี้”
พูดจบเขาก็วางสายไป เปิดประตูรถขึ้นรถไป
