กับดักรักในรอยแค้น – ตอนที่ 394 ไม่ใช่คนธรรมดา / ตอนที่ 395 บุคคลอันตราย

        ตอนที่ 394 ไม่ใช่คนธรรมดา  

 

 

           เมื่อได้ยินคำพูดที่แปลกประหลาดของกงจวิ้นฉือ ฉู่เจียเสวียนก็ขมวดคิ้ว หยิบดอกไม้ขึ้นมาตรวจดูอย่างละเอียด แต่ไม่พบว่ามีความผิดปกติอะไร  

 

 

           “ดอกไม้มีปัญหาอะไรเหรอ ไม่มีอะไรนี่” ฉู่เจียเสวียนไม่เข้าใจคำพูดของกงจวิ้นฉือ ไม่เข้าว่าทำไมเขาต้องตื่นเต้นขนาดนั้น  

 

 

           “เจียเสวียน ผมจะไปหาคุณเดี๋ยวนี้” พูดจบกงจวิ้นฉือก็วางสายแล้ว เพิ่งจะถึงหน้าประตูออฟฟิศ ผู้ช่วยของเขาก็เดินเข้ามา  

 

 

           มองดูผู้ช่วย กงจวิ้นฉือเอ่ยปากทันที “คุณหาเจอแล้วเหรอ”  

 

 

           ผู้ช่วยพยักหน้า เอาข้อมูลในมือที่หาเจอให้กงจวิ้นฉือ เมื่อนึกได้ว่ามีนัดกับฉู่เจียเสวียน กงจวิ้นฉือก็ถือเอกสารเดินออกไปข้างนอกแล้ว  

 

 

           ฉู่เจียเสวียนได้ยินเสียงสัญญาณในโทรศัพท์ถูกตัด ไม่เข้าใจว่าวันนี้กงจวิ้นฉือเป็นอะไร ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าเขาแปลกๆ  

 

 

           แม้จะไม่เข้าใจ แต่ฉู่เจียเสวียนก็ยังหยิบกระเป๋าแล้วเดินออกไปข้างนอกแล้ว ได้ยินน้ำเสียงของกงจวิ้นฉือที่ราวกับร้อนรน เขาน่าจะมีเรื่องอะไรคุยกับเธอล่ะมั้ง  

 

 

           ที่ร้านกาแฟอวิ๋นซั่ง  

 

 

           ตอนที่ฉู่เจียเสวียนไปถึงก็พบว่ากงจวิ้นฉือนั่งอยู่ที่นั่นแล้ว เห็นว่าเขากำลังพลิกดูเอกสาร ฉู่เจียเสวียนเดินไปด้านข้างของเขาทันที  

 

 

           “จวิ้นฉือ คุณหาฉันมีอะไรเหรอ” ฉู่เจียเสวียนกล่าว มองดูท่าทางที่จริงจังของกงจวิ้นฉือ แล้วเดินไปนั่งที่ที่นั่งตรงข้าม  

 

 

           มองดูเอกสารบนโต๊ะ ความสงสัยในแววตาของฉู่เจียเสวียนยิ่งมีมากกว่าเดิม  

 

 

           ทันทีที่เห็นว่าฉู่เจียเสวียนมาแล้ว กงจวิ้นฉือจึงหายใจโล่งอก ละสายตาออกจากเอกสาร  

 

 

           สมองกำลังย่อยสลายข้อมูลที่เพิ่งได้อ่าน ที่แท้เฉิงเฮ่าเป็นบุคคลอันตรายจริงๆ แต่ว่าเขารู้จักกับฉู่เจียเสวียนได้อย่างไร  

 

 

           “เจียเสวียน คุณมาแล้วเหรอ” กงจวิ้นฉือมองฉู่เจียเสวียนพร้อมเอ่ย แววตาเผยความกังวล  

 

 

           เมื่อครู่ตอนที่เขาได้ยินว่าเธอได้รับดอกไม้ เขาเป็นกังวลจริงๆ ว่าเธอจะเกิดเรื่อง ตอนนี้เห็นเธอปรากฏตัวตรงหน้าของเขาแล้วเขาจึงโล่งอก  

 

 

           ฉู่เจียเสวียนพยักหน้า กวาดสายตาไปยังเอกสารที่เขานำมา หรือว่าที่เขาเรียกเธอมาเพื่อคุยเรื่องงานล  

 

 

           “คุณเรียกฉันมาทำไม? คุยเรื่องงาน?” ฉู่เจียเสวียนเอ่ยถาม สายตาที่มองกงจวิ้นฉือมีความสงสัย ยื่นมือหยิบเอกสารที่เขานำมา ขณะที่กวาดตาเห็นคำว่าเฉิงเฮ่าสองคำนี้ ม่านตาก็หดตัว  

 

 

           “เฉิงเฮ่า? คุณรู้จักเขาเหรอ” ฉู่เจียเสวียนเอ่ยถามด้วยความประหลาดใจ ถ้าหากเขารู้จักเฉิงเฮ่า ทำไมเธอถึงไม่เคยได้ยินเขาพูดถึงเลย ถ้าหากไม่รู้จัก เช่นนั้นเขาสืบเรื่องเขาทำไม  

 

 

           ได้ยินคำพูดของฉู่เจียเสวียนแล้ว เขาก็ส่ายหน้า หลังจากครุ่นคิดแล้ว เขาก็ตัดสินใจบอกฉู่เจียเสวียนเรื่องที่เผยหนานเจวี๋ยโทรมาหาเขาเมื่อคืน  

 

 

           “เจียเสวียน ผมคิดว่าผมจำเป็นต้องคุยกับคุณเรื่องนี้” สีหน้าของกงจวิ้นฉือเปลี่ยนเป็นจริงจังและขึงขัง ท่าทางราวกับว่าต้องการบอกกล่าวความลับอันยิ่งใหญ่  

 

 

           ทำเอาฉู่เจียเสวียนก็ตื่นตกใจตามไปด้วย เขาเป็นอะไรกันแน่?  

 

 

           “เกิดอะไรขึ้นกันแน่ เห็นคุณที่เป็นแบบนี้ทำให้ฉันพลอยตื่นเต้นไปด้วย” เสียงที่ชัดเจนของฉู่เจียเสวียนดังขึ้น ท่าทางของกงจวิ้นฉือทำให้รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาจริงๆ  

 

 

           “เจียเสวียน ช่วงนี้เธออยู่บ้านจะดีที่สุด หรือไม่ก็ให้ผมรับส่งคุณทำงาน เมื่อคืนเผยหนานเจวี๋ยโทรมาหาผม บอกให้ผมปกป้องคุณจากเฉิงเฮ่า ผมหาข้อมูลของเฉิงเฮ่าแล้ว เขาไม่ใช่คนธรรมดา” กงจวิ้นฉือกล่าว มองฉู่เจียเสวียนพร้อมพูดด้วยสีหน้าจริงจัง  

 

 

           น้ำเสียงไม่เคยจริงจังมาก่อน ดวงตาของเธอไม่กระพริบ  

 

 

           ได้ยินคำพูดของกงจวิ้นฉือแล้ว จู่ๆ ฉู่เจียเสวียนก็อยากหัวเราะมาก เผยหนานเจวี๋ยบอกให้กงจวิ้นฉือปกป้องเธองั้นเหรอ เขาเคยเกลียดเธอขนาดนั้น ตอนนี้มาบอกแฟนของเธอให้ปกป้องเธอให้ดี ฮ่าๆ  

 

 

           ถ้าหากเป็นเมื่อก่อน ได้ยินคำพูดของเช่นนี้ เธอจะต้องตื้นตันอย่างสุดขีดแน่นอน แต่ว่าเธอในตอนนี้ไม่ต้องการความห่วงใยจากเขา ยิ่งไม่ต้องการให้เขามาเตือนสติ  

 

 

 

 

 

        ตอนที่ 395 บุคคลอันตราย  

 

 

           “เฉิงเฮ่าเป็นคนไม่ธรรมดาจริงๆ แต่ว่าฉันกับเขาไม่มีความแค้นต่อกัน เขาจะทำอะไรฉันได้ยังไง” ฉู่เจียเสวียนเริ่มแสดงความสงสัยในใจของเธอ ใช่แล้ว เธอรู้จักเฉิงเฮ่า แต่ว่าเธอไม่เคยผิดใจกับเขา เขาจะทำอะไรเธอได้อย่างไร  

 

 

           ทันใดนั้นฉู่เจียเสวียนก็คิดว่าเผยหนานเจวี๋ยได้รับการกระตุ้นอะไรหรือเปล่า หรือเขาคิดว่าเขาทำแบบนี้แล้วเธอจะซาบซึ้งต่อเขา  

 

 

           ต่อให้เฉิงเฮ่าต้องการจะต่อต้านเธอจริงๆ แล้วยังไงเหรอ ตอนนี้เธอไม่ใช่ฉู่เจียเสวียนที่อ่อนแอน่ารังแกคนนั้นเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ตอนนี้เธอเป็นผู้หญิงที่สามารถยืนอยู่คนเดียวได้ เธอไม่จำเป็นต้องหลบอยู่ข้างหลังคนอื่นอีกแล้ว  

 

 

           เธอในตอนนี้ยิ่งไม่อยากมีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับเขา ฉะนั้นเธอเพียงหวังว่าเผยหนานเจวี๋ยจะไม่ยุ่งกับเธอก็พอ  

 

 

           กงจวิ้นฉือได้ยินคำพูดของฉู่เจียเสวียนแล้ว มองดูรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ เห็นความเกลียดชังริบหรี่ภายใต้ดวงตาของเธอ หัวใจเขาก็เจ็บปวดขึ้นมาเลือนลาง เธอยังไม่ลืมเขางั้นเหรอ ความขมขื่นกระจายอยู่ในใจโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า มันแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย ทันใดนั้นความผิดหวังก็เข้ามาแทนที่ เขาฝืนบังคับตัวเองเพื่อไม่ให้ฉู่เจียเสวียนเห็นความสิ้นหวังของเขา   

 

 

           “เจียเสวียน ผมรู้สึกว่าเรื่องนี้จะต้องไม่ธรรมดาแน่นอน ไม่อย่างนั้นเผยหนานเจวี๋ยคงไม่โทรมาหาผมด้วยตัวเองหรอก ถ้าหากไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น แน่นอนว่าดีอยู่แล้ว แต่ถ้าเฉิงเฮ่ามีเป้าหมายอะไรจริงๆ ล่ะก็ พวกเราระวังตัวไว้หน่อยจะดีกว่า ถึงอย่างไรพวกเราก็อยู่ที่แจ้งเขาอยู่ในที่มืด” กงจวิ้นฉือเอ่ยด้วยเสียงอบอุ่น  

 

 

           ไม่ว่าจะอย่างไร ขอเพียงแค่ฉู่เจียเสวียนไม่เป็นไรก็ดีแล้ว เขาไม่ต้องการให้เธอรับบาดเจ็บใดๆ  

 

 

           เมื่อคืนตอนที่ได้ยินคำพูดของเผยหนานเจวี๋ย เขาไม่ได้เก็บมาใส่ใจ แต่ว่าตอนนี้ ดูแล้วเขาไม่เชื่อคงไม่ได้ เรื่องนี้จะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน  

 

 

           ได้ยินคำพูดของกงจวิ้นฉือแล้ว ฉู่เจียเสวียนหัวเราะ ดวงตาสุกใสเผยรอยยิ้ม เธอรู้ว่ากงจวิ้นฉือเป็นห่วง และรู้ตำแหน่งของตัวเองในหัวใจของเขา พูดขึ้นทันที “เอาเถอะ ฉันจะฟังคุณ”  

 

 

           “ไม่งั้น คุณพักผ่อนอยู่บ้านสักสองสามวันเถอะ ในเมื่อตั้งแต่คุณกลับประเทศมาก็ไม่เคยได้พักผ่อนอย่างเต็มที่เลย ถ้ายังไงอาศัยช่วงนี้ให้ตัวเองได้ลาสักสองสามวันเป็นไง?” กงจวิ้นฉือเอ่ย มองฉู่เจียเสวียนตาไม่กระพริบ  

 

 

           ตอนนี้ความปลอดภัยของเธอสำคัญที่สุด ตราบใดที่เธอปลอดภัย เขาถึงจะวางใจได้  

 

 

           “ไม่เป็นไร คุณบอกว่าคุณจะรับส่งฉันทำงานไม่ใช่เหรอ อีกอย่าง ฉันยังมีวิชาป้องกันตัวนะ คุณลืมแล้วเหรอ” ฉู่เจียเสวียนคิดว่าเรื่องไม่ได้ร้ายแรงแบบที่พวกเขาคิด เพียงแต่เธออยากรู้มากว่าเฉิงเฮ่าคนนี้คิดจะทำอะไรกันแน่  

 

 

           เขาคิดจะทำอะไรกันแน่ เขาลงทุนลงแรงเพื่อให้เผยหนานเจวี๋ยรู้เป้าหมายของเขาแบบนี้ หรือว่าเพื่อฉู่อีอีงั้นเหรอ  

 

 

           “เจียเสวียน เฉิงเฮ่าเป็นพวกค้ายาเสพติด เป็นบุคคลอันตราย ตอนนั้นที่เขาออกนอกประเทศก็เพราะถูกจับกุมข้อหายาเสพติดในประเทศ ตอนนี้เขากลับมาอีกครั้ง ก็แสดงว่าเป้าหมายของเขาไม่บริสุทธิ์” กงจวิ้นฉือกล่าวอีกครั้ง แววตาที่มองเธอเผยความเป็นกังวล  

 

 

           เขารู้ว่าฉู่เจียเสวียนมีวิชาป้องกันตัว แต่ว่าสองหมัดสุดท้ายแล้วก็สู้สี่หมัดไม่ได้ เขากลัวมากจริงๆ  

 

 

           “เมื่อคืนที่เผยหนานเจวี๋ยโทรหาคุณ เขาบอกว่าเฉิงเฮ่าคิดร้ายฉันเหรอ เขาคงไม่คิดจะใช้ฉันเพื่อสู้กับเผยหนานเจวี๋ยหรอกมั้ง” ฉู่เจียเสวียนเอ่ยถามความสงสัยในใจ หลังจากครุ่นคิดในสมองอย่างรวดเร็วแล้วก็มองกงจวิ้นฉือพร้อมถาม  

 

 

           ตอนนี้ฉันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเผยหนานเจวี๋ยเลยแม้แต่นิดเดียว ทำไมเขาถึงใช้เธอมาขู่เขาล่ะ  

 

 

           เมื่อก่อนตอนที่เธอเป็นภรรยาของเขา เขาก็ไม่สนใจเธอนับประสาอะไรกับตอนนี้ เธอไม่เข้าใจแผนของเฉิงเฮ่าคนนี้เลยจริงๆ  

กับดักรักในรอยแค้น

กับดักรักในรอยแค้น

ฉู่เจียเสวียนตกหลุมรักเผยหนานเจวี๋ยตั้งแต่แรกพบ แต่ก็เพียงชื่นชมเขาจากที่ไกลๆ เท่านั้น ด้วยรู้ดีว่าคนที่เขารักอย่างสุดหัวใจคือ ฉู่อีอี ผู้เป็นน้องสาว ทว่าเมื่อสามปีก่อนฉู่อีอีกลับมาขอให้เธอช่วยปลอมแปลงการตาย และเข้าพิธีแต่งงานกับเผยหนานเจวี๋ยแทนตัวเอง จนคนอื่นพากันคิดว่าเธอจงใจ ‘ฆ่าน้องสาว’ เพื่อแย่งเขามาครอบครอง! ถึงอย่างนั้น…เธอก็ยังคิดว่านี่เป็นโอกาสได้อยู่ข้างกายเขา และดูแลเขาอย่างเปิดเผยในฐานะที่ ‘ฉู่อีอีไว้วางใจ’ ทว่าทุกอย่างไม่เป็นไปตามที่เธอคิด เผยหนานเจี๋ยเอาแต่โทษเธอและทำร้ายจิตใจเธอ จนสร้างรอยแผลในหัวใจของเธออย่างสุดประมาณ…

Options

not work with dark mode
Reset