กําเนิดนางร้าย The Birth of a Villainess
ตอนที่ 56 ความต้องการสูง
เมื่อได้ยินเสียงของหญิงสาว ทุกคนจึงหันมาสนใจหลินเสี่ยวเฟย
คนบางคนกําลังรอและคาดหวังให้เธอแก้ไขการกระทําของเธอ และทักทายคนอื่นๆในห้องโถง
แต่หลินเสี่ยวเฟยกลับไม่รีบตอบหรือลุกขึ้นจากเก้าอี้เพื่อทักทาย เธอยังคงแตะขอบถ้วยน้ําชาของเธอขณะที่ควันเล็กๆสีขาวอยู่เหนือถ้วยชา
เธอมองดูหญิงสาวที่อยู่ตรงข้ามกับเธอและส่งยิ้มให้ ก่อนจะหันไปมองท่านตาของเธอทันที “นี่เป็นเหตุการณ์ที่แปลกมาก ท่านตา ข้าไม่รู้ว่าคําทักทายของข้ามีความต้องการสูงขนาดนี้ ครั้งล่าสุดที่ตระกูลซูเห็นว่าตนสมควรได้รับมันแล้ว และบัดนี้มันควรเป็นเช่นนี้อีกแล้วหรือ”
หลินเสี่ยวเฟยใช้ดวงตาของเธอมองดูใบหน้าของผู้คนที่กําลังตกตะลึงและไม่พอใจ ในขณะที่เธอกล่าวต่อ “ถ้าข้ารู้ว่ามีคนกระตือรือร้นที่จะทักทายข้ามากขนาดนั้น ข้าคงจะพลาดอะไรในตลาดไปแน่ๆ”
“ท่าน ” หญิงสาวเกือบจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ เมื่อเธอได้ยินคําตอบที่ไม่คาดคิดของหลินเสี่ยวเฟยและต้องการจะพูดอะไรกับเธอ
อย่างไรก็ตาม หลินเสี่ยวเฟยเร็วกว่าและไม่ปล่อยให้เธอพู ดต่อ
“แล้วท่านยินดีจ่ายเท่าไหร่ สําหรับการทักทายของข้า” หลินเสี่ยวเฟยย่นดวงตาของเธอขณะที่เธอยิ้มให้กับพวกเขาอย่างแท้จริง
มารยาทที่หยาบคายของเธอเป็นที่รู้กันดีอยู่แล้วในเมืองหลวงและเป็นที่รู้กันดีสําหรับทุกคนแต่ อย่างไรก็ตาม คําพูดและมารยาทของเธอในวันนี้แย่กว่าข่าวลือมาก
ทุกคนที่พยายามช่วยหญิงสาวผู้นั้นที่พยายามจะสร้างปัญหาให้แก่หลินเสี่ยวเฟย
พวกเขาแทบจะกระอักเลือดออกจากปาก เพราะพวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าเธอจะพูดจาฉะฉานและโลภมากถึงเพียงนี้
แม้แต่ฮูหยิน ทั้งสองของตระกูลหลินค ก็ไม่สามารถใช้โอกาสนี้ทําอะไรเธอได้ เพราะก่อนหน้านี้ แผนการของพวกเธอล้มเหลวทําให้พวกเธอไม่กล้าจะสร้างปัญหาให้แก่หลินเสี่ยวเฟย
ที่ด้านข้าง หลินเฉินยูปิดปากของเขาขณะที่เขาพยายามสงบสติอารมณ์ เขาอยากจะหัวเราะและปรบมือให้กับลูกพี่ลูกน้องเขา เขาตกใจมากกับความกล้าหาญของสตรีผู้นี้
ตระกูลซ่งครอบครัวของฮูหยินสอง ซงหยานยี่เต็มไปด้วยนักวิชาการที่รับใช้ในพระราชวังและมีสายสัมพันธ์ที่ดีกับข้าราชการชั้นสูงคนอื่นๆ ดังนั้นอํานาจของพวกเขาจึงกว้างใหญ่ไพศาล
ไม่เพียงเท่านั้น แต่พวกเขายังประสบความสําเร็จใน การให้กําเนิดนางสนม ซ่งปัจจุบันเป็นหนึ่งในสตรีผู้เป็นที่โปรดปรานของจักรพรรดิ และด้วยเหตุนี้ ตระกูลซ่งจึงมักจะถือว่าตนเองมีค่าสูงและทําตัวเย่อหยิ่งต่อหน้าผู้อื่น
เมื่อมองไปที่ลูกพี่ลูกน้อง ที่มีใบหน้างดงามและส่วนชุดสีแดงในขนาดนี้ หลินเฉินยูรู้สึกภาคภูมิใจในการกระทําของเธอและอยากจะมานั่งข้างเธอ ถ้าหากว่าเขาไม่จําเป็นต้องรักษาภาพพจและมารยาทต่อหน้าผู้อื่น
น่าเสียดายที่คนอื่นไม่เห็นด้วยกับความคิดของหลินเฉินยู
ใบหน้าของคนตระกูลข่งที่มาเยี่ยมเยียน ในวันนี้กลายเป็นสีดําคล้ํา เนื่องจากพวกเขาไม่สามารถกลืนความอับอายที่หลินเสี่ยวเฟยได้ปฏิบัติต่อพวกเขาได้
“คุณหนูสี่มีจิตใจที่น่าหวาดหวั่น” คุณหญิงซ่ง น้าของซงหยานยี่กระแอมในลําคอ ท่ามกลางความอึดอัดใจ “ถ้าข้าไม่ได้เห็นฉากนี้ต่อหน้าข้า ข้าจะไม่มีวันเชื่อข่าวลือเช่นนั้นเลย”
เมื่อหลินเซียวเหมิงได้ยินดังนั้น ดวงตาของเขาก็เย็นชาเล็กน้อย เนื่องจากเขาไม่ได้คาดหวังว่า คุณหญิงซ่งจะพูดถึงข่าวลือของหลานสาวของเขาต่อหน้าเขาแบบนี้
แม้ว่าหลินเสี่ยวเฟยจะแสดงความเย่อหยิ่งและมารยาทที่หยาบคายต่อหน้าพวกเขา เขาก็อ่อนไหวต่อเรื่องที่หลินเสียวเฟยเป็นอย่างมากเขาไม่ชอบข่าวลือที่ทําลายชื่อเสียงของหลานสาวของเขาเลยถูกทําลาย
“ท่านป้าพูดอะไร” ซงหยานยี่เริ่มกล่าวและหัวเราะ หลังจากเห็นสีหน้าที่มืดมิดของหลินเซี่ยวเหมิง เราสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น ท่านจึงมาที่นี่”
เธอเปลี่ยนหัวข้อไปที่เหตุผลที่ตระกูลซ่งมาที่คฤหาสน์หลิน เพื่อหลีกเลี่ยงอารมณ์ของหลินเซียวเหมิง
ตระกูลซ่งไม่ใช่คนโง่และเข้าใจความหมายของเธอ พวกเขาขจัดความไม่สบายใจและความละอายออกจากใบหน้าของพวกเขา พวกเขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อทะเลาะเบาะแว้งกับหญิงสาวที่ยังไม่แต่งงาน และไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับโลกนี้
“อืม แน่นอน ขอบคุณหลานสาวที่มีสติและเตือนเรา” ปรมาจารย์ซ่ง ลุงของซงหยานยีตอบ
ปรมาจารย์ซ่ง จึงหันไปหาหลินเซียวเหมิง
“ท่านแม่ทัพหลิน เรามาที่นี่หลังจากได้ยินว่าท่านกําลังประสบปัญหาเล็กน้อย เช่นเดียวกับในกฎหมาย เราต้องการช่วยเรื่องนี้และพบทางแก้ไข ไม่ทราบว่าท่านแม่ทัพหลินต้องการฟังหรือไม่ “ ปรมาจารย์ซ่งกล่าวถาม
“ปรมาจารย์ซ่ง หมายความว่าอย่างไร” หลินเซียวเหมิงขมวดคิ้ว เขาไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับปัญหาเล็กๆนี้ที่เขาพูดถึง เพราะเขาไม่ได้ระบุ
“เราได้ยินมาว่าการหมั้นของคุณหนูสี่ถูกทําลาย และตอนนี้ก็มีปัญหาในการหาคู่แต่งงานที่เหมาะสม” คุณหญิงซ่งแสดงความคิดเห็น
“แล้ว?” ถามหลินเซียวเหมิง การแสดงออกของเขาปราศจากอารมณ์ใดๆ ไม่มีใครสามารถรู้ได้ว่าเขารู้สึกอย่างไรกับเรื่องนี้
น้ําเสียงของเขา มันดูไม่เย็นชาเกินไปและเต็มใจที่จะรับฟัง จากนั้นปรมาจารย์ซ่งก็กล่าวต่อ
“เนื่องจากคนของเราเป็นสะใภ้ ของตระกูลหลิน การแบ่งปันปัญหาและการแก้ปัญหาร่วมกันจึงเป็นเรื่องธรรมดา นั่นคือเหตุผลที่เรานํารายชื่อชายหนุ่มที่มีคุณสมบัติที่เหมาะสมและมีภูมิหลังที่ดีมาจากครอบครัวของเรา” ปรมาจารย์ซ่งกล่าวด้วยความกระฉับกระเฉงและภูมิใจในบุตรชายของตระกูลชาย
คนรับใช้เดินมาหยิบรายชื่อจากเขา และก้าวไปหาหลินเซียวเหมิงเพื่อมอบให้เขา
หลังจากที่หลินเซียวเหมิงเหลือบมองชื่อเหล่านั้น เขาเรียกหลินเสี่ยวเฟย “เฟยเอ๋อ มาตรงนี่และดูรายชื่อเหล่านี้”
อย่างไรก็ตาม หลินเสี่ยวเฟยไม่ได้ลุกขึ้นทําตามที่เขาบอก และยังคงนั่งบนเก้าอี้ของเธอ
“ท่านตา ข้าเหนื่อยเกินไป หลังจากที่เดินมา ข้าไม่คิดว่าข้าจะอยากดู” หลินเสี่ยวเฟยหัวเราะเบาๆ และกล่าวยังไม่มีความเคารพ
