ตอนที่6
ในขณะที่ครุ่นคิดอยู่ร่างกายผมก็เอื้อมมือไปที่หน้าต่างที่โผล่มาโดยสัญชาตญาณ มือของผมหยิบขวดยาออกมาจากหน้าต่างและดื่มมัน การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นในขณะที่ผมกินยา การเต้นของหัวใจช้าลง สิ่งที่ประหลาดที่สุดคือบาดแผลที่ค่อยๆหาย แม้จะเป็นยารักษาขั้นต่ำ ในไม่ช้าผมก็แข็งแรงขึ้นกว่าเดิม แม้ว่าผมจะหนีไปได้ แต่ผมมั่นใจว่าก็อบลินตัวนั้นจะต้องตามหาผมแน่นอน เขาจะต้องมั่นใจว่าจะสามารถกำจัดผมได้อย่างง่ายดายเพราะเขาไม่รู้ว่าตอนนี้ผมหายดีแล้วและผมยังมีอาวุธถึงสองชิ้น มันคุ้มค่าที่จะเสี่ยง ก็อบลินตัวนั้นไม่มีมีดและเขากำลังจะหมดแรงเพราะวิ่งไล่ตามผม ผมสามารถเอาชนะก็อบลินได้มากกว่าสิบตัวเพราะผมสามารถฟื้นฟูพละกำลังได้ด้วยการกินพวกมัน เมื่อจบการต่อสู้แต่ละครั้งสถานการณ์ของผมไม่เหมือนกัน พวกเขาไม่มีทักษะการล่า ผมยืนขึ้นพร้อมกับมีดในมือและขวดยาเปล่า มันจะเป็นอาวุธที่ทรงพลัง ผมเริ่มเดินไปตามทางเดิมอย่างช้าๆ โดยแสร้งว่ากำลังอยู่ในภาวะวิกฤต ผมลดท่าทางลงและจับอาวุธในมือไว้แน่น
“กีย์ กียับ?”
ผมโยนขวดไปที่ใบหน้าของก็อบลิน ขวดแตกกระจาย เศษแก้วไปปักอยู่ที่ดวงตาของเขา
“กิก กี๊!”
เขากรีดร้องและยื่นมือมาข้างหน้า ตอนนี้เป็นโอกาสของผม! ผมฟาดมีดลงไปที่เขา มือของผมเจ็บราวกับมันจะฉีกขาดแต่คงเทียบอะไรไม่ได้กับความเจ็บปวดของก็อบลินตัวนั้น
“โอ้ อา!”
เขาอาเจียนและชัก ดวงตาของเขาเปื้อนเลือดแต่มันยังไม่ปลอดภัยที่จะขยับเข้าไปใกล้เขา ดังนั้นแทนที่จะเข้าไปใกล้และเอามีดแทง ผมเลือกวิธีอื่นในการจัดการเขา มีหินอยู่ทุกหนทุกแห่ง ผมหยิบก้อนหินขึ้นมาและโยนไปที่เขา มันอาจจะดูน่าเบื่อ แต่มันเป็นทางเดียวที่ผมจะชนะ ความพยายามที่สิ้นหวังของผมเป็นผลมากกว่าที่ผมคิด
(คุณได้รับ 100 ค่าประสบการณ์)
(คุณได้รับ 10 เหรียญทองแดง)
(Level up!)
(คุณได้รับทักษะนักดาบระดับเริ่มต้น)
(คุณได้รับทักษะการขว้างสิ่งของระดับเริ่มต้น)
ในขณะนั้นผมรู้สึกมีความสุขราวกับได้เกิดใหม่อีกครั้ง เลเวลอัพ! มันเป็นพรที่ช่วยให้ผมรอดจากดันเจี้ยนนี้! ยิ่งไปกว่านั้นผมได้สองทักษะใหม่!
(นักดาบระดับเริ่มต้น Lv.1)
(ความสามารถในการใช้ดาบ หากคุณจับดาบบ่อยครั้งทักษะของคุณจะเติบโตขึ้นและยิ่งระดับทักษะสูง ความสามารถในการเป็นนักดาบจะเพิ่มขึ้นมากเท่านั้น)
(ทักษะการขว้างสิ่งของ Lv.1)
(ความสามารถในการขว้างสิ่งของ ทักษะของคุณจะเพิ่มขึ้นเมื่อคุณขว้างมากขึ้น)
ไม่อยากจะเชื่อเลย! ความฝันเป็นจริงที่จะมีทักษะการต่อสู้และความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้น ท้ายที่สุด Ebon Heart และการล่าก็เป็นทักษะพิเศษ ผมดึงมีดที่แทงก็อบลินออกมาเช็ด จากนั้นเรียกหน้าต่างคลังสินค้าและเก็บมันเข้าไป ผมเป็นผู้ชนะ ผมประสบความสำเร็จในการเอาชนะศัตรูที่แข็งแกร่งกว่าผม
“ฮ่า ผมจะเพลิดเพลินกับอาหารมื้อนี้”
(ความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้น 1 เท่า)
(หลังกินศัตรูที่แกร่งกว่าผมเป็นผลทำให้ผมได้รับความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้น)
(คัง ชิฮา / เฟท)
(ก็อบลิน Lv. 6)
(ความแข็งแรง – 13, สุขภาพ – 15, เวทมนตร์ – 5, โชค – ???)
(ทักษะ – Ebon heart, การล่า, การหนี, นักดาบ, การขว้างสิ่งของ Lv. 1)
ผมยังคงอ่อนแอ แต่เมื่อเทียบกับครั้งแรกที่ผมลืมตาตื่นขึ้นมาที่นี้มันพัฒนาขึ้น ผมยิ้ม ยิ่งแข็งแกร่งก็หมายถึงคุณมีแนวโน้มที่จะอยู่รอด ตอนนี้ผมต้องฆ่าก็อบลินอีก 3 ตัวเพื่อทำเควสให้เสร็จ
“ฮื้ม?”
ทำไมจอหน้าต่างถึงไม่โผล่มาเมื่อผมกินก็อบลินเสร็จ ผมเรียกเควสมาเพื่อตรวจสอบ เนื้อหาของเควสไม่อัพเดต กล่าวอีกนัยคือเขาไม่ใช่แค่ก็อบลินแต่เป็นก็อบลินที่อัพเกรดแล้ว พวกเขาให้ค่าประสบการณ์มากมาย ยิ่งไปกว่านั้นแม้ผมจะฆ่าไปหนึ่งตัว แต่มันก็ไม่เพิ่มเข้ามาในภารกิจของผม ผมต้องมีเลเวล 20 เป็นอย่างน้อยถึงจะปลอดภัย ผมจะไปล่าและกินก็อบลินอีก แต่ตอนนั้นหัวใจผมเต้นแรง ราวกับ Ebon Heart จะเตือนผม ร่างกายของผมแข็งทื่อไปหมด หลังจากนั้นไม่นานผมก็รู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่แข็งแกร่งกว่าก็อบลินที่ผมเพิ่งฆ่าไป
ผมแทบกลั้นหายใจ ผมค่อยๆเอนตัวไปข้างหลังเบาๆ เพื่อไม่ให้ก้าวพลาดเหยียบก้อนหินจนส่งเสียงผิดจังหวะอีกครั้ง ถ้าผมถูกจับได้ ผมมั่นใจว่ามันจะจบลงแน่นอน แม้แต่ก็อบลินที่ได้รับการอัพเกรดตัวนั้นก็ยังต้องตาย มันยากเกินที่จะเอาชนะ ความเงียบกลายเป็นช่วงเวลาเปราะบางและดูเหมือนน้ำตาผมจะไหลออกมาแล้ว ผมกลั้นสะอื้นเอาไว้ ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมเคลื่อนไหวร่างกายอย่างช้าๆ
มอนสเตอร์ตรงข้ามทางเดินดูเหมือนจะไม่สังเกตเห็นผม ผมไม่สามารถดีใจได้ ในตอนนี้ทำได้แค่มุ่งหน้าหนีไปให้ไกลที่สุด ผมสงสัยว่าตัวเองจะได้รับทักษะอื่นหรือไม่ แม้ว่าผมจะมีมีดแต่มันก็ไม่เพียงพอต่อการอยู่รอด ผมทำได้แค่สงบสติอารมณ์ ผมตายได้ทุกเมื่อเพียงแค่พยายามผ่านเควส เพียงเพราะผมเป็นมอนสเตอร์ที่อ่อนแอที่สุด
‘บ้าเอ๊ย ผมจะต้องเข้มแข็ง!’
ผมลังเลว่าขีดจำกัดของผมในฐานะก็อบลินจะมากแค่ไหน หลังซ่อมมีดเสร็จผมก็เริ่มเดินทางต่ออีกครั้งโดยหวังว่าจะพบก็อบลินที่อ่อนแอกว่าผม
