ตอนที่102
คลื่นกระแทกเข้ามาอีกครั้ง ผมหลีกเลี่ยงมันโดยใช้ทักษะกระโดดและการวิ่งของสัตว์อสูรในเวลาเดียวกัน เป็นอีกครั้งที่ผมก้าวขึ้นไปในอากาศและตอนนี้ก็เห็นเขาอยู่ตรงหน้าผม
ผมรู้วิธีจัดการกับสิ่งนี้แล้วและผมก็มั่นใจว่าจะไม่พึ่งพาเงา
วิถีทั้งหมดที่เขาเหวี่ยงไปในอากาศกลายเป็นเคียวมานาและบินมาที่คอของผม ในขณะนั้นผมใช้มานา 50% เพื่อเปิดใช้งานเวทมนตร์เปลวไฟระดับกลาง เปลวไฟโอบทุกคนรอบตัว
[บัดซบ! คุณคิดว่าคุณสามารถเผาฉันด้วยเปลวไฟที่อ่อนแอได้หรือไม่
อีกครั้งการรวมกันของเวทมนตร์ลวงตาและแฟรี่เทลเหลือเพียงการปรากฏตัวและภาพลวงตาของผมเท่านั้น ในระยะใกล้นี้กับดักไม่ควรทํางาน แต่ตอนนี้จะเป็นเช่นนั้น
[นั่นแหละ!]
เคียวหลายสิบเล่มพุ่งเข้ามาที่ภาพลวงตาของผม ดี เขาตรวจไม่พบผม
ตอนนี้พื้นที่ในพื้นที่หนึ่งเต็มไปด้วยไฟไม่มีเงาใด ๆ เกิดขึ้น แม้จะอยู่ที่นั่น แต่ก็ยังห่างไกลจากจุดที่เรากําลังต่อสู้อยู่
กลยุทธ์นี้อยู่ได้ไม่นาน
เมื่อหลีกเลี่ยงเคียวที่บินอยู่เหนือศีรษะผมก็กระโดดขึ้นไปในอากาศ การใช้ทักษะแฟรี่เทลและทักษะเซอร์ไพรส์ทําให้ผมกลายเป็นหมอกควันในเปลวไฟโดยที่การวิ่งสัตว์อสูรยืนอยู่บนขาทั้งสอง ข้างของผม การใช้ทักษะกระโดดสร้างการตั้งหลักในอากาศ ผมเตะมัน
(การวิ่งของสัตว์อสูรขั้นกลางยกระดับเป็นระดับ 10 และพัฒนาเป็นการวิ่งของสัตว์อสูรขั้นสูง!การเร่งความเร็วและการหยุดนิ่งสามารถจัดการได้มากกว่า หากคุณใช้ทักษะการวิ่งนี้ควบคู่กับทักษะการเคลื่อนไหวอื่น ๆ ความสามารถจะเพิ่มขึ้น!)
(ยินดีด้วย! คุณได้ปฏิบัติตามเงื่อนไขในการสังเคราะห์ทักษะระดับสูงพิเศษแล้ว!)
ตอนนี้ผมไม่เห็นหน้าต่างการแจ้งเตือน ไม่มีเวลาสําหรับการสังเคราะห์ทักษะระหว่างการต่อสู้
เคียวสีดําจากเปลวไฟวิ่งเข้ามาในร่างกายของผม แน่นอนผมคาดหวังไว้ มันเป็นเพียงหนึ่งในพลังที่ยมทูตมี แต่ในระดับนี้จะไม่สามารถเจาะเกราะการล้างบาปด้วยเลือดได้ อันที่จริงมันไม่ได้สร้างความเสียหายมากนัก เคียวสามารถใช้เป็นเครื่องเตือนใจถึงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมเมื่อเทียบกับยมทูต
ปัญหาคือมันสายเกินไปที่เขาจะสังเกตเห็น
ช่วงเวลาที่ยมทูตฟื้นคืนเคียวเขาดูประหลาดใจขณะที่ผมเหวี่ยงมานาทั้งหมดลงในเงาโลหิต
[อะไร?!]
ในการแกว่งครั้งเดียวผมตัดคอของยมทูตออกจากร่างของเขาได้สําเร็จ
(คุณได้รับ 250,109 ค่าประสบการณ์)
(คุณได้รับ 500 เหรียญทอง)
(คุณได้รับอัญมณี Pelcadia (สีดํา)
(คุณได้รับเสื้อคลุมของยมทูต)
ผมมองไปข้างหลังเหยียบย่ําร่างของยมทูตที่ล้มลงไปกองกับพื้น
ผมได้ทําส่วนของผมแล้ว ดังนั้นผมจึงคิดว่าถึงเวลาแล้วที่จะต้องช่วยคู่ของผม
นั่นคือสิ่งที่ผมคิดแต่ลีชานยูกําลังพัฒนาเป็นหมาล่านรกเมื่อผมไปถึงที่นั่น
เมื่อไหร่ที่ลีชานยูและพวกหมาล่านรกต่อสู้กันอย่างเงียบๆ?
ผมพยายามคิดหาคําตอบ แต่ก็ยอมแพ้ ยมทูตนั้นแข็งแกร่งพอที่จะรับประกันค วามสนใจทั้งหมดของผมมันมีพลังมากพอที่จะตัดคอของผมตอนที่ผมไม่ทันระวังตัว ผมเชื่อใจชานยูดังนั้นผมจึงไม่ต้องคิดมาก
แต่เขาไม่ได้คิดเกี่ยวกับการเอาชนะหมาล่านรก เขาแข็งแกร่งอย่างแน่นอน แต่หมาล่า นรกก็เป็นสายพันธุ์ที่มีเลเวลสูงหายากเช่นกัน มันจะเป็นความสําเร็จที่ไม่เพียงแค่หนึ่งแต่มเจ็ดในเวลาเดียวกัน
แต่ตอนนี้ล่ะ? หมาล่านรกสี่ตัวตายอยู่บนพื้นและอีกสามที่เหลือล้อมรอบชานยูจากทุกด้านราวกับจะปกป้องเขาในขณะที่เขาวิวัฒนาการ
เสียงร้องโหยหวนของเขาออกมาไม่เหมือนเสียง มันเป็นวิวัฒนาการที่ถูกต้อง เขาสูงขึ้นเล็กน้อยรูปร่างและปริมาตรของกล้ามเนื้อหนาขึ้นเช่นเดียวกับที่ซ่อนของเขา สิ่งที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดคือสีขนซึ่งเป็นสีดําไหม้เกรียม
บอกตามตรงว่าผมตกใจเล็กน้อย
ความเต็มใจและการเติบโตอย่างรวดเร็วของเขาได้รับการยอมรับอย่างเต็มที่ แต่ผมไม่คิดว่าเขาจะมีวิวัฒนาการก่อนผม เขาอ่อนแอกว่าผมไม่ใช่เหรอ
แน่นอนว่าวิวัฒนาการไม่ได้หมายความว่าเขาจะแข็งแกร่งกว่าผมในพริบตา แต่การที่เขาวิวัฒนาการก่อนนั้นน่าประหลาดใจ รู้สึกเหมือนว่าตัวเองล้าหลัง
ผมกําลังวางตนเหนือเขาโดยปริยายและมันก็เป็นความจริง ผมแข็งแกร่งขึ้นอย่างแน่นอนและผมเชื่อมั่นว่าผมอยู่ข้างหน้าเขาเมื่อล่ามอนสเตอร์การพัฒนาและเจาะลึกลงเข้าไปในดันเจี้ยนแต่ตอนนี้เขาได้พัฒนาไปแล้วรู้สึกเหมือนว่าผมได้รับค่าตอบแทนจากราคาของความหยิ่งผยองของตัวเอง
ผมรู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่ตระหนักถึงความหยิ่งผยองของผมก่อนที่มันจะสายเกินไป เมื่อเพื่อนร่วมงานมีการวิวัฒนาการผมรู้สึกดูถูกตัวเองเท่านั้นที่รู้สึกอายและหงุดหงิดมากกว่ามีความสุขภายในตัวผมมีความปรารถนาที่จะรีบร้อนวิวัฒนาการ ผมหลอกตัวเองไม่ได้ดังนั้นจึงตัดสินใจยอมรับว่าตัวเองอิจฉาเขา
ความอิจฉาไม่ได้เลวร้าย มันเป็นหนึ่งในแรงจูงใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่สามารถกระตุ้นให้เกิดการกระทําในเชิงบวกหรือเชิงลบ สิ่งสําคัญคือต้องจัดการพฤติกรรมของคุณด้วยตัวเองเพื่อกําหนดแนวทางปฏิบัติที่ดีที่สุดโดยการวิเคราะห์เป้าหมายของความอิจฉาตัวเองและสิ่งแวดล้อม
เนื่องจากชานยูเป็นเพื่อนร่วมงานของผม ผมจึงต้องใช้ความอิจฉาของตัวเองเพื่อทําการกระทําในเชิงบวก กล่าวอีกนัยหนึ่งผมต้องพัฒนาอย่างรวดเร็ว ถ้าเป็นเช่นนั้นก็จะไม่มีปัญหาอีกต่อไป การเข้มแข็งเป็นเป้าหมายที่ผมตั้งไว้สําหรับตัวเอง มันเป็นสิ่งที่พึงปรารถนาที่สุดสําหรับลีชานยูและผม
