ตอนที่13
ตามที่คาดไว้คำอธิบายทักษะยืนยันความสงสัยของผม ช่วงเวลาที่ผมได้รับพลังสายฟ้าผมรู้ทันทีว่าจะใช้มันอย่างไรผมนึกภาพมือซ้ายของผมที่ยื่นออกไปในอากาศเหมือนน้ำที่ออกจากสปริงที่พุ่งออกมา
ผมเรียกสายฟ้าจากส่วนลึกของร่างกายมาที่แขนของผม เปลี่ยนรูปร่างให้คมขึ้นและเร็วขึ้น และผมก็ยิงมันผ่านฝ่ามือไปในอากาศ! สายฟ้าของผมสว่างขึ้นในอากาศชั่วขณะ ผมมองไปที่มันและเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ!
มันแตกต่างจากการต่อสู้ด้วยดาบและการขว้างมีด สิ่งที่มนุษย์ธรรมดาไม่สามารถทำได้แต่ตอนนี้มันเป็นไปได้ด้วยมือของผม ความรู้สึกที่ดีอกดีใจกลืนกินผม สายฟ้านั้นแรงพอที่จะโจมตีศัตรูที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งเมตร
การทดสอบนี้ทำให้ผมรู้ว่าผมเสียมานาไปครึ่งหนึ่งแล้ว ก็อบลินนักรบนั้นแตกต่างออกไป เขารวดเร็วและทรงพลัง มันก็ทำให้ผมรู้ว่าในไม่ช้าผมก็จะทำได้เช่นกัน
วันหนึ่งผมจะมีพลังมากเท่าก็อบลินนักรบ จากนั้นผมก็มองไปที่หน้าต่างการแจ้งเตือนครั้งสุดท้าย
(การล่าก็อบลินนักสู้ 4/100]
ตั้งแต่ผมได้รับเควสผมกินก็อบลินนักสู้แปดตัวและฆ่าแค่สี่ตัว แม้จะประสบความสำเร็จนี้
แต่มันก็น่าผิดหวังที่รู้ว่าผมยังต้องฆ่าก็อบลินนักสู้อีก 96 ตัว แทนที่จะคิดถึงความผิดหวัง ผมตัดสินใจคิดถึงทักษะที่ได้มาใหม่ ความคิดของมันทำให้ผมรู้สึกสงบ
ทักษะสายฟ้าที่ได้มาใหม่เป็นข้อดีอย่างยิ่งในการต่อสู้ของผมเพราะมันจะจัดการศัตรูได้จากระยะหนึ่งเมตร ผมรู้ดีว่าเวทมนตร์นี้จะทำให้ศัตรูตกใจมากแค่ไหน ผมไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปเท่าไหร่แล้ว ดันเจี้ยนมืดดังนั้นจึงไม่สามารถทราบเวลาที่แน่นอนได้ ผมไม่ได้นอน ผมพยายามอย่างเต็มที่เพื่อไม่ให้หลับไป ผมเหนื่อยมากและมันก็ยากขึ้นเรื่อยๆ
ผมกลัวที่จะวิ่งเข้าหาศัตรูที่แข็งแกร่งกว่าผม ผมจะไม่มีวันลืมการเผชิญหน้ากับก็อบลินนักรบ ผมแน่ใจว่าได้ใส่ใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวผมเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดความผิดพลาดแบบเดิมอีก จากนั้นผมก็ฆ่าและกินก็อบลินนักสู้ ฆ่าและกิน ฆ่าและกิน ฆ่าและกิน
นั่นคือหลักการพื้นฐานของผมตอนนี้ ผมใช้เวทมนตร์สายฟ้า การต่อสู้ด้วยดาบและทักษะการขว้างมีดจนกระทั่งผมมีความแข็งแกร่งและมานาต่ำจากนั้นก็เติมเต็มตัวเองด้วยการล่า มันช่างระทมทุกข์เหลือเกิน ผมจึงเลิกคิดถึงตัวเองและสถานการณ์ของผม ผมคิดแต่จะหาศัตรู ฆ่าพวกมันและกินพวกมันซะ จากนั้นเมื่อถึงจุดหนึ่งทักษะใหม่ก็ปรากฏขึ้น
(คุณได้รับทักษะเบื้องต้นในสถานะเริ่มต้น)
(คุณได้รับทักษะการตรวจจับระดับเริ่มต้น)
(คุณได้รับสกิลเซอร์ไพร์สระดับเริ่มต้น)
(สถานะพื้นฐานการต้านทานสิ่งผิดปกติ Lv.1)
(คุณจะสามารถต้านทานได้เล็กน้อยในทุกสภาวะ ยิ่งระดับทักษะสูงความน่าจะเป็นที่จะประสบความสำเร็จในการต่อต้านก็จะยิ่งสูงขึ้น)
(การตรวจจับระดับเริ่มต้น Lv.1)
(ระบุการทำงานของสมองและกับดักในรัศมี 5 เมตร ยิ่งระดับทักษะสูงขึ้นระยะและความแม่นยำก็จะยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น)
(ทักษะสายฟ้า Lv.1)
(โจมตีศัตรูที่ซ่อนอยู่ ยิ่งระดับทักษะสูงเท่าไหร่ผลก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น)
ผมเคยชินกับการตรวจจับและการโจมตีที่น่าประหลาด ดังนั้นผมจึงรู้สึกตื่นเต้นที่ได้รับมัน อย่างไรก็ตามผมยังไม่คุ้นเคยกับการต้านทางสิ่งผิดปกติแต่ในไม่ช้าผมก็ตระหนักถึงความผิดพลาดที่ทำจนถึงตอนนี้ ผมนอนอยู่ตลอดเวลา!
เห็นได้ชัดว่าเป็นวันหรือสองวัน ผมตระหนักว่าในช่วงเวลาอันยาวนานของการต่อสู้กับการอดนอนผมได้ฟื้นความแข็งแกร่งด้วยพลังแห่งการล่าในขณะที่เลเวลอัพ ผมรู้แล้วว่าผมต้องฝืนนอน ไม่ว่าผมจะถูกสาปเป็นอัมพาตหรือถูกพิษผมรู้ว่าผมต้องต่อต้านมัน
ผมตะลึงกับข้อเท็จจริงนี้ ความจริงที่ว่าผมต่อต้านการนอนหลับ! การได้รับทักษะใหม่ๆ ทำให้ผมแข็งแกร่งขึ้นและนี่คือปัจจัยผลักดันของผม การแข็งแกร่งขึ้นคือรางวัลของผมสำหรับการขาดการนอนหลับ หลังจากนั้นเมื่อเวลาผ่านไปผมรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อม ก็อบลินนักสู้สามตัวกำลังเดินทางไปเจอก็อบลินนักสู้อีกหนึ่งตัว
ผมใช้ทักษะการตรวจจับเพื่อเข้าใจสถานการณ์ก่อนที่จะเข้าสู่การต่อสู้ ทักษะการตรวจจับเริ่มต้นเติบโตเร็วที่สุดในบรรดาทักษะของผมและไม่นานมานี้มันอยู่ที่ระดับ 6 ตอนนี้สามารถตรวจจับได้ไกลถึงรัศมี 10 เมตรรอบตัวผม
“ อีกไม่นานผมจะทำภารกิจสำเร็จ”
ผมรู้สึกขัดแย้ง จริงๆแล้วผมมั่นใจในการต่อสู้กับก็อบลินนักสู้สามคน น่าแปลกที่การรวมพลังของการขว้างมีดและการต่อสู้ด้วยดาบซึ่งสูงกว่าเวทสายฟ้าของผมก็เพียงพอที่จะชนะ ที่สำคัญที่สุดในขณะที่ทำภารกิจสำเร็จระดับและสถานะของผมก็เติบโตเร็วกว่าก็อบลินนักสู้ทั่วไป
ถ้าผมย้ายไปที่อื่นแทนที่จะต่อสู้กับก็อบลินนักสู้สามตัว ในเวลาเดียวกันผมสามารถเผชิญหน้ากับก็อบลินนักสู้หนึ่งตัวได้อย่างปลอดภัย คงเป็นเรื่องโง่เขลาที่จะเลือกเส้นทางที่อันตรายกว่าเมื่อมีทางเลือกที่ปลอดภัยกว่า
ผมพยักหน้าให้กับความคิดของตัวเองและเดินไปที่ข้อความอื่น แต่ก็เช่นเดียวกันกับก็อบลินนักสู้ทั้งสามที่อยู่อีกทางหนึ่ง
