ตอนที่24
‘ห้า.’
มันเป็นเรื่องยากถ้าก่อนที่ผมจะได้ชุดเกราะ แต่ตอนนี้มันแตกต่างออกไป พลังโจมตีของผมแข็งแกร่งและการป้องกันของผมตอนนี้แข็งแกร่งพอที่จะเคลื่อนที่ต่อไปได้แม้จะโดนโจมตีก็ตาม ไม่ใช่ความหยิ่งผยอง แต่เป็นความมั่นใจ
‘แน่นอนผมยังควรระวังอยู่นะ’
ผมจดจ่อกับศัตรูทั้งห้าที่วิ่งผ่านทางเดินและในช่วงเวลาสั้น ๆ ผมก็คิดได้ว่าผมจะเคลื่อนไหวอย่างไรเพื่อให้ได้รับความเสียหายน้อยที่สุด ตัวหนึ่งวิ่งไปข้างหน้าตัวเดียว แต่โชคดีที่เป็นอย่างที่ผมคาดไว้ ผมวางดาบตรงคอของก็อบลินนักรบ ผมไม่สามารถใช้เวลาในการยึดมั่นกับก็อบลินตัวเดียวได้ได้ การโจมตีของผมต้องมีประสิทธิภาพมากที่สุด
“ ค๊าาาาาาาาา!”
(คุณได้รับ 1,014 ค่าประสบการณ์)
(คุณได้รับ 83 เหรียญทองแดง)
ผมดึงดาบออกมาและย้อนกลับไปมีก็อบลินนักรบตัวหนึ่งที่ใช้ขวาน ใบมีดหนาค่อนข้างช้า แต่ถ้าใช้อย่างถูกต้องมันจะมีผลกระทบที่รุนแรงกว่าเมื่อเทียบกับดาบ ทันใดนั้นผมพบว่าตัวเองยิงสายฟ้าสีดำใส่พวกเขาโดยอัตโนมัติ สายฟ้าสีดำเป็นเทคนิคที่โจมตีศัตรูทั้งหมดในระยะใกล้ เพราะพวกเขาอยู่รอบตัวผมทั้งสี่คนจึงถูกสายฟ้าสีดำโจมตีพร้อมกัน พวกเขาสองคนเป็นอัมพาตหลังจากตกใจกับสายฟ้า พวกเขาล้มลงเสียงดังน่าเศร้าที่อีกสองคนไม่ได้ผล แต่อย่างน้อยผมก็มีศัตรูสองคนที่ล้มลงชั่วคราวในนัดเดียว
“ โอ้อา!
“ คี – ไอ – ยี่!”
ผมเผชิญหน้ากับก็อบลินนักรบที่ถือขวานขวานและก็อบลินนักรบที่ถือดาบ! ผมจัดการตัวถือตีขวานก่อน มันส่งขวานบินไปในอากาศ! ตัวที่มีดาบดูเหมือนจะรอให้ผมหลีกเลี่ยงขวานที่ตกลงมาก่อนที่จะขยับตัว ผมรีบกระโดดไปด้านข้างและฟาดด้ามขวานไม้ลงก่อนที่จะคลิกใบมีดออกไป พวกเขาจะไม่สามารถใช้งานได้อีกต่อไป
“ เฮ้!?”
ก็อบลินนักรบขวานกลายเป็นบ้าเมื่อเห็นอาวุธที่แตกหักของตัวเอง เขารีบมาที่ผม สิ่งที่ผมรออยู่ ผมยืดดาบมหึมาของผมผ่านคอของเขา
(คุณได้รับ 1,200 ค่าประสบการณ์)
(คุณได้รับ 1 เหรียญเงิน 10 เหรียญทองแดง)
ในขณะนั้นนักรบที่เป็นอัมพาตลุกขึ้นยืนผลของเวทย์มนตร์ได้สิ้นสุดลง ผมก้าวถอยหลังอีกครั้ง
“ คี – ไอ – ยี่!”
เนื่องจากพวกเขาได้รับผลกระทบจากการโจมตีของสายฟ้าสีดำจากการอยู่ใกล้กันมากเกินไปพวกเขาจึงแยกจากกันในครั้งนี้ด้วยความระมัดระวังมันดีกว่าสำหรับผม ผมมั่นใจว่าผมสามารถจัดการได้อย่างไม่ยากเย็นแบบตัวต่อตัว ผมโจมตีตัวหนึ่งด้วยดาบของผม
ตอนนั้นก็อบลินนักรบที่อยู่ข้างหน้าผมยกดาบขึ้นเพื่อเหวี่ยงอย่างหนัก ดาบของเขาส่องแสง Ebon Heartสั่นสะเทือนหนึ่งครั้ง ผมสามารถอ่านวิถีของดาบได้และผมพร้อมที่จะป้องกันมัน แต่ผมเชื่อในหัวใจของเอบอนและสัญชาตญาณของผม แทนที่จะโจมตีต่อไปผมใช้ทักษะกระโดดเพื่อกลับมา
ร่างกายของผมปลิวว่อนราวกับถูกบางสิ่งลาก ดาบที่แกว่งไปมาของก็อบลินนักรบพลาดไปและดาบของมันก็กระแทกพื้นแทน พื้นดินที่โดนไฟไหม้และระเบิดด้วยแสง
“ เคอร์……!”
ผมกระโดดลงอย่างปลอดภัยจากการใช้ทักษะกระโดดและจ้องไปที่พื้นดินที่ลุกเป็นไฟ ผมแปลกใจ เห็นได้ชัดว่านั่นเป็นการโจมตีโดยใช้มานา พูดอีกอย่างคือสกิล! ในขณะเดียวกันนักรบอีกสองตัวก็กระโดดไปข้างหน้า พวกเขายกดาบขึ้นเช่นกัน แต่ผมไม่รู้สึกถึงพลังเวทย์มนตร์ใด ๆ ที่มาจากการโจมตีของพวกเขา ผมหัวเราะเยาะพวกเขาและเหวี่ยงดาบของผมเพื่อทำให้อาวุธของพวกเขากระเด็นออกไป
“ กิกี๊!”
ก็อบลินนักรบหน้าโง่จ้องไปที่ดาบของเขาบินไปในอากาศ นอกเหนือจากทั้งสองตัวแล้ว ก็อบลินนักรบที่มีทักษะก็เริ่มเข้ามาใกล้ผมอีกครั้ง ดาบของเขาส่องแสงอีกครั้ง ผมให้ความสำคัญกับเขามากกว่าก็อบลินนักรบตัวอื่น ๆ ผมกระโดดไปทางขวาเพื่อหลบดาบของเขาและทันทีที่มันพลาดผมก็ตีเขาเป็นการตอบโต้ เลือดพุ่งออกจากคอของเขา
“ คิโยะอิอิ!”
เขาล้มลงและกลิ้งไปบนพื้น นักรบคนอื่น ๆ ได้รับอาวุธคืนมาในเวลานั้น แต่ผมไม่สนใจพวกเขา ผมรีบวิ่งไปที่ก็อบลินนักรบที่ได้รับบาดเจ็บและกำจัดให้เขาออกจากความเจ็บปวด
(คุณได้รับ 1,290 ค่าประสบการณ์)
(คุณได้รับ 1 เหรียญเงิน 15 เหรียญทองแดง)
ผมรีบกินร่างของเขาแล้วม้วนเข้าคลังของผม นักรบตัวหนึ่งโจมตีผมและผมรู้สึกว่าดาบของเขาฟาดเข้าที่หลังของผม มันเจ็บปวด แต่มันก็เป็นความเสียหายที่ผมรับได้
“ย๊าก!”
เขาร้องเสียงหลงขณะที่ผมตัดแขนของเขา เขาล้มลงบนพื้นเนื่องจากแรงกระแทก ผมก้าวข้ามร่างของเขาเอาดาบของผมไปจ่อที่คอของเขา
“ คิคิยี่…!”
ผมร่ายสายฟ้าสีดำและทำให้มันไหลออกจากมือผ่านอาวุธที่ติดอยู่ที่คอของเขา
“ กี๊อี๊อี๊อี๊อี๊!”
(คุณได้รับ 960 ค่าประสบการณ์)
(คุณได้รับ 85 เหรียญทองแดง)
(คุณได้รับทักษะการขว้างสิ่งของระดับเริ่มต้น)
ให้ตายเถอะสกิลที่เคยหายไปกลับมาแล้ว! แต่ไม่มีเวลาให้ดีใจไป ผมดึงดาบออกจากศพอย่างเร่งด่วนและไล่ตามก็อบลินนักรบตัวสุดท้าย ผมจัดการกับเขาด้วยการแกว่งเพียงครั้งเดียวโดยไม่ยากมาก
