กำเนิดใหม่ราชันย์ปีศาจก็อบลิน – ตอนที่ 43

ตอนที่43

“มอนสเตอร์เป็นศัตรูของผม มนุษย์บางคนเป็นมอนสเตอร์ และผมไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป ผมเป็นมอนสเตอร์”

ผมเคยเป็นมนุษย์ แต่ตอนนี้ผมเป็นมอนสเตอร์แล้ว เมื่อผมเติมสินค้าในคลังและเดินกลับไปในความมืด ผมก็ยังคงพูดซ้ำ เฟทเป็นชื่อที่หมายถึงความตาย

การอยู่ในความมืดมีพลังที่จะทำให้ลืมเวลาได้ ความมืดเป็นพื้นที่ว่างเปล่า – ไม่มีเสียง ไม่มีเนื้อสัมผัส ไม่มีกลิ่น มีเพียงผมอยู่ที่นั่นและผมก็จดจ่ออยู่กับการลบตัวตน

(ทักษะการเซอร์ไพรส์กลายเป็น Lv.3 แล้ว)

ผมไม่สามารถพอใจกับสิ่งนั้นได้ ผมเดินต่อไปในความมืดโดยไม่สนใจหน้าต่างแจ้งเตือน อย่างเงียบ ๆ แต่รวดเร็ว ระวังอย่าให้ใครรู้ถึงการเคลื่อนไหวของผมแม้แต่ตัวฉันเอง ผมยังพยายามลดการกินให้มากที่สุดแม้ว่าผมจะหิวก็ตาม มันไม่ใช่เรื่องง่าย อย่างไรก็ตามยิ่งท้าทายมากเท่าไหร่ก็จะได้รับรางวัลมากขึ้นเท่านั้น

(ทักษะการเซอร์ไพรส์กลายเป็น Lv5 แล้ว)

แม้ว่าผมจะมาถึงทักษะการเซอร์ไพรส์ Lv.5 แล้ว ผมก็เดินผ่านทางมืดต่อไป จากนั้นทางเดินที่มีก็อบลินนักรบก็แวะเวียนมาที่ทางเดิน

“อะไร?”

ผมรู้สึกอาย ไม่รู้ว่าผมมาที่นี่ได้อย่างไร ทางเดินนี้อยู่ชั้นล่าง ผมควรจะเดินกลับไปที่ห้องราชาก็อบลิน เห็นได้ชัดว่าราชาก็อบลิน ใหม่ถูกสร้างขึ้นในห้อง ดังนั้นทางเดินที่ผมอยู่พื้นที่เชื่อมต่อ 1F และ 2F จึงนำไปสู่พื้นที่ที่แตกต่างกัน ผมต้องการกุญแจเข้าห้องอีกครั้ง ผมครุ่นคิดว่ามันคุ้มค่าหรือไม่ที่จะเอาชนะราชาก็อบลินคนใหม่ ตัดสินใจต่อต้านความคิดและกลับไปที่ทางเดินมืดๆต่อ ด้วยการเปลี่ยนแปลงทางเดินนี้ทำให้ไม่มีปัญหาในการรับอาหาร ผมรู้สึกโล่งใจเมื่อเริ่มฝึกในความมืดอีกครั้ง เวลาเริ่มผ่านไป

(ทักษะการเซอร์ไพรส์กลายเป็น Lv.6 แล้ว)

(ศิลปะการต่อสู้ชั้นต่ำกลายเป็น Lv.3 แล้ว)

ทักษะการเซอร์ไพรส์เป็นเทคนิคที่เกี่ยวข้องกับศิลปะการต่อสู้หรือไม่? หรืออาจเป็นทักษะประเภทสนับสนุนการต่อสู้? ผมอยู่ในความมืดเพื่อฝึกฝนทักษะการเซอร์ไพรส์แต่ความสามารถด้านศิลปะการต่อสู้ก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน

(ทักษะการเซอร์ไพรส์กลายเป็น Lv.8 แล้ว)

ผมเติมอาหารสองครั้งและฝึกซ้อมต่อไป หน้าต่างการแจ้งเตือนแจ้งให้ผมทราบว่าทักษะการเซอร์ไพรส์มาถึงระดับ 8 แล้วในตอนนั้นผมแทบจะละลายหายไปในความมืดตามธรรมชาติ การเพิ่มขึ้นทำให้ผมลังเล ผมสงสัยว่าผมพร้อมแล้วหรือยัง อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ยังไม่เป็นที่น่าพอใจ ถ้าผมออกไปจากทางเดินและเข้าไปในชั้น 2 ผมจะต้องจัดการกับมอนสเตอร์ไม่เพียงแต่กับมนุษย์หมาป่าและแมงมุมรบเท่านั้น แต่ยังอาจเป็นคลาสที่สูงกว่าของพวกเขาด้วย ด้วยความอดทนอดกลั้นและความวิตกกังวลผมยังคงกลับเข้าสู่ความมืด ใช้เวลาไม่นาน…อีกแค่นิดเดียว…

และในที่สุดมันก็มาถึง

(ทักษะการเซอร์ไพรส์กลายเป็น Lv.10 และพัฒนาเป็น ทักษะการเซอร์ไพรส์ระดับกลางถูกซ่อนเร็วขึ้น)

(ศิลปะการต่อสู้ชั้นล่างกลายเป็น Lv.4 แล้ว)

(คุณได้รับทักษะเฟรี่แทลเบื้องต้น)

(ทักษะแฟรี่แทลเบื้องต้น Lv.1)

(พรางตัวตามธรรมชาติในสภาพแวดล้อมโดยรอบ นี่เป็นทักษะขั้นสูงที่ไม่เพียงแต่ทางกายภาพเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการมีมานาที่เข้ากับสภาพแวดล้อมโดยรอบอีกด้วย เมื่อรวมกับทักษะการเซอร์ไพรส์จะเพิ่มพลังของทักษะการเซอร์ไพรส์และเพิ่มอัตราความสำเร็จ)

เมื่อหน้าต่างแจ้งเตือนปรากฏขึ้น ผมก็หยุดเดิน เมื่อผมก้าวเข้าสู่ทางมืดนี้ครั้งแรกความประหลาดใจอยู่ที่จุดเริ่มต้นของคนชั้นล่าง แต่ผมเติบโตเป็นระดับกลาง ยิ่งไปกว่านั้นนอกเหนือจากเป้าหมายสูงสุดของผมในการเพิ่มพลังของเซอร์ไพร์สแล้วผมยังได้รับทักษะแฟรี่เทลซึ่งทำให้ผมสามารถพรางตัวกับสภาพแวดล้อมได้ อธิบายว่าเป็นทักษะขั้นสูง กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือมีระดับเดียวกับทักษะศิลปะการต่อสู้ นี่เป็นรางวัลที่ไม่คาดคิด แต่น่ายินดี ผมยืนครุ่นคิดอยู่สักพัก จากนั้นผมก็พยักหน้าให้ตัวเอง ผมตัดสินใจที่จะหยุดการฝึก ผมไม่พอใจกับระดับกลาง ผมไม่เชี่ยวชาญพอที่จะทำให้ตัวเองหายไปในอากาศหรือเป็นส่วนหนึ่งของความมืด อย่างไรก็ตามผมไม่สามารถอยู่ที่นี่ตลอดไป ภารกิจหลักของผมไม่ได้มุ่งเน้นไปที่ทักษะการเซอร์ไพรส์แต่เป็นการกำจัดมอนสเตอร์ชั้น 2 ผมเชื่อว่าทักษะเซอร์ไพรส์ระดับกลองจะเพียงพอที่จะเอาชนะในชั้น 2 ได้ ยิ่งไปกว่านั้นจะมีทางมืดอีกอันระหว่าง 2F และ 3F แน่นอน ถ้าผมไม่คิดว่าทักษะเซอร์ไพร์สของผมจะทำงานบนชั้น 3F ผมสามารถกลับมาฝึกต่อได้เมื่อไปถึงที่นั่น

“ เอาล่ะเริ่มกันเลย”

แต่มีสถานที่หนึ่งที่ผมต้องแวะก่อน เป็นสถานที่ที่ผมสามารถหาข้อมูลได้ ผมต้องทำภารกิจใหม่ให้สำเร็จ ผมมุ่งหน้าไปที่ร้านค้าเฉพาะ

“ คุณอยู่ที่นี่เฟท”

การฝึกฝนในความมืดคงไม่ได้สั้นขนาดนั้น อาจจะอยู่ที่ประมาณสามสัปดาห์ถึงหนึ่งเดือน แต่เรนยินดีต้อนรับผมราวกับว่าเราได้เจอกันเมื่อวานนี้ ผมยิ้มและถามเขา

“ เรนนานแค่ไหนแล้วตั้งแต่ผมมาครั้งสุดท้าย”

“ เป็นเวลาสี่วัน”

“ นั่นมันไร้สาระ”

“ใช่ มันไม่สมเหตุสมผลเลย”

เรนหัวเราะและวางแก้วลง

“ พรสวรรค์ของเฟทนั้น… มันเหนือกว่าอย่างน่าขัน”

เขารู้ว่าผมทำอะไรอยู่ เขาเข้าใจว่าผมได้ใช้ทักษะเซอร์ไพร์สถึงระดับกลางแล้ว เรนเป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่ง ผมไม่นึกไม่ฝันถึงเลเวลของเขา

” ผมไม่โกหก แต่ในเวลาเพียงสี่วัน เฟทได้เติบโตอย่างมากทั้งทางร่างกายและจิตใจ คุณจะเรียกมันว่าอะไรถ้าคุณไม่เรียกมันว่าพรสวรรค์”