ตอนที่ 529 กล่าวหา น้ำท่วมปาก
อวี๋กานกานถูกตำรวจขอร้องให้มาให้ความร่วมมือในการสืบสวนอีกครั้ง จำเป็นต้องไปที่สถานีตำรวจ
หลังจากที่ฟังจือหันออกไปตอนเช้าก็ไม่ได้กลับมาเลย อวี๋กานกานส่งข้อความไปให้เขาและไปสถานีตำรวจกับเหอสือกุย
ไหนเลยจะรู้ว่าพอถึงทางเข้าสถานีตำรวจก็ถูกนักข่าวกลุ่มหนึ่งล้อมเอาไว้และไม่รู้ว่าใครปล่อยข่าวล่วงหน้า
“คุณอวี๋ ไม่ทราบว่าใบสั่งยาของสวีอวี้หลันคุณเป็นคนออกให้ใช่ไหม”
“คุณอวี๋ ไม่ทราบว่าตอนครั้งล่าสุดที่คุณออกใบสั่งยาได้พิจารณาว่าใบสั่งยาจะก่อให้เกิดผลที่ไม่ดีต่อผู้ป่วยหรือไม่”
“คุณอวี๋ คุณคิดว่าการตายของสวีอวี้หลันเกี่ยวข้องกับคุณไหม”
นักข่าวกลุ่มนี้ล้อมเสียจนเบียดเสียด ไมโครโฟนสัมภาษณ์ในมือเกือบจะฟาดเข้าที่หน้าของอวี๋กานกาน
คำถามที่พวกเขาคนหนึ่งตั้ง อีกคนถามต่างก็รุนแรงเป็นพิเศษ บอกว่าถามแต่เหมือนกับตัดสินความผิดโดยตรงเสียมากกว่า
เป็นครั้งแรกที่อวี๋กานกานเจอสถานการณ์แบบนี้จึงรู้สึกหมดหนทางไปชั่วขณะ
เหอสือกุยปกป้องเธอตลอด และภายใต้การช่วยเหลือของตำรวจถึงได้หลุดจากนักข่าวกลุ่มนี้มา
อวี๋กานกานกลุ้มใจมาก และไม่รู้ว่านักข่าวกลุ่มนี้มาจากไหน บนไมโครโฟนของนักข่าวคนหนึ่งยังเป็นสำนักข่าวบันเทิงด้วย
เธอก็ไม่ใช่ดาราศิลปินเสียหน่อย ทำไมแม้แต่นักข่าวบันเทิงก็มาล่ะ
อวี๋กานกานที่หลังตกใจอารมณ์ยังไม่กลับมาเป็นปกตินั้นเข้าไปในสถานีตำรวจไม่ง่ายเลย และยังไม่ทันได้สติก็ไม่รู้ว่าชายคนหนึ่งโผล่มาจากที่ไหน
เขาพุ่งพรวดมาหาอวี๋กานกานและด่าด้วยเสียงดัง “เธอก็คืออวี๋กานกาน เธอมันเลือดเย็น เธอเป็นหมอประสาอะไรกัน เหมือนกับนักต้มตุ๋นฆ่าคน ฉันจะจัดการกับเธอแล้ว!”
ผู้ชายคนนี้ยกมือขึ้นต้องการจะตีอวี๋กานกาน
ถูกเหอสือกุยผลักออกไป เขามองชายตรงหน้าด้วยสายตาเย็นชา “คุณจะทำอะไร”
ชายหนุ่มใบหน้าเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ชี้อวี๋กานกานพร้อมกับหายใจหอบ ตะคอกเสียงดัง “ฉันจะทำอะไร ฆ่าคนชดใช้ด้วยชีวิต เธอฆ่าแม่ของฉัน ฉันต้องเอาชีวิตเธอมาชดใช้แน่นอน”
ที่แท้คนผู้นี้ก็คือสวีไห่ป๋อลูกชายของสวีอวี้หลัน
อวี๋กานกานพูดพร้อมกับมองเขา “เรื่องแม่ของคุณฉันเสียใจมาก แต่ว่าการตายของเธอไม่เกี่ยวกับฉันจริงๆ ฉันบอกคุณได้อย่างมั่นใจมากว่าการป่วยของแม่คุณฉันสามารถรักษาให้หายได้หมด เพียงแค่ต้องใช้เวลาเท่านั้น”
สวีไห่ป๋อพูดอย่างโกรธเคือง “เธอรักษาหาย ตอนนี้เธอรักษาคนจนตายไปแล้ว ทำไมเธอยังพูดว่ารักษาหายได้อย่างหน้าไม่อายกัน”
ตอนนี้หมีจั่งอี้เดินมา มองพวกเขาอย่างโหดเหี้ยม “เอะอะอะไร คิดว่าที่นี่เป็นตลาดสดเหรอ”
สวีไห่ป๋อยังกลัวตำรวจอยู่บ้าง รีบทำตัวดีขึ้นมาทันที
ผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาข้างสวีไห่ป๋อ พูดด้วยใบหน้าเคียดแค้นพร้อมกับถลึงตา “คุณตำรวจ ถ้าไม่ใช่อวี๋กานกานออกใบสั่งยา แม่สามีฉันจะตายได้ยังไง เป็นเธอนั่นแหละที่ฆ่าแม่สามีฉัน เธอคือฆาตกร!”
นี่คือหลิวเหม่ยเฟิงภรรยาของสวีไห่ป๋อ เธอท่าทางโกรธจัด ยกแขนขึ้นต้องการจะผลักอวี๋กานกานสักหน่อยเพื่อระบายความเกลียดชังในใจ
หมีจั่งอี้หลบไปด้านข้างก้าวหนึ่ง มือของหญิงสาวจึงฟาดเข้าที่ตัวของหมีจั่งอี้ทันที
หลิวเหม่ยเฟิงตกใจ
หมีจั่งอี้สีหน้าเคร่งเครียด รูปร่างสูงกำยำของเขาน่ากลัวยิ่งขึ้นในชั่วขณะ “คุณรู้ไหมว่าที่กำลังทำอยู่นี้คืออะไร ทำร้ายเจ้าหน้าที่!! นี่เป็นความผิดตามกฎหมาย!”
หลิวเหม่ยเฟิงเนื้อตัวสั่น เธอตอบด้วยความตกใจ “ฉันก็ไม่ได้จะตีคุณนี่ เป็นคุณเองที่เดินเข้ามาชน นี่ถือว่าทำร้ายเจ้าหน้าที่ตำรวจได้ที่ไหนกัน”
แววตาเยือกเย็นของหมีจั่งอี้จับไปที่ตัวเธอ “ถ้างั้นคุณก็ทำร้ายเจ้าหน้าที่ เชื่อไหมว่าตอนนี้ผมแจ้งความคุณได้ทันที”
“คุณตำรวจ นี่ก็ต้องแจ้งความเหรอ คดีฆ่าคนไม่รู้จักจัดการให้ดีหน่อย รู้อยู่แล้วว่ารังแก…”
ตอนที่ 530 คุณฟังที่มาทันเวลาพอดี
เสียงของหลิวเหม่ยเฟิงยิ่งเบาลงเรื่อยๆ ตอนท้ายพึมพำเสียคนที่อยู่ข้างๆ ไม่ได้ยินเลย แต่ก็เดาได้ไม่ยากว่าเธอพูดอะไรออกมา
เห็นหมีจั่งอี้ที่ไร้ความปรานี เธอเอื้อมมือไปลากสวีไห่ป๋อด้านข้างเล็กน้อย
สวีไห่ป๋อส่งยิ้มให้หมีจั่งอี้จากนั้นก็พูดขึ้นมา “คุณตำรวจ คนที่ตายไม่ใช่แม่คุณ คุณถึงไม่เข้าใจความโกรธแค้นของพวกเราอยู่แล้ว อวี๋กานกานเป็นผู้ร้ายฆ่าคนเชียวนะ พวกคุณควรจับพวกเขาเอาไว้”
หมีจั่งอี้จ้องเขาพร้อมกับถาม “คดีของแม่คุณตอนนี้ยังไม่ตัดสิน ฆาตกรก็ไม่แน่ชัด จับฆาตกรจากไหนกัน”
“ใบรับรองพิสูจน์ลายมือออกมาแล้ว ใบสั่งยาเธอก็เป็นคนออก คุณตำรวจ คุณห้ามไปช่วยคนมีเงินล่ะ” ภรรยาของสวีไห่ป๋อพูดจาแปลกๆ อยู่ด้านข้าง
อวี๋กานกานมองหมีจั่งอี้พลางเอ่ยถามอย่างมึนงง “ใบรับรองพิสูจน์ลายมือของฉัน”
ตอนนี้ตำรวจคนหนึ่งเดินมา ในมือถือหนังสือรับรองผลห่อด้วยซองพลาสติกใสและพูดกับอวี๋กานกาน “ลายมือถูกพิสูจน์ออกมาแล้วว่านี่เป็นลายมือของคุณจริง”
อวี๋กานกานมีสีหน้าเหลือเชื่อ ส่ายหน้า “เป็นไปไม่ได้ จะเป็นไปได้ยังไงที่จะเป็นลายมือของฉัน ตรงท้ายใบสั่งยาฉันไม่ได้เขียนจริงๆ”
ตำรวจวิเคราะห์ “ไม่ตัดออก อีกฝ่ายเตรียมการลงมืออย่างรอบคอบ ตั้งใจลอกเลียนลายมือของคุณ”
หลิวเหม่ยเฟิงพูดพร้อมกับหลบหลังสวีไห่ป๋อ “คุณตำรวจ ใครจะตั้งใจเลียนแบบลายมือ ฉันว่าอวี๋กานกานเป็นคนร้าย ฆ่าคนแน่นอน เธอเป็นคนที่ฆ่าแม่สามีฉัน พวกคุณน่าจะจับเธอ หรือเพราะรับเงิน ถึงได้ไม่จับเธอ”
ตำรวจทั้งหมดต่างก็จ้องเขม็งไปที่เธอ
สวีไห่ป๋อรีบดุหลิวเหม่ยเฟิง “อย่าพูดเหลวไหล”
จากนั้นก็เอ่ยขอโทษตำรวจทุกคน “ขอโทษคุณตำรวจทุกคนด้วย ภรรยาผมคนนี้ปากเสีย”
เขายิ้มแห้งและเปลี่ยนเรื่อง “แต่ว่าก็โทษเธอไม่ได้ ใครให้ผู้ร้ายฆ่าคนลอยนวลอย่างเธอกันล่ะ”
นี่มันคนหนึ่งร้องอีกคนประสาน คนหนึ่งหน้าขาวอีกคนหน้าดำ ทุกคำทุกประโยคตัดสินโทษอวี๋กานกานไปแล้ว
หมีจั่งอี้มองเขาพร้อมกับตอบ “ถ้ามั่นใจแล้วว่าเธอคือฆาตกรจริง พวกเราจะดำเนินการจับกุมอย่างแน่นอน”
สวีไห่ป๋อกล่าว “ตอนนี้หลักฐานนี้ก็ชัดเจนมาก เธอก็คือคนออกใบสั่งยา เธอเป็นฆาตกร เธอฆ่าแม่ผม”
“เธอเป็นคนออกใบสั่งยา แต่ว่าคนฆ่าไม่ใช่เธอ!”
เสียงผู้ชายทุ้มต่ำคนหนึ่งพลันดังขึ้นมาจากด้านหลัง น้ำเสียงเยือกเย็นราวกับไร้ความอบอุ่นใด
ผู้คนต่างหันไปเห็นผู้ชายร่างสูงโปร่งคนหนึ่ง ก้าวเข้ามาอย่างไม่รีบร้อน ผมสั้นนุ่มกระจายภายใต้แสงแดดดูดีเป็นอย่างยิ่ง น่าเกรงขามแต่กำเนิด ชวนให้รู้สึกตัวสั่นด้วยความกลัว
มุมปากของอวี๋กานกานหยักเป็นรอยยิ้ม รีบเดินไปเผชิญหน้า “ฟังจือหัน คุณมาแล้ว…”
ยามสายตาของฟังจือหันจับไปที่ตัวของอวี๋กานกานดูอ่อนลง เขายกแขนโอบอวี๋กานกานครู่เดียว จากนั้นหยิบ USB ส่งให้หมีจั่งอี้ “ในนี้มีวิดีโอสองคลิป สามารถมั่นใจได้ว่ายาไม่กี่ตัวตรงท้ายใบสั่งยาไม่เกี่ยวข้อใดๆ กับอวี๋กานกาน”
สวีไห่ป๋อรีบซักถาม “คลิป คลิปอะไร”
ไม่มีใครตอบเขา
หมีจั่งอี้หยิบยูเอสบีเสียบเข้าไปที่โทรศัพท์ด้านข้างทันที
วีดิโอคลิปแรกเป็นที่โรงพยาบาล แม้จะไม่ได้ชัดมาก แต่ว่าคนในคลิปมั่นใจได้มากเลยว่าคือสวีอวี้หลัน
เพราะครอบครัวมีฐานะลำบาก เพื่อประหยัดเงินสวีอวี้หลันจึงไม่ได้เอาใบสั่งยาไปซื้อสมุนไพรที่โรงพยาบาลแต่ไปที่ร้านขายสมุนไพรด้านข้าง
ตอนที่อวี๋กานกานถูกใส่ร้าย ฟังจือหันก็ได้ให้คนไปเอาคลิปจากกล้องวงจรปิดที่ร้านขายสมุนไพรในทันที!
Related
