ขมเป็นยาหวานเป็นคุณ – ตอนที่ 625 เยี่ยมอาจารย์เหม่ยเหริน / ตอนที่ 626 หยั่งเชิงซย่าเสียวหร่าน

ตอนที่ 625 เยี่ยมอาจารย์เหม่ยเหริน

 

 

ซ่งฉาไป๋หัวเราะร่าอย่างกับเสียงระฆังลั่น

 

 

อวี๋กานกานผลักเธอออกไป “…ไปไหนก็ไป”

 

 

ซ่งฉาไป๋ยิ่งหัวเราะชอบใจใหญ่ “ฉันจะบอกเธอให้นะ เพลาๆ เรื่องนั้นหน่อยถึงจะเป็นวิธีรักษาสุขภาพ พวกเธอสองคนหักโหมเกินไปแล้ว แล้วก็…”

 

 

เธอยังไม่ทันพูดจบ อวี๋กานกานก็เอามือมาปิดปากเธอเอาไว้ “เธอยังไม่มีแฟนเลยนะ รู้จักอายหน่อยได้ไหม”

 

 

ในระหว่างที่ทั้งสองกำลังเอะอะโวยวาย บอดี้การ์ดสาวก็ขับรถมาจอดตรงหน้าพวกเธอ หลังจากนั่งบนรถแล้ว ซ่งฉาไป๋ก็ยังกัดอวี๋กานกานไม่ปล่อย แต่เธอก็ไม่อยากให้บอดี้การ์ดสาวที่ขับรถข้างหน้าได้ยินจึงกระซิบถามข้างหูอวี๋กานกานเสียงต่ำ “ตอนกลางคืนพวกเธอทำกันกี่ครั้งแล้วแต่ละครั้งนานเท่าไหร่อ่ะ”

 

 

อวี๋กานกานจั๊กจี้ซ่งฉาไป๋ ทำเอาซ่งฉาไป๋ร้องโหวกเหวกพยายามหลบหนีอ้อนวอนภายในรถ “ไม่กล้าแล้ว ไม่กล้า”

 

 

ตอนบ่ายซ่งฉาไป๋ยังต้องไปทำงานต่อ หลังจากที่อวี๋กานกานส่งซ่งฉาไป๋แล้วก็ให้บอดี้การ์ดสาวไปส่งเธอที่โรงพยาบาลปักกิ่งเพื่ออยากไปเยี่ยมอาจารย์เหม่ยเหรินสักหน่อย

 

 

หลังจากที่อาจารย์เหม่ยเหรินเข้ามาทำงานที่ปักกิ่งแล้วอวี๋กานกานก็พยายามหาโอกาสมาเยี่ยมตลอด วันนี้หลังจากไปส่งซ่งฉาไป๋ขากลับก็ผ่านโรงพยาบาลปักกิ่งพอดี

 

 

วันนี้เหอสือกุยไม่มีตรวจผู้ป่วยนอก อวี๋กานกานจึงตรงไปที่ห้องผู้ป่วยในแผนกศัลยกรรมสมอง

 

 

โรงพยาบาลปักกิ่งใหญ่มาก แผนกสมองก็หาไม่ได้ง่ายๆ เช่นกัน อวี๋กานกานไม่ได้โทรหาเหอสือกุยล่วงหน้า เธออยากมาเซอร์ไพรส์อาจารย์เหม่ยเหริน

 

 

อวี๋กานกานเดินกลับมาที่ทางเดินของหอผู้ป่วยและไม่เห็นว่าเขาจะกลับมาเมื่อใด ดังนั้นเธอก็เลยจะไปถามที่แผนกพยาบาล

 

 

เธอได้ยินพยาบาลสองคนกำลังคุยกันอยู่ไม่ไกลนัก

 

 

“เธอรู้ไหม เมื่อวานเกือบช่วยคนไข้คนนั้นไม่ได้แล้ว โชคดีที่มีคุณหมอเหออยู่ ไม่งั้นเกรงว่า…คุณหมอเหอนี่เก่งจริงๆ!” พยาบาลสาวคนหนึ่งกำลังพูดกับพยาบาลอาวุโสที่อยู่ข้างๆ ด้วยสีหน้าชื่นชม

 

 

พยาบาลอาวุโสหัวเราะ “คุณหมอเหอเก่งจริงๆ นั่นแหละ ไม่งั้นผอ.โรงพยาบาลเราคงไม่เชิญเขามาที่นี่ตั้งหลายครั้งหรอก”

 

 

พยาบาลสาวก้มหน้า “ชอบคุณหมอเหอจังเลยค่ะ”

 

 

พยาบาลอาวุโสเอ่ยตอบ “เธออย่าคิดดีกว่านะ คุณหมอเหอไม่ใช่ดอกไม้ที่เธอจะเด็ดได้”

 

 

พยาบาลสาวสีหน้าพลันเงียบขรึมด้วยความเสียใจ “คุณว่าคุณหมอซย่าจะใช่แฟนของคุณหมอ

 

 

เหอหรือเปล่าคะ”

 

 

คุณหมอเหออย่างนั้นเหรอ อวี๋กานกานก้าวขาช้าๆ อย่างไม่ได้ตั้งใจจนในที่สุดก็หยุดเดิน

 

 

พวกเธอพูดถึงเรื่องของคุณหมอเหอ จะใช่อาจารย์เหม่ยเหรินของเธอหรือเปล่านะ

 

 

แล้วไหนจะมีคุณหมอซย่า จะใช่ซย่าเสียวหร่านที่อาจารย์เหม่ยเหรินพาไปทานข้าวหรือเปล่านะ

 

 

พยาบาลอาวุโสตอบกลับไป “ฉันคิดว่าสักแปดเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ แม้ตอนนี้ไม่ใช่ ในอนาคตก็ไม่ใช่แน่ๆ”

 

 

“เพราะอะไรเหรอคะ”

 

 

“แม้คุณหมอเหอจะเก่งแค่ไหน แต่ยังไงก็มาจากไป๋หยาง ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับใครในปักกิ่ง แต่ซย่าเสียว

 

 

หร่านไม่เหมือนกัน แม้จะไม่รู้สถานะของเธอแต่เธอก็ได้มาอยู่ที่แผนกเราแล้วทั้งยังจบมาจากอเมริกาอีกด้วย ดูก็รู้ว่าพื้นฐานครอบครัวดีมาก”

 

 

พยาบาลสาวไม่เห็นด้วยกับการวิเคราะห์ของพยาบาลอาวุโส รู้สึกว่าตัวเองได้รับการดูถูกทางความคิด “คุณหมอเหอไม่ใช่คนที่ดูแค่พื้นฐานครอบครัวนะคะ”

 

 

“เธอยังเด็กอยู่” ดูเหมือนจะได้ยินอะไรน่าขำขัน พยาบาลอาวุโสจึงถอนหายใจออกมา “สังคมสมัยนี้ ไม่ได้มีแค่ผู้หญิงที่ต้องการหาผู้ชายรวยๆ ผู้ชายเองก็อยากได้ผู้หญิงสวยๆ รวยๆ เหมือนกันแล้วก็สบายไปอีกยี่สิบปี”

 

 

“แต่ฉันเชื่อว่าคุณหมอเหอไม่ใช่ผู้ชายแบบนั้น คุณอย่าคิดว่าเขาจะเป็นเหมือนผู้ชายคนอื่นสิคะ” พยาบาลสาวพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจและไม่เห็นด้วยกับพยาบาลอาวุโสเลยสักนิด

 

 

 

 

 

 

ตอนที่ 626 หยั่งเชิงซย่าเสียวหร่าน

 

 

“คราวก่อนมีพ่อของคุณหนุไฮโซมาผ่าตัดกับคุณหมอเหอ หลังจากที่พ่อของเธอหายดีแล้วเอก็มาตามตอแยคุณหมอเหอไม่เลิก ว่ากันตามพื้นฐานครอบครัว คุณหนูไฮโซคนนั้นก็ไม่ได้แย่ คุณหมอเหอรูปหล่อเพียบพร้อมยังไม่เล่นด้วย”

 

 

“แน่นอนอยู่แล้ว มีเส้นสายก็ไม่ได้ นอกจากครอบครัวดีแล้วต้องมีความชอบพอกันด้วย คุณหมอเหอดู

 

 

ท่าทางชอบหมอซย่ามาก”

 

 

“คุณหมอเหอชอบคุณหมอซย่าเหรอคะ ทำไมฉันไม่เห็นจะรู้สึกเลย”

 

 

“เพราะเธอรู้สึกแต่คุณหมอเหอชอบเธอไง”

 

 

“ก็ไม่เห็นจะต้องมาชอบฉันนี่คะ แต่ฉันแค่รู้สึกว่าซย่าเสียวหร่านไม่คู่ควรกับคุณหมอเหอ ปกติ

 

 

ซย่าเสียวหร่านเย็นชาใส่พวกเราจะตาย หน้าหยิ่งๆ เชิดๆ เหมือนเหนือกว่าใครทำให้คนชอบไม่ลงจริงๆ แต่ตอนอยู่ต่อหน้าคุณหมอเหอกลับกลายเป็นคนละคน อีกอย่างมีครั้งหนึ่งฉันเห็นซย่าเสียวหร่านแอบไปกิ๊กกั๊กกับผู้ชายอีกคน พอให้หลังบอกไม่ได้สนิทกัน ฉันรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้เล่นละครเก่งไปแล้ว กิ๊กกับผู้ชายไปทั่ว เป็นผู้หญิงร้ายกาจตีสองหน้า ฉันหวังจริงๆ ว่าคุณหมอเหอจะไม่โดนเธอหลอก”

 

 

สองคนนั้นซุบซิบนินทาหลายเรื่องตั้งแต่เหอสือกุยไปจนถึงซย่าเสียวหร่านจากนั้นก็พาดพิงไปถึงคุณหมออีกคน

 

 

เมื่ออวี๋กานกานได้ยินดังนั้นก็มีสีหน้าเงียบขรึม

 

 

อาจารย์เหม่ยเหรินชอบซย่าเสียวหร่านเหรอ

 

 

แต่คนที่ตามตื๊อคือซย่าเสียวหร่านแล้วไม่ได่มีเพียงอาจารย์เหม่ยเหรินคนเดียวด้วย หรือว่าซย่าเสียว

 

 

หร่านต้องการวางอาจารย์เหม่ยเหรินไว้บนหิ้งแล้วไปคุยกับคนอื่น

 

 

เดิมทีเธอก็ไม่ค่อยประทับใจในตัวซย่าเสียวหร่านสักเท่าไหร่ อาจารย์รักใครเธอก็รักทุกอย่างที่เป็นของเขาด้วย ขอเพียงอาจารย์ชอบใครเธอก็รู้สึกยินดี

 

 

หากซย่าเสียวหร่านเป็นอย่างที่พยาบาลสาวคนนั้นพูด เช่นนั้นเธอก็ไม่ยอมให้อาจารย์เหม่ยเหรินโดนคนมาเล่นกับความรู้สึกเด็ดขาด

 

 

แผนเดิมที่อวี๋กานกานวางไว้คือรอพยาบาลสองคนนั้นคุยเสร็จค่อยเดินเข้าไป

 

 

แต่สองคนนั้นยิ่งคุยยิ่งออกรสไม่มีทีท่าว่าจะหยุด

 

 

เธอจึงทำได้เพียงเข้าไปข้างหน้าเพื่อขัดจังหวะสนทนาระหว่างพวกเธอสองคน “ขอโทษนะคะ รบกวนถามหน่อยว่าวันนี้คุณหมอเหอสือกุยมาทำงานหรือเปล่าคะ”

 

 

พยาบาลสาวมองสำรวจอวี๋กานกานจากนั้นจึงเอ่ยถาม “วันนี้คุณหมอเหอลาพักค่ะ”

 

 

อวี๋กานกานประหลาดใจเล็กน้อย ปกติวันลาพักอาจารย์มักจะบอกเธอก่อน ทำไมวันนี้ถึงไม่บอกกันก่อนล่ะ

 

 

“ขอบคุณค่ะ” อวี๋กานกานเอ่ยขอบคุณอย่างมีมารยาทแล้วเตรียมจะกลับไป ทันใดนั้นเธอก็นึกอีกเรื่องหนึ่งขึ้นได้จึงเอ่ยถาม “ถ้างั้นขอถามหน่อยว่าคุณหมอซย่าเสียวหร่านมาทำงานหรือเปล่าคะ”

 

 

พยาบาลสาวเอ่ยตอบ “คุณหมอซย่าอย่าห้องพักแพทย์เบอร์สิบสามค่ะ”

 

 

“ขอบคุณค่ะ” หลังจากขอบคุณแล้วอวี๋กานกานจึงหันออกไป

 

 

อาจารย์เหม่ยเหรินไม่อยู่ เธอจะได้คุยกับหมอซย่าคนนี้พอดีเลย รู้จักกันสักหน่อย ดูสิว่าสรุปแล้วเธอเป็นคนยังไง

 

 

อวี๋กานกานหาห้องพักแพทย์ห้องสิบสามจนเจอแล้วเคาะประตูห้อง พอคนข้างในอนุญาตแล้วเธอจึงผลัดประตูเข้าไป

 

 

เมื่อเห็นคนที่เข้ามาเป็นอวี๋กานกาน ซย่าเสียวหร่านก็ประหลาดใจเล็กน้อย เธอยกยิ้มมุมปากเอ่ยทักอย่างยินดี “กานกาน คุณมาได้ยังไงคะ”

 

 

เธอลุกยืนขึ้นชี้ไปยังเก้าอี้ตรงหน้า “เชิญนั่งค่ะๆ”

 

 

จากนั้นรินน้ำให้อวี๋กานกาน อวี๋กานกานนั่งลงบนเก้าอี้แล้วเอ่ยพูดพลางยิ้ม “วันนี้มาที่โรงพยาบาลของพวกคุณ คิดว่าว่างๆ ก็เลยมาเยี่ยมอาจารย์เหม่ยเหริน ไม่ได้โทรมาก่อนเพราะอยากจะเซอร์ไพรส์เขาน่ะค่ะ”

 

 

“วันนี้คุณหมอเหอมีธุระค่ะ เลยลาพักชั่วคราว” ซย่าเสียวหร่านวางแก้วน้ำตรงหน้าอวี๋กานกาน “ห้องพักไม่มีอะไร มีแต่น้ำเปล่า คุณจะรับสักหน่อยไหม”

 

 

“ขอบคุณค่ะ แค่น้ำเปล่าก็พอแล้วค่ะ” อวี๋กานกานยิ้มให้เล็กน้อยแล้วรับน้ำขึ้นมาดื่ม

ขมเป็นยาหวานเป็นคุณ

ขมเป็นยาหวานเป็นคุณ

Status: Ongoing
“ขอโทษนะคะ คุณคือ…” “ฟังจือหัน สามีเธอไง” นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย! นั่งในบ้านอยู่ดีๆ จู่ๆ ก็มีสามีซะยังงั้น! อวี๋กานกาน เป็นแพทย์หญิงผู้เชี่ยวชาญด้านการรักษาโรคด้วยศาสตร์แพทย์แผนจีน เมื่อครึ่งเดือนก่อน เธอประสบอุบัติเหตุบนท้องถนนเข้าจนหมดสติไป หลังจากฟื้นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ที่โรงพยาบาล บาดแผลไม่ได้สาหัส แต่กลับต้องนอนพักฟื้นเป็นครึ่งค่อนเดือน หลังจากที่เธอฟื้น กลับมีผู้ชายคนหนึ่งดันมายืนตรงหน้าเธอ บอกว่าเธอความจำเสื่อม และยังบอกอีกว่าเขาเป็นสามีของเธอ! เธอคนที่ไม่เคยมีความรัก ไม่เคยมีแฟน จะไปมีสามีได้ยังไงกัน… “คุณเป็นใครกันแน่” “ฟังจือหัน สามีเธอไง!” เจ็ดพยางค์เหมือนเมื่อกี้เป๊ะ… สรุปแล้วมันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นระหว่างที่เธอหมดสติไปกันเนี่ย ในเมื่อเธอไม่รู้จักเขา แล้วเพราะอะไรทำไมเขาถึงต้องอ้างว่าเป็นสามีของเธอด้วย หรือเธอจะความจำเสื่อมเข้าแล้วจริงๆ

Comment

Options

not work with dark mode
Reset