ขอรัองล่ะครับ…คิดจะจีบผมทั้งทีอย่าใช้กำลังกันเลยนะมันเจ็บ!!! – ตอนที่ 8

ตอนที่ 8 โดนเล่นงานขณะหมดสติ

 

สายตาหล่อนเปิดเผยร่องรอยเย้ยหยันออกมาไม่ขาดสายคิดเอาแผนการคุณป้าคุณนายไร้ราคามาหยุดยั้ง

 

ช่างเป็นการกระทำที่หยาบกร้านเหลือเกิน

 

…‘แผนการกระจอก~’

 

“…” ไอรีนเพียงแค่นเสียงหัวเราะเบาบางก่อนก้มหน้าจดจ้องมองใบหน้าชายหนุ่มหมดสติ

 

พร้อมกล่าวตอกหน้ากลับไป

 

“เกือบไปแล้วค่ะ”

 

“เกือบไปแล้วถ้าฉันอยู่ต่ออีกหน่อยแผนการสกปรกของคุณอาจจะสำเร็จก็ได้”

 

“…ขาดอีกเพียงแค่นิดเดียวเท่านั้นเอง”

 

“…” น่าเสียดายที่แผนการทั้งหมดต้องมาพังทลายด้วยน้ำมือของหล่อนอย่างว่าละนะ

 

ใครใช้ให้หล่อนฉลาดเกินไปละ

 

…‘คิดใช้แผนการกับฉันมันยังเร็วไปค่ะ’

 

“…” ไอรีนปิดปากหัวเราะอารมณ์ดีเป็นที่สุด

 

ืทั้งยังกล่าวถากถางเขาไม่เลิกรา

 

“แผนการดีนะเนี่ย~”

 

“…น่าเสียดายที่มันต้องมาล้มเหลวไม่เป็นท่า”

 

“น่าเสียดายมากค่ะ”

 

“มากถึงมากที่สุด”

 

หลังจากนั้นแทบจะจินตนาการได้เลยว่าอะไรเกิดขึ้นระหว่างทางไอรีนยังคงยกยอตัวเองไม่คิดพักริมฝีปาก

 

พูดยิ่งกว่าผีเจาะปากมาพูด

 

พูดจนใครบางคนเริ่มรู้สึกรำคาญ

 

“…อะ” ปลายสายตามองจดจ้องไปยังรถหรูที่จอดอยู่ข้างถนนซึ่งนั่นก็คือรถของหล่อนนั่นเอง

 

รถที่จะนำพาทราเวียร์กลับคืนสู่บ้านของตนกลับไปโดนเล่นงานเค้นเอาคำตอบทั้งหมดที่อยากรู้

 

…‘ขอแค่นิดเดียวเท่านั้น~’

 

“…”

 

“พูดคุยกันมาตั้งนานได้เวลากลับบ้านแล้วค่ะ~”

 

ฝ่ามือเรียวเปิดประตูข้างคนขับก่อนโยนร่างหมดสติขึ้นรถ

ไม่มีโอนอ่อนไม่มีอ่อนนุ่ม

 

กระทำหยาบกระด้างเหลือเกิน

 

ตุบ!

 

“…”

 

แน่นอนว่ายังไม่เพียงพอยังลงมือไม่ถึงที่สุดหล่อนยังต้องการอะไรที่มันมากมายกว่านี้

 

มือคว้าหยิบเอาของบางอย่างขึ้นมา

 

มันคือถุงดำสำหรับใส่ขยะโดยเฉพาะ

 

“…” สายตาหล่อนมองไปที่หัวของเขา

 

บ่งบอกให้รู้ว่าต้องการทำอะไรเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์หล่อนรีบลงมือทันที

 

ลงมือสวมถุงดำปิดบังสายตาอีกฝ่าย

 

“ขออนุญาต”

 

“อาจจะอึดอัดไปสักหน่อยนะคะ”

 

“…” หล่อนพยายามปรับให้ชายหนุ่มหายใจสะดวกมากเท่าที่จะทำได้ระหว่างกำลังขยับเคลื่อนไหว

 

ก็มีเปิดปากถามตลอดเวลา

 

“แน่นไปรึเปล่าคะ?”

 

“ถ้าแน่นไปหรือหายใจไม่ออกก็บอกได้นะคะ”

 

“ตรงนี้น่าจะอีกหน่อยนะ”

 

“…รู้สึกอึดอัดรึเปล่าคะ?”

 

นิ้วเรียวลูบแก้มผ่านถุงดำสัมผัสแปลกประหลาดทำเอาหล่อนอดยื้มไม่ได้ก่อนการกระทำทัังหมดจะหยุดนิ่ง

 

ใบหน้างดงามขยับยื่นเข้าไปใกล้กลิ่นหอมกระจัดการกระจายเริ่มแรงมากขึ้นทุกขณะตามอารมณ์ของหล่อน

 

ไอรีนกล่าวเสียงหวานจับใจ

 

“…” ผิดกับความหมายที่ต้องการสื่อความ

 

“แต่คุณคงบอกฉันไม่ได้หรอก…”

 

“ในเมื่อคุณยังหมดสติอยู่นี่น่า”

 

“จริงไหม?” รอยยิ้มแสยะมุมปากคิดหลอกล้อใครคนไหนแต่อย่าได้มาหลอกล้อหล่อนเป็นอันขาด

 

เพราะมันเป็นอะไรที่เปล่าประโยชน์สิ้นดี

 

…‘ชิบละไง’

 

“…”

 

ทราเวียร์ที่แกล้งหมดสติหนาวสั่นไปทั่วทั้งร่างกายแน่นอนว่าอาการดังกล่าวล้วนอยู่ในสายตาหญิงสาวทั้งหมด

 

มือที่ลูบแก้มตอนแรกเริ่มก่อกบฎซุกซนเข้าปาดตามสัดส่วนร่างกายไม่มีเกรงอกเกรงใจ

 

ตั้งแต่แก้มไปจนถึงช่วงหน้าอก

 

…‘พวกขี้แกล้งต้องเล่นงานให้หนัก~’

 

“…”

 

ระหว่างกำลังสนุกสนานไปกับเรือนร่างชายหนุ่ม

 

น้ำเสียงหงุดหงิดสายหนึ่งก็ดังขึ้นดังท่ามกลางบรรยากาศเงียบเหงาบนรถหรู

 

“เอามือออกไปเลย”

 

“…”

 

“นิ…บอกให้เอามือออกไป” มือเริ่มปัดป้องตัวเอง

 

ทราเวียร์ขมวดคิ้วแน่นแม้จะมองไม่เห็นเพราะถุงดำปกปิดหมดทุกสิ่งอย่างแต่หล่อนสัมผัสได้

 

ไอรีนก็ยังเดินหน้าต่อไม่คิดรับฟังคำพูดอีกฝ่าย

 

“…”

 

“ไอรีน?!”

 

“ไม่ใช่คุณกำลังหมดสติอยู่เหรอ?”

 

“ต่อให้ฉันหมดสติเธอก็ห้ามทำ”

 

นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันก็เห็นอยู่ว่าเขาแกล้งหมดสติแทนที่จะปล่อยผ่านหรือละสายตาไปทำอย่างอื่น

 

กลับลวนลามเขาได้หน้าตาเฉย

 

“…” ไอรีนยิ้มหัวเราะไม่สะทกสะท้าน

 

ยังเดินหน้าลวนลามต่อมือที่เคยวางตรงหน้าอกเริ่มขยับเข้าไปยังหน้าท้องไปยังจุดอื่นทั่วร่างกาย

 

เรียกได้ว่าไม่รู้จักยับยั้งช่างใจ

 

…‘ยัง ยังไม่หยุดอีก!’

 

“…”

 

“เป็นผู้หญิงประสาอะไรมาลวนลามผู้ชาย”

 

“เอามือออกไปเลย”

 

“ค่า~เป็นผู้หญิงนิสัยไม่ดีแล้วค่ะ”

 

“…” ไอรีนหยุดนิ่งแต่ไม่ดึงมือตัวเองออกคล้ายต้องการซึมซับบางสิ่งอย่างจากตัวชายหนุ่มสวมแว่น

 

ขณะริมฝีปากยังกล่าวถากถางต่อไม่ปล่อยผ่าน

 

“…ก็ยังดีกว่าผู้ชายบางคนที่แอบไปเล่นสนุกกับผู้หญิงอื่น”

 

“เห็นคนสวยเป็นไม่ได้”

 

“พูดอะไรฉันไม่ได้ยิน” เห็นอีกฝ่ายแกล้งเมินเฉยมันอดไม่ได้ที่จะหยิกจิกเอาเนื้อหนังออกมา

 

ทราเวียร์ร้องลั่นทันทีที่โดน

 

“เจ็บ!”

 

“อย่างที่คิดพวกเจ้าชู้สมควรโดนเล่นงานให้หนัก”

 

“หูตาบอดไปหมด”

 

“…ฉันไม่ได้ทำสักหน่อย”

 

“ทำหรือไม่ได้ทำฉันไม่อยากได้ยินจากปากคุณค่ะ”

 

“ฉันต้องการหลักฐาน”

 

“หลักฐานที่มันจับต้องได้ไม่ใช่คำพูดเลื่อนลอย”

 

คิดจะให้หล่อนหลงเชื่อคำพูดของผู้ชายที่พึ่งก้าวเท้าออกจากบ้านผู้หญิงคนอื่นเหรอ

 

หยาบกร้านเกินไปหยาบกร้านเหลือเกิน

 

“…ก็คำพูดของฉันไงที่เป็นหลักฐาน—”

 

“ตรงไหนละคะที่เป็นหลักฐาน?”

 

“…”

 

“อีกอย่างตามหลักการแล้วคำพูดจากผู้มีส่วนได้ส่วนเสียโดยตรงไม่ถือว่าเป็นหลักฐานที่น่าเชื่อถือได้ค่ะ”

 

“เว้นแต่ว่าคุณจะมีอะไรมาหักล้างหรือยืนยันว่าตัวเองบริสุทธิ์ไม่ใช่หยิบโน้นนี่มาอ้างหลักลอย”

 

ถ้าหาหลักฐานมาหักล้างไม่ได้สุดท้ายปลายทางมันก็แค่คำแก้ตัวไร้น้ำหนัก

 

ไม่อาจเชื่อถือได้เลยแม้แต่น้อย

 

“…” ทราเวียร์นิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง

 

ก่อนถอนหายใจเหนื่อยหน่าย

 

“คำพูดของฉันมันไม่น่าเชื่อถือเหรอ?”

 

“ถ้าเกิดคุณอยู่ในสถานการณ์เดียวกับฉันต้องมานั่งฟังคำพูดแก้ตัวของคนเจ้าชู้” ไอรีนยิ้มถามกลับ

 

“คุณเชื่อหรือไม่เชื่อคะ?”

 

“ฉันว่าฉันอาจให้โอกาส—” ยังไม่ทันกล่าวจบ

 

คำพูดเอาตัวรอดเป็นอันต้องตกหล่นเนื่องจากสายตาหล่อนมันช่างน่ากลัวเหลือเกิน

 

ทราเวียร์ยิ้มแห้งยอมโอนอ่อนไปในที่สุด

 

“…”

 

“…ไม่เชื่อก็ได้”

 

“นั่นละคะคือคำตอบของฉัน”

 

…‘บีบบังคับกันเกิน’

 

“…”

ขอรัองล่ะครับ…คิดจะจีบผมทั้งทีอย่าใช้กำลังกันเลยนะมันเจ็บ!!!

ขอรัองล่ะครับ…คิดจะจีบผมทั้งทีอย่าใช้กำลังกันเลยนะมันเจ็บ!!!

Status: Ongoing
อ่านนิยาย ขอรัองล่ะครับ…คิดจะจีบผมทั้งทีอย่าใช้กำลังกันเลยนะมันเจ็บ!!!แสงแดดส่องผ่านหน้าต่างกระทบใบหน้าชายหนุ่มหน้าขาวด้วยคลื่นความร้อนและแดดมันแยงตาสององค์ประกอบหรืออาจมากกว่านั้นทำให้ยากจะข่มตานอนต่อไป สุดท้ายปลายทางร่างกายเลือกตอบสนองต่อสิ่งเร้าจากโลกภายนอกก่อเกิดเสียงครางเล็ก ๆ ขึ้นมา ซึ่งนั่นคือสัญญาณขั้นต้นของการตื่นนอน “อืออออ” “…” เปลือกตาสั่นไหวพร้อมเปิดเผยให้เห็นแววตาคู่งามที่ซุกซ่อนอยู่ภายใน กล่าวสำหรับชายหนุ่มหน้าขาวอย่างแรกเลยที่เห็นหลังจากตื่นนอนไม่ใช่เพดานคุ้นหน้าคุ้นตาที่เคยเห็นอยู่ทุกวัน

Recommended Series

Comment

Options

not work with dark mode
Reset