ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี – ตอนที่ 113 บอสเผยเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น

ตอนแซะเกมโดดเดี่ยวเดียวดายกลางทะเลทราย เฉียวเหลียงไม่ได้ตั้งใจจะโฆษณาเกมให้บริษัทเถิงต๋า เขาทำไปก็เพราะตัวเองล้วนๆ เป้าหมายหลักก็เพื่อสร้างกระแสให้ตัวเอง…

ถึงสุดท้ายจะกลายเป็นได้ประโยชน์ทั้งสองฝ่าย ทั้งเกมและเฉียวเหลียงต่างได้กระแสกันทั้งคู่ แต่คลิปที่พูดถึงเกมก็เป็นคลิปแซะเกม ซึ่งเขาด่าเสียยับ จะไม่ให้คนสร้างเกมแค้นใจได้ยังไง

เขาได้แต่หวังว่าคนสร้างจะยังเมตตาตนเองบ้าง

ครู่เดียวลู่หมิงเหลียงก็ตอบกลับ

“บอสเผยดีใจมากครับ บอสบอกว่าต้องลงเป็นคลิปแนะนำเกมประจำเดือนเท่านั้น ห้ามเปลี่ยนบท แล้วก็ห้ามทำออกมาให้คนดูสึกว่าเป็นการประชด ต้องแสดงให้สมบทบาท ให้ออกมาดูจริงใจ”

เฉียวเหลียงอึ้งไป

จบเห่แล้ว บอสเผยแค้นเขาจริงๆ ด้วย!

หมอนั่นอยากเห็นฉันทำตัวโง่ๆ!

ถึงคลิปแนะนำเกมประจำสัปดาห์จะทำขึ้นมาเพื่อรับสปอนเซอร์โดยเฉพาะและผู้ชมต่างรู้เรื่องนี้ดี แต่เขาก็แนะนำเกมไปชุ่ยๆ ไม่ได้ ไม่งั้นคนดูได้สาปแช่งกันแน่!

อีกอย่างคลิปนี้ทำขึ้นมาเพื่อรับสปอนเซอร์อยู่แล้ว ผู้ชมไม่มีทางคิดว่าเขาพยายามประชดหรือเสียดสีอยู่แน่

แถมบอสเผยยังบอกให้เขาแสดงให้สมบทบาทและดูจริงใจอีก…

เฉียวเหลียงเดาได้เลยว่าหลังจากได้ดูคลิป ผู้ชมจะต้องพากันคิดว่าพอเป็นเรื่องสปอนเซอร์ เขาก็ขายวิญญาณตัวเองอย่างหน้าไม่อาย ยอมทิ้งศักดิ์ศรีของตัวเองไปหมด!

บอสเผยจงใจจะให้เป็นแบบนี้ใช่ไหม

นี่คือการแก้แค้น ทุกอย่างบ่งบอกไว้ชัดเจน!

เขารับงานนี้ไม่ได้ ถึงจะเสนอเงินแค่ไหนก็ไม่ได้!

เฉียวเหลียงพิมพ์ตอบทันที “ขอโทษนะครับ บอสลู่ ข้อแม้ของคุณเยอะเกินไป ผมคิดว่าผมไม่น่าจะทำได้ รบกวนหาคนอื่นแทนนะครับ”

ลู่หมิงเหลียง “หกพันหยวนไปเลยครับ อาจารย์เฉียว!”

เฉียวเหลียง: “…”

ไม่ยอมแพ้อย่างนั้นเหรอ

คิดจะเพิ่มเงินไปเรื่อยๆ จนกว่าฉันจะยอมเหรอ

นี่ดูถูกฉันอยู่รึไง

นี่มันไม่ใช่เรื่องเงิน… แต่หกพันก็ฟังดูน่าสนใจ…

เฉียวเหลียงปวดใจจนเลือดไหลซิบๆ

นั่นเงินก้อนโตเลยนะ!

ถ้าใช้หกพันหยวนนี่อย่างประหยัดก็พออยู่ได้สองเดือน

ไม่ต้องทำงานเลยสองเดือนเต็ม เอาเวลาไปทำอะไรก็ได้ตามใจชอบ ช่างน่าสนใจเหลือเกิน…

เขาเถียงกับตัวเองอยู่ในใจ

เฮ้อ ยังไงก็ทำไม่ได้ จะยอมเอาศักดิ์ศรีตัวเองไปแลกไม่ได้

เฉียวเหลียงคิดอยู่นานกว่าจะเริ่มพิมพ์

“คือมันไม่ใช่เรื่องเงินครับ”

เขาพิมพ์ไปได้แค่นั้นก็มีข้อความใหม่เด้งขึ้นมา

“อาจารย์เฉียวครับ ผมไปปรึกษาบอสเผยเรื่องนี้ บอสบอกว่ายอมจ่ายให้หนึ่งหมื่นหยวนเลย แต่นี่เต็มที่แล้วนะครับ ผมรู้ว่าคุณเป็นนักสร้างคอนเทนต์ที่เป็นห่วงเรื่องชื่อเสียง ถ้าไม่อยากรับงาน พวกเราก็ไม่บังคับครับ”

เฉียวเหลียงมือสั่น เขาเผลอกดปุ่ม Enter

“คือมันไม่ใช่เรื่องเงินครับ”

ข้อความถูกส่งไปต่อจากข้อความด้านบนทันทีจนดูเหมือนเฉียวเหลียงกำลังตอบปฏิเสธ

ลู่หมิงเหลียง “โอเคครับ ขอให้โชคดีกับหน้าที่การงานนะครับ เราไม่รบกวนคุณแล้ว”

เฉียวเหลียงเริ่มลนลาน ฉิบหายแล้ว ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น! กลับมาก่อน!

เขารีบรัวนิ้วลงบนแป้นพิมพ์ พิมพ์เร็วที่สุดเท่าที่ชายช่วงวัยยี่สิบจะพิมพ์ได้

“คือมันไม่ใช่เรื่องเงินครับ

“บอสเผยเป็นเพื่อนเก่าของผม ผมต้องทำให้แน่นอนอยู่แล้ว!”

ข้อความถูกส่งไปเรียบร้อย

เฉียวเหลียงถอนหายใจยาว โชคยังดีที่ลู่หมิงเหลียงไม่นึกโกรธและพิมพ์ด่ากลับมาเต็มที่

ลู่หมิงเหลียง “จริงเหรอครับ เยี่ยมเลย! เดี๋ยวผมส่งคลิปเกมให้เลยตอนนี้”

เฉียวเหลียงดาวน์โหลดคลิปเกมที่ส่งมาใหม่ ภายในไม่กี่นาที เขาทั้งโกรธ ทั้งกังวล ทั้งตกใจ ทั้งตื่นเต้น…

เหมือนว่าหัวใจหยุดเต้นไปแล้ว

ลงคลิปแนะนำเกมประจำเดือนไปจะทำให้เสียชื่อเสียงไหมนะ

แต่ฉันก็แค่รับสปอนเซอร์ ไม่เห็นมีอะไรที่ต้องอาย!

คนดูต้องเข้าใจสิ ใช่ ต้องเป็นอย่างนั้นแน่!

“อาจารย์เฉียวรับงานไหม”

“รับแล้วครับ”

เผยเชียนฟังลู่หมิงเหลียงรายงานสถานการณ์ในห้องทำงานก่อนจะพยักหน้าอย่างพึงพอใจ

ใครบอกให้แกมาทำฉันเสียเรื่องตอนนั้น!

ถ้าไม่มีแก ฉันก็ขาดทุนห้าหมื่นหยวนไปแล้ว ชีวิตคงจะแตกต่างจากตอนนี้มาก!

เผยเชียนต้องให้เฉียวเหลียงลงคลิปเป็นคนแรก จะได้ดูว่าผลลัพธ์ออกมาเป็นยังไง

แน่นอนว่าเขาไม่ได้ทำแบบนี้เพราะตั้งใจจะแก้แค้นเพียงอย่างเดียว ส่วนหนึ่งเป็นเพราะกลัวว่าจะเกิดหายนะแบบตอนเกมโดดเดี่ยวเดียวดายกลางทะเลทรายขึ้นอีก

ถ้ายอมให้พูดถึงเกมในคลิปสับเละเกมขยะตามที่อาจารย์เฉียวแนะนำ แล้วเกมเกิดดังขึ้นมาเหมือนรอบก่อน เขาคงจะฆ่าตัวตายมันตรงนั้น

ดังนั้นจึงต้องพูดถึงเกมนี้ในคลิปแนะนำเกมใหม่ประจำเดือนที่มียอดคนดูน้อยกว่า แถมคลิปยังเป็นคลิปที่บ่งบอกชัดเจนว่าเป็น ‘คลิปที่ทำเพื่อเงินล้วนๆ’ อีก เพราะอย่างนั้นจะต้องไม่มีอะไรผิดพลาดแน่!

เผยเชียนอดยิ้มไม่ได้เมื่อคิดถึงความสุขอันแสนเรียบง่ายนี้ เขาเพิ่งจะผลาญเงินทุนระบบไปหนึ่งหมื่นหยวนได้อย่างง่ายดาย

แต่เขาก็ต้องสงวนท่าทีเมื่ออยู่ต่อหน้าลู่หมิงเหลียง จะให้ตัวเองเสียภาพลักษณ์ไปไม่ได้

“แล้วอัปโหลดมาสเตอร์คนอื่นๆ ล่ะ” เผยเชียนถาม

ลู่หมิงเหลียงตอบตามตรง “บางคนถึงจะเสนอเพิ่มเงินให้ก็ปฏิเสธครับ แต่ก็มีคนรับงานเยอะเลยทีเดียว น่าจะเกินครึ่งเลย

“พออ่านบทเสร็จ ส่วนใหญ่ก็ปฏิเสธเลยทันที แต่ผมบอกไปว่าคนอื่นๆ ก็ต้องพูดเหมือนกันเป๊ะ คุณไม่ใช่คนแรกที่ต้องพูด แล้วก็บอกไปด้วยว่าผ่านไปหนึ่งเดือนให้ลบคลิปได้ บวกกับเสนอเพิ่มเงินให้ ส่วนใหญ่ก็รับงานกันหมดเลยครับ”

เผยเชียนดีใจที่ได้ยินอย่างนั้น

ถ้าจ่ายแพงก็ต้องยอมอ่านบทน่าขายหน้ากันอยู่แล้ว

อีกอย่างสำหรับนักสร้างคอนเทนต์คนอื่นๆ นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร อย่างมากก็เป็นแค่ความทรงจำที่ไม่ดี

ถ้ามีอัปโหลดมาสเตอร์ลงคลิปเหมือนกันจำนวนหนึ่ง ก็จะกลายเป็นว่าแต่ละคนแค่พากย์เสียงลงคลิปไปใหม่ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย

คนที่ลงคลิปคนแรกคือคนที่ต้องรับกรรมหนักสุด เพราะคนดูยังไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วเรื่องราวเป็นยังไง จากนั้นก็จะพากันถล่มรุมด่ากันยกใหญ่

เผยเชียนตั้งใจจะให้อาจารย์เฉียวลงคลิปเป็นคนแรก

ทำไมน่ะเหรอ…

หึๆ บอสเผยเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นใช่ไหมล่ะ

ที่บ้านเช่า…

เฉียวเหลียงรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังโดนทรมานอยู่เงียบๆ ในที่สุดเขาก็อัดคลิปเสร็จ

“ฉันทำอะไรลงไป…”

ภายในใจของเขาเต็มไปด้วยอารมณ์มากมาย

มองในมุมหนึ่ง ตอนนี้ก็อัดคลิปเสร็จแล้ว เดี๋ยวจะได้เงินหนึ่งหมื่นหยวนมาใช้ให้สมใจอยาก

แต่อีกมุมหนึ่งก็รู้สึกเจ็บปวด

การฝืนใจทำอะไรชุ่ยๆ นั้นยากกว่าที่คิด

ว่ากันตามตรง งานนี้เป็นงานง่ายๆ ที่ต้องทำก็มีแค่พูดตามบทแล้วเอาคลิปที่บริษัทเถิงต๋าส่งให้มาใส่ ทำวันสองวันก็เสร็จ

แต่เฉียวเหลียงต้องกล้ำกลืนฝืนทนอยู่ห้าวัน พอใกล้ถึงกำหนดส่งถึงได้บังคับตัวเองให้ทำงานได้

เฉียวเหลียงฝึกทำเสียงสูดปากกับกลืนน้ำลายตามบทอยู่เจ็ดถึงแปดรอบกว่าจะทำให้ออกมาเป็นธรรมชาติได้

เวลาทั้งหมดทุ่มไปกับคลิปนี้!

วันพรุ่งนี้คือวันที่ 1 เมษายน เป็นวันเมษาหน้าโง่

ตามแผนแล้ว เกมใหม่ของบริษัทเถิงต๋าจะปล่อยวันดังกล่าว เฉียวเหลียงเองก็ต้องปล่อยคลิปในวันเดียวกัน

เขารู้สึกตื้นตันใจ ดูเหมือนบอสเผยจะยังมีเมตตาหลงเหลืออยู่บ้าง!

ถ้าลงคลิปวันเมษาหน้าโง่ คนดูก็จะคิดว่าเป็นมุกวันเมษาหน้าโง่ น่าจะช่วยลดทอนกระแสเกลียดชังลงไปได้บ้าง

แต่…

เนื่องจากเป็นวันเมษาหน้าโง่ คนดูคลิปก็น่าจะเยอะกว่าปกติ

“ช่างแม่ง ไม่สนอะไรแล้วโว้ย

“ฉันโดนจ้างมา อย่างน้อยลงคลิปเสร็จก็หนีหายไปเลยได้

“พอได้เงินหมื่นหยวนมา ฉันจะเล่นเกมแม่งทั้งวัน จะหายหน้าไปจากโลกนี้จนกว่าเรื่องจะซา!”

 ……………..

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี
Status: Ongoing
เผยเชียนย้อนเวลากลับไปเมื่อ 10 ปีก่อน โดยมีระบบสั่งให้เขาตั้งบริษัทอะไรก็ได้เพื่อหาเงินทำกำไรโดยจะมีการประเมินกำไรขาดทุนเป็นรอบๆ แต่เผยเชียนเป็นคนหัวหมอ เขาดูแล้วว่าถ้าเขาทำธุรกิจได้กำไร เขาจะได้ส่วนแบ่งเข้ากระเป๋าตัวเองแค่ 1:100 แต่ถ้าเขาขาดทุน เขาจะได้ส่วนแบ่ง 1:1 เขาจึงคิดจะตั้งบริษัทเกม และหาทางทำให้บริษัทขาดทุน ด้วยการสร้างเกมที่ไม่น่าจะฮิตบ้างล่ะ ขายเกมราคาถูกบ้างล่ะ เอาเงินไปละลายกับการเช่าตึกและซื้ออุปกรณ์ทำงานต่างๆ บ้างล่ะ แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่ขาดทุนสักที เกมที่คิดว่าไม่น่าจะขายได้ก็ดันขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ทำไมการทำธุรกิจให้ขาดทุนมันถึงเป็นเรื่องยากขนาดนี้ล่ะเนี่ย?!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset