เหล่าผู้ติดตามของอาจารย์เฉียวพากันงงเป็นไก่ตาแตก พวกเขารับไม่ได้กับคลิปนี้!
แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำใจยอมรับ แถมพวกเขายังตามหาตัวอาจารย์เฉียวไม่เจออีก
พวกเขาแท็กอาจารย์เฉียวในกลุ่มผู้ติดตามไม่ได้ ทักข้อความส่วนตัวไปก็ไม่ตอบ คนที่มีมือเบอร์อาจารย์เฉียวลองโทรไปก็ต่อสายไม่ติด
ชัดเจนว่าเขาหนีเข้ากระดองไปแล้ว
บรรดาผู้ติดตามงงจนเริ่มโกรธ จากโกรธกลายเป็นผิดหวัง จากผิดหวังก็เริ่มกลับมาใจเย็นและเงียบไป…
การกระทำอันสุดจะประหลาดของอาจารย์เฉียวสมควรได้รับการยกย่อง เป็นการสร้างสีสันให้วันเมษาหน้าโง่
แต่ทุกคนก็รู้ว่าเรื่องยังไม่จบแค่นี้!
นักสร้างคอนเทนต์หลายคนบนเว็บไซต์ลงวิดีโอต่างๆ เริ่มลงคลิปแนะนำเกมนักออกแบบเกม!
คลิปเหล่านี้ค่อนข้างแย่ แต่ละคลิปมีจุดที่ต่างกัน แต่จุดต่างมีแค่ชื่อคลิป เทคนิคการตัดต่อ ภาพและคลิปที่ใช้ รวมถึงเสียงพูดของนักสร้างคอนเทนต์แต่ละคน
ส่วนบทพูดในคลิปเหมือนกันหมด เป็นการพูดผสมระหว่างภาษาจีนกับภาษาอังกฤษ แม้แต่เสียงสูดปากกับเสียงกลืนน้ำลายก็ยังเหมือนกันเด๊ะ!
เหล่าผู้ติดตามที่ได้ดูคลิปเหล่านี้สติแตกกระเจิงกันหมด
นี่มันอะไรกันวะเนี่ย!
ถึงจะเป็นนักสร้างคอนเทนต์ที่ค่อนข้างมีชื่อ แต่พวกเขามาจากวงการต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเกม เพลง ไลฟ์สไตล์ ดิจิทัล เทคโนโลยี และวงการอื่นๆ ครอบคลุมหมดทุกวงการ
ชื่อคลิปของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกันเลย ดังนั้นจึงอาจมีคนบังเอิญกดเข้าไปดูคลิปเหล่านี้ได้!
พอกดเข้ามาแล้วเห็นภาพเปิดอันคุ้นตา หัวใจก็หยุดเต้นทันทีเพราะรู้ว่าจะต้องเจอกับอะไรต่อไป
พอนักสร้างคอนเทนต์แต่ละคนพูดเปิดคลิปตามแบบฉบับของตัวเองเสร็จก็เริ่มเข้าบทโฆษณาทันที!
“เกมนี้ชื่อว่าเกมนักออกแบบเกม G~A~M~E, game, game designer!
“Awesome!”
หลังจากดูคลิปเนื้อหาเดิมต่อกันไปได้สองสามคลิป หลายคนก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองโดนล้างสมอง ในหัวมีแต่ ‘โอ้โห awesome แผลบๆ อึกๆ’…
นักสร้างคอนเทนต์ทุกคนเลือกที่จะหายตัวไปหรือไม่ก็แกล้งตายกันหมด
แหงสิ ปล่อยคลิปแบบนี้ออกไปยังไงก็ต้องโดนด่ายับ ใครมันจะกล้ามายืนหน้าหนาหน้าทนโดนผู้ติดตามสาปส่ง
พวกเขาได้แต่ปล่อยให้ผู้ติดตามระบายความอัดอั้นในช่องคอมเมนต์แล้วรอให้เรื่องซาลง จากนั้นก็จะโผล่หัวออกมาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แน่นอนว่าคลิปโฆษณาเกมโดนด่ายับตามที่เผยเชียนคิดไว้!
ทุกคลิปมียอดวิวน้อยจนน่าใจหาย ส่วนคอมเมนต์ก็ไม่น่าเปิดอ่าน มีหลายคนกดเข้าไปอ่านคอมเมนต์ดูว่ามันแย่แค่ไหน แต่ไม่ได้กดเล่นคลิปดูเลยด้วยซ้ำ!
…
ที่ออฟฟิศ…
เผยเชียนเลื่อนดูคลิปโฆษณาและตรวจดูกระแสตอบรับจากคนดูกับยอดวิว
อืม ทุกอย่างเป็นไปตามแผน!
เขาทุ่มเงินก้อนโตจ้างนักสร้างคอนเทนต์มาจำนวนไม่น้อย แต่คลิปโฆษณาเหล่านี้กลับไม่มีใครแยแส ยอดวิวก็ไม่กระเตื้องขึ้นเลยแม้แต่น้อย สร้างกระแสด้านบวกต่อสาธารณชนไม่ได้เลย
เยี่ยมจริงๆ!
การทำบทให้นักสร้างคอนเทนต์ทุกคนอ่านตามช่างเป็นความคิดที่ดีจริงๆ!
เผยเชียนรู้ว่านักสร้างคอนเทนต์ทุกคนในรายชื่อเป็นคนมีความสามารถ ถ้าปล่อยให้รังสรรค์ผลงานกันตามใจชอบแล้วเกิดซ้ำรอยเดิมเหมือนตอนเกมโดดเดี่ยวเดียวดายกลางทะเลทรายขึ้นมาจะทำยังไง
ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจให้ทุกคนยึดบทเดียวกัน ชายหนุ่มไม่มีทางยอมให้นักสร้างคอนเทนต์เหล่านั้นทำให้ชาวเกมเมอร์รู้สึกสนใจเกมได้
เผยเชียนพึงพอใจมาก แผนของเขาสำเร็จไปครึ่งหนึ่งแล้ว!
จากนี้มาดูกันว่าเหล่าเกมเมอร์จะคิดเห็นยังไง!
…
ที่บ้านเช่า…
เฉียวเหลียงนอนมองสายที่ไม่ได้รับนับสิบอยู่บนเตียง เขารู้หลงทางเล็กน้อย เหมือนกับว่าชีวิตนี้ช่างไร้ความหมาย
เฮ้อ หาเงินแบบสกปรกนี่มันยากจริงๆ!
เขาไม่กล้าเปิดแพลตฟอร์มกลุ่มผู้ติดตามดูด้วยซ้ำ ขนาดใช้ส้นเท้าคิดยังรู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไง
ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าตัวเองขาดทุนและยิ่งโกรธเกรี้ยวมากขึ้น
โอ๊ย เสียใจจริงๆ ที่เลือกแบบนี้!
เงินหนึ่งหมื่นหยวนถือเป็นข้อเสนอที่ดีมากๆ จนทำให้เขาตาบอด
เขาเคยคิดว่าได้เงินจากการทำคลิปให้สปอนเซอร์หนึ่งหมื่นหยวนจะทำให้มีความสุข แต่พอได้นอนนิ่งๆ บนเตียงอยู่พักใหญ่ก็ไม่เห็นจะรู้สึกแบบนั้นเลยสักนิด
ถึงจะเปิดเกมเล่นก็ไม่รู้สึกสนุก บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปก็ไม่ได้หอมหวนชวนกินเหมือนเดิม
หรือว่า…นี่จะเป็นความรู้สึกที่ติดค้างจากการรับทำงานชุ่ยๆ
หลังจากคิดอยู่นาน เฉียวเหลียงก็ลุกจากเตียงไปเปิดคอมพ์แล้วดาวน์โหลดเกมนักออกแบบเกม
“วันนี้ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าตัวเองทำอะไรลงไป!
“ชื่อเสียงของฉันในฐานะอาจารย์เฉียวพังทลายไปแล้ว อย่างน้อยก็ต้องรู้ให้ได้ว่าใครคือฆาตกรใช่ไหมล่ะ”
เขาจ่ายเงินยี่สิบแปดหยวนเพื่อซื้อเกมนักออกแบบเกม
ถึงเขาจะได้ภาพและคลิปตัวอย่างเกมนักออกแบบเกมมา แต่บริษัทเถิงต๋าก็ไม่เคยส่งตัวเกมเวอร์ชันทดลองมาให้
เผยเชียนไม่อยากส่งตัวเกมเวอร์ชันทดลองให้นักสร้างคอนเทนต์
เขาเขียนบทสำหรับอัดคลิปให้แล้ว แค่มีรูปกับคลิปประกอบนิดหน่อยก็ทำคลิปออกมาได้ ไม่เห็นจำเป็นจะต้องส่งเกมเวอร์ชันทดลองไปให้
ถ้าส่งตัวเกมเวอร์ชันทดลองไปให้ อาจจะซวยได้หากเหล่านักสร้างคอนเทนต์ใช้เทคนิคการตัดต่อระดับเทพทำให้เกมดูน่าเล่น!
ดังนั้นอาจารย์เฉียวจึงไม่รู้ว่าตัวเกมจริงๆ เป็นยังไง
ด้วยความอยากรู้อยากเห็น อาจารย์เฉียวจึงกดเข้าเกมแล้วเริ่มเล่น
…
…
เนื่องจากเป็นการเข้าเกมครั้งแรก เกมจึงไม่ได้เริ่มจากหน้าจอเมนูแต่เป็นการเริ่มเกมทันที
น่าแปลกใจที่เสียงพากย์ดังขึ้นก่อนหน้าจอจะหายมืด
“นี่คือเรื่องราวของนักออกแบบเกม
“คุณคือนักออกแบบเกมหน้าใหม่ไฟแรงที่อยากกอบกู้วงการเกมภายในประเทศ
“หน้าที่ของคุณง่ายแสนง่าย เค้นสมองคิดไอเดียดีๆ สร้างเกมให้คนตะลึง ทำให้คนในวงการอิจฉา สร้างเกมที่สื่อต่างๆ ชมไม่หยุดปาก ทำยอดขายพุ่งทะลุฟ้า เอาเงินที่หามาได้ไปพัฒนาเกมต่อ และทำวนซ้ำไปเรื่อยๆ
“ทำไปจนกว่าจะเป็นนักออกแบบเกมดาวรุ่ง ได้ทุนสร้างเกม ชนะรางวัลเกมแห่งปีซ้ำๆ ได้ขึ้นปกนิตยสาร Time ทำให้บริษัทมีมูลค่าตลาดหลักพันล้าน ขึ้นไปอยู่จุดสูงสุดของชีวิต
“โอเค เช็ดน้ำลายก่อนเถอะ
“ฝันนั้นยังไกลจากคุณมาก
“ตอนนี้คุณมีแค่เป้าหมายเดียวที่ต้องทำให้สำเร็จ คือสร้างเกมที่สามารถหยัดยืนในตลาดอันแสนโหดร้ายนี้ให้ได้”
ภาพบนหน้าจอเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ตามเสียงพากย์
เกมนี้ใช้มุมมองบุคคลที่หนึ่ง ระหว่างที่เสียงพากย์กำลังบรรยาย ผู้เล่นก็ได้เริ่มเดินไปตามระเบียง
พอถึงช่วง ‘สร้างเกมให้คนตะลึง ทำให้คนในวงการอิจฉา สร้างเกมที่สื่อต่างๆ ชมไม่หยุดปาก ทำยอดขายพุ่งทะลุฟ้า’ ตรงระเบียงก็ปรากฏภาพแฟนคลับโห่เชียร์ ภาพนักออกเกมที่กำลังมองมาอย่างอิจฉาในงานประกาศรางวัล และภาพข่าวรายงานยอดขาย
ภาพต่างๆ ดูเหมือนภาพวาด ไม่ก็เหมือนภาพในหนังสือสามมิติที่พลิกเปลี่ยนหน้าไปมาตามที่เสียงพากย์บรรยาย
ระหว่างที่เดินไปตามระเบียง ผู้เล่นจะรู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งในนั้นจริงๆ
เดี๋ยวก็โดนห้อมล้อมด้วยแฟนๆ ผู้คลั่งรัก เดี๋ยวก็โดนนักข่าวรุมสัมภาษณ์
แต่เฉียวเหลียงก็ยังรู้สึกไม่ค่อยอินกับเกมเท่าไหร่
เขารู้สึกแปลกใจเล็กน้อย
จากข้อมูลเกมที่ได้รับมาตอนทำคลิปไม่ได้ระบุเรื่องเสียงพากย์เลย แถมตอนนั้นก็ควบคุมการเคลื่อนไหวของตัวละครในเกมไม่ได้ ทำให้รู้สึกงงๆ
แต่พอได้ลองสัมผัสเอง ก็รู้สึกแตกต่างออกไป!
มุมมองบุคคลที่หนึ่งและอิสระในการสำรวจทำให้ผู้เล่นรู้สึกอินไปกับเกมและรู้สึกเหมือนได้ผจญภัย ภาพในเกมก็ช่วยให้รู้สึกเหมือนได้เป็นส่วนหนึ่งของเกมได้ดีมากๆ
ส่วนเสียงพากย์ก็เป็นเอกลักษณ์ดี
เป็นเสียงผู้ชายที่ค่อนข้างพิเศษ เสียงออกแหลมและบางขึ้นจมูก ฟังดูแหบห้าวเล็กน้อย
ถ้าตั้งใจฟังจะรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาแล้วอยากวิ่งไปทุบหัวคนพูด แต่เฉียวเหลียงก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก เขาสามารถเมินเสียงพูดได้อย่างง่ายดายและหันไปสนใจสิ่งที่เสียงนั้นพูดแทน
การผสานรวมระหว่างการทำให้ผู้เล่นรู้สึกเป็นส่วนหนึ่งกับเกมและรู้สึกห่างเหินกับเกมทำให้เกิดเป็นประสบการณ์การเล่นเกมที่แปลกใหม่
ผู้เล่นสามารถเข้ามาสัมผัสความหรรษา ความกราดเกรี้ยว ความทุกข์ และความสุขของการเป็นนักออกแบบเกม ได้รู้สึกอิ่มอกอิ่มใจจากเสียงเชียร์จากแฟนๆ รู้สึกดีกับคำชมจากสื่อต่างๆ
แต่อีกด้านหนึ่งก็สัมผัสได้ถึงมุมมองแบบภววิสัย ความสงบ และความรู้สึกเหมือนว่าเบื้องบนกำลังมองอยู่
ถือเป็นประสบการณ์การเล่นเกมที่หาได้ยากยิ่ง แม้เฉียวเหลียงจะเคยเล่นเกมสแตนด์อโลนมามากมาย แต่นี่กลับเป็นครั้งแรกที่เขาได้เล่นเกมแบบนี้
“แปลกมาก ทำไมเกมนี้…ดูไม่ได้แย่เลย”
เฉียวเหลียงมั่นใจมากขึ้นเรื่อยๆ ว่าบอสเผยตั้งใจทำแบบนี้เพื่อแก้แค้น เขายังคิดแค้นอยู่ในใจ!
ถ้าให้โฆษณาเกมนี้ดีๆ ก็สามารถทำคลิปคุณภาพดีออกมาได้อย่างไม่มีปัญหาอะไร
แล้วทำไมบอสเผยถึงขอให้เขาทำคลิปแบบนั้นขึ้นมาล่ะ
ถ้าไม่ได้คิดแก้แค้นแล้วจะมีเหตุผลอะไรอีก!
เฉียวเหลียงเล่นเกมต่อด้วยความสงสัยสามสิบเปอร์เซ็นต์และความไม่พอใจอีกเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์
……………….
