ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี – ตอนที่ 55 ภารกิจลุล่วง!

ปี 2010 ใกล้เข้ามาแล้วเมื่อพวกเขากลับถึงเมืองจิงโจว

กระบวนการทำงานทุกอย่างในบริษัทเป็นไปอย่างราบรื่น เงินเดือนและค่าเช่าจ่ายตรงตามกำหนดด้วยเงินทุนระบบ ขอแค่เผยเชียนผลาญเงินทั้งหมดเพื่อให้เกมเจ๊งได้ เขาก็จะทำเงินห้าแสนหยวนให้ตัวเองได้อย่างง่ายดาย

ตอนนี้มหาวิทยาลัยอยู่ในช่วงสัปดาห์สอบ เผยเชียนไม่อยากสอบตกสักวิชา เขาจึงไม่ค่อยไปที่บริษัท

ถึงอย่างไรเขาก็ไม่ได้สนใจว่าเกมจะออกมาหน้าตาแบบไหน ถ้าเจ๊งก็ถือว่าดีที่สุดแล้ว

วันพฤหัสบดีที่ 7 เดือนมกราคม

เผยเชียนสอบเสร็จไปอีกหนึ่งวิชาจากนั้นก็กลับอพาร์ตเม้นต์ที่เช่าไว้ เขาล้มตัวลงนอนเหยียดบนโซฟาแสนนุ่มสบาย

วันปิดบัญชีระบบใกล้เข้ามาแล้ว เผยเชียนผลาญเงินได้ตามเป้า ในที่สุดเขาก็สบายใจได้

เขาเรียกระบบขึ้นมาเช็กเงินทุนระบบ

<ระบบแปลงความมั่งคั่ง>

<เจ้าของ: เผยเชียน>

<อัตราแปลงกำไรอยู่ที่ 100:1 อัตราการขาดทุนอยู่ที่ 1:1>

<วันปิดบัญชีครั้งต่อไป: อีก 25 วัน>

<เงินทุนระบบ: 138,754.5 (↓361,245.5)>

<ความมั่งคั่งส่วนบุคคล: 1,255>

เขาทำสำเร็จ!

เผยเชียนผลาญเงินไปได้เกือบหมด!

ชายหนุ่มปลาบปลื้มใจมากจนอยากจะร้องไห้ออกมา จากการพยายามอย่างหนักของเขา ในที่สุดกำไรส่วนใหญ่ก็กลายเป็นขาดทุนแล้ว!

ตอนนี้บริษัทเถิงต๋ามีรายจ่ายใหญ่ๆ อยู่หลายรายการ เช่น ค่าเช่าพื้นที่สำนักงาน เงินเดือนพนักงาน เงินค่าล่วงเวลา ค่าไฟ ค่าใช้จ่ายประจำวัน และค่าจัดซื้อของต่างๆ นอกจากนี้เผยเชียนยังจัดกินเลี้ยงบริษัทเป็นครั้งคราวเพื่อผลาญเงินเล่นอีกด้วย

จากรายจ่ายเหล่านี้ ในที่สุดเขาก็สามารถใช้เงินส่วนใหญ่ที่ได้มาจากเกมแม่ทัพผีไปได้ ไม่เหลือกำไรในเงินทุนระบบมากเหมือนเมื่อก่อน

เงินทุนระบบในปัจจุบันถือว่ากำลังขาดทุน เมื่อเทียบกับเงินก้อนห้าแสนหยวนที่ได้มาในตอนแรก

ต่อจากนี้เผยเชียนต้องมั่นใจว่าจะทำสองอย่างนี้ได้สำเร็จ

เขาต้องอัปโหลดเกมฐานทัพกลางทะเลลงแพลตฟอร์มตามที่ระบบกำหนดไว้ว่าห้ามมีสินค้าที่ยังไม่ได้ออกจำหน่ายภายในหนึ่งสัปดาห์ก่อนถึงวันสรุปบัญชี

จากนั้นเผยเชียนต้องใช้จ่ายเงินที่เหลือไปมั่วๆ เพื่อจะได้ผลาญยอดที่เหลือไปให้หมด!

แล้วเขาก็แค่รอให้ถึงวันสรุปบัญชี!

ส่วนเรื่องที่ว่าจะโฆษณาเกมฐานทัพกลางทะเลอย่างไร…

เผยเชียนไม่ได้ตั้งใจจะโฆษณาเกมนี้เลย เขาคิดว่าแค่อัปโหลดเกมขึ้นแพลตฟอร์มทางการได้ก็ถือว่าเสร็จงาน ถ้าไม่มีใครมาค้นเจอจะเป็นเรื่องที่ดีมาก!

ถ้าอยากขาดทุน พวกเขาก็ต้องพยายามกีดกันคนไม่ให้ค้นเจอเกมนี้

“ถ้าจะให้ปลอดภัย ฉันควรจัดงานเลี้ยงหลังพัฒนาเกมเสร็จจะได้ผลาญเงินที่เหลือได้ ยิ่งเหลือน้อยเท่าไหร่ยิ่งดี”

“ไหนๆ ทุกคนก็ทำงานหนักกัน ฉันว่าคงไม่เกินไปหรอกมั้งถ้าจะพาพนักงานไปดูหนัง กินข้าว แล้วก็ร้องคาราโอเกะ”

คิดได้ดังนั้นเผยเชียนก็โทรหาเลขาซิน

“เลขาซิน เตรียมกำหนดการงานเลี้ยงเย็นวันศุกร์เพื่อฉลองทำเกมฐานทัพกลางทะเลเสร็จ เราจะเริ่มที่ไปดูหนัง จากนั้นก็ไปกินข้าว แล้วก็จบที่ร้องคาราโอเกะ จองที่ไหนได้ก็จองเลย!”

“ใช่ ผมไม่ได้บอกวันผิด เป็นวันศุกร์ตอนเย็น”

“เสาร์อาทิตย์มันวันหยุด เราจะเอาวันหยุดพนักงานมาจัดเลี้ยงได้ไง มันก็เหมือนไปเอาเปรียบเขาสิ”

“ใช่ เอาเป็นวันศุกร์ตอนเย็นนี่แหละ”

“โอเค เสร็จแล้วส่งกำหนดการให้ผมดูด้วย ผมต้องการเหมือนเดิม ทุกอย่างจัดให้หรู โอเคนะ”

เผยเชียนออกคำสั่งไป ขณะที่เขากำลังจะวางสาย เลขาซินก็พูดขึ้น “ขอเวลาสักครู่ค่ะบอสเผย ดิฉันมีอีกเรื่อง”

“บอสจำผู้หญิงที่มาคุยกับบอสตอนที่เราไปเทียนหัวสตูดิโอที่กว่างโจวได้ไหมคะ คนที่ชื่อหลินหวาน”

หลินหวานหรือ

เผยเชียนจำชื่อได้รางๆ

“มีอะไรเหรอ”

“ตอนนี้เธออยู่จิงโจวค่ะ เห็นแจ้งมาว่าอยากทำงานกับบริษัทเรา เธอจริงจังมาก บอกว่าถึงไม่ได้เงินเดือนก็ไม่เป็นไร”

เผยเชียนอึ้งไป “หืม ตอนนี้เธออยู่ไหน”

“ที่ออฟฟิศค่ะ เพิ่งมาถึงได้ไม่นาน ดิฉันกำลังคุยกับเธออยู่”

ไม่ใช่ว่าเธอได้งานดีๆ ที่เทียนหัวสตูดิโอไปแล้วหรือ ทำไมถึงมาที่จิงโจวกัน

อยากทำงานกับบริษัทเรา ไม่ได้เงินเดือนก็ไม่เป็นไรอย่างนั้นหรือ

จะเป็นแบบนั้นได้ยังไงกันเล่า!

เผยเชียนคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถามขึ้น “เลขาซิน คุณคิดว่าเธอเป็นยังไง”

ซินไห่ลู่เงียบไป จากนั้นก็ตอบอย่างจริงจัง “บอสเผย ดิฉันคิดว่าเธอน่าจะมาจากครอบครัวที่ค่อนข้างมีอิทธิพล น่าจะเป็นทายาทตระกูลร่ำรวย ดิฉันเห็นเธอใช้เสื้อผ้าและกระเป๋าของแบรนด์ดังๆ แค่ชุดที่ใส่ก็ราคาหลายหมื่นหยวนแล้วค่ะ”

“แต่เธอเป็นคนไม่ถือตัว นิสัยดีด้วยค่ะ ดิฉันกังวลแค่ว่าเธออาจจะไร้เดียงสาและอ่อนต่อโลกเกินไป ไม่น่าจะเป็นพนักงานที่ดีได้ แต่ก็แน่นอนว่าบอสต้องเป็นคนตัดสินใจว่าจะรับเธอเข้ามาหรือเปล่า”

ไร้เดียงสาและอ่อนต่อโลกหรือ

ก็เท่ากับว่าทำงานไม่ได้น่ะสิ

เยี่ยมไปเลย! ฉันต้องการพนักงานแบบนี้แหละ!

เผยเชียนคิดว่าหลินหวานมีคุณสมบัติครบถ้วนตามที่เขาต้องการ!

ทายาทตระกูลร่ำรวยผู้ใช้ชีวิตตามใจชอบไม่น่าจะทำงานได้ดี ยอดไปเลยนี่

“โอเค จ้างเธอเลย! เรื่องเงินเดือน…เริ่มที่เดือนละสี่พันหยวนแล้วค่อยขึ้นให้ทีหลัง เซ็นสัญญาจ้างเธอให้ผมด้วย! เรื่องงาน…ใช่ ช่วงนี้ไม่น่าจะมีงานอะไรมาก ยังไม่ต้องมอบหมายให้เธอทำอะไร ปล่อยให้ทำตามใจชอบไปก่อน อ้อ แล้วก็ให้เธอไปงานเลี้ยงวันศุกร์ด้วยเลย!”

เผยเชียนสรุปคร่าวๆ ไม่ได้ใส่ใจอะไรเท่าไหร่เพราะกำลังฝันหวานถึงเงินห้าแสนหยวนที่กำลังจะได้มา

ณ บริษัท การพัฒนาเกมฐานทัพกลางทะเลมาถึงช่วงสุดท้ายแล้ว

เนื่องจากเปาซวี่ไม่ได้ไปกว่างโจวด้วย เขาจึงทุ่มเวลาไล่ดูเนื้อเรื่องเกมฐานทัพกลางทะเลและอัดจุดที่คิดว่าแปลกๆ เก็บไว้ให้หวงซื่อปั๋วปรับแก้

เขาไม่ได้มีความรู้เรื่องทฤษฎีการออกแบบเกมมากเท่าไหร่ ชายหนุ่มแค่เชื่อในสัญชาตญาณของตัวเอง

เอะใจตรงไหนก็อัดเก็บไว้ให้หวงซื่อปั๋ว

หวงซื่อปั๋วเป็นคนที่ต้องเค้นสมองวิเคราะห์หาปัญหาแล้วก็ปรับแก้ให้เหมาะสม

หวงซื่อปั๋วรู้ดีว่าเนื้อเรื่องเป็นจุดขายหลักของเกมฐานทัพกลางทะเลและเป็นองค์ประกอบที่จะยกระดับตัวเกมได้ เขาจึงต้องพยายามทำมันออกมาให้สมบูรณ์แบบ

แต่แน่นอนว่าองค์ประกอบอื่นๆ เช่น การควบคุม รูปแบบเกม การเคลื่อนไหว และโหมดอื่นๆ นอกเหนือจากโหมดเนื้อเรื่องก็เป็นสิ่งจำเป็นในการสร้างประสบการณ์การเล่นเกมที่ดีด้วยเหมือนกัน

องค์ประกอบทั้งหมดผ่านสายตาของเปาซวี่มาหมดแล้ว เขาเป็นเกมเมอร์สายฮาร์ดคอร์อยู่แล้ว ที่เขาทำก็แค่เปลี่ยนจากเล่นเกมคนอื่นๆ มาเล่นเกมที่ตัวเองสร้าง

ชายหนุ่มไม่ได้คิดว่านี่เป็นงานยากอะไร จริงๆ แล้วเขารู้สึกสนุกด้วยซ้ำ!

ตอนเล่นเกมอื่น เปาซวี่ไม่สามารถทำอะไรได้เวลาเจอจุดที่ไม่ชอบ

เพราะถึงเขาจะส่งความคิดเห็นไปในฐานะลูกค้า ก็จะเป็นการเสียเวลาไปเปล่าๆ เพราะความเห็นของเขาไม่น่าจะส่งไปถึงทีมผู้พัฒนา ต่อให้ส่งไปถึงก็ไม่น่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลง

แต่เกมฐานทัพกลางทะเลไม่ใช่แบบนั้น ถ้าเขาเจอจุดที่เป็นปัญหาก็สามารถแจ้งให้หวงซื่อปั๋วทราบ จากนั้นปัญหาก็จะได้รับการแก้ไขอย่างรวดเร็ว!

การปรับแต่งที่สำคัญๆ ส่วนมากเสร็จไปตั้งแต่ตอนเริ่มโปรเจ็กต์แล้ว ที่เหลือก็มีแค่รายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ที่ต้องปรับเพิ่ม เช่น วิธีกระสุน และฮิตบ็อกของตัวละคร ถึงเรื่องนี้จะสำคัญสำหรับตัวเกมมาก แต่ก็สามารถแก้ไขได้ง่ายๆ จากการปรับแต่งค่าต่างๆ

เส้นตายใกล้เข้ามา หวงซื่อปั๋วรู้สึกโล่งใจ

ภารกิจของเขาสำเร็จลุล่วงแล้ว!

การพัฒนาเกมฐานทัพกลางทะเลเสร็จตามกำหนด คุณภาพเป็นไปตามที่วางไว้ เขาไม่ได้ทำให้เผยเชียนต้องผิดหวัง!

แต่หวงซื่อปั๋วไม่รู้ว่าจะทำการตลาดและโฆษณาเกมอย่างไร

แต่ก็ไม่ได้กังวลอะไรมากเพราะบอสเผยเป็นคนตัดสินใจเรื่องนี้

แผนของบอสเผยจะมีข้อผิดพลาดได้อย่างไร

ชายผู้คิดวิธีโฆษณาเกมแม่ทัพผีบนเว่ยป๋อจะต้องคิดหาวิธีโฆษณาที่ยอดเยี่ยมได้แน่นอน!

………………

Related

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

เผยเชียนย้อนเวลากลับไปเมื่อ 10 ปีก่อน โดยมีระบบสั่งให้เขาตั้งบริษัทอะไรก็ได้เพื่อหาเงินทำกำไรโดยจะมีการประเมินกำไรขาดทุนเป็นรอบๆ แต่เผยเชียนเป็นคนหัวหมอ เขาดูแล้วว่าถ้าเขาทำธุรกิจได้กำไร เขาจะได้ส่วนแบ่งเข้ากระเป๋าตัวเองแค่ 1:100 แต่ถ้าเขาขาดทุน เขาจะได้ส่วนแบ่ง 1:1 เขาจึงคิดจะตั้งบริษัทเกม และหาทางทำให้บริษัทขาดทุน ด้วยการสร้างเกมที่ไม่น่าจะฮิตบ้างล่ะ ขายเกมราคาถูกบ้างล่ะ เอาเงินไปละลายกับการเช่าตึกและซื้ออุปกรณ์ทำงานต่างๆ บ้างล่ะ แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่ขาดทุนสักที เกมที่คิดว่าไม่น่าจะขายได้ก็ดันขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ทำไมการทำธุรกิจให้ขาดทุนมันถึงเป็นเรื่องยากขนาดนี้ล่ะเนี่ย?!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset