ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี – ตอนที่ 81 ร่างแบบเสร็จแล้ว

วันจันทร์ที่ 8 เดือนกุมภาพันธ์

ใกล้จะหมดปีทางจันทรคติแล้ว เผยเชียนสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของบรรยากาศ ‘งานเทศกาล’ จากทั่วทุกแห่ง

เผยเชียนจำช่วงปีใหม่ปี 2010 ไม่ค่อยได้ กระทั่งรายการชุนหว่าน[1] เขาก็ยังลืมดู

โลกนี้แตกต่างจากโลกชาติก่อนของเขาเล็กน้อย รายการชุนหว่านของโลกนี้ก็แตกต่างออกไปนิดหนึ่งเหมือนกัน

แน่นอนว่าถึงจะแตกต่างกันแค่ไหนก็ไม่สามารถสังเกตเห็นได้ชัดเจน

หลังจากสัปดาห์สอบของมหาวิทยาลัยจบลง นักศึกษาทุกคนก็รีบกลับบ้านเกิดกันหมด ตอนนี้เป็นช่วงหน้าหนาว ใบไม้หลุดร่วงจากต้นไม้ลงบนทางเดินในมหาวิทยาลัย สร้างบรรยากาศอ้างว้างโดดเดี่ยว

เผยเชียนเดินเข้าไปในห้องทำงานแล้วนั่งลงตรงโต๊ะทำงาน

เขารับชาจากเลขาซินมาก่อนจะถอนหายใจ วันนี้ก็เป็นวันแสนน่าเบื่อหน่ายอีกวัน

ชายหนุ่มเรียกระบบขึ้นมาดู

<ระบบแปลงความมั่งคั่ง>

<เจ้าของ: เผยเชียน>

<อัตราแปลงกำไรอยู่ที่ 100:1 อัตราการขาดทุนอยู่ที่ 1:1>

<เงินทุนระบบ: 1,780,000 (↑780,000)>

<ความมั่งคั่งส่วนบุคคล: 21,647.8>

 “ฟู่…”

เผยเชียนเป่าชาให้เย็นลง สีหน้าของเขาดูราบเรียบ

ตามคาด!

ผ่านไปแค่สัปดาห์เดียว เงินทุนระบบที่เดิมมีอยู่หนึ่งล้านถ้วนก็กลายเป็นหนึ่งล้านเจ็ดแสนแปดพันหยวน

หลังจากอัปเกรดเซิร์ฟเวอร์ของเกมฐานทัพกลางทะเล ยอดผู้เล่นก็เพิ่มขึ้นถล่มทลายอีกครั้ง ตัวเกมขึ้นแท่นเกมที่ได้คะแนนโหวตสูงที่สุดในแพลตฟอร์มเกมทางการ ขณะที่รายได้ของบริษัทก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ระหว่างที่เขาผลาญเงินอย่างว่องไว รายได้ก็เพิ่มเข้ามาไม่หยุดหย่อนเหมือนกัน!

ถึงเขาจะจ่ายค่าเช่า เงินเดือน และรายจ่ายต่างๆ ไปมากมาย แต่ยอดเงินในบัญชีของบริษัทก็รังแต่จะเพิ่มขึ้น

โชคดีที่เผยเชียนวางแผนมาดีตอนสรุปบัญชีครั้งก่อน ไม่อย่างนั้นคงไม่มีทางขาดทุนได้ง่ายๆ แน่

ครั้งนี้แผนงานทั้งสามอย่างของเผยเชียนต้องใช้งบประมาณสูงมาก

หวงซื่อปั๋วได้งบไปหนึ่งล้านหยวน

หม่าหยางรับผิดชอบตั้งหน้าร้าน ตามการคาดการณ์อย่างเว่อร์ๆ ของเผยเชียน เขาตั้งใจจะให้งบเริ่มต้นไปสองล้านหยวน

ส่วนการพัฒนาเกมนักออกแบบเกม เผยเชียนตั้งใจจะทุ่มเงินมากกว่าสองล้านหยวนในช่วงแรกของการพัฒนาและจะไม่ตั้งวงเงินค่าใช้จ่ายด้วย

ถ้าเงินยังไม่หมดก็จะทุ่มลงแต่ละโปรเจ็กต์เพิ่ม!

ส่วนรายจ่ายตอนนี้ รวมค่าเช่าพื้นที่สำนักงานกับเงินเดือนพนักงานอยู่ที่ประมาณหนึ่งล้านหยวนต่อเดือน

ยอดทั้งหมดไม่ใช่จำนวนน้อยๆ เลย เงินทุนระบบที่มีตอนนี้ไม่น่าจะเพียงพอ

ปัญหาคือ…รอบปิดบัญชีครั้งนี้คือหนึ่งไตรมาส

จากรายได้ที่เพิ่มขึ้นอย่างฉุดไม่อยู่ของเกมแม่ทัพผีกับเกมฐานทัพกลางทะเล พวกเขาน่าจะทำเงินได้ง่ายๆ สามถึงสี่ล้านหยวนต่อเดือน!

ถ้าเผยเชียนอยากผลาญเงินทุนระบบให้เหลือน้อยกว่าหนึ่งล้านหยวนก่อนวันปิดบัญชีรอบต่อไปเพื่อให้ขาดทุนอีกรอบ ก็อาจจะเป็นเรื่องยากหน่อย

เผยเชียนเริ่มคำนวณ ค่อนข้างน่าปวดหัวเลยทีเดียว

เขาผุดคิดว่าหรือจะแปลงยอดกำไรจากเงินทุนระบบแทนดี

แต่พอลองคำนวณอย่างละเอียดก็พบว่าวิธีนี้ไม่น่าจะใช้งานได้

เกมทั้งสองเกมของเขาทำกำไรได้มหาศาล ให้ทำยอดสักเกือบสิบล้านในสามเดือนก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร

พอคำนวณจากอัตราแปลงกำไรที่ 100:1 ก็จะได้มาเกือบแสนหยวน ซึ่งดูไม่เลวเลย

ปัญหาคือ แล้วรายจ่ายล่ะ จะให้เขามาคอยประหยัดเงินก็ไม่ได้ใช่ไหม

ถึงเผยเชียนจะไม่ได้ทำอะไร บริษัทก็มีรายจ่ายเดือนละเกือบล้านอยู่แล้ว สามเดือนต่อมาก็จะเหลือกำไรประมาณห้าถึงหกล้าน พอคำนวณตามอัตราการแปลงกำไรแล้วก็จะได้มาห้าถึงหกหมื่น

ถือเป็นจำนวนที่น้อยมาก ถ้าเขาทำให้บริษัทขาดทุนแค่เล็กน้อยก็ได้เงินเท่านี้แล้วไม่ใช่หรือ

นอกจากนี้ถ้าเลือกทำกำไร เผยเชียนก็จะไม่กล้าใช้เงินทุนระบบ เมื่อเป็นแบบนั้น คุณภาพชีวิตและสภาพแวดล้อมการทำงานต้องตกต่ำลงแน่!

หลังจากคำนวณดู เผยเชียนก็ตระหนักว่าการแปลงกำไรและการแปลงส่วนขาดทุนมาเป็นความมั่นคั่งส่วนบุคคลนั้นยากง่ายไม่เท่ากัน และชายหนุ่มไม่ได้โง่!

ยังไงก็ต้องเลือกขาดทุนอยู่แล้ว!

ครั้งนี้เผยเชียนนึกอยากตั้งเป้าหมายให้ตัวเอง ซึ่งก็คือขาดทุนให้ได้สักเจ็ดแสนหยวนจากเงินทุนระบบหนึ่งล้านหยวน ไม่น่าจะเป็นเรื่องยากอะไรใช่ไหมนะ

เขามีแผนป้องกันเตรียมไว้ตั้งสามแผน!

ระหว่างที่กำลังครุ่นคิด เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น

“เข้ามา”

ลู่หมิงเหลียงถือแบบร่างที่ปรินต์เรียบร้อยเปิดประตูเข้ามาในห้อง

“บอสเผย แบบร่างคร่าวๆ ของเกมนักออกแบบเกมเสร็จแล้วครับ รบกวนช่วยตรวจสอบด้วยครับ ”

เผยเชียงตะลึงงันไป “เร็วมาก คุณทำงานล่วงเวลาเกินสามทุ่มรึเปล่า”

ลู่หมิงเหลียงรีบโบกมือปฏิเสธ “เปล่าครับ ช่วงนี้ผมรู้สึกหัวแล่นมาก ทำงานก็ไว ผมไม่ได้ทำงานเกินเวลาที่บอสกำหนดเลยครับ!”

เผยเชียนเคร่งเรื่องการทำงานล่วงเวลาของพนักงานมาก

เขาหยิบแบบร่างมาดูอย่างละเอียด ก่อนจะถามลู่หมิงเหลียงเป็นพักๆ “ตรงนี้คุณคิดเอาไว้ว่ายังไง”

ถ้ามีจุดไหนที่ไม่เข้าใจ เผยเชียนจะถามออกไปทันที

ลู่หมิงเหลียงตอบด้วยน้ำเสียงหวั่นเกรง เขาอธิบายความคิดของตัวเองให้เผยเชียนฟังอย่างละเอียด ไม่มีตกหล่นตรงไหน

บอสเผยไม่เข้าใจเหรอ

ทำไมบอสถึงไม่เข้าใจ!

ลู่หมิงเหลียงมั่นใจว่าบอสเผยกำลังทดสอบเขาอยู่!

เขานึกถึงตอนที่หวงซื่อปั๋วยังอยู่

พอหวงซื่อปั๋วทำแบบร่างเกมฐานทัพกลางทะเลชุดแรกเสร็จก็ส่งให้บอสทันที บอสเผยตรวจดูแล้วก็อนุมัติให้ผ่านอย่างรวดเร็ว

แต่คราวนี้บอสเผยกลับถามลงละเอียดยกใหญ่

หมายความว่าอย่างไรน่ะหรือ

ก็หมายความว่าแบบร่างของพี่หวงทำออกมาได้ดีมาก บอสเผยจึงวางใจ!

แบบร่างของฉันยังห่างชั้นจากมาตรฐานที่พี่หวงเคยทำไว้ บอสเผยกังวลว่าฉันจะไปไม่รอดเลยช่วยลงรายละเอียดและยิงคำถามเป็นชุด!

คิดได้แบบนั้น ลู่หมิงเหลียงก็รู้สึกละอายใจขึ้นมา

ฉันมันช่างไร้ประโยชน์จริงๆ บอสเผยต้องมาลำบากสอนงานให้!

เฮ้อ ต่อไปฉันต้องพยายามให้หนักขึ้น!

หลังจากอ่านแบบร่างตั้งแต่ต้นจนจบและถามคำถามชุดใหญ่ เผยเชียนก็รู้สึกโล่งใจ

ที่เขายิงคำถามเป็นชุดก็เพราะแบบร่างมีรูปแบบที่ซับซ้อนมาก ต้องให้ลู่หมิงเหลียงอธิบายให้ฟังหลายจุดกว่าจะเข้าใจ

อีกเหตุผลหนึ่งก็เพราะเผยเชียนต้องการมั่นใจว่าแบบร่างเป็นไปตามที่เขาคิดเอาไว้ทุกอย่าง ไม่มีจุดไหนคลาดเคลื่อน!

เกมฐานทัพกลางทะเลเป็นบทเรียนที่แสนเจ็บปวดใจ ตอนนั้นเขาไม่รู้วิธีอ่านแบบร่างจึงพลาดรายละเอียดไปหลายอย่าง ตัวเกมก็เลยออกมาคลาดเคลื่อนจากที่วางแผนไว้ตอนแรก

แต่รอบนี้จะไม่เป็นแบบนั้นแล้ว!

รายละเอียดของเกมนักออกแบบเกมออกมาตรงตามที่เขาคิดไว้ตอนแรก

ฉากหลังของเกมคือบริษัทเกมแห่งหนึ่ง

มีโต๊ะคอมพิวเตอร์สำหรับทำงาน โปสเตอร์โปรโมตเกม ฟิกเกอร์ ต้นไม้ใบหญ้า และอุปกรณ์ของตกแต่งต่างๆ ในฉากหลังมีพนักงานบริษัทเกมอยู่จำนวนไม่น้อย

ผู้เล่นจะได้เล่นผ่านมุมมองบุคคลที่หนึ่งตั้งแต่เริ่มจนจบเกม

ทุกช่วงสำคัญในเกมจะมีห้องให้เลือก

ตัวอย่างเช่น ผู้เล่นต้องเลือกว่าจะสร้างเกมแนวไหน

ในห้องมีประตูให้เลือกหลายบาน แต่ละบานมีโปสเตอร์ที่แสดงถึงเกมแนวนั้นแปะอยู่

ถ้าต้องการเลือกเกมแนวที่อยากทำ ผู้เล่นต้องเดินไปยังประตูที่เป็นตัวแทนเกมนั้น

พอเดินผ่านระเบียงก็จะไปถึงห้องต่อไป

ห้องถัดมานี้ก็มีประตูให้เลือกอีกหลายบาน แต่ละบานคือรายละเอียดเฉพาะของเกมที่จะสร้าง

ตัวอย่างเช่น ผู้เล่นเลือกสร้างเกมการ์ด

ในห้องก็มีให้เลือกว่าจะเป็นเกมที่ ‘ตั้งกำแพงเพดานค่าใช้จ่ายสูง’ ‘ตั้งกำแพงเพดานค่าใช้จ่ายต่ำ’ หรือแนวทางอื่นๆ ในการเก็บเงินผู้เล่น

จะโปรโมตเกมด้วยวิธี ‘จ้างคนดัง’ ‘โปรโมตผ่านช่องทางออฟไลน์’ ‘โปรโมตผ่านช่องทางออนไลน์’ หรือการโปรโมตรูปแบบอื่นๆ ก็ได้

เลือกตีมเกมได้ ไม่ว่าจะเป็น ‘อนิเมะ’ ‘สามก๊ก’ ‘ปกรณัม’ ‘คิดขึ้นเองใหม่’ หรือตีมอื่นๆ

เลือกสไตล์ภาพแบบ ‘ภาพสองมิติ’ ‘ภาพแนวนอน’ ‘ภาพสามมิติเต็มรูปแบบ’ หรือแนวภาพแบบอื่นๆ

เลือกรูปแบบการดวลเป็นแบบ ‘Turn-Based’ ‘Real Time’ หรือรูปแบบอื่นๆ…

สรุปง่ายๆ คือผู้เล่นจะต้องเลือกตัวเลือกในแต่ละห้อง!

ฉากหลังของแต่ละห้องจะเปลี่ยนแปลงไปตามตัวเลือกที่เลือก

ตัวอย่างเช่นถ้าเลือกตีมเกม ‘อนิเมะ’ ‘สามก๊ก’ ‘ปกรณัม’ ‘คิดขึ้นเองใหม่’ หรือตีมอื่นๆ ฉากของห้องก็จะเปลี่ยนแปลงไปตามนั้น

ตีม ‘อนิเมะ’ ก็จะมีตัวละครสไตล์อนิเมะโผล่มา

ตีม ‘สามก๊ก’ ก็จะมีตัวละครดั้งเดิมในยุคนั้น

ตีม ‘คิดขึ้นเองใหม่’ ก็จะเป็นภาพออริจินัลที่ทำขึ้นใหม่

ผู้เล่นจะได้เห็นภาพตัวเลือกที่เลือก อยากเลือกตัวเลือกไหนก็แค่เดินไปตรงประตูนั้น

พอเลือกตัวเลือกจนครบหมดทุกข้อก็จะไปถึงห้องสุดท้าย

ห้องสุดท้ายจะแสดงฉากปล่อยเกม

ผู้เล่นอาจจะได้เห็นภาพนักข่าวจำนวนนับไม่ถ้วนมารอสัมภาษณ์ แสงแฟลชจากกล้องถ่ายรูป และเสียงโห่เชียร์จากแฟนๆ

อาจจะได้เห็นออฟฟิศอันว่างเปล่า

หรือไม่ก็อาจจะเห็นจอโฆษณาขนาดยักษ์กลางเมืองและสวนสนุกหน้าตาเหมือนรูปแบบเกมที่สร้างอยู่ไกลๆ

หรืออาจจะเห็นร้านขายเกมอันห่างไกลที่มีแผ่นเกมกองพะเนิน ไม่มีใครสนใจ

นี่คือเนื้อหาทั้งหมดของเกม

ผู้เล่นจะได้เลือกตัวเลือกต่างๆ เพื่อพัฒนาเกมของตัวเองขึ้นมา จากนั้นก็รอดูผลลัพธ์ตอนท้าย

ระหว่างเกมไม่มีระบบการเล่นอื่นๆ อีก ไม่มีปฏิสัมพันธ์ใดๆ ทำได้แค่เดินดูเฉยๆ!

น่าเบื่อสุดๆ ใช่ไหมล่ะ!

นอกจากนี้ยังมีสิ่งน่าปวดหัวอยู่อีกอย่าง

นั่นก็คือเสียงพากย์ที่จะคอยตามด่าทอผู้เล่นไปตลอดทั้งเกม

……………………………

[1] รายการ 春节联欢晚会 เป็นรายการโชว์พิเศษในวันปีใหม่

Related

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี

เผยเชียนย้อนเวลากลับไปเมื่อ 10 ปีก่อน โดยมีระบบสั่งให้เขาตั้งบริษัทอะไรก็ได้เพื่อหาเงินทำกำไรโดยจะมีการประเมินกำไรขาดทุนเป็นรอบๆ แต่เผยเชียนเป็นคนหัวหมอ เขาดูแล้วว่าถ้าเขาทำธุรกิจได้กำไร เขาจะได้ส่วนแบ่งเข้ากระเป๋าตัวเองแค่ 1:100 แต่ถ้าเขาขาดทุน เขาจะได้ส่วนแบ่ง 1:1 เขาจึงคิดจะตั้งบริษัทเกม และหาทางทำให้บริษัทขาดทุน ด้วยการสร้างเกมที่ไม่น่าจะฮิตบ้างล่ะ ขายเกมราคาถูกบ้างล่ะ เอาเงินไปละลายกับการเช่าตึกและซื้ออุปกรณ์ทำงานต่างๆ บ้างล่ะ แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่ขาดทุนสักที เกมที่คิดว่าไม่น่าจะขายได้ก็ดันขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ทำไมการทำธุรกิจให้ขาดทุนมันถึงเป็นเรื่องยากขนาดนี้ล่ะเนี่ย?!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset