ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ – ตอนที่ 23 การฝึกลมชั้นสอง

สองชั่วโมงต่อมา ลุงหวางรีบกลับจากข้างนอก

“วันนี้คุณชายพาคนออกไปหาเรื่องของคนที่ชื่อเย่เทียน”

“แต่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หวางเบียวสยบต่อศัตรูกะทันหัน และทุบตีคุณชายอย่างรุนแรง”

“หลังจากนั้นก็ถูกวางยา และถูกโยนทิ้งที่ถนนคนเดิน ยังได้แจ้งให้ผู้คนของ หนังสือพิมพ์รายวันเจียงหนันมาด้วย เหตุการณ์ที่หมักหมม นำไปสู่เรื่องอื้อฉาวที่ไม่ดีต่อเราในตอนนี้”

ต้องบอกเลยว่า ประสิทธิภาพการทำงานของลุงหวางคนนี้ค่อนข้างดี ในเวลาเพียง 2 ชั่วโมง เขาได้ตรวจสอบเรื่องนี้อย่างชัดเจน

“ไอ้เวร!”

หลังจากฟังสิ่งนี้ ดวงตาของหลิวเหวินซวุ่ก็ฉายแววเย็นชา และเขาไม่สามารถระงับความโกรธของเขาได้อีกต่อไป และพูดอย่างโหดเหี้ยม “ผมไม่สนว่าเย่เทียนจะเป็นใคร กล้าทำร้ายลูกชายของผม ผมต้องการให้เขาตาย!”

“เกรงว่ามันจะไม่ง่ายขนาดนั้น”

ลุงหวางวิเคราะห์อย่างใจเย็นและกล่าวว่า “คนที่ชื่อเย่เทียนคนนี้ ว่ากันว่าเขาเป็นลูกเขยที่แต่งเข้าไปในตระกูลเฉิน ถ้าลงมือกับเขา ตระกูลเฉินจะ…”

“มันยังเกี่ยวข้องกับตระกูลเฉินเหรอ? ดูเหมือนว่า ลูกชายของผมขัดแย้งกับเขาเพราะเฉินหวั่นชิงผู้หญิงคนนั้น!”

การแสดงออกของหลิวเหวินซวุ่จมลง

ทั้งตระกูลหลิวและตระกูลเฉิน เป็นตระกูลใหญ่ของเมืองเจียงหนัน ความแข็งแกร่งไล่เลี่ยกัน ถ้าเกิดความขัดแย้งกันจริงๆ เกรงว่าจะบาดเจ็บทั้งสองฝ่าย

แต่ในไม่ช้า หลิวเหวินซวุ่ก็หัวเราะอย่างเย็นชาและพูดว่า “แต่ว่า ถึงแม้จะเป็นตระกูลเฉิน แต่เย่เทียนคนนั้นลงมือกับลูกชายของผมก่อน ถ้าผมหลิวเหวินซวุ่ไม่ทำอะไรเลย ต่อไปก็ไม่ต้องอยู่ที่เมืองเจียงหนันอีกต่อไปแล้ว!”

“ลุงหวาง คุณช่วยจัดการเรื่องนี้หน่อย ภายในสามวัน ผมต้องการเห็นเขาเย่เทียนตายต่อหน้าผม!”

“ครับ!”

ลุงหวางรู้ว่าหลิวเหวินซวุ่กำลังโกรธ ดังนั้นเขาจึงไม่พูดอะไรมาก

นอกจากนี้ เขาก็ไม่ได้เห็นเย่เทียนอยู่ในสายตา

เมื่อเขากำลังจะจากไป โทรศัพท์มือถือส่วนตัวของหลิวเหวินซวุ่ก็ดังขึ้น

หลังจากเอาออกดู เขาก็พบว่าเป็นหมายเลขที่ไม่คุ้นเคย หลิวเหวินซวุ่ขมวดคิ้วเล็กน้อยสงสัยว่าใครที่โทรมาหาเขาในเวลานี้?

ทันทีที่เชื่อมต่อโทรศัพท์ ก็มีเสียงที่เต็มไปด้วยเสียงความเป็นชายดังมาจากอีกด้านของโทรศัพท์

“ผมคือฉินชิงหู่!”

ห้าคำง่ายๆ ทำให้หลิวเหวินซวุ่ขนลุกซู่ ขมวดคิ้วเล็กน้อย น้ำเสียงของเขามีรอยยิ้มของคนดี “คุณชายใหญ่ฉินมีเวลาว่างมาโทรหาผมได้ไง และยังเป็น……ยังเป็นเวลานี้ด้วย?”

“ไม่มีอะไร ผมได้ยินมาว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นในครอบครัวของคุณ จึงมาถามดู”

ฉินชิงหู่ก็ตอบด้วยรอยยิ้ม

หลิวเหวินซวุ่ไม่ได้คิดอย่างนั้น แต่เขารู้ดีว่าตัวตนของฉินชิงหู่คืออะไร และเขาไม่กล้าที่จะประมาท

“คุณชายใหญ่ฉิน ไม่จำเป็นต้องอ้อมโค้มหรอกมั้ง?มีอะไรคุณก็พูดตรงๆเถอะ ถ้าอะไรที่ผมหลิวเหวินซวุ่สามารถทำได้ ผมสัญญาว่าจะไปทำให้”

ฉินชิงหู่กล่าวอย่างตรงไปตรงมา”ถ้าอย่างนั้นผมจะพูดตรงๆนะ ลูกชายของคุณเกิดเรื่องแบบนี้ ไม่มีใครอยากให้มันเกิดหรอก แต่ว่า คุณห้ามแก้แค้น คุณไม่ควรลงมือ และเลิกแก้แค้นคนๆนั้นเถอะ!”

หลิวเหวินซวุ่หัวเราะ ไม่เห็นความโกรธแม้แต่น้อย “คุณชายใหญ่ฉิน คุณหมายความว่าอย่างไร? ทำไมผมถึงไม่เข้าใจมัน ลูกชายของผมแค่เกิดอุบัติเหตุเล็กน้อยไม่ใช่เหรอ?ทำไม มีคนจงใจทำร้ายจื่อหยังหรือ? ”

“ผมพูดได้แค่นี้ คุณคิดเอาเองละกัน!”

ผัวะ!

วางสายแล้วมีเสียงที่เงียบกริบ

สีหน้าของหลิวเหวินซวุ่มืดมนจนถึงสุดขีด

ลุงหวางสังเกตเห็นว่ามันผิดปกติ และอดไม่ได้ที่จะถามด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา “คุณท่าน เกิดอะไรขึ้น?”

“ยุติแผนการแก้แค้นก่อน…”

หลิวเหวินซวุ่พูดอย่างอ่อนแรง หมัดของเขากำแน่นและคลายออก คลายออกและกำแน่น

“ทำไม?”

“ตระกูลฉินเข้ามาแทรกแซง…ภูมิหลังของเย่เทียนคืออะไรกันแน่ สามารถทำให้ตระกูลฉินสนับสนุนเขาได้?”

สีหน้าของหลิวเหวินซวุ่นั้นเปลี่ยนไปมา และถึงแม้จะมีความโกรธในใจนับพัน แต่เมื่อเผชิญหน้ากับตระกูลฉิน เขาก็ยังไม่กล้าที่จะต่อต้านตระกูลฉิน

แม้ว่าฉินชิงหู่จะไม่ออกหน้า แต่เขาก็ยังไม่กล้าที่จะไม่เชื่อฟังแม้แต่น้อย

เพราะเมืองเจียงหนันขนาดใหญ่นี้ มีคนกว่าครึ่งที่เป็นนามสกุลฉิน!

“ฮืบ……”

ลุงหวางหายใจเข้าลึก

“ตระกูลฉินเป็นตระกูลที่มีอายุนับร้อยปี ดำเนินกิจการในเจียงหนันมาเกือบร้อยปีและดำรงอยู่ตั้งแต่การก่อตั้งประเทศ”

“แม้ว่าตระกูลฉินในปัจจุบันจะค่อยๆอ่อนแอลง และถอนออกจากกระทรวง แต่ลูกชายคนโตฉินชิงหู่คนนั้น ยังคงเป็นแม่ทัพใหญ่ในเขตทหารเจียงหนัน!”

“และลูกชายคนที่สองของตระกูลฉิน เป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูงในมณฑล!”

“เย่เทียนคนนั้น มีภูมิหลังอื่นหรือเปล่า? มิฉะนั้น ทำไมตระกูลฉินถึงได้ออกหน้าพูดแทนเขา?”

อย่าพูดถึงลุงหวางเลย แม้แต่หลิวเหวินซวุ่ก็ไม่เข้าใจ เขาส่ายหัวและเดาว่า “เป็นเพราะตระกูลเฉินหรือเปล่า ช่างเถอะ ปล่อยเรื่องนี้ไปก่อน ตระกูลฉินเรายังไม่สามารถยั่วยุได้ ไม่ก็อย่าลงมือ ถ้าจะลงมือก็ต้องทุ่มทั้งหมด!”

“ขอแค่คนตายแล้ว แม้ว่าตระกูลฉินจะมาสอบสวนเรื่องนี้ สุดท้ายพวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้และทำได้เพียงปล่อยเรื่องนี้ไป”

ลุงหวางพยักหน้า และความเย็นชาก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา “คุณท่านวางใจได้ ในเมื่อตระกูลฉินสนับสนุนเขา เราไม่สามารถจัดการเขาอย่างโจ่งแจ้ง ยังไม่สามารถจัดการเขาอย่างลับๆหรือ ?”

“เชื่อเถอะว่าถ้าผมลงมือ เย่เทียนคนนั้นทำได้แค่ตายโดยดี!”

ดวงตาของหลิวเหวินซวุ่เป็นประกาย เมื่อได้ยินคำพูดนั้น เขาหัวเราะและพูดว่า “มีคำพูดนี้ของลุงหวางผมก็โล่งใจ! แต่ต้องระวังให้มาก และเราต้องไม่ทิ้งร่องรอยใดๆที่จะทำให้ตระกูลฉินมาโทษเราได้”

“เหอะๆ วางใจได้เลย คุณท่าน คุณชายทนทุกข์ขนาดนี้ ผมจะไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายมีชีวิตอย่างมีความสุขแน่นอน!”

ในเวลาเดียวกัน ณ ที่ใดที่หนึ่งของเมืองเจียงหนันในวิลล่าสุดหรูที่ล้อมรอบด้วยภูเขาและแม่น้ำ

ชายหนุ่มรูปงามเอามือมาถูกับแหวนในนิ้วก้อย ใบหน้าเผยความเย็นชา

“เย่เทียน แมร่ง กล้าทำลายเรื่องดีของกู!”

“ซ่อนได้ลึกพอ ให้จูต้ากวนมาเตือนผม น่าสนใจ น่าสนใจจริงๆ!”

เมื่อเขาพูดเช่นนี้ เป็นผู้อยู่เบื้องหลังประธานจู คุณชายของตระกูลเจิ้น เจิ้นเซ่าเฉิน!

“อย่างไรก็ตาม ผมมีเวลามาก เรามาค่อยๆเล่นกันเถอะ!”

เย่เทียนไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้

ตั้งแต่เกิดเรื่องประธานจูในบาร์แล้ว ชีวิตของเย่เทียนก็ค่อยๆสงบลง

เดิมทีเขายังคงคิดว่า เจิ้นเซ่าเฉินจะทำอะไรสักหน่อย แต่หลังจากรอเกือบสิบวัน มันก็ยังคงสงบ

สิ่งนี้ทำให้เย่เทียนรู้สึกแปลกใจ แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจ อีกฝ่ายไม่มาก็ช่าง ถ้าต้องการจะลงมือจริงๆ เขาก็ไม่กลัวอีกฝ่าย!

หลายวันมานี้ เย่เทียนไม่ได้ไปไหนเลย นอกจากไปทำงานตอนกลางคืน เขาพักอยู่ในหอพักเพื่อฝึกฝน

เขาซื้อยามาจำนวนหนึ่งในมือ ซึ่งเพียงพอสำหรับเขาที่จะทะลุทะลวงสู่ฝึกพลังชั้นสอง

เช้านี้ เกิดการระเบิดในทะเลแห่งความรู้อย่างกะทันหัน

เย่เทียนลืมตา ตื่นจากการทำสมาธิและหายใจออก “ในที่สุด ก็ได้ฝึกพลังชั้นสองสำเร็จ!”

เขายืนขึ้น ขยับกล้ามเนื้อและกระดูก และกระดูกของเขาส่งเสียงแตก ราวกับว่าเขามีพลังมหาศาล

“เมื่อไปถึงฝึกพลังชั้นสอง ความแข็งแกร่งทางกายภาพก็ได้รับการปรับปรุงอย่างเห็นได้ชัด สามารถใช้วิธีการเล็กๆได้ ความแข็งแกร่งนั้นเทียบได้กับระดับเหลืองชั้นสูง ถ้าพยายามสู้สุดแรง แม้กระทั่งยังสามารถสังหารนักบู๊ระดับดำได้!”

เมื่อรู้สึกถึงตัวเอง ใบหน้าของเย่เทียนก็ยิ้มอย่างมั่นใจ

ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่

ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่

ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่
Status: Ongoing
อ่านนิยายข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ “เย่เทียน วันตายของแกมาถึงแล้ว!” เรือสำราญที่สภาพเสียหายหนักลำหนึ่งจอดอยู่บนท้องทะเลที่มองไปไกลสุดลูกหูลูกตา ดาดฟ้าของเรือสำราญมีคนยืนเต็มทั่วทุกด้าน มีทั้งแก่ทั้งเด็ก มีผู้ชายผู้หญิง ลักษณะแตกต่าง สีผิวไม่เหมือนกัน เพียงสิ่งเดียวที่เหมือนกันคือ บนตัวพวกเขาล้วนมีพลังอำนาจเรียบง่ายทว่าเข้มแข็งดุจภูเขาใหญ่ “กองทหารฟ้าสั่ง แก๊งหมาป่าโลภ แก๊งงูหางกระดิ่ง แก๊งมังกรดำ……” “พวกแกเป็นกลุ่มมีอิทธิพลชั้นนำบนโลก นึกไม่ถึงว่าเพื่อล้อมฆ่าฉันถึงขั้นต้องมารวมตัวกันเลย ชีวิตของฉันเย่เทียนมีค่าขนาดนี้?”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset