ข้าไม่ใช่บุตรแห่งโชคชะตาจริงๆนะ – ตอนที่ 40

แม้ว่า เสี่ยวหลิงเซียนจะมีความประทับใจที่ดีต่อ เช่นเทียน

 

แต่ท้ายที่สุด นางเพิ่งพบเซินเทียนเพียงช่วงสั้นๆ และนางได้เห็นคนหน้าชื่อใจคดมา

กมาย

 

ธรรมชาติของมนุษย์เป็นสิ่งที่ไม่สามารถต้านทานการล่อลวงของผลประโยชน์ได้

 

นางไม่กล้าตัดสินความคิดของ เซิ่นเทียน

 

ในขณะนี้ เชิ้นเทียน กล่าวว่า: “หลิงเอ๋อ เอาดอกบัวขาวและสมุนไพรเหล่านี้ไปเถอะ!”

 

คําพูดของเขาทําให้หลิงเซียนตกใจในทันที และทุกคนก็ตกตะลึง

 

เสี่ยวหลิงเซียนหันหัวเพื่อมองไปที่ เซิ่นเทียน

 

แต่เมื่อเห็นใบหน้าที่ดูจริงจัง เขาไม่ได้ล้อเล่นเลย

 

นางไม่อยากจะเชื่อเลย “เจ้ารู้หรือไม่ว่าดอกบัวขาวและสมุนไพรเหล่านี้มีมูลค่าเท่า

ใด?”

 

เซิ่นเทียน จ้องไปที่ เสี่ยวหลิงเซียนและยิ้มและพูดว่า “ต่อให้คุ้มแค่ไหน มันก็เป็นของ เจ้าทั้งหมด”

 

รู้สึกถึงดวงตาที่แผดเผาของ เซิ่นเทียน และฟังคําพูดที่อ่อนโยนใบหน้าของเสี่ยวหลิง เซียนเปลี่ยนเป็นสีแดง

 

ท่านพี่เซินให้น้ําอมฤตที่มีมูลค่ามากกว่าหนึ่งล้านหินวิญญาณแก่ข้า?

 

แน่นอนว่าท่านพี่เซินยังคงรู้สึกถึงข้าในหัวใจของเขา?

 

เขากระโดดลงจากหน้าผาเพราะเขาไม่สามารถยอมรับการถูกสงสัยและไม่ใช่เพราะเขาไม่เต็มใจที่จะรับผิดชอบข้า?

 

แต่เมื่อพี่เซินจ้องคนอื่นแบบนี้ ข้ารู้สึกเขินอาย เขินมาก!

 

ในหัวใจของ เสี่ยวหลิงเซียนเต็มไปด้วยภวังค์ที่ไม่มีที่สิ้นสุดและจินตนาการต่างๆก็ป

รากฏขึ้น

 

อย่างไรก็ตาม ในความเป็นจริง นางคิดมากเกินไป

 

เซิ่นเทียน จ้องมาที่นางและบอกว่าจะให้สมุนไพรทั้งหมดแก่นางด้วยเหตุผลง่ายๆ

 

เพราะเขาสังเกตเห็นรัศมีแห่งโชคบนหัวของ เสี่ยวหลิงเซียน

 

เมื่อ เซิ่นเทียน พูดจบ เขาก็มอบดอกบัวขาวและสมุนไพรทั้งหมดให้กับเสี่ยวหลิง

เซียน

 

รัศมีที่อยู่บนหัวของ เสี่ยวหลิงเซียนได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

 

เดิมที่มันเป็นรัศมีสีแดงที่มีแสงสีเขียวไม่กี่ดวง แต่ในเวลานี้แสงสีเขียวทั้งหมดก็หายไป

 

รัศมีเหนือศีรษะของนางเปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างสมบูรณ์

 

ในเวลาเดียวกัน เซิ่นเทียน ก็รู้สึกว่าร่างกายของเขาผ่อนคลายอีกครั้ง

 

เห็นได้ชัดว่าโชคของเขาเพิ่มขึ้นพร้อม ๆ กัน ความรู้สึกนี้ค่อนข้างสดชื่น

 

แต่ในเวลานี้ หลิงเซียนตัวน้อยก็พูดว่า “มันไม่เหมาะ

 

นางเหลือบมอง เซิ่นเทียน อย่างขี้ขลาดและพูดว่า “ท่านพี่เชิ้นค้นพบถ้ํานี้หลังจากก ระโดดจากหน้าผา พวกมันจะเป็นของข้าได้อย่างไร”

 

หลังจากคิดเรื่องนี้แล้ว เสี่ยวหลิงเซียนก็พูดว่า “พี่เชินควรเก็บสมุนไพรและดอกบัว

ไว้”

 

ทันทีที่เสียงหายไป รัศมีบนหัวของนางก็เริ่มเรื่องแสงเป็นสีเขียวอีกคนดูเหมือนมากขึ้น

 

และ เซิ่นเทียน ก็รู้สึกชัดเจนว่าร่างกายของเขากําลังหนักขึ้น

 

เขาพูดะ “จะทําได้อย่างไร เราเปิดประตูเหล็กลึกลับนั่นไม่ได้หากไม่มีหลิงเอ๋อ เราจะ เข้ามาไม่ได้”

 

“เจ้าคือผู้ถูกลิขิตของถ้ําแห่งนี้ ดังนั้นสมุนไพรทั้งหมดจึงต้องเป็นของเจ้า!”

 

แสงสีเขียวค่อยๆ หายไป และร่างกายเขาก็ค่อยๆ เบาลง

 

หัวใจของ เสี่ยวหลิงเซียนเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ

 

ผู้ชายดีๆแบบนี้หายากจริงๆ

 

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ นางก็หน้าแดง “พี่เซิน อย่าปฏิเสธยอมรับมันไว้เถอะ!”

 

ไฟเพิ่มเขียวมาอีกแล้ว…

 

ขันที่กู้ยที่เฝ้าดูอยู่ก็รู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อย

 

เขาพูดอย่างช่วยไม่ได้: “แม่นางหลิงเอ๋อ แต่งงานกับฝ่าบาทเถอะไม่ว่าใครจะยอมรับ มันก็เหมือนเดิม!”

 

ถ้าสนมหลันรู้เรื่องนี้ระหว่างฝ่าบาทกบหลิงเอ๋อ นางคงจะยิ้มอย่างมีความสุขแน่ๆลง

 

สมุนไพรชนิดใดหลังจากผ่านประตูไปแล้วจะไม่ใช่ของครอบครัวของท่านเอง?

 

คําพูดของขันที่กู้ยทําให้ใบหน้าของ เสี่ยวหลิงเซียนแดงขึ้น

 

นางเหลือบมอง เซิ่นเทียน อย่างลับๆ แต่เห็นว่าคนหลังยังคงจ้องมองตัวเองอยู่ 

 

ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเสน่หา และผู้คนก็อดไม่ได้ที่จะให้แก้มร้อนผ่าว ซึ่งมันแปลกอยู่เสมอ

 

อนึ่ง เมื่อผู้ชายมองคนรักของเขา เขาไม่ควรมองที่ใบหน้าและดวงตาของเขาเสมอห

รือ?

 

ทําไมรู้สึกเหมือนพี่เซ็นกําลังจ้องมองที่ด้านหลังศีรษะของฉัน??

 

หลังจากคิดถึงเรื่องนี้แล้ว เสี่ยวหลิงเซียนก็รู้สึกว่านางควรจะสงวนตัวไว้มากกว่านี้

 

ข้าได้ยินมาว่าผู้ชายส่วนใหญ่ชอบผู้หญิงที่สงวนตัวมากกว่า

 

นางกระซิบ: “ใครจะแต่งงานกับพี่เซินกัน”

 

“นี่ไง!”

 

เสี่ยวหลิงเซียนละสายตาจาก เซิ่นเทียน: “ท่านพี่เซิ่นตกจากหน้าผาและพบถ้ํานี้และ เลือดของข้าก็เปิดถ้ํานี้”

 

“มีอะไรอยู่ข้างในหรือแบ่งบัญชีระหว่างหกถึงสี่!”

 

“พี่เซินกับข้าได้คนละ 40% และพี่กุ้ยและพี่เสี่ยวเกาก็รับคนละ 10% ด้วย”

 

เซิ่นเทียน ปฏิเสธอย่างราบเรียบ: “ป็นไปได้อย่างไรข้าจะให้ส่วนแบ่งของข้ากับฉัน เกาและลุงกุ้ยเอง จะให้เจ้าแบ่งได้ยังไง”

 

“ไปกันเถอะ! 50-50 และท่านไม่ได้รับอนุญาตให้ปฏิเสธ!”

 

เมื่อฟังคําพูดที่ดุดันของ เซิ่นเทียน เสี่ยวหลิงเซียนอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง

 

เอาแต่ใจ ดื้อดึง แมนมาก ชอบ!

 

นางต้องการที่จะสงวนตัวและปฏิเสธเขา แต่นางไม่สามารถพูดออกมาได้!

 

เผชิญหน้ากับ เช่นเทียนที่ครอบงําเช่นนี้

 

ในหัวใจของ เสี่ยวหลิงเซียนสมองของนางเริ่มที่จะจินตนาการอีกครั้ง

 

สําหรับ เซิ่นเทียน เขาได้ละสายตาจากหน้าผากของนาง

 

หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ เช่นเทียนได้ตรวจสอบการคาดเดาของเขาอย่างใด

อย่างหนึ่ง

 

นั่นคือเขาสามารถแบ่งโชคได้มากถึง 50% ของผู้โชคดี

 

นี่เป็นประเด็นสําคัญ หากคุณแบ่งปันผลประโยชน์ซึ่งกันและกันอย่างละ 509% ทั้งสอง ฝ่ายจะเพิ่มโชคให้มากที่สุด

 

สิ่งนี้มีประโยชน์ในระยะยาวสําหรับทั้งสองฝ่าย

 

หากประโยชน์ที่เพิ่นเทียนได้รับ มากกว่า 50% รัศมีโชคจะลดลง

 

หาก เซิ่นเทียน กลืนโอกาสนี้จนหมด โชคของเขาจะไม่เพิ่มขึ้น

 

และโอกาวของผู้ถูกลิขิตนั้นอาจล้มเหลวด้วยเหตุนี้

 

ฉินเกาคนก่อนตกลงมาจากวงแหวนสีแดงบริสุทธิ์เป็นวงแหวนสีแดงที่มีจุดสีเขียว

 

เช่นเดียวกับการเพิ่มขึ้นของแสงสีเขียวของ เสี่ยวหลิงเซียน พวกเขาทั้งหมดได้พิสู

จน์เรื่องนี้

 

จะเห็นได้ว่าการพึ่งพาความสามารถพิเศษของตนเอง การสร้างความสัมพันธ์ที่ดีในทุก ที่นั้นเป็นวิถีแห่งราชา

 

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เซิ่นเทียน ก็อดไม่ได้ที่จะชมความฉลาดของเขา

 

“ก็ได้ อย่าปฏิเสธ

 

เมื่อเห็นเสี่ยวหลิงเซียนจ้องมองเขา ใบหน้าของเขาดูเบลอเล็กน้อย

 

เซิ่นเทียน ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นอะไร เขาชี้ไปที่บ้านหินหลังเล็กในหุบเขา

 

“ยาพวกนี้เป็นแค่ของเหลือ ถ้าเดาถูก นั่นแหละคือโอกาส!

 

บ้านหินที่อยู่ลึกเข้าไปในหุบเขาดูธรรมดามาก

 

ทั้งหมดทําด้วยหินสีเทาโดยไม่มีการแกะสลักใดๆ

 

แต่ยิ่งสังเกตดีๆ ก็ยิ่งรู้สึกว่ามันมีเสน่ห์เป็นพิเศษ

 

ดูเหมือนว่าจะเชื่อมต่อกับหุบเขาทั้งหมดและเป็นศูนย์กลางหลักของหุบเขาทั้งหมด

 

หากเจ้าสัมผัสอย่างระมัดระวัง เจ้าจะพบว่ากลิ่นอายของทั้งหุบเขามาบรรจบกับบ้า นหินหลังเล็กๆ

 

แน่นอนว่านั่นคือที่ที่เจ้านายของถ้ําอาศัยอยู่

 

“ดูเหมือนว่าผู้ฝึกตนคนนี้ควรจะเป็นนักพรตสันโดษ!”

 

เซิ่นเทียน ยิ้มและส่ายหัว และค่อยๆ เดินไปยังบ้านหินหลังเล็ก

 

แค่สมุนไพรในหุบเขาก็มีค่าเป็นล้านหินวิญญาณแล้ว มรดกที่แท้จริงอยู่ในบ้านหิน! 

 

ความคาดหวังเพิ่มขึ้นในหัวใจของ เซิ่นเทียน

 

ข้าไม่รู้ว่าโอกาสที่ผู้อาวุโสคนนี้ทิ้งไว้จะทําให้หัวเขาขาวโพลนไปหรือเปล่า

 

เมื่อทุกคนมาถึงบ้านหินหลังเล็กๆ พวกเขาเห็นรอยฝ่ามือแบบเดียวกันที่หน้าประตู

 

แน่นอนว่าเจ้าต้องบริจาคเลือดอีกครั้ง

 

เสี่ยวหลิงเซียนยื่นมือขวาออกมาอย่างไม่เต็มใจและค่อยๆ กดลงไป

 

ทันใดนั้น เลือดห้าหยดก็ซึมเข้าไปในประตูเหล็กลึกลับ

 

ประตูบ้านหินค่อยๆ เปิดออก ห้องที่ปิดอย่างเงียบเชียบก็ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน

 

ข้าไม่ใช่บุตรแห่งโชคชะตาจริงๆนะ

ข้าไม่ใช่บุตรแห่งโชคชะตาจริงๆนะ

Score 7.8
Status: Ongoing Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง ข้าไม่ใช่บุตรแห่งโชคชะตาจริงๆนะหลังจากที่เขาทะลุมิติมายังโลกแห่งการบ่มเพาะ เซิ่นเทียนพบว่าเขาสามารถมองเห็นโอกาสและโชคชะตาของผู้อื่นได้ เพื่อที่จะเอาโชคบางอย่างจากพวกเขา เซิ่นเทียนจึงต้องหาแผนตีสนิท … ในที่สุดทุกคนก็ตระหนักดีว่าไม่ว่าจะเป็นใครตราบใดที่พวกเขาออกไปเที่ยวกับเซิ่นเทียนพวกเขาจะได้รับโอกาสมากมาย! นับจากนั้น เซิ่นเทียน จะได้รับการขนานนามว่าเป็นเครื่องรางนำโชคที่ดีที่สุดในโลกแห่งการบ่มเพาะ! ภูติชิงหยู:“ ครั้งหนึ่งข้าเคยติดตามพี่ชายของข้าไปยังดินแดนลับคุนหลุนทางตะวันตกและได้รับลูกแก้วสุริยันและจันทรา! องค์หญิงหลิงหลง:“ ครั้งหนึ่งข้าเคยติดตามพี่ชายของข้าไปที่หุบเขาที่่ฝังศพราชวงศ์ในทะเลทางเหนือและเราทั้งคู่ได้รับการถ่ายทอดทักษะจากจักรพรรดิตัน!” ราชินีวิหคเพลิง:“ ฮ่าฮ่า ช่างเป็นเด็กน้อยอะไรอย่างนี้ เจ้ารู้ไหมว่าเขาได้กายามังกรวิหคเพลิงมาได้อย่างไร”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset