การตกแต่งห้องนี้เรียบง่ายมาก มีโต๊ะหนึ่งตัว เก้าอี้หนึ่งตัว เตียงหนึ่งหลังและฟูก 1 ตัว
บนโต๊ะมีหม้อชาด้วย
แต่หลังจากกาลเวลาอันยาวนาน ซาก็แห้งไปหมดแล้ว
หากสังเกตจะเห็นว่ามีรูปปั้นหินนั่งอยู่บนฟูกกลางเตียง
รูปปั้นหินนี้เรียบมาก และเสื้อผ้าของมันก็เหมือนกําลังกระพือ และน่าทึ่งมาก
ใบหน้าได้รับการแกะสลักอย่างประณีตและเหมือนจริงมากขึ้น
ขณะที่ทุกคนเดินเข้าไปในห้องลับ ผีสาวปรากฏตัวต่อหน้ารูปปั้นหิน
ลักษณะของผู้หญิงคนนั้นคล้ายกับรูปปั้นหินมาก สวมชุดสีฟ้า ใบหน้าของนางสวย
รูปลักษณ์และร่างกายของนางเทียบได้กับเสี่ยวหลิงเซียน
มีอารมณ์ที่สง่างามซึ่งทําให้ผู้คนต่างตกตะลึง
ภาพลวงตาลอยอยู่ในอากาศและเหลือบมอง เซิ่นเทียนและคนอื่น ๆ อย่างเฉยเมย
เมื่อข้าเห็นเซ็นเทียนภาพหลอนดูเหมือนจะอยู่นานกว่าสิบวินาที
นางค่อย ๆ พูด: “ผู้ที่สามารถเข้าประตูนี้ได้ แปลว่าเป็นชั่วได้ตายลงไปแล้ว”
“ข้าคือผู้อาวุโสลําดับที่เก้าของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยก ชื่อของข้า จิตวิญญาณกิเลนวารี 5.เซ็นซุย หลิงซุน)”
“ผู้ที่สามารถเปิดถ้ําแห่งนี้ได้แสดงว่าเป็นทายาทผู้มีสายเลือดของข้า”
“ไปข้างหน้าและคํานับ การคํานับแบบจีนโดยคุกเข่าลงเอาหน้าผากแตะพื้น)เพื่อสืบทอดมรดกของข้า”
ภาพลวงตารายงานเรื่องครอบครัวของเขา และทําให้ทุกคนแอบพูดไม่ออกในทันที
ผู้อาวุโสเก้าแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยก?
ตัวตนนี้ช่างเหลือเชื่อ!
ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยกแม้แต่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก็เป็นหนึ่งในขุมอํานาจชั้นนําเช่นกัน
ในฐานะผู้อาวุโสของแดนศักดิ์สิทธิ์ สถานะของเขาอยู่ภายใต้เพียงประมุขดินแดนศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น
อาจกล่าวได้ว่าเขาเป็นหนึ่งในตัวละครอันดับต้น ๆ ของแดนรกร้างตะวันออก
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เซิ่นเทียนก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบมอง เสี่ยวหลิงเซียน
โดยไม่คาดคิด ผู้หญิงคนนี้มีความเกี่ยวข้องทางสายเลือดกับจิตวิญญาณกิเลนวารี
ไม่น่าแปลกใจที่นางเป็นคนเดียวที่สามารถเปิดประตูถ้ํานี้ได้
“พี่เซิ่น นางบอกให้ข้าคํานับ”
เสี่ยวหลิงเซียนมองไปที่ภาพลวงตาและถามว่า: “ข้าต้องทําไหม?”
เซินเทียนยิ้ม: “ในเมื่อนางเป็นบรรพบุรุษของเจ้า ก็ไม่เป็นไร”
เสี่ยวหลิงเซียนพยักหน้าและคุกเข่าต่อหน้ารูปปั้นหินอย่างเชื่อฟัง
นางเดินไปที่รูปปั้นหินของ จิตวิญญาณกิเลนวารี ด้วยความเคารพและกระแทกศีรษะสามครั้ง
ภาพลวงตาพยักหน้าเล็กน้อย: “ไม่เลว ไม่เลว เป็นจั่วพอใจมาก”
“หนูน้อย มานี่สิ”
เสี่ยวหลิงเซียนเข้าหาร่างลวงตาอย่างชาญฉลาด
นางเหลือบมอง เซิ่นเทียนอีกครั้งและเหยียดนิ้วชี้ไปที่กึ่งกลางหน้าผากของ เสี่ยวหลิงเซียน
ทันใดนั้น ภาพลวงตาก็กลายเป็นจุดแสงจํานวนนับไม่ถ้วนที่กระจัดกระจาย วิ่งเข้าหาเสี่ยวหลิงเซียน
เสียงของ จิตวิญญาณกิเลนวารี ก้องอยู่ในห้องลับ
“ลูกหลานเอ๋ย ควรจําไว้ว่าเทพองค์นี้มีสัญญาการต่อสู้ห้าร้อยปีกับดินแดนศักดิ์สิทธิ์ขนนกสีชาด”
“ตอนนี้เป็นชั่วตายแล้ว แต่ข้อตกลงไม่สามารถทําให้เป็นโมฆะได้”
“ผู้สืบทอดมรดกของข้าจะต้องไปเยือนดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยก และพวกเขาจะต้องต่อสู้กับ
ทายาทของขนนกสีชาดในอนาคต”
“การต่อสู้ครั้งนี้จะต้องไม่แพ้ง”
เมื่อเสียงหายไป จุดแสงทั้งหมดก็หายไป
เสี่ยวหลิงเซียนค่อยๆลืมตา ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความตกใจ
ในขณะเดียวกัน รัศมีบนศีรษะของนางก็สว่างไสวกว่าที่เคย
รัศมีสีแดงขนาดใหญ่นั้นงดงามราวกับดวงอาทิตย์ที่กว้างใหญ่
ขอบของมันถูกล้อมรอบด้วยแสงสีทองอย่างสมบูรณ์ ซึ่งสว่างกว่ารัศมีของฉินเกา
และเส้นเทียนก็รู้สึกผ่อนคลายชั่วขณะหนึ่ง
แน่นอนว่านี่เป็นมรดกที่น่าทึ่ง!
เมื่อเห็น เซิ่นเทียนจ้องมองมาที่เขา แก้มของ เสี่ยวหลิงเซียน ก็มีสีแดงเล็กน้อย
นางรีบพูดว่า: “อาจารย์ให้มรดกแก่ข้าสองชิ้น หนึ่งเป็นเทคนิคลับในการแสวงหาวิญญาณ “วิชาพินิจฟ้า” และอีกหนึ่งเป็นวิชาก่อนขอบเขตวิญญาณเปลี่ยนแปลง “ศาสตร์จักรพรรดิทะเลสาบหยก”
“พี่ชายเซ็น ข้าขอโทษ อาจารย์บอกข้าว่าข้าสอนท่านได้แต่”วิชาพินิจฟ้า” เพราะมันเป็นโอกาสที่อาจารย์ได้รับ
“ตราบใดที่ข้าก้าวผ่านไปสู่ขอบเขตรากฐาน ข้าจะสามารถถ่ายทอดวิชานี้ให้กับท่านได้”
“แต่ “ศาตร์จักพรรดิ”เป็นความลับที่ไม่อาจเผยแพร่ได้”
“เว้นแต่ท่านจะเป็นคนที่มาจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของทะเลสาบหยก”
กลายเป็นคนของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ทะเลสาบหยก?
แต่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยก นั้นรับแต่ผู้หญิงเท่านั้นไม่ใช่เหรอ?
เมื่อได้ยินคําพูดของ เสี่ยวหลิงเซียน เซ็นเทียนก็ไม่สามารถหัวเราะหรือร้องให้ได้ และกล่าวว่า”ไม่เป็นไร”
ภาพลวงตาควรเป็นส่วนที่เหลือของวิญญาณของ จิตวิญญาณกิเลนวารี
เสี่ยวหลิงเซียนเป็นทายาทของตระกูลของนาง ดังนั้นนางจึงหายไปหลังจากเสี่ยวหลอิงเซียนได้รับสืบทอด
แต่ เซิ่นเทียนและคนอื่นๆ ไม่ใช่แม้แต่ศิษย์ของ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยก
ทั้งอารมณ์และเหตุผลไม่สามารถรับมรดกหลักของ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทะเลสาบหยก ได้
ยิ่งกว่านั้น ด้วยออร่าในปัจจุบันของ เซินเทียนแม้ว่าเขาจะถูกส่งไปที่นั่นเขาก็ไม่กล้าที่จะฝึกฝน!
แม้เขาจะฝึกวิชาง่ายๆ2-3ครั้ง คงทําให้เขาธาตไฟเข้าแทรก 88 ครั้ง
ถ้าฝึกศาสตร์จักรพรรดิ์ไร้เทียมทานที่ลึกซึ้งและคลุมเครือ ไม่ใช่เขาจะระเบิดออกเลยเหรอ?
ยังคงเป็นประโยคเดิม: ถีรัศมีบนหัวยังไม่เขียว เขาก็ไม่มีวันฝึกฝน!
เมื่อเห็นว่า เซินเทียนไม่ได้มีความขุ่นเคืองใด ๆ เสียวหลิงเซียน ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
จากนั้นนางก็มองไปที่ เซ็นเทียนอีกครั้ง ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความชื่นชม
“พี่เซิ่น ในที่สุดข้าก็รู้แล้วว่าทําไมท่านถึงต้องการช่วยผู้อื่นค้นหาแร่วิญญาณและตัดหิน”
เซ็นเทียนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง เจ้ารู้อะไร?
เขาพูดอย่างสงบด้วยรอยยิ้ม: “โอ้ มาคุยกันเถอะ”
เสี่ยวหลิงเซียนพูดอย่างจริงจัง: “วิชาพินิจฟ้า” เป็นเทคนิคที่ซับซ้อนในการค้นหาแร่วิญญาณ
“ผู้ฝึกฝนสามารถรวมจิต ศักดิ์สิทธิ์เข้าไปในรูม่านตาและสแกนแร่วิญญาณเพื่อตรวจสอบได้”
“ยิ่งบรรลุวิชาสูงเท่าใด ความสามารถในการค้นหาหาแร่วิญญาณก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น”
“แต่ช่วงต้นของการฝึก เน้นย้ําว่า ท่านี้ไม่ควรใช้บ่อย”
ด้วยรอยยิ้มลึกลับบนใบหน้าของเขา เซิ่นเทียนถาม “โอ้ทําไม?”
เสี่ยวหลิงเซียนคิดว่า เซินเทียนกําลังทดสอบนางอยู่ อย่ายอมแพ้: “เพราะว่าในแร่วิญญาณมีความน่ากลัวมาก!”
“แร่วิญญาณแต่ละชิ้นจะสร้างพลังลางร้ายหลังจากเวลาผ่านไปนาน”
“พลังที่เป็นลางร้ายแบบนี้สามารถปนเปื้อนจิตศักดิ์สิทธิ์แล้วทําให้เป็นมลทิน”
“การสํารวจแร่วิญญาณด้วยเทคนิคลับในการแสวงหาวิญญาณจะต้องถูกพลังลางร้ายแทรกซึมอย่างหลีกเลี่ยง
ไม่ได้ และจะต้องใช้พลังงานจํานวนมากในการทําลายมัน”
เสี่ยวหลิงเซียน บรรยายถึงความสําคัญของ “วิชาพินิจฟ้า”
“แต่บุคคลที่มีความสําเร็จสูงมากในเทคนิคลับของการแสวงหาแร่วิญญาณสามารถเชี่ยวชาญเทคนิคลับบางอย่างได้”
“ด้วยวิธีการลับ จะบริจาคสิ่งของที่พบในแร่วิญญาณให้กับผู้อื่น”
“ด้วยวิธีนี้ หากเหตุและผลถูกกําหนดไว้ล่วงหน้า ความกดดันต่อผู้ประเมินแร่จะลดลงอย่างมาก”
“และพลังลางร้ายของผู้ถูกลิขิตจะค่อย ๆ จางหายไปตามกาลเวลา
“ด้วยวิธีนี้ ผู้ประเมินแร่วิญญาณสามารถตรวจจับแร่วิญญาณได้มากขึ้นโดยไม่ถูกพลังลางร้าย”
เซินเทียนไม่สามารถหัวเราะหรือร้องไห้ได้ เพียงแค่ตั้งแผงขายของอย่างหลอกๆ มันกลับทําให้ดเข้าใจผิดได้?
แต่ในกรณีนั้น สิ่งที่เรียกว่าวิชาค้นหาแร่วิญญาณนั้นไม่ดีนัก!
เซินเทียนไม่ต้องกังวลว่าจะถูกลางร้ายเลย และเขาก็จะประสบความสําเร็จ 100%
ในทางตรงกันข้าม สิ่งที่เรียกว่าเทคนิคลับในการแสวงหาวิญญาณนั้นไร้ประสิทธิภาพ!
เซินเทียนถามอีกครั้ง: “ถ้าพลังลางร้ายไม่ถูกทําลายทันเวลา จะเกิดอะไรขึ้น?”
เซียวหลิงเซียนกล่าวว่า: “หากยังไม่ถูกทําลายในเวลาอันสั้น หรือหากถูกครอบงําด้วยพลังลางร้ายจํานวนมากในเวลาอันสั้น”
“ถ้าอย่างนั้น ปรมาจารย์แร่ก็จะถูกกัดกร้อนจนตาย”
“ดังนั้นร่างกายจึงกลายเป็นหินและกลายเป็นรูปปั้นหิน”
เมื่อพูดอย่างนั้น เสี่ยวหลิงเซียนดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่าง
นางมองดูรูปปั้นหินนั่งอยู่บนฟูก หน้าของนางก็เปลี่ยนไปทันที
ดังนั้น จิตวิญญาณกิเลนวารี จึงกลายเป็นรูปปั้นหินเนื่องจากการกัดเซาะของพลังลางร้าย?
จากความทรงจําที่สืบทอดมา เสี่ยวหลิงเซียนนึกบางอย่างขี้ยได้
ปรมาจารย์คือผู้มีพลังเหนือขอบเตวิญญาณแรกเริ่ม และเป็นปรมาจารย์ระดับสูงในขั้นการเปลี่ยนแปลง
การดํารงอยู่ดังกล่าวจะต้องถูกทําให้กลายเป็นรูปปั้นโดยตรงเนื่องจากการกัดเซาะของพลังลางร้าย
นางไปแตะต้องสิ่งต้องห้ามอะไรในตอนนั้น!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เซียวหลิงเซียนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียวซ่าหนังศีรษะ
แต่ในขณะนี้ การเปลี่ยนแปลงอื่นเกิดขึ้นในห้องลับ พื้นก็ค่อยๆแตกออก
