ข้าไม่ใช่บุตรแห่งโชคชะตาจริงๆนะ – ตอนที่ 58

ตอนที่ 58

 

“ทําได้ดีมาก ตอนนี้ท่านหญิงคนนี้อารมณ์เสียแล้ว!”

 

จาง หยุนซี สูดหายใจเข้าอย่างเย็นชาในใจ และจู่ๆ ก็ก้าวออกจากห้อง

 

แม้ว่าจะกําลังเผชิญกับปราณกระบี่ที่กําลังพุ่งเข้าหาตัวนางเอง นางไม่กะพริบตาเลย

 

นางค่อยๆ ยกหมัดขวาขึ้น อัสนีบาตสีขาวปรากฏห้อมล้อมหมัดของนาง

 

ในตอนั้นเอง ร่างของพยัคฆ์ขาวที่เลือนรางผู้ซึ่งเต็มไปด้วยสายฟ้าก็ควบแน่นอีกครั้งที่ด้านหลังนางคําราม!

 

ทั้งโรงเตี้ยมดูสั่นสะท้านเพราะเสียงคํารามของเสือ

 

นางค่อยๆชกหมัดออกไปอย่างช้าๆ

 

พลังของหมัดนี้ช่างน่าอัศจรรย์

 

หลังจากการชกของ จางหยุนซีสายฟ้าสีขาวก็ราวกับจะปกคลุมไปทั่วทั้งโลก

 

ทันทีหลังจากนั้น สายฟ้าสีขาวก็ผสานกับร่างเลือนลางของเสือขาวอันยิ่งใหญ่

 

ร่างของเสือขาวที่ตอนแรกเป็นเพียงรูปร่างจางๆก็เข้มขึ้น

 

เสมือนว่าสัตว์ในตํานาน พยัคฆ์ขาว ได้มาจตุยังโลกแล้ว

 

พลังออกที่น่าสะพรึงกลัวของมันถูกแผ่นซ่านออกไปทุกตารางนิ้ว

 

เสือขาวหดตัวอย่างรวดเร็วและรวมเข้ากับหมัดขวาของจางหยุนซี

 

มือเรียวที่ดูขาวเนียนแม้จะกําเป็นหมัดก็ไม่ได้ทําให้ผู้คนรู้สึกกลัวเลยแม้แต่น้อย

 

ดูเหมือนว่าจะทําให้ผู้คนมองเห็น กําปั้นสีชมพู

 

แต่มันเป็นหมัดนี้ที่ชนกับปราณกระบี่ของหัวหน้าผู้คุมกฎ

 

ในวินาทีถัดมา ปราณกระบี่ทองคํายาวหลายสิบสื่อก็พังทลายลง

 

จางหยุนซีต่อยลงไปในช่องว่าง เห็นได้ชัดว่าไม่ได้ต้องการสังหารใคร

 

อย่างไรก็ตาม สายฟ้าถูกยิงออกไปหาเจ้าหน้าที่ทั้งหมด

 

เจ้าหน้าที่ทุกคนต่างถูกฟ้าผ่า ผมของพวกเขาเหยียดตรง และล้มลงกับพื้นกระตุก

 

ใบหน้าของพวกเขากลายเป็นสีดําสนิท และกลิ่นเนื้อไหม้ลอยโชยออกมาจากร่างกายของพวกเขาก็แรงกว่าของลุงกุ้ยเสียอีก!

 

“มันคือวิชาฝึกตนที่แท้จริงของแดนนภาเทพ, เสือขาวและอัสนีบาตทองคํา!”

 

หัวหน้าผู้คุมกฎทั้งสามต่างด่าฉันเกาอยู่ในใจเป็นร้อยครั้ง

 

ตาเฒ่า บอกว่ามีวิญญาณชั่วร้ายเขามาโจมตีปรมาจารย์เซียนเหรอ?

 

เมื่อเรารีบมาถึง แต่สิ่งที่เราพบคือบุคคลสําคัญของดินแดนศักดิ์สิทธิ์นภาเทพ?

 

~! หากหมัดนี้ชกเรา ซี่โครงเราคงแตก!

 

เจ้ากระจายข่าวเท็จตามใจ มันเป็นหลุมพราง!

 

จางหยุนซีเดินออกจากห้องอย่างเฉยเมย

 

พูดตรงๆ ตอนนี้นางรู้สึกอึดอัดมาก

 

ตั้งแต่วัยเด็ก นางได้รับการยกย่องว่าเป็นสตรีที่มีพรสวรรค์สูงสุดในถิ่นทุรกันดารตะวันออก

 

จางหยุนซีแข็งแกร่งมาก ในอดีตนางเดินผ่านโรงเรียนต่าง ๆ ของแดนรกร้างใครจะกล้าไม่ไว้หน้านาง?

 

แต่เมื่อนางมาถึงสถานที่ห่างไกลของอณาจจักรเพลิงนางจะถูกท้าทายขีดจํากัดซ้ำแล้วซ้ำเล่า

 

อย่างแรก คนรับใช้เฒ่าของสหายเตเชิ้นกล้าโจมตีนาง

 

ไม่เป็นไร มันสมควรปกป้องเจ้านาย!

 

จางหยุนซีไม่ใช่คนไร้เหตุผล

 

แต่นักพรตเต๋เซิ่น พูดว่าเขาไม่มีชะตากรรมกับท่านหญิงคนนี้เหรอ?

 

ทําไม?

 

ทุกๆ วัน เจ้ามีโชคชะตากับคนนับสิบ และค้นหาแร่วิญญาณผู้คนหลายสิบคน

 

ทําไมเจ้าถึงปฏิเสธข้า?

 

ใช่ ในมุมมองของ จางหยุนซี เซิ่นเทียน กําลังมองหาข้อแก้ตัวที่จะปฏิเสธ

 

ในแดนศักดิ์สิทธิ์อันยิ่งใหญ่ทุกแห่งของแดนรกร้างทิศตะวันออก มีชายผู้จองหองมากมายไล่ตามนาง

 

นางไม่สนใจแม้แต่จะเหลียวมองพวกเขา

 

ครั้งนี้นางมาที่อาณาจักรเพลิงและนางค่อนข้างพอใจเพิ่นเทียน

 

นั่นเป็นสาเหตุว่าทําไมจึงริเริ่มที่จะพูด โดยบอกใบ้ให้รู้ว่านางอยากเป็นสหายกับเซิ่นเทียน

 

ส่วนผลลัพธ์ของมัน! เด็กคนนี้ทําอะไร?

 

เขาไม่ลังเลเลยที่จะบอกว่าเขาไม่มีโชคชะตาเกี่ยวข้องกับท่านหญิงคนนี้?

 

ท่านหญิงคนนี้เคยไปทําอะไรให้เจ้าไม่พอใจ?

 

จางหยุนซีผิดหวังอย่างมาก

 

มือกระบี่พวกนี้กล้าโจมตีนางเหรอ?

 

เจ้าต้องรู้ว่าสถานะของนักบุญแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์เป็นที่เคารพนับถืออย่างยิ่งไม่อ่อนแอกว่าผู้อาวุโสของถ้ำสวรรค์

 

กลุ่มผู้คุมกฎของสวนว่านหลิงกลับหันคมกระบี่ใส่นาง

 

นี่เป็นโทษขั้นเด็ดขาดและเป็นการท้าทายที่ร้ายแรง

 

จางหยุนซีรู้สึกว่าไม่จําเป็นต้องทนอีกต่อไป

 

นางจึงชกออกไปอย่างรุนแรง

 

จากนั้นชุดกระบี่ของผู้คุมกฎก็แตกออกเป็นชิ้น ๆ

 

“ข้าคนนี้คือนักบุญจาง หยุนซีแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์นภาเทพ ไม่ใช่ผู้ฝึกตยแห่งวิถีชั่ว

ร้าย”

 

จางหยุนซีก้าวช้าๆ ลอยขึ้นในอากาศ ล้อมรอบด้วยแสงไฟ

 

ในเวลานี้นางได้แสดงให้เห็นถึงความสง่างามที่ไม่มีใครเทียบได้ของนักบุญหญิงอย่างแท้จริง

 

สูงส่ง เย่อหยิ่ง ศักดิ์สิทธิ์ และแรงกดดัน

 

นางจ้องไปที่หน่วยผู้คุมกฎอย่างเฉยเมย สายฟ้าเป็นประกายระยิบระยับไหลแล่นทั่วร่างกายของนาง

 

หากคนอื่นโจมตีหน่วยผู้คุมกฏในลักษณะนี้ สวนว่านหลิงต่อสู้กลับอย่างแน่นอน

 

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่จาง หยุนซี เปิดเผยตัวตนของเขา รัศมีอันทรงพลังในความมีดก็ลดลงทั้งหมด

 

ไม่มีทาง สถานะของแดนศักดิ์สิทธิ์สูงเกินไป

 

แม้แต่ถ้ำสวรรค์สีขาวก็ยังหน้าซีดเมื่อเทียบกัน

 

ผู้คุมกฎเหล่านี้โจมตีนักบุญหญิงก่อน

 

แม้ว่าฝ่ายหลังจะฆ่าพวกเขา แต่ก็ไม่มีใครสามารถพูดอะไรได้

 

จางหยุนซีมองลงไปที่ผู้คุมกฎและความโกรธของนางก็หายไปอย่างมาก

 

เมื่อเห็นผู้คุมกฎล้มลงกับพื้น

 

นางสูดลมหายใจและค่อยๆ ยื่นมือขวาออก

 

ทันใดนั้น สายฟ้าสีขาวก็พุ่งออกมาจากร่างของผู้บังคับใช้กฎหมาย

 

พวกมันระเบิดออกมาจากร่างของพวกเขาและกลับไปหาจางหยุนซีอย่างรวดเร็ว

 

“อย่าดูหมิ่นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ครั้งนี้เป็นเพียงการตักเตือนเท่านั้น”

 

“ถ้ามีเวลาอื่น ข้าจะไปที่หน่วยงานหลักของผู้คุมกฎโดยตรง”

 

“กลับไปซะ!”

 

หลังจากพูดแล้ว จางหยุนซีก็หันกลับมา

 

นางจ้องมองเซิ่นนเทียนผ่านช่องว่างทางหน้ากากอย่างเฉยเมย

 

น้ำเสียงของนางสงบ: “พี่เซิน ได้โปรดมองดี ๆ ข้ามีชะตากรรมกับท่านหรือไม่?”

 

เอ่อ

 

เซิ่นเทียนกลืนน้ำลาย เขารู้สึกว่าผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเขาแข็งแกร่งมาก

 

กล่าวอีกนัยหนึ่งตอนนี้หากเขาพูดว่าไม่มีณชคชะตาเกี่ยวข้องอีกครั้ง

 

เขาจะไม่ถูกฆ่าใช้ไหม?

 

อย่างไรก็ตาม ไม่มีโอกาสเลยจริงๆ!

 

รอสักครู่

 

เซิ่นเทียนมองดูหน้าผากของ จางหยุนซีอย่างใกล้ชิด

 

ทันใดนั้น ดวงตาของเขาก็หรี่ลง และใบหน้าของเขาก็แสดงอาการประหลาดใจ

 

เพราะเขาพบว่าดูเหมือนเขาจะทําผิดพลาดโดยบังเอิญ

 

เหนือรัศมีสีทองของศีรษะของจาง หยุนซี มีภาพโอกาสเกิดขึ้น

 

แต่เพราะแสงสีทองที่สว่างเกินไปและภาพก็พร่ามัวเกินไป

 

เสิ่นเทียนไม่ได้สังเกตมันใน8iyh’cid

 

การค้นพบนี้ทําให้ เซิ่นเทียนอดไม่ได้ที่จะสงสัย

 

ต้องรู้ว่าหลังจากความสามารถพัฒนาขึ้นแล้ว เซิ่นเทียนจะมองเห็นภาพโอกาสของคนอื่นๆได้ชัดเจนมาก

 

ภาพโอกาสที่คลุมเครือเช่นนี้

 

มันไม่เคยปรากฏมาก่อน

 

แม้ว่า เซิ่นเทียนจะดูอย่างระมัดระวัง แต่ดวงตาของเขาก็ยังมองเห็นๆได้ไม่ชัด

 

ภาพยังเบลอมาก ดูหมือนจะขาดช่วงเล็กน้อย

 

“นางฟ้าอย่ากังวล ให้เป็นเตตรวจดูใกล้ๆ”

 

เซิ่นเทียนจ้องไปที่ จางหยุนซีอย่างระมัดระวังและพูดช้าๆว่า “ท่านเซียน, มีโชคชะตา

กับข้า!”

 

เมื่อได้ยินคําพูดของ เซิ่นเทียนสีหน้าของ จางหยุนซีก็ผ่อนคลายลงอย่างมาก

 

แม้ว่านางจะไม่รู้ว่าทําไมเซิ่นเทียนถึงจ้องไปที่หน้าผากของนาว

 

แต่ตั้งแต่เขาบอกว่าเขามีชะตากรรมเกี่ยวข้องกับท่านหญิงคนนี้

 

ท่านหญิงจะละเลยมันอย่างมีน้ำใจ

 

ท้ายที่สุดแล้วผู้ชายคนนี้ก็ดูสบายตาและมีความประพฤติดี

 

นางไม่ใช่คนประเภทที่ไร้เหตุผลโดยสิ้นเชิง

 

ผู้คุมกฏที่พยายามจะลุกขึ้นจากพื้นก็น้ำตาไหลในเวลานี้

 

“ท่านปรามจารย์ กําลังขอร้องนักบุญผู้โหดร้ายคนนี้เพื่อพวกเรา”

 

“กฏของปรมาจารย์เซียนแม้มีหมื่นเหรียญทองก็ไร้โอกาส แต่เป็นเพราะเราจึงทําให้ท่านละเมิดกฎ”

 

“เฮ้ ข้ามันไร้ความสามารถ! ข้าทําให้ท่านปรมาจารย์ละเมิดกฎเพื่อปกป้องเรา”

 

“ปรมาจารย์เซียนช่างมีเมตตาเหลือเกิน เช่นเดียวกับพระพุทธเจ้าที่นั่นเนื้อเพื่อป้อนอาหารนกอินทรี ช่างน่าประทับใจเหลือเกิน!”

 

เซิ่นเทียนไม่รู้ การที่เขาได้เปลี่ยนทัศนคติ

 

ได้ให้สมองของผู้คนมากมายสร้างเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่

 

ความสนใจทั้งหมดของเขาในเวลานี้มุ่งไปที่ภาพที่คลุมเครือนั้น

 

เขาค่อยๆ เข้าใจอักขระทองสามตัวที่จุดเริ่มต้นของภาพทีละน้อย

 

“ร้านค้า วิญญาณ สวรรค์!”

 

ข้าไม่ใช่บุตรแห่งโชคชะตาจริงๆนะ

ข้าไม่ใช่บุตรแห่งโชคชะตาจริงๆนะ

Score 7.8
Status: Ongoing Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง ข้าไม่ใช่บุตรแห่งโชคชะตาจริงๆนะหลังจากที่เขาทะลุมิติมายังโลกแห่งการบ่มเพาะ เซิ่นเทียนพบว่าเขาสามารถมองเห็นโอกาสและโชคชะตาของผู้อื่นได้ เพื่อที่จะเอาโชคบางอย่างจากพวกเขา เซิ่นเทียนจึงต้องหาแผนตีสนิท … ในที่สุดทุกคนก็ตระหนักดีว่าไม่ว่าจะเป็นใครตราบใดที่พวกเขาออกไปเที่ยวกับเซิ่นเทียนพวกเขาจะได้รับโอกาสมากมาย! นับจากนั้น เซิ่นเทียน จะได้รับการขนานนามว่าเป็นเครื่องรางนำโชคที่ดีที่สุดในโลกแห่งการบ่มเพาะ! ภูติชิงหยู:“ ครั้งหนึ่งข้าเคยติดตามพี่ชายของข้าไปยังดินแดนลับคุนหลุนทางตะวันตกและได้รับลูกแก้วสุริยันและจันทรา! องค์หญิงหลิงหลง:“ ครั้งหนึ่งข้าเคยติดตามพี่ชายของข้าไปที่หุบเขาที่่ฝังศพราชวงศ์ในทะเลทางเหนือและเราทั้งคู่ได้รับการถ่ายทอดทักษะจากจักรพรรดิตัน!” ราชินีวิหคเพลิง:“ ฮ่าฮ่า ช่างเป็นเด็กน้อยอะไรอย่างนี้ เจ้ารู้ไหมว่าเขาได้กายามังกรวิหคเพลิงมาได้อย่างไร”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset