คลั่งไคล้ใคร่รัก – ตอนที่ 32 นิ้วกลางคารู

เด็กสาวยิ้มแห้งแล้งกับตัวเองเพียงลำพัง แน่นอนว่าเขากำลังเคี่ยวกรำจากเรือนกายของเธอให้ตอบแทนอย่างสาสม แต่สิ่งอื่นที่ไม่ควรถลำนั่นคือความรู้สึกในหัวใจ

แรกนั้นทั้งโกรธและผิดหวัง แต่เมื่อตกเป็นของเขาแล้ว กลับชอบที่เขาสมสู่กับเธออย่างถึงใจ ทำให้ถลำลึกลงไปมากขึ้น

เธอไม่ควรรักเขา เขาผู้ไร้รัก เธอมันแค่เครื่องมือระบายอารมณ์ทางเพศ ที่เขาเงี่ยนเมื่อไหร่ก็มาเอาจากเธอ

การคิดแบบนั้นหากเป็นเมื่อก่อนเด็กสาวก็คงเศร้าสลด แต่ยามนี้มันกลับทำให้เธอฉ่ำแฉะขึ้นมาได้ บ้าจริง !

เธอพร้อมจะเป็นของเขา อยากเอากับเขาตลอดเวลา พร้อมรับบทบาทใด ๆ ที่เขาจะยัดเยียดให้ พร้อมจะเรียนรู้บทรักใหม่ ๆ ตลอดเวลา

คิดได้ดังนั้นเธอก็รีบเข้าบ้านไปจัดการอาบน้ำอาบท่า สวมชุดนอนที่เขาให้เลขาจัดการซื้อให้ใหม่ยกชุดก่อนจะขึ้นไปรอเขาที่ห้องขาวทันที

สองทุ่มแล้วเขาก็ยังไม่มา…

เธอเริ่มหงุดหงิดงุ่นง่าน คุณหมอไปไหนนะ ?

เธอรอนานแล้ว รอพร้อมกับแฉะที่รูน้อยไปหมด แค่คิดว่าเขากับเธอมีบทรักเร่าร้อนเพียงใดในห้องนี้ก็ทำให้เธอเสียวจนน้ำรักนองฉ่ำ

เธอไม่มีเบอร์โทรศัพท์เขา แต่ถึงมีก็คงไม่กล้าโทรถามหรอก มันไม่ใช่เรื่องที่นางบำเรออย่างเธอจะไปเจ้ากี้เจ้าการอะไรได้ขนาดนั้น

เด็กสาวนอนกลิ้งอยู่บนเตียงไปมา พลันนั้นก็นึกอะไรขึ้นได้

เขาติดกล้องวงจรปิดในห้องนี้ ไม่รู้หรอกว่าอยู่ตรงไหนบ้าง แต่จากที่รู้เมื่อเช้าแสดงว่าเขาต้องแอบดูเธอเป็นระยะ เธอไม่รู้หรอกว่าเขาติดธุระสำคัญอะไรอยู่ ตอนนี้สิ่งเดียวที่อยากให้เกิดขึ้นคือให้เขากลับมา

กลับมาเอาเธออย่างบ้าคลั่ง !

เด็กสาวเปลื้องเสื้อผ้าออกจนเปลือยเปล่า นอนบนเตียงแล้วแตะนิ้วรูดที่เม็ดเสียวเบา ๆ อีกมือก็ขยำสองเต้าของตัวเองไปด้วย พลางครางอย่างเสียวซ่าน

ไม่ถึงสิบนาที ใครบางคนที่เปิดกล้องวงจรปิดห้องขาวดูเป็นระยะก็ต้องตาลุกวาวทันที

เด็กนั่นกำลังช่วยตัวเองอีกแล้ว ทำไมเธอขี้เงี่ยนแบบนี้นะ !?

เขาจ้องตาไม่กระพริบ ภาพที่ร่างบอบบางนอนเปลือยถ่างขากว้าง ลูบไล้รูดรึงตัวเองนั้นมันทำให้เขาแข็งทันที

“ หมอซันคะ ฟังป่านอยู่หรือเปล่า หมอซัน ! ” เสียงเรียกดังขึ้นทำให้คนที่กำลังจดจ่ออยู่กับภาพนั้นสะดุ้งนิด ๆ แล้วกลับมายังหญิงสาวสวยสวมชุดกาวน์เบื้องหน้าเขา

“ ขอโทษครับหมอป่าน พอดีผมคิดอะไรเพลิน ๆ ”

“ วันนี้เราอยู่ด้วยกันนานแล้ว คุณอาจจะเครียด ”

“ งั้น.. ผมขอตัวกลับก่อนดีกว่า ขอบคุณคุณมากนะ ”

อีกฝ่ายส่งยิ้มหวานมาให้

“ ไม่เป็นไรค่ะ ป่านยินดี และดีใจเหลือเกินที่คุณไว้ใจ เปิดใจให้ป่าน แล้วเจอกันใหม่พรุ่งนี้นะคะ ”

“ ครับ อย่าลืมนะว่าเรื่องนี้เป็นความลับแค่เรา ”

“ สัญญาค่ะ ” คุณหมอคนสวยยกนิ้วก้อยขึ้นมายืนยัน อีกฝ่ายทำเพียงส่งยิ้มให้บาง ๆ แล้วเดินจากไป

ยี่สิบนาทีต่อมา

คุณหมอหนุ่มก็มาถึงบ้าน คนรับใช้กุลีกุจอไปรับกระเป๋า ส่วนตัวเขาเดินลิ่วไปยังห้องขาวทันที สิ่งที่ตุงอยู่ใต้เป้ากางเกงมันปวดหนึบอยากปลดปล่อยจะแย่

เขาเปิดประตูเข้าไปเบา ๆ พบร่างบอบบางนั้นหลับใหลไปแล้ว เธอเล่นกันตัวเองจนกระทั่งถึงจุดสุดยอดแล้วเผลอหลับไปทั้งที่ไม่ได้สวมอะไร หนึ่งนิ้วกลางยังคาอยู่ในรู อีกมือวางแหมะอยู่บนเนินเต้า

ลำคอของเขาแห้งผาก ชอบนักใช่ไหมเล่นน่ะ เดี๋ยวเขาจะหาของเล่นมาให้

เขาผลักประตูที่ซ่อนอยู่หลังม่านขาวให้เปิดกว้างแล้วเดินกลับไปช้อนอุ้มเธอเอาไว้ในวงแขนแล้วก้าวเข้าไปในนั้น เด็กสาวปรือตาขึ้นมางัวเงีย เงยหน้าขึ้นมองเขา

“ คุณหมอกลับมาแล้วเหรอคะ หายไปไหนตั้งนาน ” เขาเงียบ ไม่ตอบ นั่นทำให้สติกลับมาเธอจึงรีบระล่ำระลักขอโทษ

“ หนูขอโทษค่ะ ”

“ ขอโทษเรื่องอะไร ”

“ ก็เรื่องที่ละลาบละล้วงถามคุณหมอ ”

“ ถามได้ ไม่เห็นต้องขอโทษ ”

“ จริงเหรอคะ ”

“ จริงสิ ”

“ แล้ว… คุณหมอไปไหนมาคะ ”

เขาก้มลงมาสบตาร่างในวงแขนก่อนจะยิ้มบาง ๆ ให้

ยิ้ม คุณหมอยิ้มให้เธอ !

Comment

Options

not work with dark mode
Reset