คลั่งไคล้ใคร่รัก – ตอนที่ 42 เธอผิดสินะ

ความโกรธ ความน้อยใจอะไรต่าง ๆ นานาจึงบรรเทาเบาบางลง คิดว่าคืนนี้จะปรนนิบัติเขาให้ถึงใจที่สุด แต่ก็มีข้อความส่งมาจากเขาถึงคุณแม่บ้านว่าคืนนี้เขาจะไม่กลับบ้านเพราะติดงาน

หัวใจของเด็กสาวไหววูบ เขาติดงานจริงหรือว่าโกรธเธอจนไม่อยากกลับมาเจอหน้ากันแน่นะ

แค่ผิดกฎนิดหน่อยต้องโกรธกันขนาดนั้นเลยเหรอ ?

แม้จะค้านว่าอย่างไรเสียตัวเองก็ทำผิดโดยสุจริตใจ แต่ใจหนึ่งก็อยากจะไปขอโทษ ไปอธิบายว่าเธอไม่ได้ตั้งใจและจะไม่ทำมันอีก

“ คุณแม่บ้านคะ หนูขออนุญาตไปหาคุณหมอที่โรงพยาบาลแป๊บนึงนะคะ ไม่นานหรอกค่ะ ” ในที่สุดเธอก็ตัดสินใจมันออกไป อีกฝ่ายหันมามองเธออย่างแปลกใจแต่ก็ยิ้มน้อย ๆ

สะใจล่ะสิ ในที่สุดนายเธอก็ชนะ !

“ ได้สิคะ แต่ฉันไม่ทราบว่าจะได้พบคุณหมอหรือเปล่า ถ้าท่านบอกว่างานยุ่ง ”

“ ให้หนูลองก่อน ไม่ได้พบก็ไม่เป็นไรค่ะ ”

“ ได้ค่ะ ” คุณแม่บ้านรับคำพลางยิ้มให้กำลังใจ

คนรถขับไปจอดที่ลานจอดรถ เด็กสาวเดินลงตรงดิ่งเข้าไปในโรงพยาบาลทันที

เด็กสาวจึงรีบหันไปหาคุณประชาสัมพันธ์แล้วโกหกรัว ๆ

“ งั้นไม่ต้องหมอดุจตะวันก็ได้ค่ะ เดี๋ยวตรวจกับหมอคนอื่น ขอบคุณค่ะ ” ประชาสัมพันธ์คนสวยจึงส่งยิ้มให้แต่ก็ยังงง ๆ

“ โตขนาดนี้จะมาตรวจอะไรกับคุณหมอดุจตะวัน คุณหมอเป็นหมอเด็กต่างหากเล่า ” เธอพึมพำเบา ๆ แล้วก้มหน้าทำงานต่อไป

คุณหมอคนสวยคนนั้นกดลิฟท์แล้วยืนรอ แก้วกานดาเองก็ไปยืนเก้ ๆ กัง ๆ ที่ด้านหลังของเธอ ใจหนึ่งกำลังลังเลอยู่ว่าจะขึ้นไปดีไหมนะ เพราะจากบทสนทนาที่แอบได้ยินเมื่อครู่ดูเหมือนว่าคุณหมอดุจตะวันหรือหมอซันจะนัดกับคุณหมอ คนนี้

ลิฟท์กำลังเปิด แพทย์หญิงคนนั้นสาวเท้าเข้าไปในลิฟท์ แก้วกานดาเองก็กำลังจะเดินตามเข้าไปแต่เสียงที่เธอเอ่ยขึ้นทำให้เท้าของเด็กสาวต้องชะงัก

“ ตื่นเต้นไหมคะหมอซัน ที่วันนี้ต้องมานอนหลับกับหมอป่าน ”

อะไรนะ ?

หมอซันมีนัด นอน กับหมอคนสวยคนนี้งั้นเหรอ

ไหนว่ามีธุระสำคัญ ?

ไหนว่าไม่ชอบนอนหลับกับใคร ?

“ คุณคะ จะไปด้วยกันไหมเอ่ย ” เสียงหวาน ๆ ถามขึ้นพร้อมรอยยิ้มทำให้สติของแก้วกานดากลับคืนมา เธอชักเท้ากลับแล้วส่ายศีรษะ

“ ไม่แล้วค่ะ ขอโทษนะคะ ” ก่อนจะหันหลังวิ่งออกมาจากตรงนั้นกลับไปที่รถ