เมื่อหลี่เจี่ยซินไม่มีอะไรทำเธอจึงเดินมาที่ตู้เย็นขนาดใหญ่ ด้านข้างเป็นเครื่องชงกาแฟแสนไฮเทค ความจริงหลี่เจี่ยซินอยากกินกาแฟแต่เธอชงไม่เป็นจึงพยายามทำความเข้าใจกับวิธีการของมันชั่วครู่สุดท้ายก็ไม่กล้าแตะต้อง
กระทั่งร่างสูงของใครคนหนึ่งเท้าแขนยาวกักตัวเธอไว้กับเคาเตอร์หน้าเครื่องชงกาแฟ
“จะกินอะไรเดี๋ยวทำให้กิน”
เสียงทุ้มต่ำของเขาฟังแล้วมาดแมนเป็นอย่างยิ่ง หลี่เจี่ยซินถึงกับเหงื่อซึมที่หน้าผาก
“ที่รัก ไปฝึกทำเสียงเซ็กซี่แบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่”
หลิวไห่กระชับวงแขนให้แคบลงก้มลงสูดดมความหอมจากเรือนผมของเธอ เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่าตัวเองเหมือนผู้ชายคนหนึ่ง ไม่ใช่ลูกไล่ให้หลี่เจี่ยซินคอยกลั่นแกล้ง
“ชอบหรือเปล่าล่ะ”
หลี่เจี่ยซินหัวใจเต้นตึกตัก
“ก็ชอบ แต่ว่ารู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่”
หลิวไห่หัวเราะเสียงทุ้ม
“ทำไมล่ะ ชอบแต่รู้สึกไม่ค่อยดี”
หลี่เจี่ยซินเงยหน้ามองเขา เธอหมุนตัวจนกระทั่งเผชิญหน้ากับหลิวไห่ สบสายตากับเขาอย่างไม่เขินอายแม้แต่น้อย
“ที่บอกว่าชอบ แต่รู้สึกไม่ค่อยดีก็เพราะได้ยินแล้วกลัวจะอดใจไม่ไหวน่ะ”
หญิงสาวลากเสียงแล้วใช้นิ้วเรียวลากจากปลายคางลงมาที่คอหอยของเขาเบา ๆ หลิวไห่ขนลุกเกรียว เขารู้สึกว่าตัวเองพลาดแล้วที่คิดหยอกล้อเธอในตอนนี้ ตอนที่พวกเขาไม่ได้อยู่ลำพัง ยังมีก้างอันใหญ่สี่อันในห้องนั้นอีก
“พอเถอะ”
หลิวไห่เปลี่ยนเสียงเป็นเสียงเล็กเสียงน้อย
“ทำไมล่ะ ทำแป๊บเดียวเองฉันสัญญา”
“หลี่เจี่ยซิน หัดมียางอายบ้าง”
หลิวไห่ดุแล้ว แต่หลี่เจี่ยซินกลับมองเขาเป็นลูกแมวเหมียว น่ารักเป็นอย่างยิ่ง เธอเกาคางเขาแล้วหยอกเย้า
“ตายๆๆ ฉันกลัวจังเลยน่ากลัวมากเลย เมี๊ยว”
หลิวไห่ถลึงตา เขากระแอมแล้วถามว่า
“จะกินอะไรจะชงให้กิน”
หลี่เจี่ยซินขยับตัวกอดเอวเขาจากด้านหลัง ซบหน้าลงบนหลังกว้างของเขาแบบที่นางเอกเอ็มวีชอบทำ หลิวไห่ใจเต้นแรงพยายามระงับอาการมือสั่นของตัวเองเอาไว้
“ฉันอยากกินคาปูน่ะ ทำให้หน่อยนะที่รัก”
เสียงของเธอหวานใสทำให้เขาเคลิบเคลิ้ม หลิวไห่พยักหน้าทำตามคำขอว่องไวยังแถมให้เธออีกแก้วก่อนจะกดทำอเมริกาโน่ให้ตนเอง
“ขอบคุณนะที่รัก” หลี่เจี่ยซินมองแก้วกาแฟรูปหัวใจสองแก้วอย่างเอ็นดู ด้านบนนั้นหลิวไห่ยังทำเป็นรูปหัวใจให้เธอด้วย
เขากระแอมแล้วตอบเสียงเข้ม
“แถมให้แก้วหนึ่งทำตัวดี ๆ นะ ถ้าเบื่อก็เปิดทีวีดู”
“อื้ม”
หลี่เจี่ยซินพยักหน้าก่อนเข้าไปในห้องนั้นหลิวไห่ยังอบครัวซองให้เธอกินระหว่างรออีกด้วย
“เป็นแม่บ้านที่น่ารักแบบนี้ชักอยากได้เป็นภรรยาจริง ๆ แล้วสิ”
หลี่เจี่ยซินแกล้งแหย่เล่น หลิวไห่หน้าตึงพยายามกลั้นยิ้มไว้อย่างเต็มที่
อยากจะตบหน้าตัวเองนัก ทำไมดีใจกับคำชมบ้าบอของหลี่เจี่ยซินด้วย
หลิวไห่ปล่อยหลี่เจี่ยซินเอาไว้ ถือกาแฟแก้วใหญ่เข้าไปในห้องท่ามกลางสายตาล้อเลียนของF4ทั้งสี่คน เขากระแอมแก้เขิน
“หัวหน้านี่หวานกับแฟนจังเลนนะครับ ยิ่งกว่าวัยรุ่นเสียอีก ถึงขนาดออกไปชงกาแฟให้แฟน ไม่น่าเชื่อ”
“หุบปาก ทำงานของพวกนายไป”
คนทั้งสี่ต่างเป็นแฮ็กเกอร์มือฉมัง แต่เดิมหนึ่งในแฮ็กเกอร์ถูกจับกุมได้และกลายเป็นลูกน้องของลุงเฉิง เมื่อพบกับหลิ่วไห่รู้สึกถูกชะตาจึงยอมติดตามหลิวไห่อีกคน
เมื่อหนึ่งคนยอมอีกสามคนที่เป็นอันหนึ่งเดียวก็กลายเป็นลูกน้องของหลิ่วไห่ไปโดยปริยาย
ฉากหน้าของพวกเขาคือนายแบบที่รับงานเดินแบบเพื่อบังหน้า แต่ฉากหลังกลับเป็นอาชญากรตัวร้ายที่แอบซุ่มโจมตีองค์กรต่าง ๆ ด้วยระบบคอมพิวเตอร์เพื่อท้าทายตัวเองและด้วยความเป็นอัจฉริยะคนพวกนี้เมื่อรวมตัวกันจึงกลายเป็นแฮ็คเกอร์ระดับโลกในนามของดวงตาสวรรค์ ที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นอันดับหนึ่งจากเหล่าแฮ็คเกอร์ทั่วโลก
“เจ้านายครับ ได้แล้วครับ”
หลิวไห่ขยับเข้าไปดู เห็นชุดข้อมูลตัวเลขชุดหนึ่ง เขาถึงกับยิ้มออกมา
“ที่แท้รหัสคือวันที่พ่อรับฉันเข้ามาอยู่บ้านวันแรก วันนั้นเขาพาฉันไปกินไอศครีมด้วย”
“ชมหน่อยครับ หรือไม่ก็ซื้อซูเปอร์คาร์ให้พวกเราคนละคัน”
หลิวไห่ตบไหล่พวกเขาทีละคน
“พรุ่งนี้ไปที่โชว์โรมเลือกคันที่พวกนายชอบได้เลย ไม่มีปัญหา”
เสียงโห่ร้องดังขึ้นอย่างดีใจ หนึ่งในนั้นถูมือของตัวเองแล้วพูดยิ้ม ๆ
“เอาล่ะ มาดูกันว่าข้อมูลพวกนี้คืออะไร”
เพียงคีย์รหัสเปิดข้อมูลที่ถูกต้องเข้าไป ไฟล์ถูกดาวโหลดทันที หลิวไห่ใจเต้นแรงสิ่งที่เขาสงสัยมานานในตอนนี้ความจริงอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว
