คุณชายมาดเข้มกับคุณหนูสุดแสบ – ตอนที่ 11:ลองตรวจสอบ

บทที่11:ลองตรวจสอบ

เธอพยายามอยู่ครึ่งค่อนวัน รูดซิบไม่สำเร็จ พิงกี้นั่ง ตากฝนอยู่ที่พื้นด้วยสีหน้าเซ่ออยู่

อยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออก อยากแกล้งยิ้มอย่าง สะใจก็ยิ่งยิ้มไม่ออก

เธอคิดๆแล้วทำไมเธอช่างน่าสงสารจังเลย? ถูกคน

รังแกไม่พอ

แถมพระเจ้ายังมาซ้ำเดิมเธออีก เธอไปทำให้ใคร โกรธเคืองขนาดนี้เนี่ย?

คิดไปคิดมา รู้สึกสงสารตัวเอง ดวงตาเธอค่อยๆแดง

ก่ำ แต่ก็ยังร้องไม่ออกอยู่ดี

รถมายบัครันสีดำขับผ่านถนนที่โล่งเปล่าในยาม

ค่ำคืน

ผู้ชายที่สูงหล่อมาดเข้มมองเห็นผู้หญิงที่ผอมบาง อย่างไม่ตั้งใจ

เขาเคาะกระจกรถที่นึ่งและพูดด้วยน้ำเสียงเบาๆ “

จอดรถ *

คุณชายมีอะไรจะรับสั่งครับ? “เควินขมวดคิ้วแต่ไม่

พศอะไร
เขาเลือนกระจกรถลงมา เม็ดฝนกระหน่ำสาดมาใน

รถ

สาดจนผมที่ดกดำของเขาจนเปียกชุ่ม ดวงตาที่คม ลึกมองดูผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างถนน

เห็นเธอเช็ดไปมาที่ใบหน้า ระยะทางห่างกันเยอะ

เขาเหมือนมองเห็นเวงตาของเธอแดงก่ำ

เธอร้องไห้? เควินรู้สึกแน่นที่ตรงอกอย่างแปลกๆ

และยิ่งรู้สึกหงุดหงิด

เหมือนกำลังจะพิสูจน์ถึงอะไร ? เสียงของเขาเย็นชา

ลง

4 ไม่มีอะไร ไปเถอะ ” ก็แค่ผู้หญิงที่ทำทุกวิถีทาง เพื่อจะได้ตามเป้าหมายคนนึง

เขาไม่จำเป็นต้องเอามาใส่ใจหรอก

“ครับ ” คนขับไม่เข้าใจ แต่ก็ไม่กล้าถามเยอะ

บรรยากาศในรถรู้สึกตึงเครียด ผ่านไปหลายนาที

เควินกุมขมับแน่น นึกถึงเงาของผู้หญิงที่ผอมบางคนนั้น

และนึกถึงสีหน้าที่แข็งข้อและเย็นชาตอนที่อยู่ในโรง

พยาบาล

เควินสั่งการให้พายุที่นั่งข้างคนขับ

* ตรวจสอบเรื่องที่เกิดขึ้นในเช้าวันนี้ ว่ามีลับลมคม

ในอะไรหรือเปล่า

ถ้ามารีบมารายงานฉัน”

พายุเป็นผู้ช่วยของเควิน พอได้ยินคำนี้แล้วนิ่งไปครู่

* ครับ คุณชาย

หลีกเลี่ยงอย่าให้ลิสารู้เรื่องนี้ ”

ครับ” พายุยิ้มปากกว้าง

ดูๆแล้ว คุณหนูลิสาที่ดูสง่าจะถูกคุณชายเราสงสัยซะ

เขาก็ดีใจที่ได้ตรวจสอบ
เพราะเขาก็ไม่ได้รู้สึกชอบคุณหนูลิสาผู้ที่เหมือน นางฟ้าคนนั่นสักเท่าไหร่

ว่าไปแล้ว คุณลิสาก็ไม่ได้มีอะไรไม่ดี กลับกันเขา รู้สึกเธอดีจนเกินหน้าเกินตาไปหน่อย

น้องสาวนอนกับผู้ชายของตัวเอง ไม่เพียงแต่ไม่

โกรธแค้นเธอ

แต่ยังช่วยน้องสาวพูดขอร้อง นี่เป็นเรื่องปกติที่ผู้

หญิงจะทำกันหรือ?

คุณลิสานี้ก็เป็นคนมีความสามารถจริงๆ! พิงกี้กำลัง

กลุ้มใจกับกระเป๋าตัวเอง

เธอไม่รู้ว่าลับหลังเควินจะนึกถึงเรื่องเธอ แต่ถึงรู้เธอ ก็ไม่เอามาใส่ใจหรอก

เพราะเธอไม่แคร์ ต่างพูดว่าคนที่มีความรักลึกซึ้ง ที่สุดก็เป็นคนที่ใจร้ายที่สุด

เควินมอบความอบอุ่นที่มีให้ลิสาหมด

และเย็นชากับเธอมันก็เป็นเรื่อปกติไม่ใช่หรือ?

เธอจะไม่คาดหวังอะไรจากเขาอีกต่อไป ! เธอฝืนใจเก็บกระเป๋าให้เสร็จ

จากนั้นก็เดินไปนั่งที่เก้าอี้ที่ป้ายรถเมล์ ฝนเริ่มซาลง

ฝนที่ตกเมื่อกี้ เหมือนตั้งใจตกลงมาเพื่อให้เธอ

ลำบากใจ ครึ่งชั่วโมงผ่านไป

มีแท็กซี่คันนึงจอดที่ตรงหน้าเธอ น้ำหวานที่ใส่ชุด

นอนโดดลงมาจากรถ

เห็นพิงกี้ที่นั่งอยู่ป้ายรถเมล์อย่างเดียวดายพร้อม

หน้าตาทรุดโทรม

ทันใดนั้นน้ำหวานเวงตาแดงก่ำ “ยายตัวดี! ตอนที่ เสพสุขไม่นึกถึงฉัน

แต่ที่ตกอับนี่ติดต่อฉันไวเชียวนะ เธอนี่มันร้ายจริงๆ

เลย! )

น้ำหวาน ”

* ไม่ต้องมาเรียกฉัน ฉันกำลังโกรธอยู่นะเนี่ย! ” ระหว่างพูดกล่าวโทษพิงกี้

แล้ว
แต่มือกลับแย่งกระเป๋าสัมภาระจากมือเธอ

แ ไปเถอะ ต่อไปฉันเป็นคนดูแลเธอเอง ถ้าฉันมีข้าว

กินมื้อนึง

ก็จะไม่ให้เธอได้อดข้าวอย่างแน่นอน! ท

“ ฉันอยากกินบะหมี่เนื้อฝีมือเธออ่ะ )

ไม่ได้กินอะไรมาทั้งวัน กระเพราะของพิงกี้หิวจน

* เธอนี่ไม่เกรงใจกับฉันเลยนะ น้ำหวานยิ้มทั้ง

4 น้ำหวาน ” พิงกี้จับที่ชายเสื้อของน้ำหวานและ

บิดตัวไปมา

* โอเค โอเค ถือซะว่าชาติที่แล้วฉันติดค้างเธอแล้ว

กัน! !” น้ำหวานทำสีหน้ารำคาญ

พิงกี้กลับอดยิ้มไม่ได้ ในใจรู้สึกอบอุ่น

ไม่ได้เจอกันมาแปดปีแต่ไม่รู้สึกห่างเหินเลย ดีจัง

ปวด

น้ำตา

เลย!
พอขึ้นแท็กซี่ น้ำหวานโทรสายออก พี่ พี่รับมาถิ่น

ของฉันเลย! “

คุณชายมาดเข้มกับคุณหนูสุดแสบ

คุณชายมาดเข้มกับคุณหนูสุดแสบ

พอตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองมีอะไรกับพีเขย? รู้สึกยังไงกับ ประสบการณ์? ฟังก็กล่าวเปรียวสะใจมาก! การวางแผนสับเปลี่ยน ครั้งนึง ทำให้พิงกีกับลิสาถูกสลับสับเปลี่ยนฐานะ เกิดเป็นสายเลือด แท้ๆของตระกูล ดำรงกูล ตั้งแต่วันที่ฟังก็กลับมาที่บ้านดำรงกูล พ่อ ไม่เอ็นดูแม่ไม่รัก มีแต่ความลำบากกับความทุกข์ใจ ไม่มีใครรักเธอ เลย และลิสาก็แย่งฐานะลูกสาวสุดที่รักของพ่อแม่ไปจากเธอ แย่ง พ่อแม่เธอไป แถมยังวางแผนพยายามกำจัดเธอให้สิ้นซาก

Comment

Options

not work with dark mode
Reset