มือที่ชี้ไปทางประตูของยายสมศรีสั่นไหว
สายตาเธอแฝงไปด้วยความฉุนเฉียวและรำคาญ สีหน้าไม่ดีใส่ชาตรี
การคุยกันที่ถูกคอของเมื่อกี้เหมือนภาพมายา พิงกี้ รู้สึกมึนไปเลย
เธอไม่รู้ทำไมจู่ๆ ยายสมศรีถึงมีอารมณ์ฉุนเฉียว
ขนาดนี้
แต่เธอรู้ว่ายายสมศรีเป็นโรคหัวใจ ดีที่สุดอย่าให้ อารมณ์แปรปรวน
ยิ่งไปกว่านั้นห้ามได้รับกระทบกระเทือน
เพราะจะเป็นผลเสียกับร่างกายท่านมาก
“ คุณกลับไปเถอะ ” พิงกี้มองไปที่ชาตรีและพูด
บางเบา
“ ฉันกับคุณไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ
“แต่ว่า….”
ถ้าคุณอยู่ที่นี่ต่อ มีแต่จะทำให้อาการของยาย
แปลง
โรงพยาบาลไม่ใช่สถานที่ๆจะคุยง่ายๆ
ถ้าคุณยังไม่ไปอีกฉันก็ต้องเรียกพยาบาลมาเชิญ
คุณไปแล้ว ”
หดหู
มองพิง ไปทีนึง ชาตรีพยักหน้าอย่าง
« ได้ พ่อไปก็ได้ ! เธอยกเลิกแบล็คลิสฟอด้วย
ถ้าพ่อโทรศัพท์หาเธอ เธอต้องรับสายด้วยได้ยิน
ไหม? ”
“ ต้องดูอารมณ์ก่อน ” พิงกี้ไม่บอกให้ชัดเจน
สีหน้าชาตรีบูดเบี้ยว แต่ถึงจะอารมณ์เสียยังไง
ก็ได้แต่เดินจากไป
พอชาตรีจากไป พิงกี้ก็นั่งลงที่ข้างเตียง เธอก็ไม่รู้
จะทํายังไง
จับมือที่ยังสั่นของยายสมศรีไว้ เอามือที่เหี่ยวแห้ง
ของท่านมาแนบชิด
ที่ใบหน้าตัวเอง และถามเบาๆ
ทำไมนายต้องโมโหขนาดนี้ด้วยคะ? ถ้าเคลียส จนร่างกายทรุดขึ้นมาทำไง
ยายอยากให้ฉันไม่สบายใจหรือ?
ระหว่างพูด ฟังกี้น้ำตาคลอเบ้า เธอกลัวและไม่ อยากให้นายสมครีเป็นอะไรไป
คนที่ดีกับเธอที่สุดก็คือนายสมศรี ถ้านายสมศรี เป็นอะไรไป
เธอไม่รู้ว่าตัวเองจะทำยังไงจริงๆ แค่คิดว่ายาย อาจจะจากเธอไป
เธอก็รู้สึกไม่สบายใจแล้ว “ เด็กโง่ เธอดีกับยาย แก่ใกล้ตายคนนี้ทำไม?
ชาตรีพูดถูก แม้แต่ลูกชายลูกสะใภ้ของตัวเองยัง ไม่สนใจฉัน
ฉันไม่สมควรมีชีวิตอยู่ต่อจริงๆ ตายไปเร็วๆจะได้
“ยายพูดอะไรเนี่ย? “พิงกี้เงยหน้าขึ้นพร้อมสา
เธอพูดอย่างไม่พอใจ “ ฉันไม่ยอมให้ยายพูดแบบ
พวกเขาไม่เหลียวแลยาย แต่ฉันเหลียวแล
ฉันจะต้องหาเงินมาจ่ายค่ารักษาของยายให้ได้ !
“ยายร่างกายแย่ขนาดนี้ มีแต่จะทำให้เธอลําบาก
* ฉันเต็มใจที่จะลำบาก
ฝ่ามือเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา ยายสมศรีถอนหายใจ
และใช้มืออีกข้างลูบศรีษะของพิงกี้ แววตาซับ
ซ้อน
“ พิงกี้ ยายผิดต่อเธอ……
พอยายสมศรีหลับไป พิงกี้ถือขวดน้ำออกจากห้อง เธอไม่ได้รีบร้อนไปในน้ำ
แต่เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาชาตรี
คุณอยู่ไหน? ”“ พ่ออยู่หน้าโรงพยาบาล เธอมาหาพ่อได้เลย
ร้านกาแฟที่อยู่ฝั่งตรงข้ามโรงพยาบาลไม่เลวนะ เราไปนั่งคุยที่นั่นเถอะ
ชาตรีที่อดใจรอมาเป็นชั่วโมงกว่าๆ ในที่สุดก็ได้รับ สายจากพิงกี้
พริบตาเดียวดวงตาเขาสว่าง
* โอเค ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ คุณเตรียมของที่ฉัน ต้องการไว้ด้วย
* ได้ๆๆ ไม่มีปัญหา ชาตรีตอบตกลง
ตอนที่อยู่ในห้องผู้ป่วย เขาก็พอเข้าใจความหมาย ของพิงกี้คร่าวๆแล้ว
โรงพยาบาลไม่ใช่สถานที่ๆคุยได้ง่ายๆ
งั้นก็ไม่คุยที่โรงพยาบาลก็ได้แล้วไม่ใช่หรือ?
“ มีเรื่องอะไรจะคุยกับฉัน คุณก็พูดมาเถอะ
พิกใช้ช้อนคนกาแฟเบาๆ และพูดเย็นชา
ช้างมือเธอเป็นของที่ห่อหุ้มเงินสองแสนไว้ ทำให้ เธอมีสีหน้าที่ดีขึ้นกับชาตรี
และมีความอดทนที่มากขึ้น
“ คืออย่างนี้ ” ชาตรีสีหน้ายิ้มแย้มเหมือนเอาใจใส่
พี่สาวเธอเลิกกับคุณเควินแล้ว เรื่องนี้เธอรู้ไหม?
* สาเหตุที่พวกเขาเลิกกันคืออะไรเธอรู้ไหม?
“ เรื่องนี้ฉันจะรู้ไปได้ยังไง?
พิงกี้ทิ้งซ้อนที่อยู่ในมือลง เธอพิงที่เก้าอี้และจ้อง
ชาตรี
คุณชาตรี คุณเป็นคนธุระเยอะเวลามีค่าดั่ง
ทองคํา
ถึงฉันไม่ได้เป็นคนใหญ่โตเหมือนคุณ แต่เวลาของ ฉันก็ไม่ใช่เปล่าประโยชน์นะ
ถ้าคุณยังพูดจาอ้อมค้อมอีก ฉันก็จะไปแล้วนะ
“ แต่เงินพ่อก็จ่ายไปแล้วนะ!
“ ใช่ ถึงมือฉันแล้ว งั้นตอนนี้ก็กลายเป็นของฉัน แล้ว แน่จริงก็มาแย่งสิ!
พิงกี้ทําตาขาวใสอย่างไม่ใยดี เธอเอาเงินสองแสน ยัดเข้ากระเป๋าตัวเอง
ทำท่าเหมือนนักเลงหญิงเลย กิริยาท่าทางแบบนี้ ฝึกมาจากเต ต
ผลที่ได้ไม่เลวเลยนะขอบอก! ชาตรีโมโหจนหน้า
แต่จุดประสงค์ที่มาวันนี้ เขาก็รู้ว่าทำให้พิงกี้ไม่
พอใจไม่ได้
เขาได้แต่เก็บอารมณ์ไว้ เขาฝืนยิ้มออกมา
‘ พิงกี้ ยังไงเราก็เป็นพ่อลูกกัน
ทำไมต้องทะเลาะกันจนถึงขั้นเอามีดไล่แทงเอา คาบไล่ฟันจริงไหม?
ถ้าคุณยังทําหน้าเสแสร้งเฟคปลอมแบบนี้อีก ฉัน
ก็ไม่อยู่ต่อแล้วนะ!
ได้ๆๆ พ่อพูดตรงๆ! ” ตอนแรกเขากะจะใช้แผน สายสัมพันธไมตรี
แต่พิงกี้ทำหน้าไม่สะทกสะท้านแบบนี้ เขาก็ปวดหัว เลยพูดตรงๆไปดีกว่า
พ่อลูกหมดแล้ว สาเหตุที่พี่สาวเธอเลิกกับคุณเค
วินก็เพราะเธอ
อันนี้เธอยอมรับมาเถอะ
“ ทำไม คุณรู้สึกไม่ยุติธรรมแทนลิสา
เลยมาถามเอาความผิดจากฉันหรือ?”
พิงกี้รู้แล้วยังแกล้งถาม ถ้าถามเอาความผิดจริงๆ
ชาตรีก็ไม่ใจป้าให้มาทีเดียวสองแสนแล้ว นี่เขา กำลังเอาใจเธออยู่!
“ ไม่ใช่อยู่แล้ว! ” ชาตรีทำหน้าโกรธ
เธอ ถึงจะเป็นลูกสาวแท้ๆของพ่อ คุณเควิน
ชอบเธอ
ฟอดีใจแทนเสียด้วยซ้ำ แล้วจะมาถามเอาความผิดจากไหนได้ยังไงกัน? “
“ จากนั้นหล่ะ?”
* เธอกับคุณเควินทะเลาะกันมาครึ่งเดือนก็น่าจะ พอได้แล้ว จริงไหม?
เพราะยังไงคุณเควินก็เป็นผู้ชาย ผู้ชายต่างก็เอา หน้าทั้งนั้นแหล่ะ
เขาไม่มีทางแบกหน้ามากล่อมเธอ แต่ขอแค่เธอไป กล่อมเขาหน่อย
เขาก็จะชูเธอขึ้นฟ้าเลย!
“ จากนั้น คุณก็จะฉวยโอกาศให้คุณเควินดูแลคุณ
เยอะๆ
และให้โครงการคุณเยอะๆหน่อย ให้คุณขยาย ธุรกิจได้ใหญ่โตใช่ไหม?
พูดแทงใจดำ ชาตรีก็ไม่ยังหน้าด้านต่อ
“ เป็นเหมือนที่เธอคิดไม่ผิด แต่เธอก็มีผล ประโยชน์นะ ”
เขาจบกาแฟไปคำนึง พูดด้วยสีหน้าสบายๆ
* ขอแค่เธอได้แต่งงานกับคุณเควิน
พ่อรัปประกันธุรกิจของตระกูลเราจะเก็บไว้ให้เธอ กับน้องชาย
ลิสาจะไม่ได้สักแดงเดียว ขอแค่เธอยินยอม ตอนนี้ เธอก็สามารถเข้าไปที่บริษัท
และค่อยๆเรียนรู้งานของบริษัท พ่อเชื่อเธอไม่ปฏิ เสธเงื่อนไขนี้หรอก
* ลิสารู้ไหม?”
เฮอะ…” ราตรีสีหน้าไม่แคร์ “สารู้แล้วจะ
ทําไม?
ธุรกิจของตระกูลเจ้าพ่ออยากให้ใครก็ให้คนนั้น
พ่อไม่ได้ตามเอาเรื่องของตระกูลบุญถาวรก็ถือว่า
บุญแล้ว
แต่ต่อไป…เดี๋ยวค่อยว่ากันใหม่เถอะ!
มือที่ชี้ไปทางประตูของยายสมศรีสั่นไหว
สายตาเธอแฝงไปด้วยความฉุนเฉียวและรำคาญ สีหน้าไม่ดีใส่ชาตรี
การคุยกันที่ถูกคอของเมื่อกี้เหมือนภาพมายา พิงกี้ รู้สึกมึนไปเลย
เธอไม่รู้ทำไมจู่ๆ ยายสมศรีถึงมีอารมณ์ฉุนเฉียว
ขนาดนี้
แต่เธอรู้ว่ายายสมศรีเป็นโรคหัวใจ ดีที่สุดอย่าให้ อารมณ์แปรปรวน
ยิ่งไปกว่านั้นห้ามได้รับกระทบกระเทือน
เพราะจะเป็นผลเสียกับร่างกายท่านมาก
“ คุณกลับไปเถอะ ” พิงกี้มองไปที่ชาตรีและพูด
บางเบา
“ ฉันกับคุณไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ
“แต่ว่า….”
ถ้าคุณอยู่ที่นี่ต่อ มีแต่จะทำให้อาการของยาย
แปลง
โรงพยาบาลไม่ใช่สถานที่ๆจะคุยง่ายๆ
ถ้าคุณยังไม่ไปอีกฉันก็ต้องเรียกพยาบาลมาเชิญ
คุณไปแล้ว ”
หดหู
มองพิง ไปทีนึง ชาตรีพยักหน้าอย่าง
« ได้ พ่อไปก็ได้ ! เธอยกเลิกแบล็คลิสฟอด้วย
ถ้าพ่อโทรศัพท์หาเธอ เธอต้องรับสายด้วยได้ยิน
ไหม? ”
“ ต้องดูอารมณ์ก่อน ” พิงกี้ไม่บอกให้ชัดเจน
สีหน้าชาตรีบูดเบี้ยว แต่ถึงจะอารมณ์เสียยังไง
ก็ได้แต่เดินจากไป
พอชาตรีจากไป พิงกี้ก็นั่งลงที่ข้างเตียง เธอก็ไม่รู้
จะทํายังไง
จับมือที่ยังสั่นของยายสมศรีไว้ เอามือที่เหี่ยวแห้ง
ของท่านมาแนบชิด
ที่ใบหน้าตัวเอง และถามเบาๆ
ทำไมนายต้องโมโหขนาดนี้ด้วยคะ? ถ้าเคลียส จนร่างกายทรุดขึ้นมาทำไง
ยายอยากให้ฉันไม่สบายใจหรือ?
ระหว่างพูด ฟังกี้น้ำตาคลอเบ้า เธอกลัวและไม่ อยากให้นายสมครีเป็นอะไรไป
คนที่ดีกับเธอที่สุดก็คือนายสมศรี ถ้านายสมศรี เป็นอะไรไป
เธอไม่รู้ว่าตัวเองจะทำยังไงจริงๆ แค่คิดว่ายาย อาจจะจากเธอไป
เธอก็รู้สึกไม่สบายใจแล้ว “ เด็กโง่ เธอดีกับยาย แก่ใกล้ตายคนนี้ทำไม?
ชาตรีพูดถูก แม้แต่ลูกชายลูกสะใภ้ของตัวเองยัง ไม่สนใจฉัน
ฉันไม่สมควรมีชีวิตอยู่ต่อจริงๆ ตายไปเร็วๆจะได้
“ยายพูดอะไรเนี่ย? “พิงกี้เงยหน้าขึ้นพร้อมสา
เธอพูดอย่างไม่พอใจ “ ฉันไม่ยอมให้ยายพูดแบบ
พวกเขาไม่เหลียวแลยาย แต่ฉันเหลียวแล
ฉันจะต้องหาเงินมาจ่ายค่ารักษาของยายให้ได้ !
“ยายร่างกายแย่ขนาดนี้ มีแต่จะทำให้เธอลําบาก
* ฉันเต็มใจที่จะลำบาก
ฝ่ามือเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา ยายสมศรีถอนหายใจ
และใช้มืออีกข้างลูบศรีษะของพิงกี้ แววตาซับ
ซ้อน
“ พิงกี้ ยายผิดต่อเธอ……
พอยายสมศรีหลับไป พิงกี้ถือขวดน้ำออกจากห้อง เธอไม่ได้รีบร้อนไปในน้ำ
แต่เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาชาตรี
คุณอยู่ไหน? ”“ พ่ออยู่หน้าโรงพยาบาล เธอมาหาพ่อได้เลย
ร้านกาแฟที่อยู่ฝั่งตรงข้ามโรงพยาบาลไม่เลวนะ เราไปนั่งคุยที่นั่นเถอะ
ชาตรีที่อดใจรอมาเป็นชั่วโมงกว่าๆ ในที่สุดก็ได้รับ สายจากพิงกี้
พริบตาเดียวดวงตาเขาสว่าง
* โอเค ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ คุณเตรียมของที่ฉัน ต้องการไว้ด้วย
* ได้ๆๆ ไม่มีปัญหา ชาตรีตอบตกลง
ตอนที่อยู่ในห้องผู้ป่วย เขาก็พอเข้าใจความหมาย ของพิงกี้คร่าวๆแล้ว
โรงพยาบาลไม่ใช่สถานที่ๆคุยได้ง่ายๆ
งั้นก็ไม่คุยที่โรงพยาบาลก็ได้แล้วไม่ใช่หรือ?
“ มีเรื่องอะไรจะคุยกับฉัน คุณก็พูดมาเถอะ
พิกใช้ช้อนคนกาแฟเบาๆ และพูดเย็นชา
ช้างมือเธอเป็นของที่ห่อหุ้มเงินสองแสนไว้ ทำให้ เธอมีสีหน้าที่ดีขึ้นกับชาตรี
และมีความอดทนที่มากขึ้น
“ คืออย่างนี้ ” ชาตรีสีหน้ายิ้มแย้มเหมือนเอาใจใส่
พี่สาวเธอเลิกกับคุณเควินแล้ว เรื่องนี้เธอรู้ไหม?
* สาเหตุที่พวกเขาเลิกกันคืออะไรเธอรู้ไหม?
“ เรื่องนี้ฉันจะรู้ไปได้ยังไง?
พิงกี้ทิ้งซ้อนที่อยู่ในมือลง เธอพิงที่เก้าอี้และจ้อง
ชาตรี
คุณชาตรี คุณเป็นคนธุระเยอะเวลามีค่าดั่ง
ทองคํา
ถึงฉันไม่ได้เป็นคนใหญ่โตเหมือนคุณ แต่เวลาของ ฉันก็ไม่ใช่เปล่าประโยชน์นะ
ถ้าคุณยังพูดจาอ้อมค้อมอีก ฉันก็จะไปแล้วนะ
“ แต่เงินพ่อก็จ่ายไปแล้วนะ!
“ ใช่ ถึงมือฉันแล้ว งั้นตอนนี้ก็กลายเป็นของฉัน แล้ว แน่จริงก็มาแย่งสิ!
พิงกี้ทําตาขาวใสอย่างไม่ใยดี เธอเอาเงินสองแสน ยัดเข้ากระเป๋าตัวเอง
ทำท่าเหมือนนักเลงหญิงเลย กิริยาท่าทางแบบนี้ ฝึกมาจากเต ต
ผลที่ได้ไม่เลวเลยนะขอบอก! ชาตรีโมโหจนหน้า
แต่จุดประสงค์ที่มาวันนี้ เขาก็รู้ว่าทำให้พิงกี้ไม่
พอใจไม่ได้
เขาได้แต่เก็บอารมณ์ไว้ เขาฝืนยิ้มออกมา
‘ พิงกี้ ยังไงเราก็เป็นพ่อลูกกัน
ทำไมต้องทะเลาะกันจนถึงขั้นเอามีดไล่แทงเอา คาบไล่ฟันจริงไหม?
ถ้าคุณยังทําหน้าเสแสร้งเฟคปลอมแบบนี้อีก ฉัน
ก็ไม่อยู่ต่อแล้วนะ!
ได้ๆๆ พ่อพูดตรงๆ! ” ตอนแรกเขากะจะใช้แผน สายสัมพันธไมตรี
แต่พิงกี้ทำหน้าไม่สะทกสะท้านแบบนี้ เขาก็ปวดหัว เลยพูดตรงๆไปดีกว่า
พ่อลูกหมดแล้ว สาเหตุที่พี่สาวเธอเลิกกับคุณเค
วินก็เพราะเธอ
อันนี้เธอยอมรับมาเถอะ
“ ทำไม คุณรู้สึกไม่ยุติธรรมแทนลิสา
เลยมาถามเอาความผิดจากฉันหรือ?”
พิงกี้รู้แล้วยังแกล้งถาม ถ้าถามเอาความผิดจริงๆ
ชาตรีก็ไม่ใจป้าให้มาทีเดียวสองแสนแล้ว นี่เขา กำลังเอาใจเธออยู่!
“ ไม่ใช่อยู่แล้ว! ” ชาตรีทำหน้าโกรธ
เธอ ถึงจะเป็นลูกสาวแท้ๆของพ่อ คุณเควิน
ชอบเธอ
ฟอดีใจแทนเสียด้วยซ้ำ แล้วจะมาถามเอาความผิดจากไหนได้ยังไงกัน? “
“ จากนั้นหล่ะ?”
* เธอกับคุณเควินทะเลาะกันมาครึ่งเดือนก็น่าจะ พอได้แล้ว จริงไหม?
เพราะยังไงคุณเควินก็เป็นผู้ชาย ผู้ชายต่างก็เอา หน้าทั้งนั้นแหล่ะ
เขาไม่มีทางแบกหน้ามากล่อมเธอ แต่ขอแค่เธอไป กล่อมเขาหน่อย
เขาก็จะชูเธอขึ้นฟ้าเลย!
“ จากนั้น คุณก็จะฉวยโอกาศให้คุณเควินดูแลคุณ
เยอะๆ
และให้โครงการคุณเยอะๆหน่อย ให้คุณขยาย ธุรกิจได้ใหญ่โตใช่ไหม?
พูดแทงใจดำ ชาตรีก็ไม่ยังหน้าด้านต่อ
“ เป็นเหมือนที่เธอคิดไม่ผิด แต่เธอก็มีผล ประโยชน์นะ ”
เขาจบกาแฟไปคำนึง พูดด้วยสีหน้าสบายๆ
* ขอแค่เธอได้แต่งงานกับคุณเควิน
พ่อรัปประกันธุรกิจของตระกูลเราจะเก็บไว้ให้เธอ กับน้องชาย
ลิสาจะไม่ได้สักแดงเดียว ขอแค่เธอยินยอม ตอนนี้ เธอก็สามารถเข้าไปที่บริษัท
และค่อยๆเรียนรู้งานของบริษัท พ่อเชื่อเธอไม่ปฏิ เสธเงื่อนไขนี้หรอก
* ลิสารู้ไหม?”
เฮอะ…” ราตรีสีหน้าไม่แคร์ “สารู้แล้วจะ
ทําไม?
ธุรกิจของตระกูลเจ้าพ่ออยากให้ใครก็ให้คนนั้น
พ่อไม่ได้ตามเอาเรื่องของตระกูลบุญถาวรก็ถือว่า
บุญแล้ว
แต่ต่อไป…เดี๋ยวค่อยว่ากันใหม่เถอะ!
