ควบคุมสติ
พยายามควบคุมสติ!
อู๋จี๋บังคับตัวเองให้ใจเย็น เขาไม่อยากอาเจียนเป็นเลือดอีกครั้ง!
เขารู้ดีว่าน้ำไร้หน้านั้นหมายถึงอะไร การเอาน้ำไร้หน้าไปก็เหมือนกับการฆ่าเขา!
“ท่าน……”
ฟางเหยียนยื่นฝ่ามือไปตบหัวของอู๋จี๋เบาๆ ด้านหลังดูเหมือนจะโดนแผ่นเหล็กตี เขามีอาการสั่นอย่างรุนแรง ในเวลาเดียวกันเลือดก็ไหลออกจากคอของเขามากขึ้น สีหน้าของเขาก็ซีดเซียว ลมหายใจของเขาถี่ขึ้น
“พูดมากเกินไปแล้ว!”
“ฉันจะถามอีกครั้ง จะเอาน้ำไร้หน้าออกมายังไง?!”
อู๋จี๋นิ่งเงียบ ไม่อาจซ่อนความกลัวที่อยู่ในสายตาเขาได้ หลังจากคิดแล้วก็พูดว่า “ท่านผู้อาวุโส ถ้าท่านต้องการน้ำไร้หน้า ก็เท่ากับว่าต้องฆ่าฉัน ท่านผู้อาวุโส ท่านสามารถไว้ชีวิตสุนัขตัวนี้ได้ไหม? ท่านเก็บฉันไว้ มันยังมีประโยชน์อยู่ ฉันสามารถก้มหัวให้ท่าน ยอมรับใช้เป็นอย่างดี ยอมเป็นสุนัขที่ซื่อสัตย์ต่อท่าน ฉันพูดจริงๆ นะ!”
“ดื้อดึงยิ่งนัก!”
ร่างของฟางเหยียนสั่นไหว เมื่อเขาปรากฏขึ้นอีกครั้ง เขาก็อยู่ใกล้กับอู๋จี๋มาก ทำเอาหัวใจของอู๋จี๋เต้นแรงจนแทบจะพุ่งออกมา ในขณะนี้เขารู้สึกถึงแรงกดดันที่แท้จริง ภายใต้แรงกดดันอันเด็ดขาด กระดูกของเขาเริ่มลั่นเอี๊ยด และเขาไม่สามารถทนต่อแรงกดดันนี้ได้!
ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าอู๋จี๋ตั้งใจที่จะหลบหนีแล้ว แต่เขาไม่กล้าที่จะหนี มันเป็นไปไม่ได้ที่จะหนีต่อหน้านินจาระดับปรมาจารย์
ขณะที่ฟางเหยียนยื่นมือไปแตะหน้าอกของอู๋จี๋ เขามีอาการสั่นอย่างรุนแรง เหมือนกับปลาที่กำลังจะถูกฆ่าบนเขียง เมื่อฟางเหยียนกำลังรุกรานเข้ามา เขาก็รู้สึกถึงความรู้สึกไร้อำนาจในใจของเขา และเขาไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร!
“ท่านผู้อาวุโส ท่านปล่อยฉันเหมือนกับการปล่อยตดเถอะ ตกลงไหม ฉันรับประกันจะจงรักภักดีต่อท่านจริงๆ ฉันพูดได้เลยว่าจะลุยน้ำลุยไฟเพื่อท่าน ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะ ฉันจะใช้ชีวิตด้วยถ่อมตัว ฉันจะเชื่อฟังท่านทุกอย่าง”
“แค่เอาชนะฉันยังทำไม่ได้ ฉันจะเอาแกไปทำอะไรได้!”
เมื่อพูดจบ มือขวาของฟางเหยียนทะลุผ่านหน้าอกของอู๋จี๋ราวกับกรงเล็บอันแหลมคม!
“โอ๊ย……” อู๋จี๋กรีดร้องราวกับหมูถูกฆ่า เลือดของเขาพุ่งออกมาไม่หยุด!
เมื่อคนที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดเห็นฉากนี้ เขาหรี่ตาลงพร้อมกับสัมผัสหน้าอกของเขาโดยไม่รู้ตัว!
ความรุนแรงที่เรียบง่าย โหดร้ายเกินไปแล้ว!
คนจริงไม่พูดเยอะ!
เมื่อหัวใจที่เปื้อนเลือดปรากฏอยู่ในมือของฟางเหยียน ทุกคนก็ตกตะลึงอีกครั้ง คนที่น่าจะตกใจที่สุดก็คือเทียนขุย
ใช่ เมื่อนึกถึงตอนที่เขาต่อสู้กับอู๋จี๋ ต่อให้มีเขาเป็นสิบคนก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอู๋จี๋ และโผ้จวินก็กำจัดอู๋จี๋โดยไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆ เลย ไม่เพียงแต่กำจัดอู๋จี๋เท่านั้น แต่ยังการตอกย้ำชื่อเสียงของเทพเจ้าแห่งสงครามที่ไม่มีวันพ่ายแพ้
เมื่อหัวใจที่เปื้อนเลือดปรากฏขึ้นในมือของฟางเหยียนหัวใจของเขาก็ยังเต้นแรงอย่างดุเดือด ราวกับว่ามีบางสิ่งกระตุ้นหัวใจของเขา ด้วยเหตุนี้ทำให้ฟางเหยียนรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย
เป็นดังที่คิด!
หัวใจของอู๋จี๋คือน้ำไร้หน้า ที่หัวใจของเขาเต้นแรงก็เพราะมันมีเกราะป้องกันเสริมเอาไว้ นี่คือความรู้สึกที่สัมผัสได้โดยตรง
ฉากประหลาดได้ปรากฏขึ้น ฟางเหยียนดึงหัวใจของอู๋จี๋ออกมา แต่เขาไม่ได้ตายในทันที เขายังคงคำราม“แก สรุปว่าแกเป็นใคร ถ้าไม่ใช่ปรมาจารย์! แล้วสรุปว่าแกเป็นคนอาณาเขตไหน?”
“ไม่ต้องถาม ถามก็คือไร้คู่ต่อสู้!”
ฟู่!
อู๋จี๋ตัวสั่นกะทันหัน เลือดพุ่งออกมาไม่หยุด!
ก่อนตายยังถูกฟางเหยียนเหยียดหยามด้วยคำพูดอีก
ฟู่ฟู่……
เลือดไหลออกมาเหมือนน้ำพุ ราวกับจะไหลออกมาให้หมดทั้งตัว เมื่อเขาล้มลง เขาก็ส่งเสียงคำรามอย่างไม่เต็มใจก่อนตาย“องค์กรสัตว์เพลิงทำร้ายฉัน ถ้าแกจะตายแกต้องไม่ตายดี เขาคือปีศาจที่ชั่วร้าย เป็นปีศาจที่มีทักษะทางวาจาและการต่อสู้!”
ตุ้บ!
อู๋จี๋ล้มลงกระแทกพื้นอย่างแรง เขากลายเป็นซากศพแห้งในทันที!
อู๋จี๋ได้ตายเรียบร้อยแล้ว!ก่อนเขาตายเขาไม่ได้รู้ว่าฟางเหยียนเป็นคนอาณาเขตแบบไหน เขาไม่ใช่ไม่เคยคิดเรื่องนี้ แต่เขาไม่อยากยอมรับ แม้แต่ระดับปรมาจารย์ฟางเหยียนยังไม่สนใจ เหนือระดับปรมาจารย์ก็เหลือเพียงระดับยอดดาวเหนือเท่านั้น!
ระดับยอดดาวเหนือคือสุดยอดของโลกนินจาอย่างแน่นอน!
เขาไม่เชื่อเลยสักนิด!
ถ้าลองถามเมื่อสองร้อยปีก่อน ใครสามารถไปถึงระดับยอดดาวเหนือตอนอายุยังน้อยเช่นนี้? ไม่มีใคร! จะมีก็คงเป็นสัตว์ประหลาดที่มีชีวิตอยู่หลายร้อยปี สะสมวันเวลาจึงสามารถไปถึงระดับยอดดาวเหนือได้ แต่ก็ไม่สามารถทำได้โดยการสะสมของเวลาเพียงอย่างเดียว มันต้องอาศัยจังหวะเวลา สถานที่ที่เหมาะสม และพลังสมัครสมานของคน สามเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้
ทุกคนส่งเสียงเกรียวกราว เรียกได้ว่าอึ้งจนปากค้าง!
อู๋จี๋ตายแล้ว!
เพิ่งตายต่อหน้าจอมพลโผ้จวิน!
ทุกคนรู้สึกเหมือนมีเงาปกคลุมอยู่ในใจ ไม่น่าแปลกใจที่ทุกคนต่างคาดเดาความแข็งแกร่งของจองพลโผ้จวินคืออะไร?
ความแข็งแกร่งของอู๋จี๋นั้นชัดเจนสำหรับทุกคน แต่เมื่ออู๋จี๋อยู่ต่อหน้าฟางเหยียนก็ไม่สามารถต้านทานการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว!
เรียกได้ว่าโดยบดให้แตกละเอียดโดยสิ้นเชิง!
องค์กรนินจาที่อยู่ไม่ไกลต่างก็ตกใจสุดขีดเหมือนกัน
มีคนอุทานว่า “เขา เขาตายแล้วเหรอ?”
เห็นได้ชัดว่าคำอุทานของเขาทำให้ทุกคนกลับมาสู่ความเป็นจริง
ผู้อาวุโสชราชุดขาวยิ้ม “จอมพลโผ้จวินของพวกเรา แข็งแกร่ง!”
มีคนพูดเสริมว่า”เหมือนอย่างที่ปรมาจารย์เคยบอก การรออย่างใจเย็นคือสิ่งที่เราควรทำ และตอนนี้ที่จอมพลโผ้จวินกำลังแก้แค้นให้พวกเรา งั้นพวกเราควรต้องแสดงตัวสักนิดไหม?”
“ฉันคิดว่ายังเหมาะสม” จู่ๆ ชายชราอีกคนก็พูดขึ้นว่า “ในเมื่อปรมาจารย์ขอให้พวกเรารอ ย่อมไม่อยากให้พวกเรารีบเข้าไปเกี่ยวข้อง ดังนั้นฉันไม่เห็นด้วย”
“ฉันก็ด้วย แม้ว่าองค์กรนินจาของพวกเราจะถูกทำลายโดยอู๋จี๋ แต่ก็ไม่ใช่พวกเราที่ฆ่าอู๋จี๋ อย่างน้อยเขาก็ตายแล้ว แน่นอนว่าเราไม่สามารถออกตัวได้ในขณะนี้ แสดงความคิดเห็นอะไรยิ่งไม่ต้องพูดถึง ยิ่งไม่ใช่เพราะจอมโผ้จวินทำได้ออกมาดีแล้วโดนองค์กรสัตว์เพลิงโหยหา”
“ดังนั้นฉันจึงไม่เห็นด้วย”
“……”
ทุกคนต่างแสดงความคิดเห็นและเริ่มโต้เถียงกันไปมา และพวกเขาไม่ได้สังเกตว่าฟางเหยียนได้ออกไปจากวัดเต๋าแล้ว
“เงียบ!” ผู้อาวุโสชุดขาวพูดเบาๆ “มันไม่ใช่สิ่งที่เราสามารถตัดสินใจได้ในตอนนี้ โผ้จวินมาแล้ว”
“โผ้จวินมาแล้ว?”
ทุกคนตกใจกันหมด?
แต่เมื่อเขาหันศีรษะไปก็พบกับใบหน้าที่ดูเหมือนพระเจ้า ทำเอาหัวใจของชายชราทุกคนสั่นสะท้าน
ฟางเหยียนปรากฏตัวต่อหน้าของทุกคน สายตาของทุกคนดูแตกต่าง ประหม่า และไม่เป็นสุขมากขึ้น นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เผชิญหน้าอย่างใกล้ชิดกับเทพเจ้าแห่งสงครามที่อายุน้อยที่สุดในประเทศหวา ในมือของเขายังคงเปื้อนเลือดของอู๋จี๋ ทำให้พวกชายชราเหล่านี้รู้สึกอยู่ไม่เป็นสุข
“ไม่รู้ว่าดูอย่างถึงอกถึงใจหรือเปล่า?” ฟางเหยียนยิ้มเบาๆ
ผู้อาวุโสชุดขาวยิ้มเล็กน้อยพร้อมประสานมือแสดงความเคารพ “วิธีการของท่านสุดยอด มันวิเศษมาก น่าทึ่งมาก”
“แค่ดูสนุกก็ดีแล้ว” ฟางเหยียนทิ้งรอยยิ้มของเขาแล้วพูดอย่างเย็นชา “คุณเป็นคนขององค์กรนินจาหรือ?”
“เอ่อ?” สายตาของผู้อาวุโสชุดขาวดูประหลาดใจ แล้วเขาก็ยิ้ม “ฉันได้ยินมาว่าจอมพลโผ้จวินนั้นฉลาดมาก มีพรสวรรค์ในศิลปะการป้องกันตัว วันนี้ฉันได้เห็นด้วยสองตาแล้ว ท่านต่างจากคนทั่วไปจริงๆ แต่ฉันก็ยังสงสัยอยู่ดีว่าจอมพลโผ้จวินรู้ได้อย่างไรว่าพวกเรามาจากองค์กรนินจา?”
“ง่ายมาก มองมาที่ฉันแล้วไม่กลัว”
“เอ่อ……” ผู้อาวุโสชุดขาวตะลึงงันแล้วหัวเราะลั่น “ฮ่าฮ่าฮ่า…..จริงๆ มันไม่ง่ายนะจอมพลโผ้จวิน น่านับถือ สงบเยือกเย็น ไม่สะทกสะท้าน ฉันคิดว่าไม่เคยมีคนแบบนี้ในอดีตไม่เคยมีปรากฏมาก่อน”
หลังจากที่ผู้อาวุโสชุดขาวพูดจบ ชายชราคนอื่นๆ ก็ก้มหน้าลงด้วยความอายทีละคน
มีเพียงผู้อาวุโสชุดขาวเท่านั้นที่กล้าพูดแบบนี้ เป็นอย่างนี้จริงๆ เขาแค่ต้องการใช้โอกาสทุบตีคนแก่พวกนี้ให้รู้ว่าของบางอย่างไม่ได้มองตามอายุ!
“เอาล่ะ ที่ฉันมาไม่ได้มาฟังคำสรรเสริญเยินยอของพวกคุณ” ฟางเหยียนพูดเบาๆ “องค์กรสัตว์เพลิงรู้มากแค่ไหน?”
