จอมนักรบท้าโลก – ตอนที่ 186 คนไร้น้ำใจไร้คุณธรรม

โม่ซ่าวหงไม่แปลกใจ เขารู้อยู่แล้วว่าหลิงเหยาจะตอบแบบนี้
เขาพูดอย่างมีความสุขว่า “คนสมัยนี้หลังจากที่รวยและมีชื่อเสียงแล้ว เขาก็จะเปลี่ยนไป แม้แต่คนที่รักก็ยังทิ้งได้ลงคอ โธ่ จิตใจคนไม่ดีเหมือนคนสมัยโบราณแล้วจริงๆ!”
หลิงเหยาพูดอย่างโกรธเคือง “คุณยังมีหน้ามาพูดแบบนี้อีกเหรอ? ฉันทุ่มเทให้คุณไปตั้งเท่าไหร่? แล้วคุณล่ะ? ลับหลังฉันคุณติดต่อกับผู้หญิงตั้งห้าหกคน มันน่าขันที่ฉันทุ่มกายทุ่มใจให้คุณตลอดเวลา ฉันมันโง่เอง!”
“ตอนนี้คุณยังกล้ามาขอคืนดีกับฉันงั้นเหรอ?”
“ฮิฮิ ฝันไปเถอะ!”
หลิงเหยาเดินไปที่ประตูบ้านและผลักประตูให้เปิด “นี่คือบ้านของฉัน และบ้านนี้ก็ไม่ต้อนรับคุณด้วย กรุณาวางกุญแจแล้วออกไปซะ!”
โม่ซ่าวหงถอนหายใจ
“โอเค วันนี้ผมรู้แล้วว่าคุณเป็นผู้หญิงที่โหดเหี้ยมจริงๆ”
เขาก้าวไปที่ประตูแล้วหันกลับมาพูดว่า “จริงสิ เหยาเหยา ผมได้ยินมาว่าช่วงนี้คุณดังมากเลยนะ หนังที่คุณแสดงก็สร้างรายได้มหาศาล และตอนนี้พวกเขากำลังวางแผนที่จะสร้างละครเรื่องใหม่ นั่นหมายความว่าคุณกำลังจะได้เลื่อนขั้นเป็นศิลปินหญิงแถวหน้า ยินดีด้วยนะ”
หลิงเหยาเยาะเย้ย “ไม่ใช่เรื่องของคุณ”
“อ๋อ? คุณแน่ใจเหรอ?” โม่ซ่าวหงหยิบUSB แฟลชไดรฟ์ออกมาหมุนเล่นในมือแล้วพูดว่า “ผมแค่ไม่รู้ว่าเมื่อเหล่าแฟนๆที่ชื่นชมและชอบคุณ รู้ว่าไอดอลที่น่ารักสดใสและมีนิสัยอ่อนหวานเรียบร้อยของพวกเขา เป็นเพียงสินค้ามือสองที่โดนคนอื่นเขี่ยทิ้งแล้ว พวกเขายังจะสนใจในตัวคุณต่อไปไหม?”
ใบหน้าของหลิงเหยาเปลี่ยนไปทันที
เธอรู้ว่าโม่ซ่าวหงกำลังคุกคามเธออยู่
เมื่อก่อนหลิงเหยายังเป็นเด็กสาวที่ไร้เดียงสาอยู่ ยังไม่เคยรู้จักกับความเจ้าเล่ห์ของผู้ชาย ตอนที่เธอยังเรียนอยู่ในวิทยาลัย ก็ถูกโม่ซ่าวหงหลอกด้วยคำพูดหวานๆของเขา แถมยังเสียความบริสุทธิ์ให้กับสัตว์เดรัจฉานอย่างเขาอีกด้วย
สิ่งที่แย่ไปกว่านั้นคือ เขาถ่ายภาพตอนที่ทั้งสองมีอะไรกันไว้ด้วย
แม้ว่าหลิงเหยาเคยยืนยันที่จะลบมันทิ้งครั้งแล้วครั้ง แต่ใครจะไปรู้ว่าโม่ซ่าวหงยังมีข้อมูลสำรองอยู่? !
“คุณ…คุณคิดจะทำอะไร?”
หลิงเหยากังวลและอาย เธออยู่ในวงการนี้มาหลายปีแล้ว เธอทุ่มเทกับงานนี้มามาก ในที่สุดเธอก็มีโอกาสที่จะบินขึ้นไปอยู่บนฟ้าแล้ว
เพิ่งจะบินไปถึงครึ่งทางเองเธอก็จะตกลงมาแล้วเหรอเนี่ย?
ความฝันนักแสดง
สุดท้ายแล้วมันก็เป็นได้แค่ความฝันเหรอ?
เธอไม่สมานฉันท์!
โม่ซ่าวหงพูดอย่างประชดประชัน “อย่ากลัวเลย ผมรู้ว่าศิลปินหญิงอย่างพวกคุณมักจะมีสนธิสัญญาที่ห้ามไม่ให้มีแฟน ผมไม่ใช่คนประเภทที่ชอบบังคับคนอื่นหรอก ถ้าหากคุณไม่ชอบผมจริงๆ และยังมีข้อจำกัดในด้านสนธิสัญญาด้วย งั้นก็ไม่เป็นไร คุณไม่ต้องเป็นแฟนกับผมก็ได้”
“แค่……”
เขามองหลิงเหยาด้วยรอยยิ้ม “ช่วงนี้ผมค่อนข้างร้อนเงินน่ะ เหยาเหยาคุณเป็นดาราดังขนาดนี้ น่าจะทำเงินได้เยอะ ยืมให้ผมหน่อยสิ”
หลิงเหยารู้จุดประสงค์ของเขาในทันที
เป็นเพราะอีกฝ่ายเห็นว่าชื่อเสียงของเธอโด่งดังแล้ว จึงต้องการใช้รูปถ่ายที่ทั้งสองกำลังมีอะไรกันมาข่มขู่เธอ เพื่อจะได้เงินจำนวนหนึ่งจากเธอ
“นี่คือแบล็กเมล์! และคุณกำลังก่ออาชญากรรมอยู่นะ!”
“ชู่ๆ อย่าพูดแบบนั้นสิ” โม่ซ่าวหงกล่าวว่า “ผมแค่ ‘ยืม’ กับคุณ มันเป็นการแบล็กเมล์ซะที่ไหน? หากคุณรู้สึกว่าผมกำลังแบล็กเมล์คุณอยู่ คุณเรียกตำรวจมาจับผมตอนนี้ได้เลย ”
หัวใจของหลิงเหยาขึ้นๆลงๆด้วยความโกรธ
เธอต้องการแจ้งตำรวจให้มาจับตัวเขาไป แต่เธอก็รู้ด้วยว่าทันทีที่เธอแจ้งตำรวจนั้น ความจริงก็จะถูกเปิดเผยออกมา และรูปถ่ายอาจรั่วไหลออกมาเร็วกว่านี้
โทรแจ้งตำรวจไม่ได้เด็ดขาด
หลิงเหยาถามอย่างขมขื่นว่า “คุณต้องการเท่าไหร่?”
“ดีมากคุณตัดสินใจถูกแล้ว ผมขอไม่มากหรอก แค่…” โม่ซ่าวหงยื่นสองนิ้วออกมา “สองล้าน”
“อะไรนะ? สองล้าน? ทำไมคุณไม่ไปปล้นธนาคารเลยล่ะ!”
แม้ว่าช่วงนี้หลิงเหยาจะมีชื่อเสียงมากขึ้นเรื่อยๆ แต่เงินออมของเธอไม่ได้เพิ่มขึ้นอย่างมากในขณะนี้ บางทีเธออาจจะมีเงินมากมายในอนาคต แต่ตอนนี้เธอยังไม่มีเงินมากขนาดนั้น
“ฉันไม่มี!”