จอมนักรบท้าโลก – ตอนที่ 468 จองตั๋ว

ถ้าหากเป็นเรื่องธรรมดาทั่วไป เจียงชื่อคงไม่สนใจ แต่นี่ซินจื่อหมินถูกลักพาตัวไป เรื่องนี้ร้ายแรงมาก
ไม่ว่ายังไง วิชาการแพทย์ของเจียงชื่อล้วนได้รับการถ่ายทอดมาจากซินจื่อหมิน ซินจื่อหมินเป็นอาจารย์ของเจียงชื่อ
เป็นครูหนึ่งวันดั่งเป็นพ่อลูกกันตลอดชีวิต
ด้วยความสัมพันธ์และเหตุผล ซินจื่อหมินถูกลักพาตัว เจียงชื่อจำเป็นต้องรีบไปช่วยแก้ปัญหาอยู่แล้ว
ติงเมิ่งเหยนเองก็รับรู้ได้ถึงความร้ายแรงของสถานการณ์ เก็บนิสัยเอาแต่ใจอันน้อยนิด พูดเร่งออกไปว่า “เรื่องร้ายแรงมาก เจียงชื่อ คุณรีบไปดูเถอะ อย่าให้เกิดเหตุไม่คาดฝันเด็ดขาด”
เธอดีตรงจุดนี้นี่เอง
ไม่ว่าก่อนหน้านี้จะมีนิสัยเอาแต่ใจ หรือหึงหวงยังไง แต่พอเจอกับเรื่องที่จริงจังเป็นทางการ ติงเมิ่งเหยนก็จะเปลี่ยนเป็นคนที่จริงจังขึ้นมาทันที จะไม่เป็นภาระให้กับเจียงชื่ออย่างเด็ดขาด
เจียงชื่อหอมไปที่หน้าผากของติงเมิ่งเหยนหนึ่งที ใส่เสื้อกันหนาวแล้วเดินออกไปข้างนอก
“เจียงชื่อ”
“หืม”
ติงเมิ่งเหยนกัดที่ริมฝีปากเบาๆ มีคำพูดมากมายแต่รวมกันได้เป็นประโยคสั้นๆ “ระวังตัวด้วย”
“ผมจะระวัง”
ออกจากบ้าน ขับรถด้วยความเร็วไปบนถนนลาดยาง
ใช้เวลาไม่นาน เจียงชื่อก็มาถึงคลินิกเหรินจื้อ เพิ่งจะลงจากรถ ก็เห็นซินยุ่นเดินมาหาอย่างรีบร้อน
ทั้งสองพบหน้ากัน
ซินยุ่นพาเจียงชื่อเข้าไปในห้องข้างใน จากนั้นก็ปิดประตูหน้าต่างทั้งหมด
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น อยู่ดีๆ ทำไมคุณท่านซินจึงถูกลักพาตัวไปได้”
ซินยุ่นยื่นจดหมายที่คนร้ายส่งมาให้เจียงชื่อดู
“ก่อนหน้านี้ฉันเคยบอกกับคุณแล้ว ว่าพ่อของฉันต้องการจะไปจากเขตเจียงหนานระยะหนึ่ง ออกไปหาซื้อสมุนไพร ที่จริงที่ที่เขาไปก็คือหนานเฉิง เป็นสถานที่ที่เชื่อมต่อระหว่างธุรกิจสะอาดและธุรกิจมืด”
หนานเฉิง
หนานเฉิงอีกแล้วเหรอ
เจียงชื่อขมวดคิ้วแน่นขึ้น เห็นทีเขากับสถานที่หนานเฉิงมีปมให้ต้องแก้ซะแล้ว
ซินยุ่นพูดต่อไปอีกว่า “ก่อนหน้านี้พ่อฉันก็เคยไปมาแล้ว ทุกครั้งก็ไปสักสิบวันหรือครึ่งเดือนก็กลับมา แต่ครั้งนี้ไปนานมากแล้ว เอาแต่ทำงานตลอด”
“ฉันรู้สึกไม่ชอบมาพากล ก็เลยโทรศัพท์หาพ่อ ก่อนหน้านี้ยังรับสาย แต่หลายวันมานี้ไม่รับโทรศัพท์ ”
“คืนนี้ ก็มีคนส่งจดหมายพวกนี้มาที่คลินิก ฉันเพิ่งรู้ว่าพ่อของฉันถูกคนลักพาตัวไปแล้ว”
เจียงชื่อเปิดจดหมาย อ่านอย่างละเอียด
ในจดหมายได้ระบุสถานที่และเวลาไว้อย่างชัดเจนมาก ต้องการให้ซินยุ่นทำตามข้อเรียกร้องในจดหมาย เอาเงินสดจำนวนห้าล้านส่งไปยังสถานที่ภายในเวลาที่กำหนดไว้
หลังจากอีกฝ่ายได้เงินแล้ว จะปล่อยคนออกมา
นอกจากนี้ แก๊งลักพาตัวยังส่งรูปถ่ายรวมไปถึงสิ่งของติดตัวของซินจื่อหมินมาด้วย ในรูปภาพทั้งหมดที่ส่งมาล้วนเป็นภาพที่ซินจื่อหมินถูกมัดตัวเอาไว้ มีหลายใบที่แสดงให้เห็นใบหน้าที่ถูกซ้อมจนมีเลือดไหลออกจากหางตา
ภาพถ่ายกับสิ่งของเหล่านี้ เพียงพอที่จะทำให้เชื่อได้ว่าซินจื่อหมินถูกลักพาตัวไปจริงๆ ไม่ได้เป็นการล้อเล่นแต่อย่างไร
สุดท้ายในสุดท้าย แก๊งลักพาตัวยังทิ้งคำพูดตามแบบฉบับไว้ท่อนหนึ่ง อย่าแจ้งตำรวจ ไม่อย่างนั้นตาย
ดูเนื้อหาข้อความทั้งหมดแล้ว เจียงชื่อวางจดหมายลง สูดหายใจเข้าลึกๆเฮือกหนึ่ง
ซินยุ่นถามขึ้นว่า “เจียงชื่อ ตอนนี้พวกเราจะทำอย่างไรกันดี ฉันต้องแจ้งความ หรือต้องเตรียมเงินเพื่อเอาไปส่งดี”
ถ้าหากเป็นคนทั่วไป แน่นอนว่าต้องเลือกที่จะแจ้งความ
แต่เจียงชื่อไม่เหมือนกัน เป็นถึงเทพแห่งสงครามชูร่า เป็นถึงผู้บริหารระดับสูงของเขตเจียงหนาน เขาเป็นผู้บัญชาการสูงสุด
แจ้งความ
ขออภัย ฉันรับรู้ก็พอแล้ว ไม่จำเป็นต้องแจ้งความ
เจียงชื่อโบกมือ “ไม่ต้องแจ้งความ ในเมื่ออีกฝ่ายสามารถหาคุณเจอ ก็คงจะทำการเฝ้าสังเกตการณ์คุณอยู่อย่างลับๆแน่ ถ้าทำการแจ้งความคงจะมีการฆ่าตัวประกันแน่”
และเจียงชื่อสามารถแน่ใจได้ว่า เรื่องที่เขามาที่นี่พวกแก๊งลักพาตัวก็คงจะรู้แล้ว
แต่ว่าไม่เป็นไร ตัวตนที่แท้จริงของเขา เชื่อว่าพวกแก๊งลักพาตัวคงไม่มีวันรู้
ซินยุ่นพูดอย่างร้อนใจว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันจะเตรียมเงินเดี๋ยวนี้ ส่งไปยังสถานที่และเวลาที่กำหนดมา”
เจียงชื่อส่ายหน้าอีกครั้ง
“ไม่ได้”
ถ้าหากทำตามทุกอย่างที่แก๊งลักพาตัวบอก อีกฝ่ายได้เงินไปแล้ว จะเป็นไปได้ยังไงที่จะปล่อยคนกลับมา นั่นไม่เท่ากับการปล่อยเบาะแสที่ใหญ่ที่สุดออกมาเหรอ
และทางเลือกส่วนมากของแก๊งลักพาตัวหลังจากที่ได้รับเงินตามต้องการแล้ว ก็คือฆ่าตัวประกัน
นิสัยปกติของซินยุ่น ที่ไม่ว่าจะพบเจอกับเรื่องอะไรก็ไม่ร้อนรน แต่หลังจากที่พบกับเรื่องราวในวันนี้ เธอก็นิ่งต่อไปไม่ไหวจริงๆ ร้อนใจจนเหมือนมดตัวน้อยในกระทะร้อน เดินไปมาในห้อง
เจียงชื่อพูดอย่างสงบว่า “เอาอย่างนี้ ผมจะไปทำธุระที่หนานเฉิงพอดี จะออกเดินทางพรุ่งนี้ เบื้องหน้าของผมคือไปทำงาน แต่จะวางแผนช่วยเหลือตัวประกันอย่างลับๆ เงินห้าล้าน ผมจะไปส่ง ในระหว่างการส่งมอบเงิน ผมจะคิดหาวิธีช่วยตัวคุณท่านซินออกมา”
ซินยุ่นพยักหน้า “ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปเบิกเงินเดี๋ยวนี้”
เจียงชื่อโบกมือ “ไม่ต้อง ห้าล้าน ผมมี ”
“หา แต่นั่นมันเงินของคุณนะ”
“อย่าเพิ่งพูดถึงว่าเงินของใครเลย ช่วยคนสำคัญที่สุด รอคุณเบิกเงินจะช้าเกินไป ผมเตรียมเองจะเร็วกว่า”
หยุดไปชั่วครู่ เจียงชื่อก็พูดขึ้นอีกว่า “ตอนนี้ที่พวกเราทำได้มีเพียงอย่างเดียว ก็คือระหว่างการแลกเปลี่ยนต้องรวบตัวอีกฝ่ายให้ได้ทั้งหมดในครั้งเดียว ใช้ชีวิตของแก๊งลักพาตัว มาทำการแลกเปลี่ยนคุณท่านซิน ถ้าหากสามารถคลี่คลายได้ ณ ตอนนี้จะดีที่สุด”
ซินยุ่นพยักหน้า “ได้ ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปจองตั๋วสองใบ พรุ่งนี้พวกเราจะออกเดินทางไปด้วยกัน”
ออกเดินทางไปด้วยกัน
เจียงชื่อนิ่งอึ้งไปชั่วครู่ “เรื่องนี้อันตรายเป็นอย่างยิ่ง สถานที่อย่างเขตหนานเฉิงภายนอกดูสวยงาม แต่ที่จริงเป็นสถานที่ที่ซับซ้อนวุ่นวายมีทั้งดีและไม่ดีปะปนกันเต็มไปหมด ไม่ใช่ที่ที่ผู้หญิงอย่างคุณสมควรจะไป ”
ซินยุ่นพูดว่า “ไม่ได้ ฉันรออยู่ในบ้านไม่ไหว ถ้าให้ฉันรออยู่ที่บ้าน มองคุณออกไปวิ่งเต้นเรื่องภายในบ้านของฉัน ฉันยิ่งรับไม่ได้ ครังนี้ ฉันต้องไปด้วย”
ซินยุ่นตัดสินใจอย่างเด็ดขาดแล้ว เจียงชื่อก็ไร้ทางปฏิเสธได้
เพราะว่าซินจื่อหมินเป็นพ่อของเธอ
เจียงชื่อพูดว่า “คุณจะไปด้วยก็ได้ แต่พวกเราต้องทำข้อตกลงกันก่อน ตลอดการเดินทาง คุณต้องเชื่อฟังที่ผมพูดทุกอย่าง อย่าได้ทำอะไรโดยพลการเด็ดขาด”
“ได้ ”
เมื่อปรึกษาทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ซินยุ่นก็รีบไปจองตั๋วรถไฟความเร็วสูงทันที
เจียงชื่อโทรศัพท์หามู่หยางอี
“ฮัลโหล พี่ใหญ่ มีเรื่องอะไร ”
“ตั๋วที่จะไปหนานเฉิงพรุ่งนี้ นายไม่ต้องจองให้ฉันแล้ว มีคนช่วยฉันจองเรียบร้อยแล้ว”
“ได้”
“อีกเรื่อง ช่วยฉันเตรียมเงินสดไว้ห้าล้าน พรุ่งนี้เช้าให้ส่งมาที่คลินิกเหรินจื้อ”
“ห้าล้าน？ เงินสด？”แม้จะไม่เข้าใจนักว่ามันเรื่องอะไรกันแน่ แต่มู่หยางอีรู้จักนิสัยของเจียงชื่อเป็นอย่างดี เขาจะไม่ทำเรื่องที่ไร้ประโยชน์อย่างเด็ดขาด จึงไม่ได้ถามอะไรมากมายอีก รีบตอบรับทันที
เจียงชื่อครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ สุดท้ายก็พูดว่า “ภารกิจครั้งนี้ ให้นักแม่นปืนของกองทองสิบสองปีนักษัตรกับสิงห์คอยช่วยฉันอย่างลับๆด้วย คนของกองเทพพิชิตฟ้า ให้ส่งส่วนหนึ่งไปที่หนานเฉิง ให้รอฟังคำสั่งในการปฏิบัติการ ”
มู่หยางอีนิ่งอึ้ง
ทำการโยกย้ายคนของกองทองสิบสองปีนักษัตรพร้อมกันสองคน ยังจะใช้คนของกองเทพพิชิตฟ้าอีก เห็นทีเจียงชื่อถูกกระตุ้นให้มีใจอยากจะฆ่าคนจริงๆซะแล้ว
โดยเฉพาะผู้ร่วมภารกิจครั้งนี้เป็นนักแม่นปืนกับสิงห์ ทั้งสองคนนี้มีความสามารถเป็นพิเศษในกองทองสิบสองปีนักษัตร ให้ทั้งสองคนออกลุยพร้อมกัน หึหึ อีกฝ่ายคงจะอนาถน่าดู
“เข้าใจแล้ว ลูกพี่”
หลังจากสั่งการทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว เจียงชื่อก็วางสายโทรศัพท์
ขณะเดียวกัน ซินยุ่นก็เดินเข้ามาบอกว่า “เรียบร้อยแล้ว ตั๋วรถไฟความเร็วสูงสองใบฉันจองเสร็จแล้ว พรุ่งนี้เก้าโมงเช้า ออกจากสถานีตะวันออก ตรงไปยังหนานเฉิง “