จอมนักรบท้าโลก – ตอนที่ 612 รายการยา

เจียงชื่อตอบว่า “ไม่เป็นไรหรอก ผมสนิทกับซินยุ่น เจ้าของคลินิกเหรินจื้อ พวกคุณไปพักได้ ไม่มีปัญหาหรอก อีกอย่างบ้านเขากว้างมาก คนก็น้อยด้วย ถ้ามีคนอยู่เยอะขึ้น มันจะทำให้ดูครึกครื้นมากกว่า”
ด้วยเหตุนี้ เจียงชื่อยังไม่ทันได้ปรึกษาซินยุ่นก็ขับรถพาพวกเขาไปที่คลินิกเหรินจื้อแล้ว
เมื่อรถหยุดลง
ก่อนที่จะลงจากรถ พวกเขาได้เห็นผู้คนมากมายที่ยืนล้อมทางเข้าของคลินิกเหรินจื้อและยังส่งเสียงดังวุ่นวาย แต่ไม่รู้ว่าพวกเขากำลังพูดถึงอะไรอยู่
ติงเมิ่งเหยนพูดขึ้นก่อน “สมเป็นร้านเจ้าเก่านับศตวรรษจริงๆ คนมาหาหมอถึงได้เยอะขนาดนี้?”
มาหาหมอ?
ไม่เหมือนนะ
“พวกคุณรอบนรถก่อนนะ ผมลงไปดูสถานการณ์ก่อน”
เจียงชื่อเปิดประตูลงจากรถแล้วเดินไปที่หอการแพทย์ ในระหว่างทาง เขายังได้ยินการสนทนามากมายจากผู้คนรอบข้าง
เมื่อเดินไปถึงด้านในหอการแพทย์ เขาก็เห็นชายสองคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ ชายหนึ่งในนั้นเหงื่อไหลเต็มตัว ซึ่งดูเหมือนเขาเพิ่งออกมาจากห้องซาวน่า

ส่วนชายอีกคนชี้ไปที่ซินยุ่นและตะโกนพูดว่า “ร้านเจ้าเก่าบ้าบออะไรกัน? พี่ชายผมมารักษาที่นี่ กินยาร้านนี้ ยังบอกว่าพี่ชายผมจะหายภายในหนึ่งสัปดาห์”
“แต่สุดท้ายล่ะ?”
“พี่ชายผมไม่เพียงแต่ไม่หาย แต่อาการยังหนักขึ้นอีก! ซินยุ่น คุณยังเป็น ‘หมอเทพหญิง’ บ้าบออะไรของคุณอีก? วันนี้คุณไม่ให้คำตอบที่ชัดเจนกับพวกเรา อย่าหวังว่าผมจะจบง่ายๆ นะ!”
เพียงคำพูดไม่กี่คำ เจียงชื่อก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ประโยคเดียวสั้นๆ คือ ‘การสร้างปัญหาให้กับทางการแพทย์’
เรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่เลย การที่มีหมอรักษาคนไข้ มันย่อมมีโรคที่รักษาไม่หายอยู่แล้ว ส่วนคนที่รักษาไม่หายนั้นก็ต้องหาเรื่องกับแพทย์อย่างแน่นอน
เพียงแต่เจียงชื่อไม่เข้าใจว่า ด้วยทักษะทางการแพทย์ของซินยุ่นนั้น มันไม่ควรเกิดปัญหาแบบนี้เลย
ต่อให้รักษาไม่หาย ซินยุ่นก็ควรมีวิธีการจัดการที่เหมาะสมที่สุด
คงไม่ถึงขั้นที่อาการของผู้ป่วยแย่ลงเรื่อย ๆ
ตามสัญชาตญาณ เจียงชื่อรู้สึกว่าเรื่องนี้ต้องมีปัญหา

เขาจึงเดินเข้าไป และพนักงานที่กำลังจะห้ามเขา เมื่อเห็นว่าเขาคือเจียงชื่อจึงรีบเปิดทางให้เข้าไปอย่างรวดเร็ว!
“หมอเจียงครับ คุณมาแล้วเหรอครับ? เร็วเข้า เชิญด้านในเลยครับ!”
“เจ้าบ้านของเรากำลังมีปัญหาแล้ว คุณต้องหาทางช่วยนะครับ”
เจียงชื่อไม่ได้พูดอะไรแต่เดินตรงเข้าไปหาซินยุ่น
ในขณะนี้ ศีรษะของซินยุ่นเหมือนกับไฟที่มอดไหม้ เมื่อต้องเผชิญกับปัญหาทางการแพทย์เช่นนี้ เธอรู้สึกปวดหัวและกำลังคิดหาวิธีแก้ไขปัญหานี้ แต่เธอก็เห็นเจียงชื่อเดินเข้ามา
และทันใดนั้น รอยยิ้มแห่งความสุขก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของซินยุ่น
เธอวางทุกอย่างในมือลงแล้วพูดขึ้นว่า “ชื่อ คุณมาแล้วเหรอ?”
หวานซึ้ง

สนิทสนม!
เจียงชื่อมองไปที่ซินยุ่น จากนั้นมองไปที่ชายสองคนนั้นและถามว่า “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”
ซินยุ่นถอนหายใจ “เมื่อห้าวันก่อน พี่น้องสองคนนี้มาหาหมอที่นี่ ฉันก็เลยสั่งยาให้พวกเขากลับไปกินที่บ้าน คิดว่าอาการของพี่ชายเขาไม่ได้หนักมากนัก ตามความเป็นจริงแล้ว หลังจากกินยาเสร็จอาการของเขาก็ควรจะดีขึ้นนะ แต่ไม่รู้ทำไม ตอนนี้อาการไม่ได้ดีขึ้น และยังแย่ลงเรื่อย ๆ”
“มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ?”
ทักษะทางการแพทย์ของซินยุ่นนั้น เจียงชื่อเชื่อใจมาตลอด
เขาหันไปหาสองพี่น้องแล้วพูดว่า “ผมก็เป็นหมอในร้านนี้เหมือนกัน ลองให้ผมดูอาการนะ”
“ได้ คุณดูเลย”
เจียงชื่อเหยียดมือออกเพื่อจับชีพจร เมื่อตรวจสอบพี่ชายของเขาอย่างละเอียดแล้วเจียงชื่อก็ถามว่า “ขอใบสั่งยาที่พวกคุณกินหน่อย”
“อยู่นี่”
น้องชายยื่นใบสั่งยาออกไป และหลังจากที่เจียงชื่อรับมันมา เขาก็ยิ้มออกมา
ผมพบปัญหาแล้ว!