“ทําไม…มันเป็นไปได้อย่างไร…”
หลี่หวูชางล้มลงกับพื้น ดวงตาของเขาตกตะลึงและใบหน้าของเขาเปี่ยมไปด้วยความไม่เชื่อ
เขาอยู่ในร่างเทพดารา เขามีพรสวรรค์ที่แข็งแกร่งและมีอีกหลายวิธีที่เขายังไม่ได้ใช้ ดังนั้น เขาจะพ่ายแพ้เช่นนี้ได้อย่างไร ?
และยิ่งไปกว่านั้น เขาพ่ายแพ้ให้กับเย่หลิงเสวี่ย ความพ่ายแพ้นั้นเป็นเรื่องที่น่าสังเวชสําหรับหลี่หวูชางและเป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถยอมรับได้
“จอมจักรพรรดิผู้เหี้ยมหาญ ช่างเกินที่จะหยั่งรู้ได้และน่าอัศจรรย์เสียจริง”
อีกด้านหนึ่งของสนามประลอง เมื่อเห็นสภาพที่น่าเศร้าของหลี่หวชางแล้ว เย่หลิงเสวี่ยก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้
นางได้ฝึกฝนวิชากลืนสวรรค์ที่สืบทอดในคัมภีร์โบราณทุกวัน
คําอธิบายของทักษะนับหมื่นในคัมภีร์โบราณ อธิบายถึงความเข้าใจเรื่องการฝึกฝนในเขตแดนต่างๆ แต่มันก็ยังห่างไกลจากความรู้ความเข้าใจของเย่หลิงเสวียอยู่ดี
มันให้ประโยชน์มากมายกับนางในระหว่างการฝึกฝน
และยิ่งกว่านั้น คัมภีร์โบราณยังบันทึกวิชาลับเกี่ยวกับการสังหารที่ทรงอำนาจอย่างหาที่เปรียบมิได้ไว้อีกหลายประการ
เย่หลิงเสวี่ยศึกษาและฝึกฝนอย่างหนักทั้งวันทั้งคืน แต่นางเพิ่งเข้าใจเพียงความรู้ผิวเผินในการครองโลกเท่านั้น
แต่ถึงจะเป็นแค่เพียงความรู้ผิวเผิน แต่พลังของมันก็แสดงให้เห็นอย่างไม่สิ้นสุดในวันนี้
หลี่หวชางที่อยู่ในเขตแดนพลังยุทธ์เดียวกันกับนาง และเป็นผู้ที่ครอบครองร่างเทพดาราที่ทรงพลัง ไม่สามารถต้านทานการโจมตีของนางได้เลย และพ่ายแพ้ต่อพลังทําลายล้างของนาง !
“กล้ามาก ! เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงทําร้ายนายน้อยตําหนักไร้ความหวังของข้า เจ้าทําให้ทั้งตําหนักเริ่มโกรธแค้น พวกเจ้าทั้งหมดจะต้องตาย !”
ใต้สนามประลอง ผู้อาวุโสที่มากับหลี่หวูชางจากตําหนักไร้ความหวังโกรธมากเมื่อเห็นสภาพที่น่าสังเวชของหลี่หวูชาง
สิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นบนสนามประลองมันเร็วมาก จนเขาไม่มีเวลาแม้แต่จะโต้ตอบ
ทันทีที่เท้าข้างหนึ่งของเขากระทืบลงบนพื้น กระแสพลังอันทรงอํานาจก็ระเบิดออกมาจากร่างกาย และเขากําลังจะกระโดดขึ้นไปบนสนามประลอง
แต่ตอนนี้ พลังที่ยิ่งใหญ่ยิ่งกว่ากักขังเขาไว้ ทําให้เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้
“เจ้าสํานักหิมะน้ําแข็ง สํานักของเจ้าอยากจะทําสงครามกับตําหนักไร้ความหวังของข้างนรี ?
ผู้อาวุโสตําหนักไร้ความหวังมีสีหน้าที่ดูมืดมน และมองไปในทิศทางที่เกิดพลังงานอันยิ่งใหญ่
พลังที่สามารถระงับเขตแดนมังกรแปลงของผู้อาวุโสตําหนักไร้ความหวัง จนไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ ในบริเวณเมืองหิมะน้ําแข็งใครจะทําสิ่งนี้ได้นอกเสียจากเสวี่ยหรูเยียน ?
“บนสนามประลอง จะอยู่หรือตายไม่สําคัญ การที่หลี่หวูชางจะมีชีวิตอยู่หรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับ ว่าหลิงเสวี่ยจะเลือกอย่างไร”
เสื้อผ้าที่พลิ้วไหวของเสวี่ยหรูเยียน และน้ําเสียงที่พูดอย่างสงบ
“ตอนนี้กาลังคิดกังวลเกี่ยวกับเรื่องความปลอดภัยของหลี่หรูชางอยู่สินะ
เมื่อก่อนหลี่หวชางที่เย่อหยิ่งและกดดัน ในตอนที่เขาบังคับหลิงเสวี่ยให้เป็นภรรยาของเขา ไม่เห็นมีใครจากตําหนักไร้ความหวัง ยืนขึ้นและพูดอะไรเลยสักค่า !!
เหนือสนามประลอง เย่หลิงเสวี่ยเคลื่อนตัวไปทางหลี่หรูชางด้วยท่าทางสงบ
“อะแฮ่ม เจ้าชนะ”
หลี่หวชางหัวเราะอย่างขมขื่น แต่แล้วเขาก็มองไปที่เย่หลิงเสวี่ยและดวงตาของเขาก็เริ่ มน่ากลัว
“แต่แล้วอย่างไรล่ะ ? ต่อให้เจ้าชนะ เจ้าก็ยังหนีไม่พ้นมือข้า !”
“ตราบใดที่เจ้าไม่เห็นด้วยกับคําขอของนายน้อยคนนี้ ข้าก็จะขอร้องให้พ่อของข้าลงมือก่าจัด เจ้าสํานักหิมะน้ําแข็งของเจ้าซะ ! ”
“แล้วเหล่ามดทั้งหมดในเมืองหิมะน้ําแข็งนี้ จะถูกจับไปอยู่ในเหมืองต้นกําเนิดกลายเป็นทาส ในเหมือง ! ”
“เย่หลิงเสวี่ย เจ้าจะตัดสินใจอย่างไร ? ตราบใดที่เจ้ากล้าขัดขืนข้า เหล่าพี่น้องในสํานักของเจ้าแม้แต่เจ้าสํานักของเจ้า และมนุษย์ทุกคนในเมืองหิมะน้ําแข็งนี้จะต้องตายเพราะเจ้า ด้วยชะตากรรมที่น่าสังเวช! ”
หลี่หวูชางพูดด้วยน้ําเสียงดุร้ายและน่ากลัว เหมือนปีศาจจากขุมนรก
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าแพ้เจ้างั้น ?
ข้างหลังของข้ามียักษ์ใหญ่แห่งตําหนักไร้ความหวังยืนอยู่
ภายในอาณาเขตหนึ่งหมื่นลี้ที่อยู่ใกล้เคียงไม่มีสิ่งใดที่กล้าเป็นศัตรูของตําหนักไร้ความหวัง !
หลี่หวูชางคิดอย่างดีและยังมั่นใจมาก
แต่ไม่นานหลังจากที่เขาพูดจบ
กระแสพลังที่ไร้เทียมทานที่กําลังสั่นสะเทือนไปทั่วท้องฟ้าและทําให้โลกตะลึงนั้น เต็มชั้นฟ้า และผืนดิน
กายาจักรพรรดิ มันกําลังมา !
เขายืนอยู่ในเหมืองต้นกําเนิด และด้วยความคิดเดียว เขาได้กําจัดผู้ฝึกยุทธ์ของต่าหนักได้ ความหวังรวมถึงหลีต้าวหลินด้วย
เขาออกจากเหมืองโบราณ และยืนอยู่เหนือสวรรค์ชันเก่า ทําลายตําหนักไร้ความหวังและลบมันทิ้งทั้งหมดด้วยเพียงนิ้วเดียว
หลังจากนั้น เขาก็ก้าวเข้าไปในดินแดนต้องห้ามของเผ่าพันธุ์โบราณ ข่มขู่ราชันบรรพบุรุษราวกับว่าไม่มีผู้ใดอยู่ที่นั่น
เมืองหิมะน้ําแข็ง โลกช่างเงียบงัน
สิ่งมีชีวิตจํานวนมากต่างก็หวาดกลัวต่อการคุกคามของกายาจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ พวกเขาคุกเข่าลงกับพื้นด้วยท่าทางนอบน้อม
และเหนือสนามประลอง หลี่หวชางที่ตอนนี้ยังยิ้มอยู่ ดูเหมือนว่าเขาจะจุกอยู่ที่ลําคอและไม่สามารถหัวเราะได้อีกแล้ว
หลี่ตาวหลินตาย ตําหนักไร้ความหวังถูกทําลาย !
แม้ว่าเขาจะอยู่ห่างจากตําหนักไร้ความหวังหลายพันลี้ แต่ทุกสิ่งที่กายาจักรพรรดิทําหลังจากการกําเนิดขึ้นนั้นได้ถูกจารึกไว้โดยรูปแบบอักขระเต๋แห่งฟ้าดิน และได้แสดงต่อหน้าสิ่งมีชีวิตมากมายในแดนร้างตะวันออก
“ท่านพ่อตายแล้วงั้นรึ ?”
“ตําหนักไร้ความหวังถูกบดขยี้ด้วยนิ้วเดียวงั้นรี ?
ใบหน้าของหลี่หวูชางเปี่ยมไปด้วยความไม่เชื่อ มันเป็นการยากที่จะยอมรับผลลัพธ์นี้
แต่เย่หลิงเสวี่ยไม่สนใจเรื่องนั้น
การมีอยู่ของกายาจักรพรรดิ มันยังทําให้นางตกใจอย่างอธิบายไม่ได้เช่นกัน
แต่ถึงแม้กายาจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่จะไม่ทําลายตําหนักไร้ความหวัง นางก็ไม่คิดจะปล่อยหลี่หรู
เส้นทางของผู้สืบทอดจักรพรรดินี้ มันเป็นถนนที่เปี่ยมไปด้วยเลือดและความยากลําบาก
นางจะแข็งแกร่งขึ้นได้อย่างไร หากไม่สังหารราชันทั้งหมดในโลก และกลืนกินพลังต้นกําเนิดนั้น ?
ดังนั้น สําหรับหลี่หวชาง นางต้องสังหารเท่านั้น !
เย่หลิงเสวี่ยยืนอยู่ข้างหน้าหลี่หวูชาง นางก้มตัวลงและชี้นิ้วออกมา มีแสงสีดําไหลออกมาจากปลายนิ้วของนางและเข้าไปในร่างของหลี่หรูชาง
ทันทีหลังจากนั้น ก็มีบางอย่างเกิดขึ้น หัวใจและถุงน้ําดีของหลี่หรูชางได้แยกตัวออกมา
แสงดาวดวงเล็กๆ ที่ส่องประกายบนร่างกายของเขา มันก็ค่อยๆจางหายไป
พลังอันยิ่งใหญ่ของเทพดารา ราวกับถูกกลืนกินเข้าไป และกําลังค่อยๆสลายไป
“เจ้า..กําลังกลืนกินร่างกายของข้าจริงๆ งั้นรึ ?”
หลี่หวชางกัดฟันพูด เมื่อมองไปที่เย่หลิงเสวียดวงตาของเขาก็ตกตะลึงอย่างมาก
แต่ค่าถามของเขากลับไม่ได้รับคําตอบ
แสงสีดําโผล่ออกมาจากร่างของหลีหบูชาง และกลับเข้าไปในร่างของเย่หลิงเสวีย
เลือนราง บนผิวของเย่หลิงเสวี่ยดูเหมือนจะมีดาวดวงเล็กๆส่องประกายอยู่ !
ทันทีหลังจากนั้น เย่หลิงเสวี่ยก็ฟาดหลี่หวชางด้วยฝ่ามือเพื่อคร่าชีวิตของเขา !
หลี่หรูชางจบสิ้น !
ใต้สนามประลอง ผู้อาวุโสตําหนักไร้ความหวังก็ไม่ถูกละเว้น และถูกเสวี่ยหรูเยียนสังหารอย่างง่ายดาย
ผู้ฝึกยุทธ์ของตําหนักไร้ความหวัง เกือบทุกคนมีสายเลือดเดียวกันกับเผ่าพันธุ์มนุษย์ เมื่อสามารถบรรลุตําแหน่งผู้อาวุโสในต่าหนักไร้ความหวังได้ พวกเขาก็จะยิ่งโหดเหี้ยมมากกว่าเดิม
และเมื่อเป็นแบบนี้ ทุกคนก็ควรถูกสังหาร !
เมืองหิมะน้ําแข็ง เมื่อเย่หลิงเสวี่ยสังหารหลี่หวชางก็ทําให้ทุกคนตกใจ
สิ่งนี้กลายเป็นแต้มตกใจ และทั้งหมดถูกรวบรวมโดยฉินมู่
เป็นแต้มตกใจที่ได้รับ นอกเหนือจากการจัดดินแดนลับ
บางคนได้รับโอกาสหรือผลประโยชน์จากดินแดนลับ และหลังจากออกจากดินแดนลับ ตราบใดที่พวกเขาใช้ประโยชน์จากโอกาส หรือผลประโยชน์เหล่านี้เพื่อทําให้สิ่งมีชีวิตอื่นๆตกใจ
ดังนั้นอารมณ์ที่ตกใจนี้ จะถูกเปลี่ยนเป็นแต้มตกใจที่ฉินมู่จะได้รับ
“ดินแดนลับมรดกกายาจักรพรรดิเสร็จเรียบร้อยแล้ว เอาล่ะ ได้เวลาวางแผนสําหรับขั้นตอนต่อไป”
ฉินปูไขว้มือไว้ข้างหลัง และเดินเล่นในดินแดนรกร้างทางทิศตะวันออก
สําหรับดินแดนลับมรดกกายาจักรพรรดินี เขาทําแต้มตกใจได้ถึงสามล้านห้าแสนแต้มตกใจ
ต่อไป เขาต้องคิดให้รอบคอบเกี่ยวกับการใช้ สามล้านห้าแสนแต้มตกใจนี้
ต่อไป จะจัดดินแดนลับอะไรต่อดี !
