จอมมารแค่อยากเป็นคนดี – ตอนที่ 101 สถาบันเซนต์แมเรียนเริ่มต้นยุคล่าขุมทรัพย์อันยิ่งใหญ่

บทที่ 101 สถาบันเซนต์แมเรียนเริ่มต้นยุคล่าขุมทรัพย์อันยิ่งใหญ่
บทที่ 101 สถาบันเซนต์แมเรียนเริ่มต้นยุคล่าขุมทรัพย์อันยิ่งใหญ่

แน่นอนว่า สิ่งของที่ผีจะดรอปให้นั้นขึ้นอยู่กับสิ่งที่อาจารย์วางไว้ข้างใน

…

ดาร์กเป็นเหมือนแมวที่ได้กลิ่นปลา เขาวางถุงขนมใบใหญ่ไว้ในห้องเรียนใกล้ ๆ ก่อนจะวิ่งไปซ่อนในสถานที่นั้นอย่างเงียบ ๆ

เขาไม่ได้อยากขโมยของที่ดรอปออกมา แต่แค่อยากเห็นว่าเคานต์แวมไพร์จะดรอปอะไรต่างหาก

ถ้าเป็นเขี้ยวแวมไพร์จริง ๆ เขาจะพยายามหาทางต่อรองและแลกเปลี่ยนมัน

สิ่งที่เรียกว่า ‘เขี้ยวแวมไพร์’ เป็นวัตถุเล่นแร่แปรธาตุที่ได้จากการผนึกพลังของแวมไพร์ลงในเขี้ยว

เมื่อแวมไพร์ดูดเลือดของเหยื่อ มันจะเจาะเขี้ยวของมันเข้าไปในเส้นเลือดของเหยื่อ

เพื่อให้ดูดเลือดได้สะดวกขึ้น พวกมันจะฉีดสารที่ทำให้เหยื่อรู้สึกสงบ

หากเป็นแวมไพร์บริสุทธิ์ผู้สูงศักดิ์ สารที่ปล่อยออกมาก็จะมีพลังเวทมนตร์ ซึ่งสามารถทำให้เหยื่อตกอยู่ในห้วงสวาท และกลายเป็นทาสราคะผู้ซื่อสัตย์ที่สุดของแวมไพร์ได้

สิ่งนี้เรียกว่า ‘การโอบกอด’

ยิ่งสายเลือดของแวมไพร์ใกล้เคียงกับบรรพบุรุษมากเท่าใด ผลของเขี้ยวก็จะยิ่งดีขึ้นเท่านั้น

ในยุคก่อนหน้านี้ เขี้ยวแวมไพร์ไม่ใช่ของหายาก ท้ายที่สุดแล้ว แวมไพร์ก็ต้องผลัดฟันทุก ๆ หนึ่งร้อยปี

แต่ด้วยการสูญพันธุ์ของเผ่าปีศาจ เขี้ยวแวมไพร์จึงกลายเป็นของสะสมหายาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งจำนวนแวมไพร์สายเลือดบริสุทธิ์ที่ตอนนี้หายาก ดังนั้นการส่งต่อทางสายเลือดจึงน้อยลงตามไปด้วย

…

ตามความเข้าใจของดาร์ก เขี้ยวแวมไพร์เป็นไอเทมที่สามารถเปลี่ยน [โทสะ] ให้เป็น [ราคะ] ได้ หากเจ้าของเดิมมีเลือดแวมไพร์บริสุทธิ์เพียงพอ

ดังนั้นมันจึงไม่เพียงแต่จำเป็นเท่านั้น แต่ยังเป็นตัวยับยั้งและเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลาวิกฤตอีกด้วย

…

เขามุ่งไปข้างหน้าด้วยความหวังที่ก่อตัวขึ้น ดาร์กสังเกตว่ามีนักเรียนรุ่นพี่มารวมตัวกันมากขึ้น

ออร่าของเคานต์แวมไพร์ที่เปล่งออกมาในเวลาเกิดของมันนั้นแรงเกินไปหน่อย

คนที่ไวต่อพลังเวทมนตร์จะถูกดึงดูดในทันที

ชั่วพริบตาเดียว ที่ศูนย์กลางรอบแท่นบูชาโลหิตกลางชั้นแปด ก็มีนักเรียนรุ่นพี่มากกว่าหนึ่งโหลมารวมตัวกันอยู่แล้ว

แต่ทุกคนทำตามกฎที่ไม่ได้มีการเขียนไว้ คือเพียงแค่เฝ้าดูและไม่ลงมือ

เว้นแต่นักเรียนรุ่นพี่ที่เรียกเคานต์แวมไพร์ออกมาจะตกอยู่ในอันตราย หรือล้มเหลวในการเอาชนะบอสเท่านั้น เพราะอย่างนั้น ตอนนี้พวกเขาจะไม่ดำเนินการใด ๆ ทั้งสิ้น

หากเวลานั้นมาถึงจริง บอสจะกลายเป็นสิ่งไร้เจ้าของ และไอเทมดรอปของมันจะตกเป็นของใครก็ตามที่เอาชนะมันได้ก่อน

…

ดาร์กซึ่งตามมาทีหลังก็ได้เห็นความแข็งแกร่งของรุ่นพี่ในที่สุด สปิริตที่ติดตามพวกเขาทั้งหมดล้วนอยู่เหนือขั้นที่สอง ซ้ำแล้วออร่าก็ทรงพลังอย่างยิ่ง ซึ่งสามารถสัมผัสได้จากการปรากฏตัวของพวกมัน

มีสปิริตหายากที่ไม่เคยได้ยินได้เห็นมาก่อนมากมาย

ดาร์กเรียกรุกกี้เดวิมอนกลับเข้าไปในการ์ดคัดสรร และเดินตามนักเรียนรุ่นพี่ไปอย่างระมัดระวัง

เมื่อผ่านช่องว่างระหว่างผู้คนไปแล้ว ดาร์กก็ได้เห็นเคานต์แวมไพร์เหนือแท่นบูชาโลหิตอย่างชัดเจน

“ไม่น่าแปลกใจที่รุกกี้เดวิมอนจะบอกว่ามันเป็นอสูรดูดเลือดเวทมนตร์ มันก็คล้ายมากจริง ๆ แต่ภาพลักษณ์ของขุนนางแวมไพร์ดูจะเหมือนเดิม”

เลือดยังคงไหลออกมาจากแท่นบูชาอย่างต่อเนื่อง

“เลือดก็คือพลัง!”

เหนือน้ำพุเลือด เคานต์แวมไพร์หน้าซีดสวมเสื้อคลุมสีแดงเลือดนกปรากฏตัว แล้วจึงตะโกนพร้อมกับอ้าแขนออก

เหนือหัวขึ้นไปมีทะเลเลือดหมุนวนและค้างคาวซึ่งกำลังบินจับกลุ่ม

สัตว์อสูรโลหิตเกิดจากบ่อเลือดทีละตัว และพวกมันก็กระโจนใส่นักเรียนรุ่นพี่ที่ ‘อัญเชิญ’ พวกมันอย่างไม่กลัวตาย

มีนักเรียนรุ่นพี่ทั้งหมดห้าคน แต่พวกเขาไม่ได้สวมเครื่องแบบ ดังนั้นดาร์กจึงไม่สามารถแยกแยะได้ว่าพวกเขามาจากปีไหนบ้าง อย่างไรก็ตาม พวกเขาแข็งแกร่งมาก

รุ่นพี่ทั้งห้าคนนั้นยืนคนละมุม

ทุกคนควบคุมสปิริตอย่างน้อยสามตัว

สัตว์อสูรโลหิตแต่ละชนิดที่เกิดจากทะเลเลือดเป็นสัตว์อสูรที่มีดาวอย่างน้อยหกดวง

แต่รุ่นพี่ทั้งห้ายังคงทำลายสัตว์อสูรโลหิตอย่างต่อเนื่องและรวดเร็ว

พวกเขาไม่รีบเร่ง แต่พยายามลดพลังของเคานต์แวมไพร์ด้วยวิธีนี้ ท้ายที่สุดแล้ว เลือดก็เป็นแหล่งพลังของมัน!

เมื่อทะเลเลือดที่ให้กำเนิดสัตว์อสูรโลหิตหมดสิ้น เคานต์แวมไพร์ก็จะตกสู่ความตาย

ไม่อย่างนั้น มันก็มีโอกาสเกิดใหม่ได้เรื่อย ๆ!

ค้างคาวทุกตัวที่บินออกมาเป็นร่างโคลนของมัน

มันสามารถปรากฏตัวในมุมใดก็ได้ของปราสาทหลังจากเกิดใหม่

ดังนั้นจึงไม่สามารถฆ่าได้จนกว่าทะเลเลือดนั้นจะถูกชำระล้าง

…

นี่เป็นกฎที่แม้แต่ดาร์กก็สามารถเข้าใจได้ แน่นอนว่าไม่มีทางที่รุ่นพี่เหล่านั้นจะไม่เข้าใจ

ดังนั้น หลังจากสองหรือสามนาทีผ่านไป นักเรียนจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ ก็ตระหนักว่าสงครามแตกหักกับเคานต์แวมไพร์จะเป็นเรื่องที่น่าเบื่อและใช้เวลานานมาก

ดังนั้นในขณะที่บางคนยังคงมา บางคนก็จากไปเช่นกัน

มีเพียงดาร์กเท่านั้นที่ยังคงเฝ้าดูอย่างกระตือรือร้น

ไม่ว่าจะเป็นสัตว์อสูรโลหิตที่เกิดจากทะเลเลือดหรือความแข็งแกร่งที่รุ่นพี่ทั้งห้าคนแสดงออกมา เมื่อพวกเขากำจัดสัตว์อสูรโลหิต หรือแม้แต่ใบหน้าซีดของเคานต์แวมไพร์ที่ค่อย ๆ สูญเสียเลือด และดวงตาที่ไม่แยแสของมัน ดาร์กก็เฝ้าดูทั้งหมดด้วยความสนใจอย่างมาก

ตามที่คาดการณ์ไว้

เมื่อน้ำพุเลือดไม่ไหลออกมา และเมื่อทะเลเลือดเหนือหัวของเคานต์แวมไพร์แทบแห้งเหือด บางอย่างก็เกิดขึ้น!

เคานต์แวมไพร์ผู้สง่างาม ระเบิดตัวเองอย่างไร้ยางอาย!

…

คลื่นโลหิตจากการระเบิดได้กลืนกินสปิริต

นักเรียนรุ่นพี่ทั้งห้าใช้วิธีการต่าง ๆ และหลังจากจ่ายราคาจำนวนหนึ่งไปแล้ว พวกเขาทั้งหมดก็เลี่ยงความเสียหายที่เกิดจากการระเบิดตัวเองของแวมไพร์ได้อย่างสมบูรณ์แบบ

อย่างไรก็ตาม แผนการเอาชนะแวมไพร์ก็ล้มเหลวเช่นกัน!

ในตอนเริ่มการอัญเชิญ พวกเขาไม่รู้ว่าบอสลับแปดดาวของคืนนี้จะเป็นเคานต์แวมไพร์ ดังนั้นพวกเขาจึงปล่อยค้างคาวจำนวนมากไว้ในตอนแรก

ในที่สุด ค้างคาวเหล่านั้นก็กลายเป็นอันตรายที่ซ่อนเร้น

เมื่อแวมไพร์หนีไปแล้ว ก็จะไม่มีใครยอมปล่อยเคานต์แวมไพร์ไปเพียงเพราะว่าเคานต์แวมไพร์ถูกอัญเชิญโดยพวกเขา

คราวนี้ใครจัดการมันได้ก่อนก็จะได้ไอเทมดรอป

…

ไม่ว่านักเรียนรุ่นพี่ทั้งห้าจะโกรธและทำอะไรไม่ถูกแค่ไหน พวกเขาก็ประสบความสำเร็จในการเริ่มการล่าขุมทรัพย์ครั้งใหญ่

ใครก็ตามที่พบค้างคาวของเคานต์แวมไพร์ก็จะได้รับสมบัติของแวมไพร์!

งานเลี้ยงที่ค่อย ๆ จบลง กลับกลายเป็นงานเลี้ยงที่น่าสนใจอีกครั้ง

…

ดาร์กเรียกรุกกี้เดวิมอนออกมาอีกครั้ง และวิ่งไปในทิศทางที่ค้างคาวบินหนีไป

ดาร์กไม่ได้คาดคิดว่าเขาจะเป็นผู้โชคดี แต่ใครล่ะที่ไม่ชอบการล่าขุมทรัพย์?

…

ข่าวนี้แพร่กระจายออกไปราวกับสายลม

นักเรียนจากชั้นปีต่ำกว่าที่หยุดล่าไป เพราะพลังเวทมนตร์ไม่เพียงพอก็เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง

ปราสาททั้งหลังกลับมามีชีวิตชีวาในทันที

มีนักเรียนหลายคนพูดคุยเกี่ยวกับการร่วมมือกันของนักเรียนรุ่นพี่ทั้งห้าคนนั้น ในขณะที่ค้นหาทุกซอกมุมของปราสาทด้วยความตื่นเต้น

หลังจากที่เวอร์เธอร์ กาวด์เปิดรายการจัดอันดับและสังเกตเห็นว่า ‘ดาร์ก เดม่อน’ ได้ก้าวขึ้นสู่อันดับต้น ๆ ของตารางชั้นปีที่หนึ่งอย่างกะทันหัน มันก็ทำให้เขากัดฟันและตัดสินใจเข้าร่วมการล่าขุมทรัพย์ครั้งนี้ด้วย!

ไดแอนนากับโรส เสือน้อยกับหมีน้อย…

แม้แต่สมาชิกของภาคีก็ยังตื่นเต้นกับสถานการณ์นี้

ยิ่งนักเรียนกระจัดกระจายมากเท่าไหร่ พวกเขาก็ยิ่งมีโอกาสมากขึ้นเท่านั้น

ปลาหมึกและปลาปักเป้ายังคงมุ่งมั่นในการค้นหาเป้าหมายของพวกเขา!