จอมมารแค่อยากเป็นคนดี – ตอนที่ 109 ดาร์ก เดม่อนอัญเชิญแสงแห่งจิตวิญญาณ

บทที่ 109 ดาร์ก เดม่อนอัญเชิญแสงแห่งจิตวิญญาณ
บทที่ 109 ดาร์ก เดม่อนอัญเชิญแสงแห่งจิตวิญญาณ

“จงส่องสว่าง แสงแห่งจิตวิญญาณ!”

ทันทีที่เสียงนั้นดังขึ้น นิ้วของเทพธิดาแห่งจันทราก็คลายลูกศรศักดิ์สิทธิ์แห่งดวงจันทร์ แล้วลูกศรก็พุ่งออกไป!

กวางตัวผู้ซึ่งเดิมเป็นของบุตรแห่งวีรบุรุษพลันเงยหน้าขึ้น และแสงสีขาวที่ปล่อยออกมาจากระหว่างเขาทั้งสองก็แข็งแกร่งมาก!

[ท่าไม้ตาย: แสงแห่งจิตวิญญาณ]!

ลูกศรศักดิ์สิทธิ์ถูกแสงสีขาวกลืนหายไปในชั่วพริบตา แต่อันที่จริงแล้วมันไม่มีทางแยกระหว่างทั้งสองออกได้เลย

ลูกธนูพุ่งตรงผ่านแสงสีขาวและยิงตรงไปที่หัวกวาง!

กวางถูกฆ่าตายทันที

แต่แสงแห่งจิตวิญญาณถูกปล่อยออกไปแล้ว และมันยังคงส่องไปยังเทพธิดา!

เทพธิดาแห่งจันทรากรีดร้องทันที

ดาร์กยืนหันหลังพิงกำแพงอยู่ตรงหัวมุม มือจับการ์ด [สัตว์อสูรมายา: กวาง] ไว้แน่น พลังเวทมนตร์ยังคงหลั่งไหลเข้าไปในการ์ดอย่างต่อเนื่อง

ถึงแม้ว่าจะเป็นสัตว์อสูรมายาที่สร้างโดยบุตรแห่งวีรบุรุษ แต่เวอร์เธอร์ยังไม่ได้ค้นพบพลังที่ซ่อนอยู่ในการ์ดเวทมนตร์นี้

อย่างไรก็ตาม เมื่อดาร์กคิดว่าสัตว์อสูรมายาของเขาคือกวาง เขาก็รู้สึกว่ามันค่อนข้างพิเศษ

ท้ายที่สุด ในหนังสือต้นฉบับของ <โรงเรียนเวทมนตร์> ผู้พิทักษ์ของตัวเอกก็เป็นกวางตัวผู้ที่เปล่งประกาย!

ยิ่งไปกว่านั้น ท่าไม้ตายยังเป็นสกิลที่เรียกว่า ‘แสงแห่งจิตวิญญาณ’ ด้วย

ท่าไม้ตายของสปิริตไม่เคยถูกตั้งชื่อแบบสุ่ม

เนื่องจากถูกเรียกว่า ‘แสงแห่งจิตวิญญาณ’ มันก็ย่อมต้องเป็นการสำแดงพลังทางจิตวิญญาณ

และเมื่อพูดถึงพลังทางจิตวิญญาณ ใคร ๆ ก็ต้องนึกถึงจอมเวทสีชาด และการอัญเชิญพันธะวิญญาณของจอมเวทสีชาดทันที!

ดาร์กบังเอิญได้อ่าน ‘เคล็ดการอัญเชิญของจอมเวทสีชาด – ความแตกต่างระหว่างการอัญเชิญสปิริตกับการอัญเชิญเวทมนตร์อื่น ๆ’ จึงทำให้เขาพอจะเข้าใจเรื่องการอัญเชิญพันธะอยู่บ้าง

พื้นฐานของการอัญเชิญพันธะทางจิตวิญญาณคือ สิ่งที่เรียกว่า ‘โซ่ตรวน’

นั่นคือการเชื่อมต่อทางจิตวิญญาณระหว่างจอมเวทกับสปิริตของพวกเขา!

ในที่สุด การสะสมความรู้ก็ประสบผลสำเร็จ!

และในช่วงเวลาแห่งความสิ้นหวัง ดาร์กก็สามารถใช้ ‘แสงแห่งจิตวิญญาณ’ เป็นสื่อกลางและสร้างการเชื่อมต่อทางจิตวิญญาณกับ ‘รุกกี้เดวิมอน’ ได้อีกครั้ง

แม้ว่าดาร์กจะมองว่ารุกกี้เดวิมอนเป็นตัวทดลอง แต่วันแล้ววันเล่าที่ผ่านมา ความสัมพันธ์กลับกลายเป็นสิ่งที่ถูกสะสมไม่ต่างกับความรู้ และความไว้วางใจที่ตัดไม่ขาดก็กลายเป็นพันธะที่ผูกมัดพวกเขาไว้อย่างแน่นหนา

ผ่านการเชื่อมต่อทางจิตวิญญาณ ดาร์ก ‘เห็น’ ว่า ‘รุกกี้เดวิมอน’ ในร่างของเดอะเลดี้กำลังนอนกอดเข่าและหลับใหลอยู่ในร่างของเทพธิดาแห่งจันทรา!

ดาร์กพยายามปลุกเธอว่า “หกโมงแล้วนะ”

มันเป็นประโยคที่ธรรมดามาก

แต่ ‘รุกกี้เดวิมอน’ ตัวสั่นไปทั้งตัวและลืมตาทั้งอย่างนั้น “หกโมงแล้ว ได้เวลาไปโรงอาหารเพื่อซื้ออาหารเช้าและหนังสือพิมพ์ให้นายท่านแล้ว”

และในตอนนั้นเอง

เทพธิดาแห่งจันทราพลันส่งเสียงกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด

‘รุกกี้เดวิมอน’ หรือพูดให้ถูกคือ ‘เดอะเลดี้’ ในตอนนี้

หลังจากตื่นขึ้น เดอะเลดี้ก็เริ่มต่อสู้กับเทพธิดาแห่งจันทราอีกครั้งเพื่อแย่งชิงสิทธิ์ในการควบคุมร่างกาย

จิตสำนึกของทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันอย่างดุเดือดในโลกวิญญาณ

ไม่ว่าจะมองมุมใด เดอะเลดี้ ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากพลังวิญญาณของดาร์กก็ไม่มีวันพ่ายแพ้ต่อเทพธิดาแห่งจันทรา ซึ่งฟื้นขึ้นมาจากจิตสำนึกที่หลงเหลืออยู่เท่านั้น

เมื่อการต่อสู้รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ผิวหนังของ ‘เดอะแองเจล’ ก็ดูบิดเบี้ยวและบวมมากขึ้น กระทั่งปีกสีขาวทั้งแปดคู่ของเธอก็ค่อย ๆ กลายเป็นสีดำ มือและเท้าของเธอเริ่มต่อสู้กันเอง

“อ๊า อ๊า อ๊า อ๊า!”

ผิวของ ‘เดอะแองเจล’ พลันปริแตกทุกตารางนิ้ว

มวลสีดำชอนไชออกมาจากผิวของเธอ และเกาะกลุ่มกลับขึ้นมาบนผิวของ ‘เดอะแองเจล’ ราวกับสไลม์

เทพธิดาแห่งจันทราไร้ซึ่งความสง่างามอีกต่อไป ร่างทั้งร่างค่อย ๆ งองุ้ม ขณะที่มือก็กุมหัวของเธอ

เพียงชั่วพริบตาเดียว ร่างของเธอก็ถูกฝังอยู่ในมวลสีดำอีกครั้ง

ดาร์กหลับตาแน่น เขายังคงรักษาสายสัมพันธ์ทางจิตวิญญาณกับเดอะเลดี้

เพียะ!

มือขวาของเดอะเลดี้สะบัดตบแก้มขาวของเทพธิดาอย่างรุนแรง

เพียะ!

เทพธิดาแห่งจันทราตอบโต้ด้วยความโกรธ

ในโลกวิญญาณ เดอะเลดี้และเทพธิดาแห่งจันทรายังคงต่อสู้กันเอง ตั้งแต่การสบถใส่กันจนถึงการตบตีในปัจจุบัน ทั้งสองฝ่ายต่างเหนื่อยและหอบไม่น้อย

เดอะเลดี้ผู้ซึ่งพบว่าร่างของเทพธิดาเริ่มจะพังทลายแล้ว ก็หัวเราะขึ้นมาอย่างบ้าคลั่งทันที “เรือนร่างอันสูงส่งของข้า หาใช่สิ่งที่พวกชั้นต่ำเช่นเจ้าจะมาครอบครองได้หรือ?”

เพียะ!

นัยน์ตาของเทพธิดาแห่งจันทราแดงก่ำ “เป็นแค่ปีศาจ…”

เพียะ!

เดอะเลดี้ “ข้าคือเดอะเลดี้ผู้สูงศักดิ์ต่างหากล่ะ!”

เพียะ!

เทพธิดาแห่งจันทรา “ข้าขอท้าให้เจ้าต่อสู้กับข้าตัวต่อตัวในการประลอง!”

เพียะ!

เดอะเลดี้ “ผู้ชายของข้าหนุนหลังอยู่ เจ้ากล้าหรือ?”

เพียะ!

เทพธิดาแห่งจันทรา “บัดซบ! (〃>皿< ) อ๊า ๆๆ!”

เพียะ!

ต่างจากสงครามในโลกวิญญาณ เส้นทางลับนั้นตกอยู่ในความเงียบสงบอย่างแปลกประหลาด

หลังจากนั้นไม่นาน พลันมีนางฟ้าตัวน้อยที่มีปีกผีเสื้อบินเข้ามาทางกำแพงจากด้านบน

ศาสตราจารย์ดีดี้ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าดาร์กอย่างเงียบงัน เธอลอยอยู่ข้างหน้าเขาเพียงครึ่งเมตร แต่ดาร์กที่หลับตาลงและจมดิ่งลงไปในจิตใจของเขากลับไม่ได้สังเกตเลย

ศาสตราจารย์ดีดี้มองดูเด็กชายที่ยืนนิ่งอย่างประหลาดเป็นเวลานาน จากนั้นจึงกระพือปีกและบินไปยังมวลสารที่เทพธิดาได้เปลี่ยนแปลงไป

เมื่อเห็นมวลสารที่เหมือนกับเนินเขาดิ้นไปมาอยู่ตลอดเวลา ศาสตราจารย์ดีดี้ก็รู้สึกปวดหัวมาก

เธอไม่เข้าใจว่ามันพัฒนามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร

เทพธิดาที่ไร้ประโยชน์เช่นนี้จะสามารถเติมเต็มความปรารถนาที่รอคอยมานานของเธอได้จริงหรือ?

แต่ในเมื่อเรื่องราวมาถึงจุดนี้แล้ว มันก็ไม่อาจหยุดได้อีกต่อไป

เมื่อศาสตราจารย์ดีดี้ยกมือขึ้น นิ้วที่เรียวและซีดของเธอก็ค่อย ๆ ถูกชั้นสีเงินบางปกคลุม

จากนั้นเธอก็กางนิ้วทั้งห้าแล้วกระแทกเข้าใส่ก้อนสสารสีดำ

ในโลกวิญญาณ

ใบหน้าของเทพธิดาหยุดนิ่งไปในทันที

เพียะ!

มือของเดอะเลดี้ตบหน้านางอีกครั้ง แต่เทพธิดากลับยืนนิ่งเป็นหุ่นกระบอกในกรง และไม่ตอบสนองแต่อย่างใด

“?”

เมื่อเดอะเลดี้ยังคงสับสน เทพธิดาแห่งจันทราก็กลายเป็นแอ่งโคลนสีดำตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าไปแล้ว

หลังจากสูญเสียการสนับสนุนจากด้านใดด้านหนึ่ง โลกวิญญาณก็พังทลายลงทันที

“อะไรกัน!?”

ดาร์กลืมตาขึ้นทันที นิ้วของเขาหนีบการ์ด [สัตว์อสูรมายา: กวาง] ไว้ ขณะที่ใบหน้าซีดเซียวและอ่อนแรง

ก่อนที่จะทันได้คิดอะไร เขาก็วิ่งออกจากมุมนี้และหันไปมองสถานที่ที่เทพธิดาเคยอยู่

จึงบังเอิญได้เห็นมวลสารสีดำยุบตัวลง ราวกับสูญเสียพลังชีวิตไป และมันก็ไหลลงพื้นดินเหมือนกับโคลน

เมื่อมวลสารสีดำยุบลงจนหมด สิ่งที่ปรากฏในนั้นก็คือมอนสเตอร์โลกดิจิทัลที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์ เธอกำลังกอดเข่าและขดตัวเป็นลูกบอล

เดอะเลดี้ลืมตาขึ้นมาอย่างเชื่องช้า ขณะที่โลกแห่งความจริงในดวงตาของเธอค่อย ๆ ชัดเจนขึ้น ร่างที่คุ้นเคยและอบอุ่นก็มาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเธอ

“รุกกี้เดวิมอน?”

“เดอะเลดี้ต่างหาก”

เธอเดินโซเซเข้ามาหาดาร์ก

แล้วกระโดดเข้าไปในอ้อมแขนของเด็กชายผมบลอนด์ทันที

ขนนกสีขาวราวกับหิมะลอยลงมาตามการเคลื่อนไหวของเธอ และมันก็ค่อย ๆ จมลงไปในโคลน

จอมมารแค่อยากเป็นคนดี

จอมมารแค่อยากเป็นคนดี

จอมมารแค่อยากเป็นคนดี
Status: Ongoing Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง จอมมารแค่อยากเป็นคนดีระหว่างทำพิธีคัดสรรเลือกบ้าน ในที่สุด 'ดาร์ก เดม่อน' ก็ได้รับความทรงจำของชีวิตก่อนกลับคืนมา ปรากฏว่าเขามาเกิดใหม่โลกของเกม ทั้งยังเป็นเกมที่ลอกเลียนแบบธีมภาพยนตร์และอนิเมะชื่อดังอีกด้วย! แต่เหมือนพระเจ้ายังไม่พอใจ เพราะบทบาทของ 'เขา' ในเกมนี้คือว่าที่ 'จอมวายร้าย' ที่ร้ายสุดในเกมนี้! ด้วยค่ามหาบาปทั้งเจ็ด [เกียจคร้าน ริษยา ราคะ ตะกละ โลภะ โทสะ และอัตตา] เมื่อค่าหนึ่งในเจ็ดบาปพวกนี้พุ่งทะลุหลอดตัวชี้วัด ดาร์กก็จะกลายร่างเป็น 'จอมมาร' ตลอดไป! หากเป็นยุคแห่งความโกลาหลก็คงไม่เป็นอะไรหรอก แต่ตอนนี้มันใช่ยุคนั้นเสียที่ไหนเล่า! ในยุคสมัยของเซนต์แมเรียนที่สงบสุขเช่นนี้ และจอมมารก็ถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ไปนานแล้ว เขาที่กำลังโดนระบบจอมมารปั่นหัวให้กลายวายร้ายจะต้องทำเช่นไรล่ะทีนี้!?

Comment

Options

not work with dark mode
Reset