บทที่ 27 เวอร์เธอร์และโรเบิร์ตเริ่มต้นบนเส้นทางแห่งชีวิต
“พวกเราขอแค่ห้าคะแนน ถ้ามากเกินไปก็สามคะแนนก็ได้ ได้โปรด…ให้เราสักคะแนนก็ยังดี!”
“ขอโทษจริง ๆ นะ แต่ฉันจำเป็นต้องเก็บคะแนนที่เหลือทั้งหมดไว้ ถ้าฉันสร้าง [สัตว์อสูรมายา] ล้มเหลวอีกครั้งจะทำยังไง? ฉันก็อยากทำการบ้านให้เสร็จนะ”
“คะแนนเดียวเนี่ยนะ? คะแนนเดียวจะไปมีประโยชน์อะไร? ไปหาวิธีอื่นเถอะ”
“โรเบิร์ต? นายไปยืมจากเวอร์เธอร์ก็ได้ถ้านายมีคะแนนไม่พอ”
“ฮะ? บุตรชายของวีรบุรุษก็คะแนนไม่พองั้นเหรอ? ไม่มีทาง!”
“ฉันสัญญาว่าจะให้บาร์บาร่ายืมคะแนนแล้ว เธอซื้อของที่ถนนนักเดินทางมากเกินไปเลยมีคะแนนไม่พอเหมือนกัน”
“โรเบิร์ตเหรอ? ลืมไปเถอะ ถ้าเป็นเวอร์เธอร์มาขอยืมฉันละก็… อันที่จริง ฉันก็ต้องซื้อชุดวัตถุดิบ [สัตว์อสูรมายา] ด้วย เหมือนกัน ฮะ ๆ”
“ฮะ ๆ ที่หน้าแกสิ!”
…
ขณะที่เวอร์เธอร์และโรเบิร์ตกำลังดิ้นรนเพื่อขอยืมคะแนนจากคนอื่น ดาร์กก็พบกับความสุขใหม่ในห้องนอน
“โครงการวิจัยสปิริต!”
แน่นอนว่าผู้คนสามารถค้นพบความเป็นไปได้มากมาย ตราบใดที่พวกเขาคิดอย่างรอบคอบ แม้ว่าจะมีสายเลือดคลุ้มคลั่งของจอมมาร พวกมันก็ต้องยอมจำนนต่อมันสมองของมนุษย์
การวิจัย [สัตว์อสูรมายา: อีบุย] เป็นไปด้วยดีโดยไม่มีปัญหาใด ๆ
ด้วยการหายไปของเอฟเฟกต์ [อัตตา I] อีบุยจึงกลับมามีบุคลิกที่นุ่มนวลและน่ารัก ดูไม่หยิ่งยโสอีกต่อไป แต่จิตวิญญาณในดวงตาของมันยังคงอยู่
แม้ว่าระดับสติปัญญาจะไม่ดีเท่ารุกกี้เดวิมอนแต่ก็ยังมีระดับสติปัญญาที่ 2.5 ซึ่งใกล้เคียงกับวิญญาณรับใช้ปกติ
เมื่อเทียบกับวิญญาณรับใช้แล้ว สปิริตสามารถรักษาร่างกายของพวกมันได้เป็นเวลานาน ในขณะที่ใช้พลังเวทมนตร์ตลอดเวลา
การบริโภคเริ่มต้นคือ พลังเวทมนตร์ที่ดึงมาจากคาถาอัญเชิญของจอมเวท
การใช้พลังเวทมนตร์ส่วนนี้ค่อนข้างช้า แม้ว่าจะไม่ได้มากมายนัก แต่ก็สามารถอยู่ได้เป็นเวลาสามถึงห้านาที และจากนั้นก็จะเริ่มใช้พลังเวทมนตร์ของตัวเอง
อัตราการใช้พลังเวทมนตร์ของสปิริตหนึ่งดาวคือ หนึ่งหน่วยต่อวินาที
จากพลังเวทมนตร์รวมของอีบุยที่หนึ่งร้อยหน่วย ซึ่งสามารถอยู่ได้เพียงนาทีสี่สิบวินาทีเท่านั้น
หากท่าไม้ตาย [ลอกเลียนแบบ] ที่ใช้พลังงานเวทมนต์หนึ่งร้อยหน่วยถูกปล่อยออกมา มันจะสลายไปในทันที!
และครั้งต่อไปที่ดาร์กต้องการอัญเชิญมันออกมาอีกครั้ง เขาจะต้องชาร์จพลังเวทมนตร์ของมันก่อน
หากเติมพลังให้สปิริตหลายครั้งในระยะเวลาสั้น ๆ ความทนทานของการ์ดวิญญาณจะลดลงอย่างรวดเร็ว
ซึ่งเหมือนกับการลดอายุการใช้งานของแบตเตอรี่เมื่อชาร์จหลายครั้งเกินไป
แต่ก็มีวิธีการซ่อมแซมการ์ดวิญญาณที่สอดคล้องกันอยู่
มันสามารถซ่อมแซมได้โดยใช้ส่วนหนึ่งของวัสดุที่ใช้ทำการ์ดวิญญาณ
ดังนั้นจอมเวทมักจะบันทึกสำเนาของวัตถุดิบสำหรับการ์ดวิญญาณหลักไว้เป็นข้อมูลสำรอง
“เดมิ ดาร์ท!”
ด้วยการสะบัดปีกของรุกกี้เดวิมอน มันก็ยิงเข็มฉีดยาหัวฉลามออกมา!
อีบุยหลบหลีกอย่างคล่องแคล่วก่อนที่จะใช้ท่าไม้ตาย [ลอกเลียนแบบ] อย่างรวดเร็ว และเข็มฉีดยาที่มีสีแตกต่างกันเล็กน้อยก็ก่อตัวขึ้นและยิงไปทางรุกกี้เดวิมอน!
รุกกี้เดวิมอนกรีดร้องขณะบินหลบการโจมตี และอีบุยก็หายไปหลังจากปล่อยสกิล [ลอกเลียนแบบ]
ดาร์กมองไปที่อีบุยตัวน้อยที่ค่อย ๆ ควบแน่นบนการ์ด [สัตว์อสูรมายา: อีบุย] และเริ่มพยายามเติมพลังเวทมนตร์ตามคำอธิบายในหนังสือเรียน
การเติมพลังเวทมนตร์ไม่ใช่เรื่องยาก เขาเพียงแค่ต้องให้ความสนใจกับความเร็วและปริมาณของพลังเวทมนตร์ที่ป้อนเข้าไป เมื่อการ์ดวิญญาณค่อย ๆ สว่างขึ้น แสดงว่าพลังเวทมนตร์เต็มแล้ว
ดาร์กรวบรวมพลังเวทที่ปลายนิ้วเพื่อวาดวงแหวนเติมพลังเวทมนตร์รูปดาวหกแฉก จากนั้นชี้ไปที่ศูนย์กลางของวงแหวนเวทมนตร์ซึ่งเป็นตำแหน่งบริเวณท้องของอีบุยแล้วใส่พลังงานเวทมนตร์เข้าไป
“วี้วี้…”
อีบุยบนการ์ดส่งเสียงแปลก ๆ ทำให้ดาร์กตกใจ
จากนั้นเขาก็รู้ทันทีว่าเขาอาจจะสามารถเข้าสู่ขอบเขตของ [จอมเวทพันธะวิญญาณ] ได้อีกทางหนึ่ง
…
สองนาทีต่อมา
ดาร์กเรียนรู้วิธีการเคลื่อนวงแหวนเวทมนตร์ขณะเติมพลังเวทมนตร์
วงแหวนเติมพลังเวทมนตร์ขยับตามการเคลื่อนไหวของนิ้วเด็กชาย และพลังเวทมนตร์ยังคงไหลออกไปไม่หยุด
ดาร์กใช้นิ้วลูบท้องของอีบุยตัวน้อย พลางฟังเสียง ‘วี้วี้’ จากนั้นมุมปากของเขาก็โค้งขึ้นอย่างชั่วร้าย
[ราคะ +1]
…
วันอังคาร
ในที่สุดวิชาการประลองของสัปดาห์นี้ก็เข้าสู่บทเรียนใหม่
เมื่อเวลาเจ็ดโมงเช้า จู่ ๆ ก็มีการแจ้งเตือนปรากฏขึ้นบนการ์ดคัดสรรของนักเรียนปีหนึ่งของทั้งสี่บ้าน
ดาร์กดึงการ์ดคัดสรรที่สั่นอยู่ตลอดเวลาออกจากซองการ์ด และเห็นว่าเป็นการแจ้งเตือนให้เปลี่ยนห้องเรียน
“งั้นวันนี้วิชาประลองจะสอนที่โถงประลองกันเหรอ?”
สถาบันเซนต์แมเรียนมีโถงประลองอยู่สามที่ คือในที่ร่มสอง และกลางแจ้งหนึ่ง
โถงประลองในที่ร่มจะใช้สำหรับการเรียนการสอน โดยแบ่งออกเป็นโถงประลองหนึ่ง และโถงประลองสอง
ส่วนลานประลองกลางแจ้งจะใช้สำหรับการแข่งขันประลอง และยังเป็นอีกสถานที่ที่บุคคลภายนอกได้รับอนุญาตให้เข้ามาเป็นกรณีพิเศษนอกเหนือจากถนนนักเดินทาง
ทุกสัปดาห์ตั้งแต่บ่ายวันศุกร์จนถึงสิ้นคืนวันหยุดสุดสัปดาห์จะมีผู้ชมนับไม่ถ้วนจากทั่วอาณาจักรมาชมการแข่งขัน และยังมีแฟนคลับจำนวนมากอีกด้วย!
แน่นอนว่าวงจรการพนันก็เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เช่นกัน
มักมีข่าวลือภายนอกว่าสถาบันเซนต์แมเรียนเป็นผู้อยู่เบื้องหลังวงการพนันนี้…
วิชาประลองสำหรับนักเรียนชั้นปีที่หนึ่ง วันนี้อยู่ที่โถงประลองสอง
เมื่อดาร์กมาถึงห้องโถง ก็มีนักเรียนสองสามคนกำลังจ้องมองอยู่ด้วยความสงสัย
ในช่วงนอกเวลาเรียน ไม่ว่าจะเป็นโถงประลองในที่ร่มหรือกลางแจ้ง ทั้งหมดล้วนถูกครอบครองโดยนักเรียนอาวุโส นี่เป็นครั้งแรกที่นักเรียนใหม่ได้เห็นสิ่งอำนวยความสะดวกในลักษณะที่ผ่อนคลายเช่นนี้
ความประทับใจแรกที่มีต่อโถงประลองนั้นคือ สูงมาก!
เพดานนั้นสูงเทียมเมฆ
ความประทับใจที่สองก็คือ ยิ่งใหญ่!
ว่ากันว่าสนามประลองในโถงประลองนั้นถูกสร้างโดยใช้ [การ์ดเวทสนาม] เป็นต้นแบบ และสามารถเปลี่ยนสนามประลองเป็นประเภทต่าง ๆ ได้ตามความต้องการ
พอใกล้เวลาแปดโมง นักเรียนก็หลั่งไหลเข้ามาในสถานที่แห่งนี้มากขึ้นเรื่อย ๆ
ทั้งบ้านขุนนาง บ้านอัศวิน บ้านนักปราชญ์ และบ้านคนเขลา
ไม่นานนักเรียนใหม่จากบ้านทั้งสี่ก็มาถึง
นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เข้าเรียนในชั้นเรียนเดียวกัน
นักเรียนใหม่ของบ้านขุนนางนั้นได้เข้าร่วมชั้นเรียนกับนักเรียนใหม่ของบ้านอัศวินอยู่บ่อยครั้ง
ส่วนนักเรียนใหม่ของบ้านนักปราชญ์ก็เข้าร่วมชั้นเรียนกับนักเรียนใหม่จากบ้านคนเขลาบ่อยเช่นกัน
ทั้งสองฝ่ายจึงไม่ค่อยคุ้นเคยกันเท่าไหร่
เมื่อศาสตราจารย์พาวาร์ โจนส์มาถึง สี่บ้านก็ถูกแบ่งออกเป็นสองฝั่งในห้องโถง และบ้านในแต่ละฝั่งก็อยู่ห่างจากกัน
“ในเมื่อทุกคนมีความกระตือรือร้น งั้นเรามาวิ่งรอบโถงประลองกันสักสองรอบก่อนเถอะ”
ศาสตราจารย์โจนส์แต่งตัวเป็นอาจารย์พลศึกษา เธอสวมเสื้อโค้ตตัวเล็ก ๆ บนร่างกายท่อนบนเท่านั้น ชายเสื้อท่อนบนผูกเป็นโบว์ใต้ลูกบาสเกตบอลทั้งสองของเธอ มันห่อลูกบอลแน่นและเผยให้เห็นกล้ามเนื้อหน้าท้องที่แข็งดุจหิน!
เห็นได้ชัดว่าจอมเวทฝึกหัดได้สัมผัสกับสิ่งที่เรียกว่า ‘วิ่งรอบ’ ตั้งแต่ครั้งแรกแล้ว ดังนั้นจึงมีเสียงโอดครวญดังระงมขึ้นในห้องโถง
คนแรกที่ออกตัวคือ โรเบิร์ต!
โรเบิร์ตเพียงชำเลืองมองเวอร์เธอร์ก่อนจะรีบวิ่งออกจากฝูงชน
ซึ่งดูน่าเกรงขามและเด่นชัดมาก
“ดีมาก ห้าคะแนนให้บร็อกไฮม์!”
โรเบิร์ตดีใจมาก และเขาก็เริ่มวิ่งเร็วขึ้น!
แม้ว่าโถงประลองจะมีขนาดใหญ่ แต่โรเบิร์ตก็ผ่านการฝึกทหารอย่างเป็นทางการก่อนเข้าเรียน ดังนั้น เขาจึงมีร่างกายที่แข็งแรงมากและไม่รู้สึกเหนื่อยแม้จะวิ่งสองรอบแล้ว
ในทางกลับกัน เวอร์เธอร์นั้นหมดแรงเร็วมาก
ส่วนดาร์กน่ะเหรอ?
ดาร์กจบการวิ่งสองรอบด้วยความเร็วที่ไม่เร่งรีบ ตอนที่เขาวิ่งเสร็จ เวอร์เธอร์ เอ็มม่า โรส และนักเรียนบ้านนักปราชญ์จำนวนมากเพิ่งเริ่มรอบที่สองเท่านั้น
