จอมมารแค่อยากเป็นคนดี – ตอนที่ 99 ดาร์ก เดม่อนไม่ใช่นักฆ่าหมี

บทที่ 99 ดาร์ก เดม่อนไม่ใช่นักฆ่าหมี
บทที่ 99 ดาร์ก เดม่อนไม่ใช่นักฆ่าหมี

“ผีลับบนชั้นห้าของปราสาทมีอย่างน้อยห้าดาวสินะ”

อันที่จริงแล้วดาร์กไม่ใช่คนที่กล้าหาญ

แต่ที่ยังสงบอยู่ได้เป็นเพราะเขามีความเชื่อมั่นในสปิริตของตัวเอง

ไม่ว่าคู่ต่อสู้จะเป็นระดับห้าดาว หกดาว หรือเจ็ดดาว… เขาก็ยังมีพลังที่จะต่อสู้กับพวกมัน!

นี่ล้วนแล้วแต่เป็นเพราะพลังอันน่าเหลือเชื่อของเจ้าตัวเล็กอย่าง [ชัคคารุ] ที่มอบความกล้าให้กับดาร์ก

แม้ว่ามันจะมีจุดอ่อนมากมาย แต่ตราบใดที่ดาร์กใช้มันอย่างดี เขาก็จะไร้เทียมทาน

“ให้ฉันได้ทดสอบความแข็งแกร่งของผีลับระดับห้าดาวหน่อย!”

ดาร์กดึงการ์ดอีกสองใบออกจากซองการ์ดมาถือไว้ แต่ยังไม่เรียกใช้งาน

“ชัคคารุ ชัคคารุ!”

เพื่อดึงดูดความสนใจของซอมบี้หมีหุ่นเชิด ชัคคารุจึงพยายามทำอย่างเต็มที่

อย่างไรก็ตาม ตัวของมันก็ยังเล็กเกินไป…

ซอมบี้หมีหุ่นเชิดไม่คิดจะสนใจมัน และวิ่งไปข้างหน้าด้วยก้าวกระโดด

เพียงก้าวเดียวเท่านั้น มันก็กระโดดข้ามหัวของชัคคารุไปเลย

ใบหน้าของดาร์กขรึมลง เขาอัญเชิญ [สัตว์อสูรมายา: อีบุย] ออกมาอย่างรวดเร็ว

อีบุยปรากฏตัวขึ้นในอากาศและตะโกนใส่ซอมบี้หมี “วี้!”

เห็นได้ชัดว่าเสียงร้องนี้มีประสิทธิภาพมากกว่าเสียงเงียบ ๆ ของชัคคารุ

ซอมบี้หมีหุ่นเชิดหยุดชะงักกึก ก่อนจะยกอุ้งเท้าใหญ่ขึ้นเพื่อกระทืบอีบุย!

หากอีบุยถูกโจมตี มันจะกลายเป็นลูกบอลแสงและสลายไปในอากาศอย่างแน่นอน

โชคดีที่มันว่องไวพอที่จะหลบการโจมตีได้

“ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง!”

ดาร์กนับคูลดาวน์ของคาถาอัญเชิญแบบปกติในใจของเขา ก่อนจะเริ่มร่ายคาถาออกมาทันที

ห้าวินาทีต่อมา

[อัตตา II] ก็ถูกเปิดใช้งาน และแสงสีทองเข้มก็พุ่งเข้าใส่อีบุย

ดวงตาของอีบุยที่ดึงความสนใจจากซอมบี้หมีหุ่นเชิดได้สำเร็จนั้นพลันแปรเปลี่ยนไป และแม้แต่จิตวิญญาณของมันก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง

แม้ว่าภายนอกจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ นอกจากสัญลักษณ์พิเศษบนหัวของมัน แต่ภายในของอีบุยกลับแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

“เบบี้ดอลล์ อายส์!”

ดาร์กออกคำสั่งโดยไม่ลังเล

ทันใดนั้นเอง แสงสีทองเข้มก็ทอประกายขึ้นในดวงตาของอีบุย แทนที่ด้วยความเย่อหยิ่ง และส่งต่อความรู้สึกนั้นเข้าไปในจิตใจของซอมบี้หมีหุ่นเชิดผ่านสายตาของมัน

ในขณะนั้น แม้แต่ซอมบี้หมีหุ่นเชิดระดับห้าดาวก็ไม่สามารถต้านทาน [เบบี้ดอลล์ อายส์] ของอีบุยระดับสองดาวได้

ความเย่อหยิ่งนี้เปรียบเสมือนความเย่อหยิ่งของสิ่งมีชีวิตที่นั่งอยู่บนยอดดวงดาวและจ้องมองดูโลกอย่างเหยียดหยาม นี่ทำให้ซอมบี้หมีหุ่นเชิดหงุดหงิดใจเป็นอย่างมาก

และมันก็สูญเสียความปรารถนาที่จะโจมตีไปในทันที

อีบุยตกลงมาบนพื้น พร้อมกับอาการหอบเล็กน้อย

แต่ผลของ [เบบี้ดอลล์ อายส์] ก็อยู่ได้ไม่นาน

หลังจากที่ซอมบี้หมีหุ่นเชิดกลับมารู้สึกตัว มันก็โกรธขึ้งและอ้าปากคำรามใส่ทันที

ในที่สุดมันก็เลิกสนใจหมีตัวน้อยและหันเป้าหมายมาเป็นอีบุย ผู้ซึ่งทำให้มันรู้สึกอัปยศอย่างไม่รู้จบแทน!

→ นี่คือสิ่งที่ดาร์กต้องการเห็น

ฉับพลันนั้น ซอมบี้หมีหุ่นเชิดก็ยกอุ้งเท้าขวาขึ้น และคว้าหัวใจสีดำที่กำลังเต้นอยู่ในอกของมันออกมา!

ภายใต้สายตาที่มองมาอย่างซับซ้อนของดาร์ก มันก็ขว้างหัวใจเข้าใส่อีบุยราวกับกำลังขว้างระเบิด!

ท่าไม้ตาย: ระเบิดหัวใจสีดำ!

…

ตู้ม!

ในทางเดินอันมืดสลัว เสียงระเบิดดังกึกก้องอยู่เป็นเวลานาน

ซอมบี้หมีหุ่นเชิดทุบหน้าอกและคำรามด้วยความตื่นเต้น

แต่หลังจากที่ควันจางหายไป สิ่งที่ปรากฏอยู่ด้านหน้าคือ ชัคคารุที่พลังเวทมนตร์ลดลงเล็กน้อย!

เห็นได้ชัดว่าพลังโจมตีของ [ระเบิดหัวใจสีดำ] นั้นเหนือกว่าพลังป้องกันของชัคคารุ

ซอมบี้หมีหุ่นเชิดตัวนี้จัดได้ว่าเป็นอันดับต้น ๆ ในหมู่ผีระดับห้าดาว

อีบุยที่ปรากฏตัวจากด้านหลังชัคคารุตบหน้าอกของมัน แล้วสีหน้าของมันก็กระตุกเล็กน้อย

มันเพิ่งใช้ [ลอกเลียนแบบ] แต่สกิลที่เลียนแบบมานั้นจำเป็นต้องควักหัวใจออกมาเพื่อใช้งาน ซึ่งยากมากสำหรับมัน!

“ชัคคารุ ชัคคารุ!”

ชัคคารุดึงความสนใจอีกครั้ง

คราวนี้ ในที่สุดมันก็ดึงความสนใจของซอมบี้หมีหุ่นเชิดได้สำเร็จ

…

เมื่อเห็นว่าความสนใจของซอมบี้หมีหุ่นเชิดพุ่งไปที่ชัคคารุแล้ว ดาร์กก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

ในที่สุด!

ตามความเห็นของเขา แน่นอนว่าจุดอ่อนที่ใหญ่ที่สุดของชัคคารุคือ ขนาดตัวที่เล็กและความเร็วที่ต่ำ

แม้ว่าชัคคารุจะถูกอัญเชิญลงมาในสนาม แต่ฝ่ายตรงข้ามก็อาจมองเมินมันอยู่ดี

และถ้าคู่ต่อสู้ยังไม่คิดสนใจมันอีก นั่นก็หมายความว่าการต่อสู้ได้จบลงแล้ว

ซอมบี้หุ่นเชิดหมีที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาคือ ตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบอย่างไม่ต้องสงสัย

เมื่อมันพุ่งเข้าหาชัคคารุด้วยความโกรธ ชัคคารุก็ใช้สกิล [แบ่งพลัง] ทันที ลดพลังโจมตีของซอมบี้หุ่นเชิดหมีลงครึ่งหนึ่ง

พลังโจมตีที่สูงกว่าพลังป้องกันในตอนแรก จู่ ๆ ก็ไม่รู้สึกเจ็บปวด

‘การกระทืบสุดแรงควาย’ ของซอมบี้หมีหุ่นเชิดกลายเป็น ‘การกระทืบสุดแรงแมว’ แทน

หลังจากได้รับพลังโจมตีนี้แล้ว ชัคคารุก็ใช้ [ลูกหลอก] ทันทีเพื่อสับเปลี่ยนพลังป้องกันกับพลังโจมตีของตัวเอง

→ พลังโจมตี: 2200 หน่วย

→ ป้องกัน: ???

ด้วยพลังโจมตีสองพันสองร้อยหน่วย [ชัคคารุ] พลันมีความสามารถในการโต้กลับที่เหนือกว่าการ์ดสามดาวทันที

หนวดของมันม้วนขึ้นเป็นหมัด และชกเข้าที่ขาซ้ายของซอมบี้หมีหุ่นเชิด!

เปรี๊ยะ!

กระดูกขาสีซีดพลันเกิดรอยร้าวราวกับกระจกแตกขึ้นมาในทันใด

กระดูกที่เน่าเปื่อยไม่สามารถรองรับร่างที่หนักของซอมบี้หมีหุ่นเชิดได้อีกต่อไป

มันแตกทันที!

…

ซอมบี้หมีหุ่นเชิดที่ไม่มีเท้าซ้ายล้มลงและตามมาด้วยเสียงคำราม

อีบุยกระโจนเข้าไปหามันราวกับลมกระโชกแรง กัดดวงตาที่เป็นกระดุมติดไฟของมัน ทันใดนั้นซอมบี้หมีก็เงยหน้าขึ้นและทึ้งตามันออกมา!

แม้ซอมบี้หมีหุ่นเชิดจะสูญเสียดวงตาไปเพียงข้างเดียว แต่มันก็ไม่สามารถทำอะไรได้อีกต่อไป

สองนาทีต่อมา ผีลับระดับห้าดาวตัวนี้ก็ถูกกำจัดโดยสมบูรณ์

[คะแนน +100]

อีบุยจังกระโดดขึ้นเล็กน้อย คว้ากล่องของขวัญด้วยปากของมันแล้วเอามาส่งให้ดาร์ก

ดาร์กหยิบกล่องของขวัญแล้วลูบหัวมันเบา ๆ อีบุยจังไถหัวออดอ้อนอย่างภาคภูมิใจ “วี้!”

…

“นี่คืออะไรน่ะ?”

ดาร์กเปิดกล่องของขวัญ แต่กลับได้เห็นกระดุมสีดำนอนแน่นิ่งอยู่ข้างใน

สิ่งนี้ทำให้เขานึกถึงดวงตาที่เหมือนกระดุมของซอมบี้หมีหุ่นเชิด

“ไม่ว่ายังไง ในเมื่อเป็นไอเทมดรอปของผีลับระดับห้าดาว มันก็ต้องไม่ใช่ของธรรมดา”

หลังจากที่ดาร์กค่อย ๆ วางมันลงในช่องซองใส่การ์ด เขาก็หันหลังกลับมา

ดวงตาบังเอิญเห็นหมีน้อยแอบหนีไปพร้อมกับถุงขนมบนหลังเธอ!

ดาร์กยิ้ม

ในตอนที่เขาวิ่งผ่านแองจี้นั้น นัยน์ตาก็พลันสังเกตเห็นสปิริตกริฟฟินตัวน้อยตัวหนึ่ง

เนื่องจากมีสปิริตของศาสตราจารย์อาร์เต้คอยปกป้องแล้ว ดาร์กจึงไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเธออีกต่อไป

หลังจากที่แองจี้หนีไปแล้ว ดาร์กก็ออกสำรวจต่อ โดยมุ่งความสนใจไปที่ผีสี่ดาวที่อยู่อย่างโดดเดี่ยวแทน

และในขณะที่หาคะแนน เขาก็อาศัยการต่อสู้ที่เข้มข้นคอยสะสมประสบการณ์การต่อสู้อย่างต่อเนื่อง

สำหรับนักเรียนชั้นปีที่หนึ่งแล้ว คุณค่าพิเศษของงานเลี้ยงสวมหน้ากากนั้นมีมากจริง ๆ

และในระยะเวลาอันสั้นดาร์กก็ได้รับอะไรกลับมามากมาย

…

“ว้าว ว้าว”

ตัดภาพมาที่ศาสตราจารย์ลิลลี่ หลังจากเฝ้าสังเกตดาร์กอยู่สักพักหนึ่งแล้ว เธอก็แอบย่องกลับไปทันที

…

งานเลี้ยงสวมหน้ากากยังคงดำเนินต่อไป

นอกจากปลาหมึกและปลาปักเป้า การเคลื่อนไหวของสมาชิกคนอื่น ๆ ในภาคีนั้นค่อนข้างราบรื่น

มีคู่รักสองสามคู่ได้หายตัวไปอย่างเงียบงัน