ท่านแปดนอนอยู่บนเตียงคนไข้อย่างเบื่อหน่าย เพื่อที่จะหลบ จางเต๋ออู่ท่านแปดจึงทำเป็นป่วยจนกว่าราชินีของสำนักหลงเหมินจะถึงเมืองฮ่าน
ผู้ช่วยวิ่งกุลีกุจอเข้ามาในห้องผู้ป่วย สีหน้าของเขาไม่สู้ดี “ท่านแปด ดูเหมือนว่า จางเต๋ออู่จะจัดการกับหลี่โม่แล้วครับ”
“อะไรนะ!”
ท่านแปดพลิกตัวลงมาจากเตียง เขามองผู้ช่วยด้วยแววตาดุดัน
“จางเต๋ออู่กล้าดียังไง! อย่าบอกนะว่าราชินีของสำนักหลงเหมินแอบบอกให้เขาทำ เป็นไปไม่ได้หรอก ถ้าเป็นความคิดของราชินีของสำนักหลงเหมิน งั้นเธอก็ไม่จำเป็นต้องไปที่เมืองฮ่าน นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!”
สีหน้าของท่านแปดดูร้อนใจ ถ้าหลี่โม่ตายด้วยน้ำมือของ จางเต๋ออู่งั้นก็หมายความว่าเขาจะไม่สามารถไล่ตามหายาแก้พิษได้อีกแล้วล่ะสิ
ให้ตายเถอะ จางเต๋ออู่ไอ้ผู้ชายออกสาว ทำไมมันถึงทำตัววุ่นวายแบบนี้ ท่านแปดสบถอยู่ในใจ เขาคิดว่าตัวเองไม่ควรมาที่เมืองฮ่าน
“พวกเราวิเคราะห์ว่า จางเต๋ออู่ต้องการจะฆ่าหลี่โม่ มีคนคุ้มครองเขาแค่สี่คนเท่านั้น ไม่มีลูกน้องตามมาอีก และวิธีที่เขาฆ่าหลี่โม่เป็นวิธีที่ทำเป็นเหมือนเรื่องบังเอิญครับ คนที่คอยจับตามองหลี่โม่รายงานมาว่าพวกเขาท้าหลี่โม่ให้แข่งดื่มเหล้า หลี่โม่ดื่มเหล้าขาวดีกรีสูงไปสามลิตร กลัวว่าตอนนี้หลี่โม่จะเกิดอาการพิษสุราครับ”
“เวรจริงๆ ดื่มเหล้าขาวไปตั้งสามลิตร! เขาอยากตายหรือไงกัน!”
ท่านแปดเกาหัว เขาเดินวนไปวนมาแล้วถามว่า “ยังมีอะไรอีกไหม ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน”
“กู้หยุนหลันพาหลี่โม่ขับรถมุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาลครับ คนของเราได้รับข่าวมาว่าเหมือนพวกเขาให้แก๊งที่อยู่ในพื้นที่แอบซุ่มดูอยู่ตามทาง ท่านแปดโทรไปเตือนหลี่โม่ดีไหมครับ”
ท่านแปดเงียบอยู่ครู่หนึ่ง เขาหยิบมือถือออกมาโทรหาหลี่โม่
หลี่โม่ได้ยินเสียงมือถือ เขาล้วงหาสองสามทีจึงหยิบมือถือออกมา
“ฮัลโหล”
“นายน้อยดื่มเหล้าเยอะจนเกินไปใช่ไหมครับ”
“ไอ้แปด เหรอ นายจะฉกฉวยโอกาสตอนที่คนอื่นเดือดร้อนหรือไง”
หลี่โม่พูดด้วยเสียงเบา
“ผมจะกล้าทำอย่างนั้นได้ยังไงครับ ชีวิตของผมอยู่ในมือของคุณ ผมแค่ได้ข่าวมาว่า จางเต๋ออู่เตรียมคนไว้จัดการคุณ”
“จางเต๋ออู่คือใคร”
หลี่โม่ถามขึ้นอย่างสงสัย
“จางเต๋ออู่เป็นนายบำเรอของราชินีของสำนักหลงเหมิน ตอนนี้เขาเป็นที่โปรดปรานของราชินีของสำนักหลงเหมิน โอ๊ย อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องนี้เลยครับ คนของผมได้รับข่าวมาว่า เขาให้แก๊งในพื้นที่ลอบโจมตีคุณ ส่วนเรื่องที่เขาจะทำอะไร คนของผมยังสืบหาไม่ได้ ผมจะส่งคนไปเป็นกำลังเสริม คุณต้องระวังให้ดี!”
ท่านแปดพูดอย่างร้อนใจ เขาพูดออกมาโดยไม่หยุดหายใจ
“ฉันรู้”
หลี่โม่พูดจบก็วางสาย เขาหลับตาและขมวดคิ้ว
เขารู้สึกหมดแรง เมื่อหลี่โม่แน่ใจแล้วว่าร่างกายของตัวเองมีปัญหา เมื่อครู่เขาดื่มเหล้าแล้วก็ดื่มชา น่าจะเป็นฤทธิ์ของชาทำให้แอลกอฮอล์ออกฤทธิ์ทำร้ายร่างกาย
“หยุนหลัน ช่วยขับช้าๆ แล้วจอดตรงข้างทางด้วย”
“ทำไมล่ะ นายต้องไปโรงพยาบาลนะ”
“ผมไม่ได้สุราเป็นพิษ แค่มีแอลกอฮอล์อยู่ในร่างกายมากเกินไป อีกเดี๋ยวก็ดีขึ้นแล้ว คุณจอดรถข้างทางก่อน ผมจะคุยโทรศัพท์”
กู้หยุนหลันจอดรถลงข้างทาง หลี่โม่หยิบมือถือขึ้นมาโทรหาฉู่จงเทียน
“มีอะไรให้รับใช้ครับคุณหลี่”
น้ำเสียงนอบน้อมของฉู่จงเทียนดังออกมา
“ฉันอยู่ระหว่างทางบนถนนปินเจียง น่าจะมีใครใช้เงินซื้อพวกแก๊งในพื้นที่ให้มาทำร้ายฉัน”
“อะไรนะครับ ผมจะรีบพาคนไปครับ ผมจะให้คนสืบว่าใครที่ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร คุณหลี่รีบส่งโลเคชั่นมาให้ผมเลยนะครับ”
“ได้”
หลี่โม่รีบส่งโลเคชั่นให้ฉู่จงเทียน ฉู่จงเทียนรีบพาลูกน้องไปหาหลี่โม่ ในขณะเดียวกันเขาก็โทรสอบถามว่าใครส่งคนไปทำร้ายหลี่โม่
ในห้องทำงานชั้นสองที่อาหารทะเลอวี้กั่ง
หางตาของ จางเต๋ออู่กระตุกเมื่อเห็นรถของกู้หยุนหลันจอดตรงข้างทาง
“เกิดอะไรขึ้น”
ผู้คุ้มกันที่อยู่ในชุดดำงงเช่นกัน พวกเขาไม่คาดคิดมาก่อนว่ากู้หยุนหลันจะจอดรถระหว่างทาง ตอนนี้เธอควรจะรีบไปโรงพยาบาลสิถึงจะถูก
“พวกเราไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น”
พวกผู้คุ้มกันก้มหน้าพูด
“ให้ตายเถอะ! รถบรรทุกดินอยู่ห่างจากตำแหน่งของพวกมันไหม ให้รถบรรทุกชนมันเลย หน่วยลับที่เราจัดมาก่อนหน้านี้ล่ะ ส่งพวกนั้นไปด้วย ถ้ายังเกิดอะไรขึ้นมาอีก ให้หน่วยลับเข้าไปฆ่าพวกมันเลย!”
“ครับ แต่ถ้าหน่วยลับลงมือ กลัวว่าเรื่องจะแดงขึ้นมาน่ะสิครับ”
จางเต๋ออู่โกรธมาก เขาไม่สนใจว่าเรื่องจะแดงออกมาไหม ขอแค่ฆ่าหลี่โม่ได้ ถึงเรื่องจะแดงขึ้นมาก็ไม่สำคัญ!
“ฉันไม่สนแล้ว! ฉันไม่ต้องการเห็นอะไรผิดพลาดอีก ขอแค่ฆ่าหลี่โม่ได้ สำนักหลงเหมินต้องเชื่อฟังคำพูดของราชินีของสำนักหลงเหมิน ฉันเป็นพ่อของเด็กในท้องราชินีของสำนักหลงเหมิน เขาไม่ทำอะไรฉันอยู่แล้ว!”
ผู้คุ้มกันไม่พูดอะไรอีก และทำตามที่ จางเต๋ออู่สั่ง
“ฮัลโหล เปลี่ยนแผน รถของอีกฝ่ายจอดอยู่กลางทางบนถนนปินเจียง พวกนายขับรถชนมันเลย ชนให้ตายเท่านั้น”
ผู้คุ้มกันพูดผ่านโทรศัพท์
ชายหน้าตาเหี้ยมโหดที่ยืนอยู่ข้างรถบรรทุกพยักหน้า “ได้ รถคันที่บอกเมื่อกี้ใช่ไหม”
“ใช่”
“โอเค รอดูเลย ฉันจะชนไม่ให้เหลือ”
ชายหน้าตาโหดเหี้ยมวางสายแล้วพูดกับชายอีกสองคนที่กำลังนั่งยองๆ อยู่ไม่ไกล “เตรียมตัว เสี่ยบอกว่ารถของอีกฝ่ายจอดอยู่กลางทางบน ถนนปินเจียง เขาบอกให้เราขับรถชนมัน”
“ได้สิ รถบรรทุกชนรถเก๋ง เป็นเรื่องง่ายมาก ฉันบอกแล้วว่าให้รอที่ร้านอาหาร ขับรถชนตอนพวกมันออกมาก็จบแล้ว ไม่ต้องมานั่งรออยู่ในที่สกปรกๆ แบบนี้”
“อย่าบ่นน่า รีบขึ้นรถแล้วขับออกไป ตอนอยู่บนถนนต้องจับตาดูให้ดี ถ้าเป้าหมายเคลื่อนไหว แกก็ขับรถชนเลย”
ชายหน้าตาโหดเหี้ยมพูดออกมา
“วางใจเถอะ ไม่ใช่ครั้งแรกที่ทำแบบนี้ รถของเราสามคนทำเรื่องแบบนี้เกินร้อยครั้งแล้ว มีครั้งไหนที่ล้มเหลวบ้างล่ะ”
“อย่าประมาทจะดีกว่า ถ้างานครั้งนี้ล้มเหลว เสี่ยต้องฆ่าพวกเราแน่”
เมื่อทั้งสามคนพูดจบก็พากันแยกย้ายขึ้นรถบรรทุกของตัวเอง รถบรรทุกติดเครื่องและมุ่งไปยังถนนปินเจียง
ข้างถนนไม่ไกลมีรถยนต์ MPV จอดอยู่สองคัน ในรถแต่ละคันมีหน่วยลับของสำนักหลงเหมินหกคนพร้อมอาวุธครบมือ ฝีมือของหน่วยลับหลงเหมินด้อยกว่าผู้คุ้มกันสำนักหลงเหมินอยู่เล็กน้อย โดยปกติหน่วยลับสำนักหลงเหมินจะเป็นคนออกปฏิบัติภารกิจ ความสามารถของพวกเขาเทียบได้กับกลุ่มทหารรับจ้างอันดับต้นๆ อีกทั้งยังเป็นกำลังหลักของสำนักหลงเหมินในการต่อสู้กับภายนอกอีกด้วย
หน่วยลับสำนักหลงเหมินกลุ่มนี้ เป็นกลุ่มที่จางเต๋ออู่ใช้อำนาจมหาศาลกว่าที่จะแอบเอาออกมาได้ ในหน่วยลับหลงเหมินมีทั้งคนที่มีความสามารถระดับสูงและระดับกลาง นับว่ามีความสามารถในการต่อสู้ที่ไม่ธรรมดา
“รอรับคำสั่งแล้วเริ่มลงมือ ดูรถและข้อมูลของอีกฝ่ายด้วย ต้องฆ่าให้ตายเท่านั้น”
หัวหน้าหน่วยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา
แกรกๆๆ
เสียงบรรจุกระสุนปืนดังขึ้นมา
