จิ้งจอกจอมซ่าส์ กับหม่ามี้หมอเทวดาพลิกสวรรค์ – ตอนที่ 117

นัยน์ตาที่ตื่นตะลึงแต่แรกของหยูหรงแปรเปลี่ยนเป็นหวาดกลัว “เจ้าวางแผนจะทำอะไร” ยามนี้เสียงของนางแหลมผิดปกติ

 

“ข้าเพียงพยายามขู่ให้เจ้ากลัวก็เท่านั้น ไม่คิดว่าเจ้าจะกลัวจริง ๆ จัง ๆ เพราะยังไงเสียบ้านสกุลไป๋ก็ต้องตกสู่มือของท่านน้า เช่นนั้นแน่นอนว่าข้าย่อมไม่เผาทรัพย์สินของท่านน้า“

 

ท่านน้าเคยบอกว่าเหตุที่เขาไม่ยอมไปจากที่นี่ ก็เพียงเพราะเขาไม่ต้องการให้ทรัพย์สมบัติของท่านยายต้องถูกหญิงสารเลวเช่นเจ้ายึดไปหมด

 

“เจ้า … ”  หยูหรงกัดฟัน พร้อมกับคำราม “เจ้ากล้าขู่ข้างั้นหรือ ?”

 

“แต่ถ้าเจ้ายังขืนไม่ออกจากห้องนี้ ก็อย่าโทษข้า หากข้าจะเผาบ้านหลังนี้“

 

แม้น้ำเสียงของไป๋เสี่ยวเฉินจะยังอ่อนเยาว์ ทว่ากลับฟังดูคุกคาม ไม่อ่อนโยนเฉกเช่นครั้งก่อน น้ำเสียงของเขายามนี้ฟังคล้ายข่มขู่อีกทั้งแข็งกร้าว

 

“เจ้าคิดว่า เจ้าเข้ามาถึงบ้านสกุลไป๋แล้วจะกลับออกไปได้งั้นรึ ?” หยูหรงฉีกยิ้ม ยิ้มของนางแลดูดุร้าย “รอให้ท่านตาของเจ้ากลับมาก่อนเถอะ ข้าจะให้เขาสอนบทเรียนให้แก่เจ้า !“

 

กล่าวจบหยูหรงก็ทำน้ำเสียงฮึดฮัดแสดงความไม่พอใจ แล้วนางก็เดินนำพวกยามออกจากห้อง พร้อมกับปิดประตูดัง “ปัง”

 

หลังออกจากห้อง หยูหรงก็หันกลับมาที่เหล่ายาม สีหน้าของนางเต็มไปด้วยความโกรธแค้น “พวกเจ้าทุกคนมันขยะชัด ๆ เด็กเพียงคนเดียวก็ยังทำอะไรไม่ได้ !“

 

“นายหญิง…” ยามคนหนึ่งเอ่ยคำเสียงอ่อน “แมวที่อยู่ข้าง ๆ เด็กคนนั้น…ข้าคิดว่ามันน่าที่จะเป็นสัตว์อสูร เราไม่สามารถขยับตัวได้เลย มันต้องทำอะไรพวกเราเป็นแน่”

 

สัตว์อสูร !

 

สองคำนี้ ทำให้แววตาของหยูหรงหม่นลง นางกล่าวน้ำเสียงเย็นยะเยือกว่า “ถึงแม้ว่ามันจะเป็นสัตว์อสูร ทว่าสัตว์อสูรก็มีความแข็งแกร่งแตกต่างกัน มันเป็นเพียงลูกแมว จะมีความสามารถอะไรนักหนา ? เฉิงเซียงกลับมาเมื่อใด ข้าจะให้เขาสอนบทเรียนเจ้าสัตว์เดรัจฉานนั่น !”

 

ยิ่งคิดถึงถ้อยคำของไป๋เสี่ยวเฉิน ใบหน้าของนางก็ยิ่งแลดูบิดเบี้ยวมากยิ่งขึ้น

 

*****

 

จันทร์กระจ่างกลางนภา

 

หยูหรงยังคงรอไป๋เฉิงเซียงกลับมาอย่างใจจดใจจ่อ ทว่าไป๋เฉิงเซียงมัวแต่วุ่นวายเรื่องที่ไป๋จื่อถูกคุมขังอยู่ในคุก เขาจึงยังไม่อาจกลับมา

 

จู่ ๆ ในลานบ้าน ประกายไฟพลันแผ่กระจายลุกลามไปทั่ว ท้องฟ้าเหนือบ้านสกุลไป๋สว่างไสวโชติช่วง

 

“เกิดอะไรขึ้น ?”

 

หยูหรงผุดลุกขึ้นทันที สีหน้าของนางแลดูไม่ค่อยดีนัก

 

“นายหญิง”

 

ทันใดนั้นเอง ยามก็ผลุนผลันเข้ามาในห้อง เขารีบคุกเข่าลงเมื่อต้องเผชิญกับความรู้สึกถูกกดขี่ภายใต้สายตาของหยูหรง

 

“ดูเหมือนว่าจะมีเพลิงลุกไหม้บริเวณห้องที่ติดกับห้องของนายน้อยขอรับ“

 

ห้องติดกับห้องพักของไป๋เซียว

 

นั่นมันห้องที่ไป๋เสี่ยวเฉินพักอยู่มิใช่รึ ?

 

แววตาของหยูหรงเปลี่ยนเป็นโกรธแค้น นางตวาดว่า “เจ้ามัวรออะไรอยู่อีก ? รีบไปดับไฟสิ !“

 

แม้ว่านางจะเกลียดไป๋เสี่ยวเฉินมาก แต่หากเด็กนั่นตายในกองเพลิง นางก็จะสูญเสียผลประโยชน์ที่ควรจะได้รับ

 

“ขอรับ นายหญิง”

 

พวกยามถอยจากไป เพียงไม่ช้าทั่วทั้งบ้านสกุลไป๋ก็ร้องตะโกนอย่างโกลาหล “ไฟไหม้ ๆๆๆ”

 

*****

 

ผู้ที่อยู่ใกล้ไป๋เสี่ยวเฉินมากที่สุด ก็คือไป๋เซียว ทันทีที่เขารู้ว่าไฟมาจากห้องข้าง ๆ เขาก็รีบวิ่งออกไปทันที พร้อมกับพยายามพุ่งเข้าไปในทะเลเพลิง

 

ครั้นเห็นไป๋เซียวปรากฏตัว บรรดายามของบ้านสกุลไป๋ต่างก็รีบเข้าไปขวางเขาไว้

 

“นายน้อย ยังไม่ควรเข้าไปข้างใน“

 

“ออกไป !”

 

นัยน์ตาของไป๋เซียวเต็มไปด้วยความแค้นเคือง น้ำเสียงของเขาเย็นชา  “อย่าให้ข้าต้องพูดเป็นครั้งที่สอง !“

 

หลานชายผู้เป็นที่รักของเขายังคงอยู่ในห้อง จะให้เขาทนยืนดูอยู่เฉย ๆ ได้อย่างไร ?

 

หากเฉินเอ๋อได้รับอันตรายในบ้านสกุลไป๋ เขาจะไม่ให้อภัยตัวเองเลยตลอดชีวิต !

 

“นายน้อย เพลิงลุกโหมรุนแรงมาก ท่านยังไม่ควรเข้าไปในตอนนี้“

 

บูม !

 

ทันทีที่ยามพูดจบ ไป๋เซียวก็ชกอกเขา และด้วยหมัดอันทรงพลังนั้นก็ส่งให้ยามกระเด็นลอยไกล

 

“หากมีสิ่งใดเกิดขึ้นกับเฉินเอ๋อหลานชายข้า ข้าจะให้หยูหรงชดใช้ด้วยชีวิต !“

 

ทันทีที่กล่าวจบประโยค ไป๋เซียวก็ไม่คิดสิ่งใดอีกแล้ว เขาเตรียมกระโจนเข้าสู่ทะเลเพลิง ทว่าทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงอ่อนเบาดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้ร่างของเขาถึงกับแข็งค้าง

 

***จบบท ปีศาจน้อยนักวางเพลิง***

จิ้งจอกจอมซ่าส์ กับหม่ามี้หมอเทวดาพลิกสวรรค์

จิ้งจอกจอมซ่าส์ กับหม่ามี้หมอเทวดาพลิกสวรรค์

จิ้งจอกจอมซ่าส์ กับหม่ามี้หมอเทวดาพลิกสวรรค์
Score 7.6
Status: Ongoing Released: N/A Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง จิ้งจอกจอมซ่าส์ กับหม่ามี้หมอเทวดาพลิกสวรรค์นางกลับชาติมาเกิดเป็นทายาทในตระกูลขุนนางจีนที่ทรงเกียรติ ทว่าในเวลานั้นนางไม่มีทางเลือกอื่นใด นอกจากต้องคว้าตัวชายสักคนมาปลดปล่อยความทรมานที่กำลังพุ่งถึงจุดที่ไม่สามารถอดทนได้ ไม่คาดคิดไม่เพียงแต่นางต้องถูกพร่าพรหมจรรย์อย่างไม่ตั้งใจคาเตียง นางยังต้องอุ้มท้องทั้งที่ไม่ได้แต่งงานอีกด้วย มิหนำซ้ำ…ลูกที่นางอุ้มท้องมาถึงสิบเดือนกลับกลายเป็นสุนัขจิ้งจอกตัวเล็ก ๆ ที่ร้องเรียกนางว่า “หม่ามี้” ตั้งแต่เกิด โชคดีที่ลูกของนางเลี้ยง

Comment

Options

not work with dark mode
Reset