ตอนที่56 การระเบิด
ด้านนอกลานประมูล เจ้าหน้าที่มากมายก็ถือปืนจอกันอย่างใจจดใจจ่อ
พวกเขาไม่เคยได้รับคําสั่งแบบนี้มาก่อน ที่ให้พวกเขามาจัดการผีปอบโดยการยืนโอบล้อมเอาไว้
เสียงต่อสู้ดังยาวนานต่อเนื่องมาจากข้างใน จนทําให้ทุกคนเป็นกังวลมาก
มาโดะ อะคิระเองก็กังวลเหมือนกัน เธอจึงเดินไปแอบมองที่ประตูหลัง
“เกิดอะไรขึ้นข้างในหน่ะ เบียคุยะคุณหนะแข็งแกร่งแต่ผีปอบมันมีมากเกินไป คุณไม่ไหวหรอก”
20นาทีที่ผ่านมา เสียงร้องโหยหวนดังขึ้นอย่างไม่หยุดหย่อน แต่ในตอนนี้ทั้งหมดมันเงียบไปแล้ว มาโดะจึงเป็น กังวลเอามาก
ทันใดนั้นเสียงที่ฟังดูเหนื่อยล้าของซูเซียวก็ดังขึ้นมาในหูฟัง บลูทูธ
“เข้ามาเก็บกวาดให้หน่อย ดับไฟด้วย”
ดับไฟ? มาโดะเองสงสัยมาก แต่เธอก็ทําตามคําสั่งรีบเปิดป ระตูและพาเจ้าหน้าที่ไปข้างในทันที
เมื่อประตูหลังเปิดออก เจ้าหน้าที่ก็กรูกันเข้าไปอย่างรวดเร็ว
เมื่อเข้ามาแล้วทุกคนก็ได้กลิ่นคาวเลือดกันอย่างชัดเจน
“เบียคุยะ…”
สิ่งที่มาโดะเห็นนั้นถึงกับต้องตกใจ
จํานวนซากศพผีปอบมากมายกองกันอยู่และซูเซียวก็นั่งอยู่เหนือสุด สูบบุหรี่อย่างสบายใจ
ฉากที่น่ากลัวเช่นนี้ มาโดะเองถึงกับต้องผวาเลยทีเดียว
มาโดะพยายามที่จะเดินเข้าไปหาซูเซียว แต่ก็รู้สึกว่าพื้นมันลื่นมาก และเมื่อก้มลงไปดูก็พบกับเลือดมากมายที่ไหลดั่งธารน้ํา
“มัวทําอะไรหน่ะ รีบเก็บกวาด!”
ซูเซียวโยนบุหรี่ทิ้งและเก็บดาบดราก้อนแฟลช
“ค่ะ!”
มาโดะตอบและยืนตะเบ๊ะทันที
เจ้าหน้าที่คนอื่นเองก็ตกใจกับสิ่งที่เห็นเหมือนกัน แต่ทุกคนก็รีบทํางานตามที่ซูเซียวสั่งทันที
ซูเชียวค่อยๆลุกขึ้นมาอย่างเหนื่อยล้า พร้อมกับเข้าใจคําตอบดีแล้วว่าขีดจํากัดร่างกายของเขาคือขนาดไหน
ถ้าหากมีผีปอบระดับนี้ 100 ตัวเขาพอสู้ไหว แต่ถ้าหากมากกว่านี้ตายแน่นอน
ซูเชียวในตอนนี้ก็กําลังนั่งอยู่ที่รถ CCG มองผู้ตรวจตราคนอื่นเก็บกวาดทําความสะอาดสถานที่
ซึ่งการเก็บกวาดก็ใช้เวลาพอสมควร ดังนั้นในตอนนี้เขาควรจะอยู่เฉยๆและพักฟื้นเอาแรง เพราะว่าในตอนนี้เขาเหลือเลือดเพียง 27% เท่านั้น
ซูเซียวนําข้าวผัดทองออกมา ทันใดนั้นก็มีข้อความแจ้งขึ้นมา
[ต้องการใช้ ข้าวผัดทอง หรือไม่?]
เมื่อซูเซียวเลือกตกลง ข้าวนี้ก็ส่งกลิ่นที่หอมโชยทันที
ข้าวนั่นถูกห่อด้วยไข่ที่บางนุ่ม หอมน่ากลิ่น เพียงแค่มองผ่านๆก็รู้เลยว่าเป็นอาหารจากเชฟที่มีฝีมือ
หลังจากที่กัดไปคําแรกก็ต้องรีบกัดคําที่สองทันที ด้วยความอร่อยแบบนี้ซูเซียวไม่อาจยั้งตัวเองไว้ได้จริงๆ
จะมีอะไรดีไปกว่าการกินอาหารหลังการต่อสู้?
หลังจากกินเสร็จ ซูเซียวก็นั่งพักอย่างสบายใจ ความอิ่มท้องนี้ทําให้พลังชีวิตเขาค่อยๆเพิ่มขึ้น
“กลิ่นอะไรหน่ะ น่าจะอร่อยมากเลยนะ”
ซีซียะเดินตามกลิ่นหอมมา
“ซีซียะ ขึ้นรถแล้วกลับกันเถอะ”
แม้ว่าซีซียะจะเป็นคนที่ไม่ค่อยปกติ ดื้อรั้น แต่เขาก็ฟังคําสังเสมอ
“แล้วคุณกินอะไรอยู่หน่ะ? มีแบ่งบ้างไหม?”
ซีซียะจ้องมองซูเซียวและยิ้ม
“เดี๋ยวพรุ่งนี้จะพาไปกินมื้อใหญ่เลย”
ในอนาคตถ้าหากเขายังต้องการกวาดล้างเขต 14 เขาต้องญาติดีกับคนที่มีฝีมือเอาไว้
วันนี้เขาฆ่าผีปอบไปมากมาย ซึ่งตามกฎของ CCG แล้ว ซูเซียวจะได้รับเงินตามจํานวนที่ฆ่าไป
หลังจากให้คําสัญญากับซีซียะ ซูเซียวก็เริ่มคิดแล้วว่าเขาได้รับอะไรมาบ้างจากการสู้ครั้งนี้
เขาได้รับค่าสนับสนุนทั้งหมด 372 หน่วย จนในตอนนี้มี 897/200 ซึ่งยังขาดอีก 1103ค่าสนับสนุน ก็จะเสร็จภารกิจห ลักของเขาแล้ว
และยังได้รับกล่องสมบัติเขียว แม้ว่าเขาจะฆ่าผีปอบไปเป็นร้อยแต่ก็ไม่มีกล่องสมบัติขาวดรอปมาเลย
เขาชักลังเลแล้วว่าต่อจากนี้จะยังมีโชคเหลือบ้างไหม
แต่ก็ช่างเถอะ เพราะในตอนนี้ซากศพทุกอย่างถูกเก็บกวาดเสร็จหมดแล้วในเวลาตี1 หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ทุกคนก็รีบกลับศูนย์ทันที
นี่เป็นชัยชนะที่ยอดเยี่ยม เพราะสามารถจัดการผีปอบได้หมดและไม่มีใครได้รับบาดเจ็บอีกด้วย
ผู้ตรวจตราหลายคนต่างจ้องมองซูเซียวด้วยความหวาดกลัว
ระหว่างทาง บรรยากาศมืดมิด เปล่าเปลี่ยว และเงียบสงบซูเชียวนั่งอยู่ที่นั่งข้างคนขับ เขาก็นั่งรถไปเรื่อยๆ แต่ทันใดนนก็เกิดเหตุกาณ์ไม่คาดคิดขึ้น
ซูเซียวรีบกระโดดลงรถโดยไม่ลังเล
รถระเบิดปลิวไปข้างบนจนกลิ้งๆ และหยุด
มีรูขนาดใหญ่บนท้องถนน และวัตถุระเบิดที่ซ่อนเอาไว้ใต้ดิน
ซูเซียวรู้ได้ทันทีว่านี่เป็นระเบิดพลาสติกที่ถูกฝังเอาไว้
มีผู้ทําสัญญาต้องการฆ่าเขาด้วยระเบิด!
ทันใดนั้นซูเซียวก็นําดราก้อนแฟลชออกมาและ มองไปรอบๆ
ในตอนนี้ที่เขาได้พักมามากพอก็ทําให้เขาฟื้นฟูมาได้กว่า 80%แล้ว
ซูเซียวเอาไว้ว่าต้องมีผู้ทําสัญญาเข้ามาโจมตีเขาแน่ แต่แค่เป็นตอนไหนก็ไม่รู้
ดูเหมือนว่าซูเซียวจะคิดถูกที่รีบกินอาหารฟื้นฟูพลังชีวิต เพราะในตอนนี้มันเกิดปัญหาขึ้นจริงๆ
