แฮ็งค์ยิ้มอย่างประจบสอพลอ หลังจากนั้นก็เปิดประตูเข้าไปทันที “บอส นี่ผมเอง แฮ็งค์”
ซูเซียวเองก็เดินตามแฮ็งค์เข้าไปข้างในทันที
“แฮ็งค์เองหรอ? ไหนลองพูดมาสิ้ว่าทำไมนายถึงมาขัดจังหวะความสนุกของผม”
ชายเปลือยกาย หัวล้านนั่งอยู่ในออฟฟิศ ซึ่งเพียงแค่มองดูก็รู้เลยว่าไม่ใช่คนที่อ่อนแอ
“นี่คือเด็กใหม่ เบียคุยะ และเขามีจดหมายแนะนำด้วย”
ชายหัวล้านมองไปยังซูเซียวหลังจากนั้นก็อ่านจดหมายแนะนำอย่างละเอียด แล้วก็ทำลายมันทิ้งทันที
“ราคาก็คือ 2แสนเบรี แต่ว่านะทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว ข้อตกลงใหม่ของเราก็คือ 4แสนเบรี”
ซูเซียวยิ้มอย่างเสแสร้ง เพราะว่าในตอนนี้เขายังอ่อนแอ ไม่สามารถสู้ใครไหว จึงได้แต่คิดในใจว่าอยากเอาปืนยิงแสกหน้าไอโล้นนี่
ซูเซียวมอบเงินสี่แสนเบรีให้ทันทีโดยไม่พูดอะไร
“เจ้านี่ว่าง่ายดีนิ สมแล้วที่ถูกแนะนำมา แล้วก็อย่าลืมนะ เรียกข้าว่า บอสด้วย”
ซูเซียวยิ้มพร้อมกับรู้สึกแปลกๆ
“ครับ บอส”
แฮงค์ที่ยืนมองอยู่ก็ไม่พูดอะไร ทำเป็นว่าไม่เห็นกับรับเงินใต้โต๊ะของบอส
เรื่องเงินนั้นไม่ใช่ปัญหาของซูเซียว สิ่งที่เขาต้องการคือเวลา ดังนั้นเขาจึงยอมจ่ายให้มันจบๆอย่างรวดเร็ว
[แจ้งเตือน : ฮันเตอร์ได้เข้าร่วมกับกองทหาร ซึ่งเป็นความสำเร็จเล็กน้อย จึงทำให้ค่าทรัพยากรของโลกนี้เพิ่มขึ้นเป็น 2.1%]
เมื่อเดินออกมาจากออฟฟิศ ซูเซียวก็ได้รับเครื่องแต่งกายพื้นฐานของทหารมา
“แฮ็งค์ ผมเปลี่ยนอาวุธได้รึเปล่า?”
แฮงค์แสดงสีหน้าที่สับสน
“นี่.. นี่เป็นของที่ได้รับมอบมา ผมเองก็…”
เสียงที่สั่นคลอน และคำพูดที่วกไปวนมา ทำให้ซูเซียวรู้ได้ทันทีว่าชายคนนี้กำลังต้องการบางอย่า
ซูเซียวหยิบเงิน 2หมื่นเบรีออกมาและยัดเข้าไปในกระเป๋าแฮ็งค์อย่างเงียบๆ ทันใดนั้นแฮงค์ก็เริ่มยิ้มทันที
“เราร่วมงานกันแล้วเนอะ ถ้าหากมีปัญหาอะไร ก็มาสอบถามได้ อยากหยิบอาวุธอะไรก็เอาไปเลย แต่เลือกได้แค่อย่างเดียวนะ กฎมันเปลี่ยนแปลงไม่ได้หรอก”
ซูเซียววางมีดที่เขามีลง แล้วก็หันไปมองที่ดาบยาวอย่างรวดเร็ว
ดาบนี้มีความยาวราวๆ1เมตร และมีความกว้าง3เซนติเมตร ดูรวมๆแล้วก็ถือว่าโอเค แม้ว่าจะเทียบกับดาบของเขาที่โลกไม่ได้ก็ตาม
“นี่แหละ!”
ขณะที่ซูเซียววางมีดแล้วอีกมือก็ไปลูบดาบเล่มนึง เสียงจาก Reincarnation Paradise ก็ดังขึ้น
“คุณสามารถเลือกอะไรก็ได้ แต่ไม่ใช่อันนี้”
ทันใดนั้นสีหน้าของแฮ็งค์เปลี่ยนไปทันที
“กำลังพูดอะไรอยู่หน่ะ?”
ซูเซียวหยิบดาบขึ้นมาและมองไปยังแฮ็งค์อย่างน่ากลัว
หลังจากที่เห็นเห็นเช่นนั้นก็รู้สึกตกใจและกลัวนิดหน่อย
คนคนนี้เคยฆ่าคนมาแล้ว ซึ่งไม่ใช่แค่คนเดียวแน่ๆ
แฮ็งคิดในใจว่าต้องจัดการกับซูเซียวแต่ เขาก็ทำไม่ได้เพราะกำลังรู้สึกกลัวอยู่ขณะที่ซูเซียวถือดาบ
“แฮ็งค์ เราเป็นเพื่อนกันใช่มั้ย?”
ซูเซียวเล็งดาบไปที่อกของแฮ็งค์
มีเพียงสองทางเลือกเท่านั้น ว่าจะเงียบและรับเงินไป หรือโดนซูเซียวฆ่า…
ซูเซียวไม่มีทางยอมให้อุปสรรคเล็กๆพวกนี้มาขวางภารกิจเขาไว้แน่
“เรื่องนี้รู้กันแค่เรานะ เพราะเราเป็นเพื่อนกัน..”
แฮงค์ตบบ่าของซูเซียวเบาๆ พร้อมกับดันดาบของซูเซียวออกไปทางอื่น
“ผมพึ่งจะเข้ามาในเมืองวันนี้ ดังนั้นมีหลายอย่างที่ผมยังไม่รู้เรื่องเลย คุณต้องช่วยบอกผมหลายอย่างเลย”
ซูเซียวคิดในใจ ‘แม้ว่านี่จะเป็นเพียงทหารธรรมดา แต่เขาก็ไม่อยากจะสู้ด้วยแล้ว แล้วถ้าหากไปเจอกับราชาจริงๆจะสู้ไหวไหมเนี่ย?’
การผจญภัยที่น่าสนุกแบบนี้มันทำให้ใจของซูเซียวเต้น หลังไหลความรู้สึกแบบนี้
องค์ประกอบในตัวของเขาหลายอย่างพุ่งพร่าน กระหายการต่อสู้ ตื่นเต้น เร้าใจ
ส่วนสาเหตุที่ซูเซียวเปลี่ยนใจในการเลือกอาวุธ ขณะจับดาบก็เพราะว่า
[ดราก้อนแฟลช]
ดราก้อนแฟลช (สีขาว หายาก)
แหล่งที่มา : โลกวันพีช เตาหลอมของช่างตีดาบ
ความทนทาน : 35/40-5 (อาวุธชนิดนี้ได้รับความเสียหายอย่างหนัก ความทนทานจึงลดลง)
สเตตัสที่ต้องการ : สเต้ง 2แต้ม เอจิ 5แต้ม
ระดับ : 10 (ในระดับ 1-10 จะมีสีขาว และถ้าหากมีระดับถึง 10 จะถูกจัดว่าอยู่ในประเภทแรร์ด้วย แล้วยังมีลักษณะพิเศษเพิ่มขึ้นมา)
ลักษณะพิเศษที่เพิ่มขึ้นมา : ความยิ่งใหญ่ของมังกรจะช่วยยับยั้งศัตรู (ทำให้ตกใจ และชะงักการเคลื่อนไหว)
คำแนะนำ : นี่เป็นดาบซามูไรของเรียวมะ ดาบดำชูซุย ซึ่งมันอยู่ข้างกายเรียวมะตลอด แต่หลังจากที่เขาตายไป ดาบก็ไม่ได้รับการดูแลอีกต่อไป
นายท่าน… ผมสนิมเกาะหมดแล้ว ท่านอยู่ไหน ได้โปรดแตะมือลงตรงมังกรที!
ราคา : 1100 เหรียญพาราไดซ์ (ของชิ้นนี้สามารถนำออกมาจากโลกวันพีชได้)
…..
ซามูไรเรียวมะมีชื่อเสียงมาก เขาเป็นผู้ชนะในโลกวันพีช แม้แต่นักดาบอันดับ1 อย่าง จูราคิล มิฮอร์คก็ไม่สามารถสู้ได้
ดาบนี้จะแข็งแกร่งขนาดไหนกันถ้ามันไม่ได้รับความเสียหาย? ซูเซียวสงสัยอย่างมากว่ามันต้องเป็นอาวุธสีเขียวหรือสีน้ำเงินแน่
นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ซูเซียวยอมสู้กับแฮ็งค์ถ้าโดนขัดขวาง
“คุณโชคดีจริงๆ ดาบนี้ถูกค้นพบโดยโจรสลัด ซึ่งถ้าหากไม่มีกฎว่าห้ามนำอาวุธออกไปมากกว่า 1ชิ้น ผมต้องเลือกดาบนี้ไปด้วยแน่ๆ”
ซูเซียวยิ้มแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ พร้อมกับเหน็บดาบไว้ที่เอวของตัวเอง
ซูเซียวรู้สึกอุ่นใจกว่ามากเวลาถือดาบ แทนที่จะถือมีด
“ไปกันเถอะ เดี๋ยวไม่นานหลังจากนี้จะเกิดเรื่องขึ้น …”
แฮงค์ถอนหายใจ ดูเหมือนว่าเขาจะกังวลอะไรบางอย่าง
“ทำไมหรอ? บอกมาเถอะผมจะได้เตรียมตัวไว้ก่อน”
“จะมีคนมาตรวจอาณาจักรโกอา และหลังจากวันเมื่อรืนเราจัดการทำความสะอาด เกร เทอมินอลให้เรียบร้อย!”
