ฉันกลายเป็นอมตะด้วยโบนัส 10,000x ตั้งแต่เริ่มต้น – ตอนที่ 40 บอสระดับตํานาน, วอลเตอร์

ตอนที่ 40 บอสระดับตํานาน, วอลเตอร์

ดวงตาของเธอเป็นประกายเมื่อเธอวิเคราะห์ “หุบเขามรณะใหญ่มาก ต้องมีบอสที่นี่”

“แม้ว่าเนเธอร์เวิร์ลจะแข็งแกร่ง แต่เขาสามารถบดขยบอสได้หรือป่าว? เมื่อถึงเวลานั้น เขาจะขอความช่วยเหลือจากเราอย่างแน่นอน

“ฮึ่ม เมื่อถึงเวลานั้น มาดูกันว่าเขาจะยอมเข้าร่วมกิลด์กุหลาบหรือป่าว”

เมื่อได้ยินการวิเคราะห์ของเพอร์เพิลโรส ดวงตาของสมาชิกกิลด์ก็สว่างขึ้นขณะที่ พวกเขาพูดว่า “ใช่ ถ้าเป็นเช่นนั้น บางทีบอสอาจจะเป็นของเราด้วย”

“พี่สาวสุดยอดมาก!”

“พี่ใหญ่ฉลาดที่สุด!”

เพอร์เพิลโรสพ่นลมอย่างพอใจ มุมปากของเธอก็ขดขึ้นเล็กน้อย ความคิดเห็นของสมาชิกกิลด์ทําให้เธอมั่นใจมากขึ้นเรื่อยๆ ว่าเธอเดาถูก

ต้องมีบางอย่างที่หลี่เฉิงไม่สามารถรับมือได้ในหุบเขามรณะ ต้องเป็นบอสหรือกับดักพิเศษ ไม่อย่างนั้นทําไมหลี่เฉิงถึงออกเควสและเสียทรัพยากรมากมาย?

ในเวลานี้ กองทหารของหลี่เฉิงเคลื่อนตัวไปอย่างราบรื่น ไม่นานพวกเขาก็พบฐานที่มั่นที่ลิเลียนพูดถึง มันคือแท่นบูชา

อย่างไรก็ตาม มันแตกต่างจากแท่นบูชาที่หลี่เฉิงเคยเห็นในโลกใต้ดิน มันสูงและใหญ่กว่ามาก

ท้ายที่สุดแล้ว ความสูงของอาคารบนพื้นผิวไม่จํากัด แท่นบูชาด้านหน้าไม่มีหลังคา มันถูกสร้างขึ้นในที่โล่ง ล้อมรอบด้วยเสาหินสีดําสนิทจํานวนนับไม่ถ้วนที่สูงเสียดฟ้า

ตรงกลางแท่นบูชากว้างมาก ทันทีที่หลี่เฉิงมาถึงด้านหน้า ผู้คนนับไม่ถ้วนในชุดคลุมสีเขียวเข้มก็วิ่งออกมาจากแท่นบูชา

คนเหล่านี้ล้วนเป็นผู้ศรัทธาในโบสถ์แห่งพิษ บางคนเป็นทหารระดับ 5 และมีเลเวล 20

พวกเขาอยู่ในระดับเดียวกับที่หลี่เฉิงเคยพบในโลกใต้ดิน หลี่เฉิงไม่เสียเวลาและสั่งให้ผู้ใต้บังคับบัญชาโจมตีทันที

วุ้ว! วุ้ว! วุ้ว!

ลูกธนูที่เปล่งประกายด้วยผลึกน้ำแข็งพุ่งทะลุอากาศ ในเวลาเดียวกัน อัศวินสวรรค์ก็กลายเป็นริ้วสีเขียวและพุ่งเข้าไปในแท่นบูชาในชั่วพริบตา ทําให้เกิดการสั่งหารหมู่

เสียงแจ้งเตือนการฆ่ายังคงดังก้องอยู่ในหูของหลี่เฉิง คะแนนประสบการณ์จํานวนมากถูกบันทึกลงในบัญชีของเขา หลี่เฉิงขี้เกียจเกินกว่าที่จะตรวจสอบ

เมื่อนําทัพลึกเข้าไปในแท่นบูชา จํานวนผู้ศรัทธาในโบสถ์แห่งพิษก็มากขึ้นเช่นกัน

หลี่เฉิงมองดูคร่าว ๆ และพบว่ามีผู้ศรัทธาอย่างน้อยหลายล้านคน กองกําลังที่อ่อนแอที่สุดในหมู่พวกเขาคือกองกําลังระดับห้า

นอกจากนี้ยังมีกองกําลังระดับสูงที่ประกอบด้วยทหารระดับเจ็ด ระดับแปด และระดับเก้าอีกด้วย ด้วยความแข็งแกร่งขนาดนี้ ไม่ว่าผู้เล่นธรรมดาจะเข้ามากี่คน พวกเขาก็ไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้อย่างแน่นอน

ยิ่งกว่านั้น ที่กลางแท่นบูชา มีร่างสูงกําลังยกไม้เท้าขึ้นอย่างโกรธเคือง

เมื่อเห็นสิ่งนี้ หลี่เฉิงก็ร่ายมนตร์สอดแนม

[ นักพิษวิทยา, วอลเตอร์ (ตํานาน)]

[รายละเอียด: ผู้นําระดับกลางของโบสถ์แห่งพิษ ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่ม ขึ้นหลังจากดื่มยาพิษ]

[ระดับ: ตํานาน]

[เลเวล: 20]

[HP: 100,000,000/100,000,000]

[ การโจมตีทางกายภาพ/เวทย์มนตร์: 30,000]

[ค่าป้องกัน: 7,000]

[ทักษะ: มือพิษ, ต้านทานพิษระดับสูง, การติดเชื้อพิษระดับสูง, หนังพิษ, พิษมรณะ]

…

ผู้เล่นเห็นคุณสมบัติของบอสบนหน้าจอสาธารณะพร้อมกัน

[โอ้พระเจ้า! มันคือบอสในตํานาน!]

[จริง ๆ ? HP 100,000,000? กองทัพของฉันมีพลังโจมตีเพียง 10 แต้ม ต่อให้มันยืนอยู่ตรงนั้นแล้วปล่อยให้ฉันตี ฉันต้องตีมันนานแค่ไหน?]

[โอ้พระเจ้า! มนุษย์จะสู้กับมันได้อย่างไร]

[@เนเธอร์เวิร์ล บอสวิ่ง! มีบางอย่างไม่ถูกต้อง!]

[แม้ว่าบอสเนเธอร์เวิร์ลจะเคยฆ่าบอสในตํานานมาก่อน แต่บอสตัวนี้เห็นได้ชัด ว่า…แข็งแกร่งเกินไป ดีกว่าที่จะหนีออกไป]

สมาชิกของกิลด์กุหลาบก็ตกตะลึงเช่นกัน ในฐานะผู้เล่นระดับสูงของพันธมิตรมังกรศักดิ์สิทธิ์นี้เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นบอสในตํานาน พวกเขาทั้งหมดต่างตกใจ

อย่างไรก็ตาม คนเหล่านี้ตกใจ หลี่เฉิงก็เหมือนกัน เมื่อเขาเห็นบอสที่มีคุณสมบัติดังกล่าว เขาก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

สิ่งนี้แตกต่างจากบอสที่เขาเคยพบในโลกใต้ดินอย่างไร? คุณสมบัติขยะ ย้อนกลับไปในตอนนั้น เขาต้องการเพียงนักแม่นปืนเยือกแข็ง 2,000 คนเพื่อจัดการกับมัน

ไม่ต้องพูดถึงสถานการณ์ปัจจุบันของเขา สําหรับเขา บอสระดับนี้เป็นสิ่งที่สามารถฆ่าได้ในทันที

ขณะที่เขาสั่งให้กองทหารโจมตีบอส ความวุ่นวายก็ปะทุขึ้นในหมู่ผู้เล่น

“เชี่ยย ใครเป็นคนผลักฉัน”

“ใช่ ใคร? เชี่ยย คนมากจริง ๆ”

“ฮะ? มีกิลด์อยู่หลายกิลด์ไม่ใช่หรือ? มี มาเฟีย, ดาบคลั่ง… มีกิลด์ใหญ่เต็มไปหมด?”
“ฉันสังเกตคนเหล่านี้มานานแล้ว พวกเขาตามหลังเรามาตลอด”

“พวกมันตามเรามาทําไม? เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขากําลังพยายามแย่งชิงบอส?”

“แย่งบอส? คุณคิดมากเกินไป บอสตัวนี้ดูท่าจะไม่สามารถเล่นด้วยได้ ฉันคิดว่า พวกเขามาที่นี่เพื่อสกัดกั้นเส้นทางหลบหนีของเนเธอร์เวิร์ล”

ฮะ?

เขามองไปที่สมาชิกของกิลด์ขนาดใหญ่ต่าง ๆ ที่รวมตัวกัน

หลี่เฉิงตกตะลึงเล็กน้อย เขาหันกลับมาด้วยความสนใจและมองดูพวกเขารวมตัวกันทีละน้อย อันที่จริงเขาสังเกตมานานแล้วว่าผู้เล่นกลุ่มนี้ตามหลังพวกเขามา

เพียงแต่ว่าเขาไม่สนใจพวกเขาเลย ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา แม้ว่าผู้เล่นทั้งหมดในโลกจะรวมตัวเข้าด้วยกัน พวกเขาจะไม่สามารถเอาชนะเขาได้

อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นการกระทําของคนเหล่านี้ หลี่เฉิงเริ่มสนใจ เขาไม่รู้ว่าคนเหล่านี้กําลังพยายามทําอะไร

หลีเฉิงโบกมือ โบกมือให้ลิเลียนและลูน่าอย่าเพิ่งฆ่าบอส

เขายังอยู่ห่างจากระยะการโจมตีของบอส ในเวลาไม่กี่นาที ในที่สุดผู้เล่นทั้งหมดก็เข้ามารวมกัน

ในแถวหน้ามีทหารมนุษย์ที่มีโล่ พวกเขาทั้งหมดเป็นทหารระดับสอง มีแม้กระทั่งก็อบลินขุดเหมืองที่ซื้อมาจากหลี่เฉิง

ข้างหลังพวกเขาคือนักธนูระดับสอง พวกมันค่อนข้างมาก หลี่เฉิงชําเลืองมอง อย่างรวดเร็วและตระหนักว่ามีผู้คนนับสิบล้านมารวมตัวกัน

ชายคนหนึ่งเดินออกไปต่อหน้าทุกคน ID เหนือหัวของเขาเขียนว่า เพียร์เลส

เพียร์เลสมองหลี่เฉิงอย่างเย่อหยิ่งและกล่าวว่า “เนเธอร์เวิร์ลเราจะช่วยคุณ!

“คุณสามารถไปฆ่าบอสได้โดยไม่ต้องกังวล

“เราจะช่วยคุณกําจัดมอนสเตอร์ที่อยู่ข้างหลังเรา

“อย่ากังวล เราจะไม่ซุ่มโจมตีคุณ”

เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่หยิ่งผยองของเพียร์เลส หลี่เฉิงพูดไม่ออก เขาหมายถึง อะไรโดยไม่ซุ่มโจมตีเขา?

แม้ว่าพวกลูกผสมของพวกเขาจะทุ่มสุดตัว แต่ก็ไม่ได้กระทบกระเทือนเขามากนัก
หลี่เฉิงอยากจะบอกพวกเขาว่า มานี่ฉันจะเล่าเรื่องตลกให้ฟัง….