ฉันนี่แหละ ทายาทเศรษฐี – ตอนที่ 130 เราเพื่อนกัน

ตอนที่130 เราเพื่อนกัน
เซียนเชียงควรค่าแก่การเป็นผู้เจนจัดด้านวิการธุรกิจและบันเทิงอย่างแท้จริง หนนึ่งโอกาสแล่นผ่านย่อมฉกฉวย สร้างราคาเล่นจิตวิทยากับหยางเฉิง
แต่อย่างไร เมื่อเทียบกับได้สิทธิ์การควบคุมฮวาหยิน กรุ๊ปในอนาคตมาในมือ แค่สิบล้านกลับไม่นับเป็นอะไรเลย หยางเฉิงกัดฟันแน่นพยักหน้าเห็นด้วยทันควัน
“ไม่มีปัญหาเลยครับ สิบล้านก็สิบล้านครับ แต่ลุงห้าก็ลงดาบมันให้เด็ดขาด แล้วเก็บหลักฐานให้สะอาด อย่าให้พวกสื่อสืบได้ว่าเป็นฝีมือของพวกเรา”
เซียนเชียงระเบิดหัวเราะขึ้นในทันใด เขาตอบไปว่า
“คุณคิดว่าฉายาลุงห้าแห่งวงการบันเทิงของผมมันได้มาง่ายๆเหรอ? ในแวดวงพวกนี้ ด้วยอิทธิพลของผม ถ้าบอกไม่อนุญาตให้เผยเพร่ คิดหรือว่าพวกสื่อจะกล้าหือกับผม? และแม้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจริงๆ แต่ยังไงผมก็หาคนมารับแทนได้อยู่แล้ว”
ราคาสิบล้านเพื่อซื้อชีวิตของจ้าวเฉียน นับว่าคุ้มค่าแล้ว แต่อย่างไร หยางเฉิงเองก็เป็นจิ้งจอกเฒ่าตัวหนึ่งในวงการธุรกิจ เขาย่อมไม่สามารถเชื่อใจคนพวกนี้ได้เต็มอก หากเกิดอะไรขึ้นมา ไม่มีสิ่งใดรับประกันได้ว่า อีกฝ่ายจะไม่โยนภาระความรับผิดชอบทั้งหมดลงแก่เขา
แต่อย่างไร เซียงเชียงค่อนข้างมีเครดิตที่สูงมาก เขาเป็นผู้มีอิทธิพลเจ้าเก่าที่อยู่ในวงการนี้มานาน และที่สำคัญเขายังมีชื่อเสียงในด้านความกตัญญู เคยมีเรื่องเล่าว่า ครั้นหนึ่งมหาเศรษฐีรายใหญ่แห่งจีนอย่างจ้าวฝู่ เคยช่วยเซียนเชียงให้ผ่านพ้นวิกฤตไปได้ และจากนั้นเป็นต้นมา เขาก็กตัญญูกับจ้าวฝู่ตลอดมาจวบจนวันนี้ กล่าวได้ว่า เขาไม่มีวันทำร้ายผู้มีพระคุณโดยเด็ดขาด
หยางเฉินเซ็นเช็คราคาสิบล้านให้เซียงเชียนอย่างรวดเร็ว โดยกล่าวต่อว่า
“นี่ครับ เช็คจำนวนสิบล้าน ทำให้ไอ้เด็กนั่นพิการไปตลอดชีวิต!”
เซียนเขียงยิ้มตอบกลับไปว่า
“ไม่ต้องห่วง ไปรอผมที่งานเถอะ หลังจากนี้เตรียมรอฟังข่าวดีได้เลย”
“ฮ่าฮ่า…ขอบคุณมากครับลุงห้า ผมเตรียมรอฟังข่าวดีเลย!”
หยางเฉินเดินจากไปอย่างมีความสุข
ไม่กี่อึดใจต่อมา จ้าวเฉียนก็เดินออกมาจากหลังห้อง พร้อมกับคนอีกจำนวนหนึ่ง
เซียนเชียงรีบโค้งศีรษะคำนับจ้าวเฉียนทันทีด้วยความเคารพยิ่ง และกล่าวทักทายอย่างสุภาพขึ้นว่า
“คุณชายจ้าว ผมทำตามคำแนะนำของคุณแล้ว ไถ่อีกฝ่ายได้มาสิบล้านครับ ผมคิดว่าราคานี้ค่อนข้างสมเหตุสมผลที่สุดแล้ว”
จ้าวเฉียนไม่ได้เหลือบมองเช็คใบนั้นด้วยซ้ำ เขากล่าวตอบไปว่า
“คุณเก็บเช็คใบนี้ไปเถอะ รู้ใช่ไหมว่าหลังจากนี้ต้องพูดยังไงต่อ?”
“ผมทราบดีครับ ไม่ต้องกังวลครับคุณชายจ้าว”
เซียนเชียงรีบตอบกลับทันที
“หวังฉี คุณช่วยให้ความร่วมมือกับลุงห้าด้วยนะครับ ผมไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนตอนนี้”
ทันทีทันใด จ้าวเฉียนก็หันไปพูดชายคนหนึ่งที่อยู่ด้านหลังเขา
“เข้าใจแล้วครับ! ไม่ต้องห่วงนายน้อย ผมจะให้การร่วมมือกับลุงห้าเป็นอย่างดี”
หวังฉีเอ่ยปากตอบด้วยความเคารพ
“อืม…อีกสักพักหยางหู่คงมาถึงที่นี่แล้ว”
หวังฉีและเซียนเชียง ทั้งคู่รีบพยักหน้าให้ด้วยความเคารพ และเชิญให้จ้าวเฉียนนั่งลงบนโซฟาเพื่อพักผ่อน ในขณะที่พวกเขาทั้งสองยืนขนาบข้างอยู่
ตอนนี้เซียนเชียงยังคงรู้สึกผิดไม่หาย ที่เมื่อครู่นี้เขาทำให้จ้าวเฉียนต้องอับอายต่อหน้าสาธารณะชน
“เอ่อ…คุณชายจ้าว… ก่อนหน้านี้เป็นเพราะผมไม่รู้ว่าคุณคือใคร ก็เลยทำตัวเสียมารยาทต่อหน้าคุณเป็นอย่างมาก โปรดยกโทษให้ผมด้วยนะครับ หลังจากนี้ผมจะพยายามอย่างดีที่สุด เพื่อกู้หน้าคุณชายจ้าวกลับมา ผมต้องขอโทษจริงๆครับ…”
เซียนเชียงกล่าวเสียงแผ่วด้วยความรู้สึกผิดจากใจจริง
จ้าวเฉียนตระหนักทราบดี เซียนเชียงเป็นคนที่จงรักภักดีต่อตระกูลจ้าวยิ่งกว่าอะไร และที่อีกฝ่ายกล่าวเย้ยเยาะเขาไปก่อนหน้าในงานเลี้ยง เป็นเพราะยังไม่ทราบถึงตัวตนที่แท้จริงของเขา ดังนั้นความผิดเหล่านี้ย่อมเพิกเฉย ลืมเลือนกันไปได้โดยธรรมชาติ
“เพราะก่อนหน้านี้ลุงห้ายังไม่รู้ว่าผมเป็นใคร เรื่องนี้ผมไม่ถือสา”
“ไม่ต้องกังวลนะครับคุณชายจ้าว หลังจากนี้ผมจะกู้ศักดิ์ศรีของคุณชายจ้าวกลับมาเอง ใครก็ตามที่กล้าให้ร้ายหรือดูถูกคุณ ผมจะไม่สุภาพกับคนพวกนั้นแน่นอน!”
เซียงเชียนรีบให้สัญญากับจ้าวเฉียนทันที
“ผมเชื่อใจคุณครับ”
จ้าวเฉียนพยักหน้าอย่างพึงพอใจ
“เอ่อ…ดูเหมือนว่าหยางเฉิงกำลังคิดปางร้ายคุณชายจ้าวอยู่นะครับ เรื่องนี้ให้ผมจัดการให้เลยไหมครับ?”
เซียนเชียงเอ่ยถามขึ้นเจือน้ำเสียงไม่ค่อยแน่ใจ
จ้าวเฉียนส่ายหัวและตอบกลับไปว่า
“เรื่องนี้ผมขอจัดการเองครับ ผมจะให้หยางหู่ในเร็วๆนี้ ส่วนลุงห้าอย่าเพิ่งเคลื่อนไหวเกินจำเป็นจะดีกว่านะครับ มันอาจส่งผลทำให้ความแตกได้ในอนาคต เข้าใจความหมายรึเปล่าครับ?”
“เข้าใจแล้วครับ แต่ยังไงผมขออนุญาตใช้เส้นสายที่มีในวงการบันเทิงช่วยเคลียร์ทางให้คุณชายจ้าวในอนาคตนะครับ ยังไงผมก็อยากช่วยผลักดันบริษัทเปิดใหม่ของคุณชายจ้าวให้ประสบความสำเร็จให้ได้ครับ”
เซียนเชียงกล่าวตอบด้วยความเคารพ
จ้าวเฉียนพยักหน้าขอบคุณอีกฝ่าย ขณะเดียวกันสายของหวังซีก็วิ่งเข้ามารายงานว่า หยางหู่มาถึงที่นี่แล้ว
หวังฉีจึงสั่งให้ลูกน้องคนนั้นไปพาหยางหู่ผ่านประตูหลังตึกมา ไม่นานนักหยางหู่ก็มาพบกับจ้าวเฉียน
“เสี่ยวหู่มากแล้ว ถึงเวลาของพวกคุณทั้งสาม ไปได้แล้ว”
จ้าวเฉียนสั่งการทั้งสาม พวกเขาพยักหน้าตอบอย่างรวดเร็ว ระหว่างทางเดินออกไปยังงานเลี้ยง เซียนเชียงกับหวังฉีก็เตี้ยมกับหยางหู่ไว้ก่อน ว่าหลังจากนี้ควรพูดอะไรออกไปบ้าง
ในเวลานั้นเอง หยางเฉินก็เดินถือแก้วไวน์ ตรงเข้ามาคุยกับหวานหลิน
“ประธานหวาน คุณคิดยังไงกับเรื่องเด็กสองคนนั่น?”
หวานหลินยิ้มตอบไปว่า
“ผมไม่มีความคิดเห็นใดๆทั้งสิ้นครับ ตราบเท่าที่ลูกสาวของผมมีความสุข ไม่ว่าอะไรผมก็เห็นด้วยครับ”
“ประธานหวาน ที่ผมถามแบบนี้ไม่ใช่จะจู้จี้หรอกนะครับ แต่เราในฐานะผู้ใหญ่ บางครั้งก็ต้องตัดสินใจแทนพวกเขาไปเลย อย่าปล่อยให้อารมณ์ของพวกเขามาครอบงำ ไม่อย่างนั้นอาจนำมาซึ่งผลลัพธ์ที่เลวร้ายเกินจินตนาการได้ ถูกต้องไหมครับ?”
บรรดาปะธานบริษัทคนอื่นๆที่มีสายสัมพันธ์อันดีกับหยางเฉิง ก็รีบเอ่ยปากช่วย หวังจะจำกัดโคลนเน่าออกไปให้พ้นตัวลูกสาวของหวานหลิน
“ประธานหวาน ผมคิดว่าคุณหยางพูดถูกต้องนะครับ เด็กสองคนนั้นควรแต่งงานกันได้แล้วตั้งแต่ตอนนี้ ในอนาคต ตำแหนางของคุณในแวดวงบันเทิงจะเป็นจุดสนใจของทุกคน ดังนั้นควรคำนึงถึงหน้าตาเป็นสำคัญนะครับ”
“ประธานหยางไม่ต้องห่วง ผมเพิ่งมอบเงินจำนวนสิบล้านให้ลุงห้าช่วยสั่งสอนเจ้าหมอนั่นให้หนัก หลังจากนี้มันคงไม่กล้าตอแยกับลูกสาวคุณแล้วแน่นอน”
“นอกจากนี้ ไอ้เด็กนั่นยังทำให้ลุงห้าต้องขุ่นเคืองอย่างมาก ต้องขอบคุณหยางด้วยซ้ำที่ยอมจัดการมันขั้นเด็ดขาด ฮวาหยิน กรุ๊ปของประธานหวานรอดพ้นจากวิกฤตแล้ว”
หวานหลินรู้สึกไม่พอใจอย่างมากพอได้ยินแบบนั้น จึงตอบกลับไปว่า
“ผมเข้าใจความหวังดีของพวกคุณ แต่ผมไม่สามารถบังคับเสี่ยวเจียงให้รักใครชอบใครได้ นี่มันเรื่องของเด็กๆ มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของพวกเรา”
“แน่นอน ตราบใดที่ประธานหวานไม่คัดค้านความคิดของเด็กๆ จับให้อยู่ด้วยกันสักพักเดี๋ยวก็ชอบกันเองนั้นแหละ เดี๋ยวผมช่วย….”
ทว่ายังไม่ทันที่หยางเฉิงจะกล่าวจบ จ้าวเฉียนก็ก้าวเข้ามาในงานพร้อมท่าทีแสนหยิ่งผยอง
ทุกคนในงานต่างปิดปากเงียบฉับพลัน จับจ้องไปทางจ้าวเฉียนจนเป็นตาเดียวด้วยความตกตะลึงยิ่ง
ทันใดนั้นเอง เบื้องหลังที่เดินติดสอยตามมาคือ เซียนเชียง, หวังฉี, หยางหู่และคนอื่นๆตามลำดับ ทุกคนภายในงานต่างจับกลุ่มสนทนากันทันที ภายในงานแทบระเบิดความโกลาหนออกมา ต่างคนต่างถามกันเองว่า เด็กหนุ่มคนนี้กลับเข้ามาโดยปราศจากรอยขีดข่วนได้ยังไงกัน? เขาทำได้ยังไง?
หวานเจียงดีใจอย่างมากพอเห็นแบบนั้น และระเบิดหัวเราะอย่างสุขอกสุขใจ
“ตาบ้านี่มันจริงๆเลย! ชอบทำอะไรให้คนอื่นกังวลอยู่เรื่อย! แต่อยากรู้จริงๆว่าเขารอดออกมาได้ยังไง? แถมยังไม่เป็นอะไรเลยด้วย?”
ยิ่งหวานเจียงคิดกับตัวเธอเองเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งสนใจในตัวจ้าวเฉียนมากยิ่งขึ้นเท่านั้น
สีหน้าของหยางเฉิงและลูกชายของเขาดูไม่ค่อยสู้ดีเท่าไหร่นัก หลังจากจ่ายเงินไปมากถึงสิบล้าน แต่ทำไมจ้าวเฉียนยังเดินคล่องป๋อ? นี่ไม่ต่างอะไรกับเอาเงินสิบล้านไปโยนทิ้งถังขยะเล่นเลยงั้นเหรอ?
เซียนเชียงรู้ดีว่าทุกคนกำลังรอให้เขาอธิบายเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นอยู่ ดังนั้นเขาจึงยิ้มและป่าวประกาศเสียงดังฟังชัดว่า
“ทุกคน ทั้งหมดเป็นเรื่องเข้าใจผิดเล็กน้อยครับ น้องชายคนนี้เป็นเพื่องของคุณหวัง เลขาประธานบริษัทหยานจิงโอเชี่ยนเวลท์กรุ๊ป ดังนั้นตึกไข่มุขแห่งนี้ก็ถือเป็นสถานที่ของเขาเช่นกัน ทั้งหมดเป็นความผิดของผมเอง ที่ไม่ทันได้ไถ่ถามถึงภูมิหลังของน้องชายคนนี้ เรื่องที่ผ่านไปแล้วก็ให้มันแล้วไป ทางผมได้ขอโทษกับน้องชายคนนี้เรียบร้อยแล้ว”
หวังฉียังกล่าวเสริมอีกว่า
“น้องชายคนนี้เป็นเพื่อนของผมเอง เพิ่งเจอกันได้ไม่นาน รู้จักผ่านคุณหยางหู่อีกทีหนึ่ง ดังนั้นผมู้สึกขำแทบตายพอได้ยินเรื่องขัดแย้งกันในทีแรก เอาล่ะ เพื่อแสดงความขอโทษต่อเหตุเข้าใจผิดนี้ ผมและน้องชายของผมขอเป็นเจ้ามือจ่ายค่าไวน์และอาหารในงานนี้เอง! อย่าได้เกรงใจครับ!”
ทันใดนั้น ทั่วทั้งบริเวณระเบิดความโกลาหลแทบจะในทันที เมื่อได้ทราบถึงภูมิหลังของชายหนุ่มคนนี้ ปรากฏว่าเส้นสายของเขายอดเยี่ยมไร้ที่ติโดยแท้!
หลายต่อหลายคนต่างส่งเสียงเชียร์พร้อมปรบมือ กล่าวยกย่องจ้าวเฉียนและชนแก้วให้
“ไม่คิดเลยว่าพ่อหนุ่มหล่อคนนี้จะมีความสามารถตั้งแต่ยังเด็ก! แถมลุงห้ายังเรียกเขาว่าน้องชาย! เขาไม่ธรรมดาจริงๆ!”
“ใครมันบอกก่อนหน้าหว่า ว่าให้สั่งสอนพ่อหนุ่มคนนี้?”
“ตีปาก! ฉันตีปากตัวเองครบสามครั้งแล้ว! ถือว่าก่อนหน้าฉันไม่ได้พูดอะไรทั้งสิ้น!”
“อย่างไรก็ตามเถอะ เขายังเป็นเพื่อนกับคุณหนูคนโตแห่งฮวาหยิน กรุ๊ปอีกด้วย จะต้องเป็นทายาทเศรษฐีจากที่ไหนสักแห่งแน่นอน! ไม่อย่างนั้นคงไม่มีเส้นสายใหญ่โตขนาดนี้หรอก!”
……..
เดิมทีทุกคนต่างคิดว่า จ้าวเฉียนเตรียมตัวกลายไปเป็นชายหนุ่มไร้อนาคตได้เลย แต่ใครจะไปคิดว่า ในตอนจบ ขายหนุ่มคนดังกล่าวกลับเจิดจรัสที่สุดภายในงานราตรีครั้งนี้!
หยางเฉิง, หยางหมิง,หวานฮันซูและกลุ่มชายชรา ทุกคนล้วนเผยใบหน้าที่สุดแสนจะขมขื่นเกินบรรยาย
หวานฮันซูว่าหนักแล้ว หยางเฉิงยังรู้สึกเลวร้ายยิ่งกว่า เพราะไม่เพียงแค่เขาจะผิดหวังเท่านั้น แต่ยังสูญเสียเงินจำนวนสิบล้านไปฟรีๆ!

ฉันนี่แหละ ทายาทเศรษฐี

ฉันนี่แหละ ทายาทเศรษฐี

เนื้อเรื่องย่อ จ้าวเฉียน อายุ23ปี พนักงานกินเงินเดือนธรรมดา รายได้เดือนละแค่5,000หยวน ทุกคนในบริษัทต่างดูถูกดูแคลนเขา เพราะเจ้านี่ขี้เหนียวเหลือเกิน แม้แต่แฟนเก่ายังทนเขาไม่ไหว และหันมาแอบคบชู้กับผู้จัดการของเขาแทน จนเวลาผ่านไปเขาเพิ่งมารู้ความจริง อย่างไรก็ตาม ความจริงที่ชวนน่าตกตะลึงกว่าคือ ตัวตนที่ที่แท้จริงของเขาคือทายาทมหาเศรษฐี บุตรชายของจ้าวฝู บุคคลที่ร่ำรวยที่สุดในโลก แต่เมื่อห้าปีก่อน หลังจากที่ฉลองปาร์ตี้ที่สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ เขาก็ขับรถกลับทั้งๆที่อยู่ในอาการเมา จนแล้วจนรอด บังเอิญไปเฉี่ยวชนเข้ากับสาวน้อยคนหนึ่ง จนเธอได้รับบาดเจ็บ นอกจากนี้เนื่องจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ ขาดสติหนัก เกิดอาการคลุ้มคลั่งขึ้น ตะโกนโหวกเหวกโวยวายสร้างปัญหาไปทั่วสถานีตำรวจ ระหว่างนั้นเองก็มีมือดีที่ไหนไทม่ทราบแอบถ่ายคลิปเก็บไว้ได้ทัน พร้อมถูกอัปโหลดลงโซเชียลออนไลน์ ก่อให้เกิดเป็นประเด็นข้อฉกเถียงยกใหญ่ของผู้คนในเวลานั้น ซึ่งเรื่องนี้ก็กระทบไปถึงชื่อเสียงขงอตระกูล จ้าวฝูไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากใช้อำนาจเงินตรา เพื่อไล่ลบคลิปวีดีโอเหล่านี้จนหมด ไม่ให้สืบสาวไปถึงตัวลูกชายของเขา คนเป็นพ่อใช้ไม้แข็งตัดขาดจ้าวเฉียน ไล่ไสส่งออกจากตระกูลจ้าว และให้จ้าวเฉียนหาเงินมาชดใช้ค่ารักษาสาวน้อยคนนั้นเป็นจำนวน 200,000หยวน เมื่อเสร็จสิ้นภารกิจนี้ ถึงจะกลับเข้ามาในตระกูลอีกครั้งได้ ในช่วงห้าปีที่ผ่านมา จ้าวเฉียนจำต้องทนกับความอัปยศนานาชนิด ทั้งยังต้องใช้ชีวิตอย่างประหยัด จนในที่สุดเขาก็จ่ายเงินค่ารักษาพยาบาลจนควบตามที่กำหนดไว้ เขาได้ทุกอย่างคืนกลับมาอีกครั้ง และสิ่งแรกที่เขาต้องการคือ การแก้แค้นพวกที่เคยดูถูกเขา! “ประธานฟาง ฉันยินดีร่วมหุ้นกับบริษัทของคุณเป็นจำนวนเงิน3ล้านหยวน โดยมีเงื่อนไขว่า คุณไม่ได้รับอนญาตให้เปิดเผยสถานะที่แท้จริงของผม ไม่อย่างนั้นผมจะถอนทุนทั้งหมดออกทันที” “เข้าใจแล้วค่ะคุณจ้าว” “ฮิฮิ….ตราบใดที่เข้าใจแล้ว ก็ทำให้ได้ แล้วคุณรู้ไหมว่า ผู้จัดการหวัง เจ้านั้นมันต้องการขับไล่ผมออกจากบริษัท คิดว่าผมควรทำยังไงดี?” “ง่ายมากค่ะ! ฉันจะไล่เขาออกเดี๋ยวนี้!” “ไม่ ไม่… ผมยังเล่นกับเขาไม่จุใจเลย จะไล่ออกไปง่ายๆได้ยังไง?”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset