ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ – ตอนที่ 152

บทที่ 152

“ไม่เป็นไร ภรรยาของผมยังรอผมอยู่ที่บ้าน” ไป๋ยี่เฟยส่ายหัว โดยไม่ตอบสนองเย่อ้าย และจากไปโดยตรง

เย่อ้ายตะลึง และยืนอยู่ที่เดิมเป็นเวลานาน

“ชอบภรรยาของคุณมากขนาดนี้เลยเหรอ?”

“เธอมีดีที่ไหน?”

“ฉันต่างหากที่เป็นคนที่เหมาะกับคุณที่สุด!”

สายตาของเย่อ้ายเปลี่ยนไป และในที่สุดก็มั่นคง ไป๋ยี่เฟย ฉันจะต้องเอาคุณอยู่ให้ได้!

ในตอนแรก เย่อ้ายต้องสืบเรื่องไป๋ยี่เฟย เพราะต้องการทำให้โหวจวี๋กรุ๊ปล่มจม แต่ยิ่งเข้าใจเขามากขึ้น เธอก็ยิ่งสนใจไป๋ยี่เฟยมากขึ้น จนถึงตอนนี้ หลังจากติดต่อไป๋ยี่เฟยหลายครั้ง เธอก็พบว่าเธอต้องการไป๋ยี่เฟยผู้ชายคนนี้!

ตั้งแต่เล็กจนโต สิ่งที่เย่อ้ายอยากได้ มักจะได้รับเสมอ และผู้ชายก็เช่นเดียวกัน

กลับมาที่รถ เย่อ้ายโทรไปที่หมายเลขของหลี่ฝาน

“สองทุ่มเย็นนี้ มาหาฉันหน่อย”

เวลาสองทุ่ม หลี่ฝานปรากฏตัวในวิลล่าที่เย่อ้ายอาศัยอยู่อย่างตรงเวลา และถูกบอดี้การ์ดสองคนพาตัวเข้าไป

“พี่อ้าย” หลี่ฝานตะโกน มองเย่อ้ายที่สวมชุดนอนผ้าไหม และก้มหน้าลงทันที

เย่อ้ายไม่ได้สังเกตเห็น เพียงแค่โยนรูปถ่ายให้เขา “รู้ว่าต้องทำอย่างไรรึเปล่า?”

หลี่ฝานหยิบรูปถ่ายขึ้นมาดู

“นี่คือไป๋ยี่เฟย?”

“ใช่” เย่อ้ายพยักหน้า “ตัวตนของไหป๋ยี่เฟย คุณน่าจะยังไม่รู้จักใช่ไหม?”

หลี่ฝานมองไปที่เย่อ้าย ด้วยความตกตะลึง “ตัวตน? เขาจะมีตัวตนอะไรได้หล่ะ?”

เย่อ้ายหัวเราะ และพูดในใจ ช่างเป็นคนโง่คนหนึ่งจริงๆ!

“ท่านประธานของโหวจวี๋กรุ๊ป ก็คือไป๋ยี่เฟย”

“อะไรนะ?”

ดวงตาของหลี่ฝานเบิกกว้าง ด้วยความไม่น่าเชื่อ

“พี่อ้ายนี่มันเป็นไปได้ยังไง? มันผิดพลาดหรือเปล่า?”

เย่อ้ายเย้ยหยัน

หลี่ฝานหุบปากทันที ปฏิกิริยาของเย่อ้ายบ่งบอกได้ทุกอย่าง

ไป๋ยี่เฟยกลายเป็นท่านประธานของโหวจวี๋กรุ๊ป ถึงว่าก่อนหน้านี้เขาเคยถูกแต่งตั้งเป็นท่านประธานของหลี่ซื่อกรุ๊ปอย่างเปิดเผย ถึงว่าทัศนคติของคุณปู่ที่มีต่อเขาเปลี่ยนไปมาก!

แต่ว่า เป็นเช่นนั้นแล้วทำไมหล่ะ?

ตอนนี้หลี่ซื่อกรุ๊ปไม่กลัวโหวจวี๋กรุ๊ป หรือว่า โหวจวี๋กรุ๊ปก็จะล่มสลายในไม่ช้าแล้ว!

เย่อ้ายมองไปที่หลี่ฝาน และพูดเบาๆ “รูปถ่ายเหล่านี้เพียงพอแล้วสำหรับคุณ”

หลี่ฝานพูดอย่างตื่นเต้นทันที “พี่อ้าย ผมรู้ว่าต้องทำอย่างไร คุณไม่ต้องกังวลเลย!”

ฮ่าฮ่า…..ไป๋ยี่เฟย คราวนี้คุณตายแน่!

เย่อ้ายลุกขึ้น “ถ้ารู้แล้วก็ไปจัดการให้เร็ว!”

หลี่ฝานพยักหน้าและออกไป

ถือรูปถ่ายอยู่ หลี่ฝานยิ้มอย่างน่ากลัว “ไป๋ยี่เฟย ข้าจะต้องทำให้คุณพังทลาย และไม่มีวันกลับมาเจริญได้อีก!”

……….

เช้าวันรุ่งขึ้น เมืองเทียนเป่ยทั้งเมืองระเบิด

เพราะมีข่าวเมื่อเช้าออกมา

ท่านประธานของโหวจวี๋กรุ๊ป ไป๋ยี่เฟย อายุ24 ปี ที่บ้านมีภรรยาที่มีความงามอันดับหนึ่งในเมืองเทียนเป่ยอยู่แล้วยังไม่พอ ยังคงไปหาคนอื่นอยู่ข้างนอก แค่นั้นยังไม่พอ แต่ยังเป็นผู้หญิงหลายคนที่รับใช้พร้อมกันอีกด้วย รูปภาพนั้นดูตื่นตามาก

มีภาพก็เท่ากับความจริง

ด้านล่างของข่าวมีรูปถ่ายของไป๋ยี่เฟยและผู้หญิงสามคนเปลือยกายอยู่

เนื่องจากภาพมีข้อจำกัดมากเกินไป ส่วนสำคัญของผู้หญิงถูกปิดไว้ แต่ตราบใดที่ไม่ใช่คนโง่ ก็สามารถมองออกได้ชัดเจน

ตั้งแต่เช้า มีแต่คนคุยถึงเรื่องนี้กัน

“ท่านประธานของโหวจวี๋กรุ๊ปเป็นคนแบบนี้นี่เอง!”

“ตกรางในชีวิตสมรส ผู้ชานเหี้ย!”

“คนรวยนั้นชอบสรรหาเล่นจริงๆ!”

“…….”

ไป๋ยี่เฟยตื่นแต่เช้าโดยไม่ดูโทรศัพท์ และตรงไปที่โหวจวี๋กรุ๊ปหลังอาหารเช้า

เมื่อเขาเดินเข้าไปในห้องโถงของโหวจวี๋กรุ๊ป พนักงานทุกคนต่างก็จ้องมองด้วยสายตาแปลกประหลาด

ไป๋ยี่เฟยสงสัยว่า วันนี้การแต่งกายของเขามีปัญหาอะไร? หรือล้างหน้าไม่สะอาดเหรอ?

กลับมาที่ห้องทำงาน ทันทีที่นั่งลง หลงหลิงหลิงก็เดินเข้ามา

“ท่านประธาน……” หลงหลิงหลิงอยากจะพูดอะไรแต่ก็ไม่ได้พูดออกมา

ไป๋ยี่เฟยรู้สึกแปลก “มีอะไรหรือเปล่า?”

หลงหลิงหลิงมองไปที่ไป๋ยี่เฟย ดูเหมือนจะไม่ทราบข่าวใหญ่ในตอนเช้า เธอจึงพูดว่า “ท่านประธาน คุณดูข่าวของวันนี้หรือยัง?”

ไป๋ยี่เฟยส่ายหัว “ยังไม่ได้ดูโทรศัพท์เลย”

เมื่อพูดถึง ไป๋ยี่เฟยจึงหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมา และค้นดูข่าว

ข้อแรกก็คือข่าวเด่นประจำวันนี้ ท่านประธานโหวจวี๋กรุ๊ปตกรางในชีวิตสมรส!

เปลือกตาของไป๋ยี่เฟยกระตุก และมีการคาดเดาในใจ เขาจึงคลิกเข้าไปดู เหมือนที่คิดไว้ไม่มีผิด

แต่ไม่ได้ตกใจแต่อย่างใด

ก่อนหน้านี้เขาได้ให้เฉินห้าวนำภาพถ่ายไปจัดการ เดิมทีเป็นใบหน้าของไป๋ยี่เฟย เมื่อมองแวบแรก มันคือไป๋ยี่เฟยจริงๆ แต่ถ้าดูอย่างละเอียด ก็จะพบปัญหาที่ซ่อนอยู่

เย่อ้ายเป็นผู้ที่ถ่ายภาพเอง เขาจะไม่สงสัยโดยธรรมชาติ แต่หลี่ฝาน ถึงจะเป็นคนโง่แค่ไหน ก็จะละเอียดพิเศษได้อย่างไร

เมื่อหลงหลิงหลิงเห็นว่าไป๋ยี่เฟยอ่านข่าวจบแล้ว แต่ก็ไม่มีสีหน้าใดๆ ก็รู้สึกงงงวยอยู่ในใจ หากมันเป็นความจริง ไป๋ยี่เฟยก็ควรจะลุกลี้ลุกลนมาก หากไม่ใช่เรื่องจริง เขาก็ควรจะโกรธมากถึงจะถูก

แต่ไม่ได้เป็นทั้งสองอย่างเลย ไป๋ยี่เฟยดูสงบมาก

“ท่านประธาน?”

ไป๋ยี่เฟยเงยหน้าขึ้น โยนโทรศัพท์ทิ้งไว้ข้างหนึ่ง แล้วถามว่า “คุณเชื่อผมไหม?”

หลงหลิงหลิงพยักหน้า “เชื่อ”

ถ้าเป็นเมื่อก่อน เธอรู้สึกว่าไป๋ยี่เฟยอาจจะทำเรื่องแบบนี้ได้ แต่ตอนนี้เขาไม่ทำแล้ว ผู้ชายที่ปฏิบัติกับผู้หญิงเหมือนขอนไม้ จะทำเรื่องแบบนี้ได้อย่างงั้นเหรอ?

อีกอย่าง เธอไม่สวยเหรอ?

ไม่ใช่ว่าเธอหลงตัวเอง ผู้หญิงสามคนในภาพถ่ายนั้น เทียบกับเธอไม่ได้เลย!

หากต้องการหาผู้หญิง ก็ควรหาเธอ!

ไม่ใช่แล้ว เธอกำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย!

ไป๋ยี่เฟยพยักหน้า “ไม่ใช่เรื่องจริงเลย นี่เป็นรูปถ่ายที่ผู้หญิงคนหนึ่งจงใจถ่าย ตอนที่ผมเป็นลม”

“อะไรนะ? ท่านประธาน คุณเป็นอะไรไป? เป็นลมเมื่อไหร่?”

ไป๋ยี่เฟยกล่าวว่าอืม ทำไมจุดสนใจถึงไม่เหมือนกัน?

“มันก็ไม่ได้มีอะไร เรื่องนี้ผมจะจัดการมันเอง” ไป๋ยี่เฟยพูดเบาๆ

หลงหลิงหลิงพยักหน้า ตอนนี้เขาเชื่อในตัวไป๋ยี่เฟยมาก

ทันใดนั้น ไป๋ยี่เฟยนึกขึ้นได้ว่าหลี่เสว่อาจจะเห็นรูปนั้นแล้วด้วย เขาจึงรีบโทรหาเธอ

แต่ว่าหลี่เสว่ไม่รับโทรศัพท์เลย

ต้องบอกว่า หลังจากไป๋ยี่เฟยออกไป หลี่เสว่ก็รู้สึกว่าเบื่อที่จะอยู่แต่บ้าน เธอจึงวางแผนที่จะออกไปเดินเล่นช้อปปิ้งข้างนอก