ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ – ตอนที่ 187

บทที่187

แต่เวลานี้ หลี่เฉียงตงส่งเสียงพูดออกมาว่า “ทานข้าวก่อนเถอะ! ทานเสร็จพวกเราค่อยคุยกัน”

ทานข้าวเสร็จ ค่อยบอกหลิวจื่อหยุนไปตามตรง ดีกว่ายังไม่ได้กินข้าวก็เริ่มโมโหโกรธ

ไป๋ยี่เฟยพยักหน้า “เสว่เอ๋อ ทานข้าว”

“อื้ม”หลี่เสว่พยักหน้าและกินข้าวอย่างเชื่อฟัง

หลิวจื่อหยุนรู้สึกแปลกๆ หลี่เสว่เชื่อฟังขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

ไม่ หลี่เสว่เชื่อฟังมาตลอดและก็รู้ความมากเหมือนกัน แต่เธอรู้สึกหลี่เสว่ในวันนี้ เชื่อฟังเหมือนเด็ก แต่เธอไม่ได้คิดมากแถมยังกินข้าวเงียบๆ

ในที่สุด ก็ทานข้าวเสร็จ

หลี่เฉียงตงมองไปยังไป๋ยี่เฟย บอกใบ้ให้เขาพูดเอง

ไป๋ยี่เฟยสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดว่า “แม่ เสว่เอ๋อ…..”

หลิวจื่อหยุนเห็นบรรยากาศจริงจังขนาดนี้พูดถึงหลี่เสว่อีกหน้าก็เคร่งขรึมทันที “เสว่เอ๋อเป็นอะไร?”

ไป๋ยี่เฟยพูดอย่างเย็นชาว่า “เสว่เอ๋อความจำเสื่อม ตอนนี้มีเพียงแค่สติปัญญาของเด็กห้าหกขวบ เธอ…..”

“ห้ะ?”หลิวจื่อหยุนเพิ่มระดับเสียงขึ้นมาว่า “ลูกพูดอะไร?”

ไป๋ยี่เฟยกัดฟันเอาเรื่องราวมาพูดอธิบายง่ายๆแต่ไม่ได้พูดเรื่องโดนยาพิษ

หลิวจื่อหยุนได้ฟังจบก็สูดลมหายใจเข้าจนเกือบจะเป็นลม โชคดีที่หลี่เฉียงตงมาจับไว้ทันถึงได้ตั้งหลักได้

หลิวจื่อหยุนพรวดพราดลุกขึ้นทันทีฝ่ามือข้างหนึ่งยกขึ้นมาฟาด

ไป๋ยี่เฟยหลับตา เขาไม่ได้หลบ

แต่ทว่า ไม่ได้รู้สึกเจ็บตามที่คาดการณ์ไว้เลย

ไป๋ยี่เฟยลืมตาขึ้นมาพบว่าหลี่เฉียงตงจับข้อมือของหลิวจื่อหยุนเอาไว้แล้วพูดขึ้นมาว่า “ที่รัก ใจเย็นหน่อย”

“ใจเย็น!”หลิวจื่อหยุนด่าว่า “ใจเย็นบ้าไร!”

“คุณดูเขาทำให้ลูกสาวเรากลายเป็นแบบนี้หรอ?”

“เสว่เอ๋ออยู่กับเขา ก็ไม่เคยเจอเรื่องดีๆ ตอนนี้ยิ่งกลายเป็นเด็กอีก!”

“แกเจ้าสารเลวคนนี้ เสว่เอ๋อก่อกรรมทำเข็ญอะไรไว้กันแน่ถึงได้ทุกข์ยากแบบนี้!”

“ไม่ได้! พวกลูกต้องหย่ากัน!”

“……”

หลิวจื่อหยุนกำลังด่าอย่างโมโห หลี่เสว่ก็ร้องไห้ขึ้นมา

ทันใดนั้น ในห้องรับแขกเหลือเพียงแค่เสียงร้องไห้ของหลี่เสว่

ไป๋ยี่เฟยรีบเข้ามาโอบกอดหลี่เสว่ไว้ “เสว่เอ๋อไม่ร้องนะ ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร…..”

“คุณอา…..อย่าตีคุณอา…..”หลี่เสว่ร้องไห้

หลิวจื่อหยุนเห็นหลี่เสว่เป็นแบบนี้ ในใจรู้สึกไม่สบายใจตาค่อยๆแดงขึ้น “นี่ก่อกรรมทำเข็ญอะไรไว้กันแน่…..”

หลี่เฉียงตงถอนหายใจอย่างจนปัญญา ตบหลังปลอบใจหลิวจื่อหยุนโดยไม่ได้พูดอะไร

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ในที่สุดหลี่เสว่ที่ถูกไป๋ยี่เฟยปลอบก็ดีขึ้นแล้ว

หลี่เฉียงตงพูด “พวกลูกกลับไปก่อนเถอะ!”

“ได้ครับ”ไป๋ยี่เฟยพยักหน้า เขามองไปที่หลิวจื่อหยุนแล้วดึงหลี่เสว่กลับไป

หลังจากที่รอทั้งสองคนกลับไป หลี่เฉียงตงถึงปริปากพูดขึ้นมาว่า “ตอนนี้เสว่เอ๋อสามารถมีชีวิตอยู่ได้ เพราะไป๋ยี่เฟย….”

หลิวจื่อหยุนเงยหน้า “หมายความว่าไง?”

“จริงๆแล้วเสว่เอ๋อไม่ใช่เป็นน้ำตาลในเลือดต่ำ ลูกโดนยาพิษ”หลี่เฉียงตงพูดอย่างเย็นชา

“ไป๋ยี่เฟยก็โดนยาพิษเหมือนกัน แต่ยาแก้มีเพียงแค่หนึ่งเม็ดเขาไม่ลังเลให้เสว่เอ๋อเลยสักนิด ดังนั้นเสว่เอ๋อถึงได้กลายเป็นแบบนี้”

“ตอนที่เสว่เอ๋อถูกลักพาตัวไป เขาจ่ายเงินพันล้านให้คนในเมืองเทียนเป่ยตามหาหลี่เสว่”

หลิวจื่อหยุนตกตะลึงจนตาค้าง

เพื่อหลี่เสว่ ลูกเขยที่แม้แต่ชีวิตตัวเองก็ไม่สนใจ

หลิวจื่อหยุนในใจรู้สึกสะเทือนใจมากผู้ชายคนหนึ่งเพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง แม้แต่ชีวิตตัวเองก็ไม่สนใจความรักแบบนี้ คงจะมีไม่กี่คนทำได้?

หลิวจื่อหยุนไม่รู้ว่าควรจะคิดเกี่ยวกับไป๋ยี่เฟยยังไง เขาไม่มีประโยชน์หรอ?

ไม่ใช่ เขาเป็นประธานโหวจวี๋กรุ๊ป จะไม่มีประโยชน์ได้ไง?

เขาไม่ดีกับเสว่เอ๋อหรอ?

นี่ก็ไม่ใช่เหมือนกัน เขาใช้ชีวิตเพื่อเสว่เอ๋อ

หลิวจื่อหยุนมองไปยังหลี่เฉียงตงไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร…..

……

ไป๋ยี่เฟยนอนหงายอยู่บนเตียง คิดว่าพรุ่งนี้ให้หลิวเสี่ยวอิงมาดูหลี่เสว่ว่าสถานการณ์ตอนนี้สามารถรักษาได้ไหมค่อยดูพิษของตัวเองว่าสามารถแก้ได้ไหม แต่ว่าส่วนมากจะแก้ไม่ได้ เขาก็ไม่ได้หวังมาก

ผ่านไปอีกหนึ่งวันคืองานประมูล ครั้งนี้โหวจวี๋กรุ๊ปหลีกเลี่ยงไม่ได้ เขาก็จะไม่ให้หลิ่วอู๋ฉงทำแผนชั่วสำเร็จ

พอคิดถึงหลิ่วอู๋ฉงไป๋ยี่เฟยก็ขมวดคิ้ว คนคนนี้เคยชินกับการใช้ยาควบคุมคนอื่น ข้อนี้ไป๋ยี่เฟยรู้สึกไม่ชอบมากแต่ก็ไม่มีวิธีอีก ทุกทุกคนข้างกายที่เขาจำใจต้องระวัง ใครจะรู้ว่าวันไหนจะถูกหลิ่วอู๋ฉงควบคุมได้รึเปล่า?

เพียงแค่….

“เสว่เอ๋อ?”

ไป๋ยี่เฟยคิดเพลิน ทันใดนั้นก็รู้สึกว่าตัวเองถูกร่างกายที่อ่อนโยนของหลี่เสว่กอดเอาไว้ ความรู้สึกนึกคิดก็ถูกดึงกลับมาทันที

รู้สึกถึงกลิ่นบนตัวหลี่เสว่ลอยมา จุกตรงคอร่างกายนิ่งไม่ไหวติง

หลี่เสว่กอดไป๋ยี่เฟย ก็เหมือนกับเด็กที่กอดพ่อแม่ของตัวเอง นอนหลับสบาย

ไป๋ยี่เฟยไม่ได้ตอบรับหลี่เสว่ เขาฝืนยิ้มอย่างจนปัญญา

ถ้าหากเป็นเมื่อก่อน หลี่เสว่กล้าเริ่มขนาดนี้ ไป๋ยี่เฟยกล้ารับประกัน เขาเป็นผู้ชายที่ดีคนหนึ่งแน่นอน

แต่ว่าตอนนี้หลี่เสว่เป็นเด็ก เขาจะทำเรื่องแบบนั้นกับเด็กได้ยังไงกัน? รู้สึกชั่วร้ายเกินไปแล้ว!

และเขาก็ไม่มีวิธีเหมือนกัน เขาตื่นเต้นก็เป็นลมแล้วยังทำได้กะผีสิ!

……

เช้าวันรุ่งขึ้น เพื่อป้องกันหลี่เสว่ถูกลักพาตัวไปอีกครั้ง ดังนั้นก่อนหน้าที่ไป๋ยี่เฟยจะไปก็พาหลี่เสว่มาบ้านหลิวจื่อหยุนและก็บอกโจวฉวี่เอ๋อเหมือนกันว่าถ้าหากต้องการมาหาหลี่เสว่ให้ไปหาหลิวจื่อหยุน

หลังจากที่จัดการเสร็จไป๋ยี่เฟยถึงจะไปบริษัท

พอถึงบริษัทไป๋ยี่เฟยถามหลงหลิงหลิงว่า “หลิวเสี่ยวอิงตอนนี้ยังไม่มีงาน?คุณถามเธอ ต้องการพิจารณาอีกหรือเปล่า? ก่อนหน้านี้ผมเคยพูดเรื่องหมอส่วนตัวกับเธอ”

“เอาแบบนี้ ตอนนี้คุณก็ให้เธอมาสิ! ถามต่อหน้า ถือโอกาสตรวจดูพิษในร่างกายผม ใช่แล้ว คุณถือโอกาสเรียกคุณหมอหนิวมาด้วยหน่อย”

“ได้ค่ะ ประธาน”หลงหลิงหลิงหันหลังกลับแล้วเดินจากไป

หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง หนิววั่งและหลิวเสี่ยวอิงมาถึงแล้ว

ไป๋ยี่เฟยไม่ได้พูดเรื่องหมอส่วนตัวแต่พูดกับทั้งสองคนว่า “พวกคุณตรวจร่างกายของผมตรวจดูว่าสามารถค้นคว้าวิจัยยาแก้ออกมาได้ไหม?”

หนิววั่งและหลิวเสี่ยวอิงสบตากันหลิวเสี่ยวอิงก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าวจับชีพจรให้ไป๋ยี่เฟย

ผ่านไปสักพักหลิวเสี่ยวอิงพูดขึ้นมาว่า “พิษนี้ของคุณต่อต้านมาก มันละลายในเลือด ฉันทำได้เพียงแค่ควบคุมมัน ไม่สามารถกำจัดมันได้”

หนิววั่งส่งเสียงประหลาดใจ “พิษนี้ร้ายกาจมากจริงๆ”

ไป๋ยี่เฟยได้ยินก็ไม่ได้ผิดหวังมาก

เวลานี้หลิวเสี่ยวอิงพูดอีกว่า “แต่ว่า อารองฉันอาจจะรักษาได้”

“จริงหรอ?”ไป๋ยี่เฟยตื่นเต้นเล็กน้อย “ยังมีทางรอด?”

หลิวเสี่ยวอิงพยักหน้า “แพทย์แผนจีนของฉันก็คืออารองฉันสอนมา เธอเก่งกว่าฉันมาก เพียงแต่ว่าตอนนี้เธอไม่ได้อยู่ที่นี่ ไปหนานเจียง แล้ว ต้องรอเธอกลับมาถึงจะสามารถรักษาได้”

“ในช่วงเวลานี้ ฉันจะพยายามควบคุมไว้ให้คุณอย่างเต็มที่ แน่นอน ตัวคุณเองก็ต้องระวังมากๆ ห้ามมีอารมณ์ขึ้นๆลงๆมากเกินไป”

“ฉันจะจัดยาให้คุณหนึ่งชุด ค่อยฝังเข็มให้คุณ น่าจะดีขึ้นสักหน่อย”

ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่

ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่

ลูกเขยแต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิงที่ถูกคนอื่นหัวเราะเยาะ ตัวตนที่แท้จริงของเขาคือ……

Comment

Options

not work with dark mode
Reset