บทที่ 195
เมื่อได้ยินไป๋ยี่เฟยไม่ได้แสดงสีหน้าอะไร หลิวเสี่ยวอิงและหลงหลิงหลิงก็ยอมรับอย่างนิ่งๆ
หลายคนที่อยู่ที่นี่รู้จักตัวตนของไป๋ยี่เฟย รอเวลาที่ทุกคนพูดตัวตนที่แท้จริงของไป๋ยี่เฟย คิดว่าสีหน้าของวั่นต้าเป่าต้องน่าตื่นเต้นมาก
วั่นซินที่อยู่อีกฝั่ง สีหน้าอึมครึมตั้งนานแล้ว บอกแล้วไม่ให้เขาเรียกราคา สุดท้ายก็ยังเรียก ยังเรียกถึงยี่สิบล้าน!
สำหรับเขายี่สิบล้านอาจจะไม่อะไร แต่เขากลัวว่าจะขัดใจไป๋ยี่เฟย!
ความจริงแล้ว วั่นซินได้ขัดใจไป๋ยี่เฟยแล้ว และยังเป็นแบบลืมบุญคุณ
ส่วนทุกคน พูดคุยกัน
“เหมือนจะเป็นลูกชายของวั่นซิน”
“เขาตั้งใจแย่งกับประธานบริษัทของโหวจวี๋?”
“ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้! ระยะนี้วั่นซิงกรุ๊ปกำลังต่อต้านโหวจวี๋ไม่ใช่เหรอ?”
“มีเหตุผลนะ……”
วั่นต้าเป่าไม่พอใจที่ตัวเองโดนหลอก ส่วนผู้หญิงมีเสน่ห์ที่อยู่ข้างๆ รู้ว่าตัวเองโดนหลอก แต่เขาก็ได้ใจที่ตัวเองได้อัญมณีมา
“ต้าเป่า ดูสิ่งของประมูลสิ เป็นกำไลหยก” ผู้หญิงมีเสน่ห์พูดข้างหูวั่นต้าเป่า
วั่นต้าเป่ารังเกียจเล็กน้อย “ชอบก็ใช้เงินตัวเองซื้อ!”
“ต้าเป่า?” ผู้หญิงมีเสน่ห์มองวั่นต้าเป่าอย่างไม่น่าเชื่อ
วั่นต้าเป่าไม่ได้พูดอะไรมาก แต่ได้ความคิดใหม่
“นี่! ที่อยู่ข้างหน้า พวกเรามาพนันกัน!”
เมื่อได้ยินไป๋ยี่เฟยหันกลับไป “พนัน? เพราะอะไร?”
วั่นต้าเป่าชะงัก เพื่อแผนการต่อมา พูดอย่างยั่วยุ “เมื่อกี้เรียกราคาเร็วขนาดนั้น คิดว่านายน่าจะมีเงิน เรามาพนันกัน ของประมูลที่เหลือ อยู่ที่ความสามารถของพวกเรา ประมูลลงมาให้หมด เป็นไง?”
“ถึงสุดท้าย ราคาที่ประมูลได้ก็เอามารวมกัน ดูว่าใครคือคนที่มีเงินที่สุด”
พูดจบ ไป๋ยี่เฟยมองวั่นต้าเป่าเหมือนมองคนโง่ “นายมองว่าฉันเหมือนคนโง่เหรอ?”
วั่นต้าเป่าอยากพูดว่าใช่ แต่เห็นได้ชัดว่า ไป๋ยี่เฟยไม่ใช่
เขาคิดง่าย ไป๋ยี่เฟยหลอกเขา เขาก็อยากหลอกคืน ดังนั้นจึงคิดว่าถึงพนันเรื่องนี้ เพียงแค่ไป๋ยี่เฟยตกลง เขาก็จะยกราคาขึ้นเรื่อยๆ ให้ไป๋ยี่เฟยเสียเงินมากๆ
ไป๋ยี่เฟยหันมานั่งลงเหมือนเดิม ความคิดของวั่นต้าเป่าเดาไม่ยาก แค่ไม่พอใจที่โดนพวกเขาหลอก แต่เขาไม่ได้โง่ ไม่ให้โดนคนหลอกฟรีๆ
วั่นต้าเป่ามองที่หลังหัวของไป๋ยี่เฟย กังวล ไม่พอใจ หากไม่ใช่เพราะสถานการณ์ไม่เหมาะสม เขาด่าตั้งนานแล้ว
ส่วนในตอนนี้ หลิวเสี่ยวอิงหันมาพูด “ฉันคิดว่าได้นะ! ข้อเสนอนี้ไม่แย่นะ”
ไป๋ยี่เฟยมองหลิวเสี่ยวอิง “เธออย่าทำอะไรบ้าๆ”
หลิวเสี่ยวอิงหน้ามุ่ย “ฉันไม่ได้ทำอะไรบ้าๆ ฉันกำลังสนับสนุนนายนะ!”
“อะไรคือสนับสนุน? อีกอย่างฉันไม่ต้องการ”
หลิวเสี่ยวอิงตบบ่าไป๋ยี่เฟย “เพื่อน นี่นายก็ไม่เข้าใจแล้ว สงครามระหว่างผู้ชาย มันคุ้มค่านะ”
วั่นต้าเป่าได้ยินที่หลิวเสี่ยวอิงพูด รีบพยักหน้า “ถูก เป็นผู้ชายเราก็มาพนันกัน แน่นอน ถ้านายยอมรับว่าตัวเองไม่ใช่ผู้ชาย ฉันก็ไม่ว่าอะไร”
ไป๋ยี่เฟยมองวั่นต้าเป่า วิธียั่วยุ ใช้กับเขาไม่ได้
“ฉันเป็นผู้ชาย แต่ไม่ใช่ผู้ชายปัญญาอ่อน”
“นาย!” วั่นต้าเป่าจ้องไป๋ยี่เฟยอย่างโกรธ “นายว่าฉันปัญญาอ่อน?”
ไป๋ยี่เฟยยักไหล่ “ไม่ใช่เหรอ?”
วั่นต้าเป่ากลั้นความโกรธ ผู้หญิงมีเสน่ห์พูดแทรก “ใครปัญญาอ่อนกัน นี่คือผู้ชายจริง! ฉันว่านายไม่มีเงิน ไม่กล้าพนันหรือเปล่า?”
“ใช่ นายไม่กล้าใช่ไหม?” วั่นต้าเป่าพยักหน้าเห็นด้วย
หลิวเสี่ยวอิงตบบ่าไป๋ยี่เฟยอีกครั้ง “พนันก็พนันสิ นายอย่ากลัว ฉันสนับสนุนนาย”
“พี่สาว เธออย่าวุ่นวายได้ไหม?” ไป๋ยี่เฟยพูดอย่างขอร้อง
หลิวเสี่ยวอิงฮึ้มไปคำหนึ่ง “ช่างเถอะ ฉันพนันเอง”
พูดจบก็พูดกับวั่นต้าเป่า “ฉันพนันกับนาย เงินคิดที่เขาทั้งหมด”
ไป๋ยี่เฟยทำหน้าอย่างช่วยไม่ได้ นี่คือนอนอยู่ก็โดนยิงจริงๆ
หลงหลิงหลิงไม่ได้เข้าร่วม แต่ก็ไม่ได้ห้าม เพราะเธอรู้จักหลิวเสี่ยวอิงดี จะไม่ให้ตัวเองถูกหลอกโดยไม่มีเหตุผล ในเวลาแบบนี้ คนที่โดนหลอกจะเป็นคนอื่น
ดวงตาของวั่นต้าเป่าเป็นประกาย “ได้ เธอเป็นคนพูดเองนะ”
เพียงแค่หลอกเงินไป๋ยี่เฟย ก็ไม่เป็นไร ยังสามารถพูดคุยกับคนสวยได้ด้วย! ยังสามารถให้อีกฝ่ายรู้ตัวตนของเขา ไม่แน่อาจจะทิ้งไป๋ยี่เฟยทันที แล้วเข้าหาเขา
หลิวเสี่ยวอิงพูดอีก “แต่ว่า ต้องมีกติกา เพื่อป้องกันไม่ให้อีกฝ่ายตั้งใจไม่เรียกราคา ดังนั้นอย่างน้อยทุกคนต้องเรียกราคาหนึ่งรอบ เป็นไง?”
“ได้อยู่แล้ว แต่ว่าพนันก็ต้องมีการเดิมพันสิ?”
วั่นต้าเป่ารู้สึกว่าไป๋ยี่เฟยแพ้แน่นอน เพียงแค่เขาเรียกราคาก่อนหลิวเสี่ยวอิงทุกรอบ หลิวเสี่ยวอิงก็ต้องเรียกราคา ดังนั้นราคาของเธอต้องสูงกว่าของเขา ไป๋ยี่เฟยต้องเสียเงินมากแน่นอน
หลิวเสี่ยวอิงถาม “ได้สิ แต่ว่าแพ้ชนะนับยังไง? สุดท้ายแล้วใครประมูลราคาได้สูงที่สุด คนนั้นก็ชนะ?”
“แน่นอน สุดท้ายของประมูลของใครรวมกันแล้วสูงที่สุด คนก็นั้นชนะ” วั่นต้าเป่าพยักหน้า พูดจบรู้สึกว่าไม่ถูก หากทำตามที่เขาคิดไว้ หลอกไป๋ยี่เฟยแล้ว สุดท้ายคนที่ชนะก็ต้องเป็นไป๋ยี่เฟยแน่นอน
หลิวเสี่ยวอิงก็เข้าใจแล้ว จึงพูด “ได้สิ หากว่าใครแพ้ คนนั้นก็ต้องตะโกนว่าฉันมันโง่ สามครั้ง เป็นไง?”
ผู้หญิงมีเสน่ห์ได้ยินแล้วฮึดฮัด “นี่เธอกำลังรังแกคน ใครจะเดิมพันแบบนี้กัน?”
“เธอไม่กล้าเหรอ” หลิวเสี่ยวอิงพูดแทงใจ
วั่นต้าเป่าไม่ชอบการขายหน้าที่สุด โดนผู้หญิงที่ตัวเองอยากได้มาครอบครองบอกว่าไม่กล้า ยังยอมเหรอ?
“กล้าสิ!” วั่นต้าเป่าเงยหน้า “แต่ว่า ถ้าฉันชนะแล้ว เขาต้องพูด”
หลิวเสี่ยวอิงมองไปที่ไป๋ยี่เฟย พยักหน้าแล้วพูด “ไม่มีปัญหา”
