บทที่ 254
ในช่วงเย็น ท่านประธานซุนแห่งธนาคารจู้ติ่งมาหาไป๋ยี่เฟยที่โหวจวี๋กรุ๊ปโดยไม่ได้รับเชิญ
เมื่อเห็นว่าไม่มีใครอยู่ในห้องทำงาน ซุนฮุยก็จ้องไปที่ไป๋ยี่เฟยอย่างดุร้าย “ไป๋ยี่เฟย! มึงเป็นคนฆ่าซุนเหว่ยใช่ไหม!”
ไป๋ยี่เฟยมองเขาเบาๆ “ไม่ใช่กู”
“ฮึ่ม!” ซุนฮุยตะคอกอย่างเย็นชา “ต้องเป็นมึงแน่ๆ! มึงไม่ต้องเล่นลิ้นเลย! กูจะบอกมึงไว้ว่า กูถามคนในห้องซาวน่ามาแล้ว หลังจากที่ซุนเหว่ยเข้าไป มึงก็พาคนบุกเข้าไป และยังเห็นว่ามีคนพวกหนึ่งถูกพวกมึงทุบตีจนลุกไม่ขึ้นมา และมึงเป็นคนสุดท้ายที่ออกมา นอกจากมึงแล้ว จะเป็นใครอีก?”
“ใครจะรู้ว่าปกติเขาไปทำให้คนอื่นขุ่นเคืองไว้บ้างหรือเปล่า?”
“มึง! ไม่เป็นไรถ้าคุณไม่ยอมรับ กูไปจะฟ้องมึงตอนนี้เลย! และอีกอย่าง โหวจวี๋กรุ๊ปของมี มันจบแล้ว!”
หลังจากพูดจบ ซุนฮุยก็หันหลัง และกระแทกประตูออกไป
ไป๋ยี่เฟยนั่งนิ่งๆอยู่ที่เดิม โดยไม่มีการตอบรับใดๆ
หลงหลิงหลิงยืนอยู่นอกประตู แม้ว่าเธอจะไม่ได้ยินเนื้อหาของการสนทนา แต่เธอก็เห็นซุนฮุยเดินออกมาและกระแทกประตู และก็พอรู้ว่าเนื้อหาของบทสนทนาของพวกเขาจะต้องไม่เป็นที่พอใจอย่างแน่นอน
“ท่านประธานกรรมการ?”
ไป๋ยี่เฟยส่ายหัว “ไม่มีอะไร ช่วงนี้เตรียมพร้อมที่จะต่อสู้กับศึกที่ยากลำบาก”
………..
หลังจากซุนฮุยกลับไป เขาก็เรียกเลขาเข้ามา
“ไป แจ้งคนที่อยู่ในจังหวัด ให้หยุดเรือบรรทุกสินค้าทั้งหมดของโหวจวี๋กรุ๊ปและกักขังมันไว้ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม ถ้าหาเหตุผลไม่ได้ก็กักขังมันไว้”
ยังไงธนาคารจู้ติ่งก็ยังถือว่าเป็นหนึ่งในบริษัทชั้นนำของ 100 แห่งของประเทศ ในตอนแรกที่ไม่อยากจะต่อสู้กับโหวจวี๋กรุ๊ปก็แค่ไม่อยากจะสร้างปัญหา ปัญหาน้อยจะดีกว่าปัญหาเยอะ แต่ไป๋ยี่เฟยก็โหดเหี้ยมเป็นเช่นนั้น และทำให้ซุนเหว่ยตายไป
ถ้าอย่างนั้นเขาก็จะไม่ยอมปล่อยให้ไป๋ยี่เฟยอยู่ดีมีสุขอย่างแน่นอน!
………..
หลังจากซุนฮุยจากไป เย่อ้ายก็มาถึง
“การตายของซุนเหว่ยเกี่ยวข้องกับคุณหรือไม่?”
ไป๋ยี่เฟยส่ายหัวตามเคย
สายตาของเย่อ้ายมีความสงสัย และเธอก็ได้ข่าวมาว่า ซุนเหว่ยอยู่ในห้องซาวน่า ไป๋ยี่เฟยเป็นคนสุดท้ายที่เจอเขา และซุนเหว่ยก็จับตัวภรรยาของไป๋ยี่เฟยไปพอดี และไป๋ยี่เฟยเป็นคนที่มีแรงจูงใจในการฆ่ามากที่สุด
เย่อ้ายเม้มริมฝีปากของเธอ “ไป๋อี้เฟย การฆ่าคนเป็นสิ่งผิดกฎหมาย แม้ว่าฉันจะไม่ค่อยถูกชะตากับคุณ แต่โดยส่วนตัวแล้ว ฉันชอบคุณ ดังนั้นฉันไม่อยากจะให้คุณมีปัญหา”
“ขอโทษที ผมไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ ผมรู้เรื่องของผมเอง” ไป๋ยี่เฟยตอบอย่างจางๆ
ในเวลานี้ ฉินหัวเดินเข้ามาพร้อมกับเจ้าหน้าที่ตำรวจสองคน
เขามองไปที่ไป๋ยี่เฟย ด้วยความหมายที่ลึกซึ้ง “ไป๋ยี่เฟย มีคนกล่าวหาว่าคุณเป็นคนฆ่าโดยเจตนา ดูจากกล้องวงจรแล้ว คุณเป็นผู้ต้องสงสัยมากที่สุด ดังนั้นโปรดร่วมมือกับเรา และไปกับเราหน่อย เพื่อร่วมมือกับการสอบสวนของเราด้วย”
เย่อ้ายหันศีรษะและมองไปที่ไป๋ยี่เฟยทันที พยายามค้นหาความแปลกประหลาดที่สุด
อย่างไรก็ตาม ไป๋ยี่เฟยยืนขึ้นอย่างใจเย็น “ให้ความร่วมมือในการสอบสวนนั่นเป็นสิ่งที่ผมควรทำ”
อารมณ์ภายในของฉินหัวค่อนข้างซับซ้อน แต่เขาก็ยังสั่งให้ตำรวจพาตัวไป๋ยี่เฟยไป
เย่อ้ายและหลงหลิงหลิงยืนอยู่ในห้องทำงาน ด้วยความคิดที่แตกต่างกัน
หลงหลิงหลิงกำลังคิดว่า ไป๋ยี่เฟยถูกพาตัวไปเช่นนี้แล้ว หากเจ้านายระดับสูงของโหวจวี๋กรุ๊ปคนอื่นรู้เรื่องนี้เข้า ทุกคนก็จะต้องแตกตื่นแน่นอน โหวจวี๋กรุ๊ปไม่ได้สงบมาโดยตลอดอยู่แล้ว ตอนนี้ก็ต้องเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้อีก ควรทำอย่างไร?
และสิ่งที่เย่อ้ายคิดก็คือ แม้ว่าการแสดงออกของไป๋ยี่เฟยจะสงบมาก แต่ก็แสดงให้เห็นว่า เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเขาอย่างแน่นอน ด้วยเหตุนี้ มันทำให้เธอมีโอกาสมีโอกาส โอกาสที่สามารถลงมือทำบางอย่างกับโหวจวี๋กรุ๊ป
