บทที่403
“ฉางเชี่ยว? ลี่หย่า?” ฉุงเฉ่าเจว๋ประหลาดใจเล็กน้อยกับการปรากฏตัวของสองคนนี้ คนแรกนั้นยังพอว่า แต่คนหลัง ฉุงเฉ่าเจว๋ขมวดคิ้วอย่างไม่รู้ตัว
“ลี่หย่า มาที่นี่ทำไม? เอาตัวเธอกลับไปเสีย” ฉุงเฉ่าเจว๋ไม่สบอารมณ์
หญิงผิวสีดำพูดขึ้นอย่างลำบากใจ “คุณหนูอยากจะมาดูฆาตกรที่ฆ่าพี่ชายเธอได้รับโทษประหาร หากมีการเปลี่ยนแปลง ก็ยังมีฉางเชี่ยว ที่จะฆ่าไป๋ยี่เฟย คุณหนูก็คงอยากจะแก้แค้นให้คุณชาย”
“หึ! ที่นี่เป็นที่ที่เธอจะมาได้อย่างนั้นรึ?” ถึงแม้ว่าฉุงเฉ่าเจว๋จะยังโมโหแต่ก็ไม่แข็งกร้าวขนาดนั้นแล้ว
สาวผิวสีจึงพูดขึ้นอีก: “ฉางเชี่ยว ปกป้องคุณหนูได้ค่ะ”
ฉุงเฉ่าเจว๋อุทานออกมาอย่างเย็นชาและไม่พูดอะไรอีก ในใจกลับโล่งอกและอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ฉางเชี่ยว มากขึ้น “ถ้าหากฉางเชี่ยว ฆ่าไป๋ยี่เฟยจริงล่ะก็ ให้หาแพะมาแทนเขาด้วย”
ฉางเชี่ยว กับฉุงโยวเวยโตมาด้วยกันและเป็นเพื่อนรักกัน ตอนนี้ฉุงโยวเวยตายไปฉางเชี่ยว จึงมาเพื่อแก้แค้นให้ฉุงโยวเวย
“ค่ะ ท่านฉุงสาม”
ทนายหูไม่พูดไม่จาและพยายามที่จะทำตัวเป็นอากาศธาตุ ด้วยกลัวว่าจะถูกคุกคามจากเรื่องไม่น่าเชื่อที่ได้ยินมา
……
ไม่ไกลชายหนุ่มในชุดสูทสีน้ำเงินเข้มจ้องไปที่ประตูศาล ข้างเขามีเด็กสาวตัวเล็กผมหางม้ายืนอยู่
“พี่ฉางเชี่ยว ไป๋ยี่เฟยจะต้องได้รับโทษประหาร พวกเรามาก็ไม่มีประโยชน์อะไร”
ฉางเชี่ยว มีสีหน้าสงบนิ่งมีเพียงความเศร้าเล็กน้อยและความโกรธจาง ๆ ในดวงตาของเขา “ฉันต้องการฆ่าไป๋ยี่เฟยด้วยมือของฉันเอง เพื่อแก้แค้นให้พี่ชายเธอ”
ฉุงลี่หย่าเงยหน้ามองฉางเชี่ยว “พี่ฉางเชี่ยว พี่วางใจเถอะ คนของพวกเราเกือบทุกคนอยู่ที่นี่แล้ว ไป๋ยี่เฟยหนีไม่รอดแน่”
“อือ” ฉางเชี่ยวพยักหน้าและกล่าวเตือน: “เดี๋ยวเธออยู่ให้ห่างหน่อย ระวังตัวด้วย”
“ไม่ มีพี่ฉางเชี่ยวอยู่ด้วย ฉันปลอดภัยจะตาย” ฉุงลี่หย่า ออดอ้อน
ฉางเชี่ยวจนใจ “ลี่หย่า ฉันไม่แน่ใจว่าจะสังเกตเห็นเธอก็ได้”
“รู้แล้ว อย่างไรเสียที่นี่ก็มีแต่คนของเรา ไม่มีเรื่องอะไรหรอก” ฉุงลี่หย่า แลบลิ้นอย่างน่ารักและขี้เล่น
……
.ในรถออดี้ที่ไม่เตะตาคันหนึ่ง หลงหลิงหลิงมอบเอกสารชุดหนึ่งให้ต่งหยีซวน
ต่งหยีซวนรับไปด้วยความสงสัย: “นี่คืออะไรคะ?”
“ข้อมูลที่สามารถทำให้คดีพลิกได้” หลงหลิงหลิงตอบอย่างเรียบเฉย
ต่งหยีซวนตกตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็หัวเราะออกมาอย่างเย็นเยียบ “ไม่มีทางที่คดีจะพลิก คดีนี้ ไม่มีหนทางอื่นแล้ว”
“ฉันแนะนำให้คุณลองดูข้อมูลนี้ก่อน”
ต่งหยีซวนเบ้ปากและเปิดซองเอกสาร มองดูเอกสารอย่างไม่อินังขังขอบ เธอไม่ได้คิดว่าคดีนี้จะมีอะไรที่ทำให้คดีพลิกได้ ในเมื่อพยานบุคคลและหลักฐานก็อยู่ตรงนั้นแล้ว ต่อให้มีลิ้นเหมือนขลุ่ยก็ยังช่วยไม่ได้”
แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากต่งหยีซวน ได้พลิกดูไปไม่กี่หน้า สีหน้าเธอก็เปลี่ยนไป เธอมีสีหน้าเคร่งขรึม ตกตะลึงและแม้แต่ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก
หลังจากนั้นครู่หนึ่งต่งหยีซวน ดูข้อมูลจนหมดแล้วจึงพูดขึ้น: “ทำไมพวกคุณถึงไม่นำข้อมูลนี้ออกมาแต่เนิ่น ๆ?”
“เพื่อสร้างภาพลวงตาว่าท่านประธานไม่สามารถจะพลิกคดีได้แล้วจริง ๆ” หลงหลิงหลิงตอบ “ยิ่งกว่านั้น นี่ก็เป็นคำสั่งของท่านประธาน เอกสารจะยังไม่ถูกส่งให้ถึงมือคุณทนาย หากยังไม่ถึงนาทีสุดท้าย”
“หมายความว่ายังไงคะ?” ต่งหยีซวนตกใจ “เขารู้ว่าตัวเองสามารถพลิกคดีได้? ไม่สิ ตอนนี้เขาถูกควบคุมตัวอยู่ไม่ใช่เหรอคะ? พวกคุณติดต่อกันได้ยังไง?”
หลงหลิงหลิงยิ้มจาง ๆ และตอบ: “นี่คือสิ่งที่ท่านประธานสั่งไว้ก่อนที่จะดำเนินคดีค่ะ”
“อะไรนะ?”
จัดการไว้ก่อนที่จะดำเนินคดี นั่นก็พูดได้ว่าในระหว่างที่เขไปาก่ออาชญากรรมได้คิดหาทางหนีทีไล่ไว้ก่อนแล้ว และในขณะเดียวกันเขาก็เตรียมพร้อมอย่างเต็มที่เขารู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถพลิกคดีได้
ไม่น่าแปลกใจที่พอเจอเขาที่สถานที่คุมตัวแล้วเขาดูไม่สนใจโทษประหารเลย ก็เพราะเขาไม่มีทางจะโดนโทษประหารแต่แรกแล้ว
กลยุทธ์ที่ฉลาดหลักแหลมแบบนี้ ทำให้ต่งหยีซวน รู้สึกว่าตัวเองนั้นอ่อนด้อย ไร้เดียงสาเป็นอย่างมาก และห่างจากไป๋ยี่เฟยคนละชั้นเลยทีเดียว
ภายในรถเงียบไปชั่วขณะ ต่งหยีซวนหยิบเอกสารไปและดูมันอีกครั้งและพบกับพยานบุคคลสำคัญคนหนึ่งแล้วจึงถาม: “พยานบุคคลเถาเยว ที่ระบุไว้ในนี้อยู่ที่ไหนคะ?”
“อยู่ระหว่างทางเหมือนพวกเราค่ะ” หลงหลิงหลิงตอบ
ต่งหยีซวนพยักหน้า มีพยานบุคคลก็ดี ไม่เช่นนั้นหากไม่มีพยานคนสำคัญ ที่ปูพื้นไว้ก่อนหน้าและการพลิกคดีในตอนท้าย ทั้งหมดคงเปล่าประโยชน์
หลงหลิงหลิงรู้ว่าต่งหยีซวนกำลังกังวลใจเรื่องอะไร เถาเยวเป็นคนรักของฉุงโยวเวย เรื่องนี้ไม่ต้องสงสัยเลย บวกกับเถาเยวเป็นพวกนกสองหัว ถ้าหากเธอกลับคำให้การระหว่างขึ้นศาล แบบนั้นจะทำให้แพ้แน่นอน
อย่างไรก็ตามหลงหลิงหลิงกลับไม่เป็นกังวล และเข้าใจว่าไป๋ยี่เฟยได้จัดการไว้ก่อนแล้ว
……
ที่นอกศาล ฉุงเฉ่าเจว๋รอจนแทบจะหมดความอดทน “ทำไมยังไม่มาอีก?”
“น่าจะใกล้แล้วค่ะ” หญิงสาวผิวสีมองดูเวลา “เก้าโมงครึ่งแล้ว”
สิบโมงเป็นเวลาเปิดพิจารณาคดีอย่างเป็นทางการ
แน่นอนว่าไม่นานหลังจากที่เสียงดังขึ้นมีรถยนต์หลายคันตามมาทีละคันซึ่งเป็น BMW ทั้งหมด
ทุกคนต่างจับจ้อง
มีคนลงจากรถทุกคันคันละสองสามคนและมีทั้งผู้หญิงและผู้ชาย ไป๋หู่ สวีลั่ง จงเหลียน หลิวเสี่ยวอิง เฉินห้าว เฉินอ้าวเจียว จางหัวปิน หลงหลิงหลิง และ ต่งหยีซวน
ฉุงเฉ่าเจว๋ส่งเสียงออกมาอย่างเหยียดหยาม “มากันเยอะขนาดนี้จะมีประโยชน์อะไร?”
เขาคิดไม่ออกว่าในคดีของไป๋ยี่เฟยจะมีจุดที่สามารถทำให้คดีพลิกได้ แบบนั้นไป๋ยี่เฟยจะต้องได้รับโทษประหารแน่นอนอยู่แล้ว หากมองในแง่ร้ายที่สุดก็คือไม่รู้ว่าไป๋ยี่เฟยจะใช้วิธีไหนพลิกคดีและออกมาได้
หลังออกมาได้เขาก็ไม่เป็นกังวล คนตระกูลฉุงที่รออยู่ที่นี่กว่าสามร้อยคนสู้กับเก้าคนนั้น เกินพอ ไหนจะยังมีฉางเชี่ยว อยู่อีก ไป๋ยี่เฟยจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย
หญิงผิวสีดำตอบกลับ: “คงจะมาส่งไปตายค่ะ”
ฉุงเฉ่าเจว๋หัวเราะและเห็นด้วยกับคำพูดของหญิงผิวสีดำ
ที่ด้านนอก ไป๋หู่และคนอื่น ๆ ไม่ได้เข้าไปในทันทีหลังจากลงจากรถ เขาต้องการรอให้บุคคลที่สำคัญที่สุดปรากฏตัว
แต่หลังจากนั้นไม่นานก็มีรถตำรวจปรากฏขึ้น
ไป๋หู่และคนอื่น ๆ ก้าวไปข้างหน้าทันที แต่ถูกตำรวจสองคนหยุดพวกเขาไว้ พวกเขาได้เพียงแต่ยืนอยู่ห่าง ๆ ดูไป๋ยี่เฟยสวมเครื่องแบบนักโทษถูกใส่กุญแจมือและลงจากรถ
เมื่อไป๋ยี่เฟยเห็นทุกคนอยู่ตรงนั้น เขายิ้มเล็กน้อย จากนั้นก็เดินเข้าไปในศาลพร้อมกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ
ฉุงเฉ่าเจว๋ที่อยู่ในรถก็เห็นไป๋ยี่เฟยเช่นกัน ทันทีที่เห็นเขา ความโกรธของฉุงเฉ่าเจว๋ก็ถึงจุดที่ถ้าหากว่าไม่อยู่ในศาล เขาคงจะเข้าไปฆ่าเขาให้ตายไปแล้ว
ทันทีที่ไป๋ยี่เฟยเดินเข้าไปในศาลฉุงเฉ่าเจว๋ก็พาทนายหูลงจากรถและวางแผนที่จะเข้าไป
ตอนนี้เองมีรถอีกคันหนึ่งเข้ามา เป็นรถที่ดูธรรมดามาก ต่างจากBMWเพียงตัวอักษรเดียว แต่กลับเป็นรถที่มีราคาแสนถูก เพียงแค่มีเงินห้าหมื่นถึงหกหมื่นหยวนก็ซื้อได้แล้ว
ทุกคนสีหน้าเปลี่ยนไปเมื่อเห็นรถคันนี้
ฉุงเฉ่าเจว๋มีสีหน้าไม่เป็นธรรมชาติเล็กน้อย “เขามาได้ยังไง?”
หญิงสาวผิวสีเองก็กังวลใจเล็กน้อยแต่ก็ยังพูดขึ้น “เขามาแล้วก็อาจจะไม่ได้มาเพื่อทำให้ไป๋ยี่เฟยพลิกคดีได้”
“อือ” ฉุงเฉ่าเจว๋ขมวดคิ้วและส่งเสียงออกมาเบา ๆ “สั่งการออกไป ให้พวกเขาอยู่ห่าง ๆ รถคันนั้น”
เมื่อสั่งเสร็จ ฉุงเฉ่าเจว๋ก็หันหลังและเข้าไปในศาล
