บทที่ 496
“ถูก ต้องขอโทษ！”
“แล้วก็ ต้องชดใช้ให้กับพวกเราด้วย！”หวงเหว่ยพูดขึ้นต่อ“คุณตบหน้าผมตั้งสองที ผมก็ต้องตบคุณคืนสองทีเหมือนกัน！”
ไป๋ยี่เฟยยิ้มอย่างเย้ยหยัน ง้างมือขึ้นตบไปอีกหนึ่งที
“เพี๊ยะ！”
“นี่คุณ……”
ไป๋ยี่เฟยตบไปอีกหนึ่งที
“เพี๊ยะ！”
“คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? ยังกล้าคิดที่จะอยู่ตรงนี้อีกครึ่งชั่วโมงอย่างนั้นเหรอ?”ไป๋ยี่เฟยพูดด้วยน้ำเสียงดังและดุดัน“ผมบอกแล้ว พวกคุณรีบไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้！”
“จะให้โอกาสพวกคุณสิบนาทีเป็นครั้งสุดท้าย คนที่ผมชี้ไปเมื่อตะกี้ ไสหัวออกไปจากบริษัทให้หมด ไม่อย่างนั้น ผมก็จะซัดพวกคุณออกไปเอง！”
“พวกคุณไม่เชื่อจะลองดูก็ได้นะ！”
ตอนนี้ ผู้คนตรงนั้นตกใจกับท่าทีที่ดุดันของไป๋ยี่เฟย พวกคนที่ถูกชี้ก็ตื่นตกใจเช่นกัน
“ไป๋ยี่เฟย คุณบอกว่าประธานหลี่เป็นเจ้าของที่นี่ไม่ใช่เหรอ? แสดงว่าสิ่งที่คุณพูดก็ไม่นับน่ะสิ?”
“ใช่ๆ ประธานหลี่ยังไม่ได้พูดอะไรเลย คุณที่เป็นสามีของเธอก็ไม่มีสิทธิ์มาไล่พวกเราไปนะ”
“ใช่ๆ……”
ไป๋ยี่เฟยยิ้มอย่างเย้ยหยัน ก่อนจะหันไปถามหลี่เสว่“คุณว่ายังไง?”
หลี่เสว่ก็ต้องเข้าข้างสามีอยู่แล้ว“พวกคนที่เขาบอกเมื่อตะกี้นี้ ถูกฉันไล่ออกหมดทุกคนแล้ว”
“ตอนนี้ ขอเชิญพวกคุณออกจากบริษัทไปซะ ไม่อย่างนั้น ฉันจะเรียกรปภ.”
“อะไร?”
พวกคนเหล่านั้นมึนงงไปหมด
พวกเขาถูกไล่ออกจริงๆเหรอ?
“ยังไม่รีบไปอีก?”ไป๋ยี่เฟยกวาดสายตามองอย่างเย็นชา
หวงเหว่ยกุมหน้าที่บวมแดงพร้อมกับพูดตะโกนขึ้น“ประธานหลี่ คุณต้องคิดถึงผลที่ตามมาให้ดีๆนะ เขาจะหาคนมาได้จริงๆไหม? แล้วก็ ถ้าตอนนี้ผมจากไปแล้ว ตอนหลังคุณมาขอร้องให้ผมกลับไป ผมก็ไม่กลับไปแล้วนะ！”
ไป๋ยี่เฟยขมวดคิ้ว ไอ้หมอนี่มันช่างยั่วให้รู้สึกคันไม้คันมือจริงๆ ไป๋ยี่เฟยคิดที่จะลงมืออีกรอบ แต่เขาอดกลั้นเอาไว้ หันไปพูดกับหลี่เสว่ตรงๆ“เรียกรปภ.ให้มาไล่พวกเขาออกไปเถอะ！”
“อื้อ”หลี่เสว่พยักหน้า กำลังจะใช้มือถือของตัวเองโทรเรียก จางหรงที่ยืนนิ่งเงียบมาตลอดก็พูดขึ้นมาก่อน“ประธานหลี่ คุณพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวผมเรียกเอง”
พูดจบ จางหรงก็ลุกขึ้นออกไปเรียกรปภ.ทันที
ไม่นาน รปภ.สี่คนก็เข้ามา
หลี่เสว่ชี้ไปที่พวกของหวงเหว่ยพร้อมกับพูดขึ้น“ไล่พวกเขาออกไปจากบริษัท！”
“เอ่อ……”
รปภ.ทำงานอยู่ที่บริษัทแห่งนี้มาหลายปีแล้ว ก็เป็นธรรมดาที่จะรู้ว่าพวกเขาเหล่านี้เป็นคนเก่าคนแก่ของบริษัท แถมยังเป็นคนระดับสูงอีกด้วย ท่าประธานคนนี้ให้พวกเขาไล่คนพวกนี้ออกไป ทำให้พวกเขารู้สึกอึ้งตะลึงอยู่เหมือนกัน
หลี่เสว่เห็นพวกเขาไม่ขยับเขยื้อน ก็ขมวดคิ้วทันที“ฟังไม่รู้เรื่องเหรอ? ไล่พวกเขาออกไป！”
รปภ.ก็ต้องตามใจท่านประธาน ดังนั้นไม่ว่าเรื่องจะเป็นยังไง ท่านประธานบอกให้ทำอะไรก็ต้องทำ พวกรปภ.จึงเข้าไปล้อมรอบพวกของหวงเหว่ยไว้ เชิญพวกเขาออกไป
พวกของหวงเหว่ยสีหน้าดำมืด“ประธานหลี่ คุณจะไล่พวกเราออกจริงๆเหรอ?”
หลี่เสว่มองพวกเข้าด้วยสายตาเย็นชา พร้อมกับพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ“ใช่ พวกคุณถูกบริษัทไล่ออกเรียบร้อยแล้ว”
พวกรปภ.ก็เข้าใจขึ้นมาทันที คิดไม่ถึงว่าจะถูกไล่ออกจริงๆแล้ว
“ประธานหวง รบกวนเชิญออกไปด้วยค่ะ”
“พวกคุณ พวกคุณ เหอะ！”หวงเหว่ยโกรธจนพูดอะไรไม่ออก สุดท้ายก็สะบัดมือ เดินจากไปอย่างไม่หันกลับมา ตอนที่เดินถึงประตูก็พูดออกมาหนึ่งประโยค
“แล้วพวกคุณจะเสียใจ！”
จากนั้นคนพวกนั้นก็เดินออกไปด้วยความไม่เต็มใจ
ในที่สุด คนที่จะมาก่อเรื่องก็ออกไปแล้ว คนที่เหลือก็พยายามมีท่าทีอยู่เป็นกลาง
ไป๋ยี่เฟยเห็นแบบนี้ก็หันไปพูดกับหลี่เสว่“คุณประชุมดีๆแล้วกันนะ ผมจะรอคุณที่ห้องทำงาน”
พอไป๋ยี่เฟยไปแล้ว หลี่เสว่ก็นั่งลงที่เก้าอี้ท่านประธานอีกครั้ง“เอาล่ะ บริษัทต้องดำเนินกันต่อไป สำหรับเรื่องตำแหน่งที่มันว่าง เชื่อว่าอีกไม่นานจะมีคนมาแทนที่แล้ว ทุกคนไม่ต้องเป็นห่วง”
บรรดาผู้คนต่างเงียบสงบ ตอนนี้ยังไม่ดึงสติกลับมา
จริงๆแล้วแม้แต่จางหรงก็ยังตื่นตกใจ จะพูดยังไงดีล่ะ?
จางหรงนึกว่าไป๋ยี่เฟยไม่มีโหวจวี๋กรุ๊ปแล้ว ถึงยังไงก็ไม่น่าจะโง่ขนาดนี้ อย่างน้อยทำอะไรก็ควรคำนึงถึงบริษัทเพื่อหลี่เสว่สิถึงจะถูก แต่เมื่อตะกี้ท่าทีที่ไป๋ยี่เฟยแสดงออกมา เหนือความคาดหมายของเขา
พอมาถึงก็ไล่คนออกไปเฉย แถมยังลงไม้ลงมือตบตีคนอีก ออร่าที่อยู่บนตัวของไป๋ยี่เฟย มันน่ากลัวยิ่งกว่าเมื่อก่อนอีก
ต่อมา ไป๋ยี่เฟยก็โทรศัพท์ไปให้คนเมืองหลวงมาช่วยทันที นี่มันก็ยิ่งเหนือความคาดหมายของเขาเข้าไปอีก จากที่เขารู้มา ตอนนี้ไป๋ยี่เฟยเป็นเป้าหมายของทุกตระกูลใหญ่ในเมืองหลวงไม่ใช่หรือไง?
แล้วจะเชิญคนมาได้ยังไง?
จางหรงครุ่นคิด จู่ๆก็เหงื่อไหลอาบทั่วตัว โชคดี ที่เขาไม่ได้เลือกข้างทันที ไม่อย่างนั้น คนที่ไสหัวไปในครั้งนี้ จะต้องมีเขาอยู่ด้วยแน่ๆ
หลี่เสว่พูดออกมาง่ายๆไม่กี่ประโยค แล้วก็เริ่มประชุมต่อ เธอยังต้องทำความเข้าใจกับโปรเจกต์ในช่วงนี้ของบริษัทอีก
พวกผู้คนเห็นแบบนี้ก็ไม่กล้าพูดอะไรเยอะแยะมากมาย ประชุมกันต่ออย่างเชื่อฟังแต่โดยดี
……
ไป๋ยี่เฟยไปยังห้องทำงานของหลี่เสว่ ถึงยังไงตอนนี้เขาก็ไม่มีเรื่องที่ทำได้แล้ว รอหลี่เสว่อยู่ที่นี่ก็ไม่เลวเหมือนกัน จะได้อยู่รอดูว่าหลินขวางนั่นจะหาคนได้ภายในครึ่งชั่วโมงจริงๆหรือเปล่า
แต่ที่พวกเขาไม่รู้ก็คือ หลังจากที่พวกหวงเหว่ยถูกรปภ.ไล่ออกไปแล้ว คนในบริษัทต่างก็เกิดความโกลาหลวุ่นวาย
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”
“นั่นพวกของประธานหวงนี่นา? ทำไมถึงถูกรปภ.ไล่ออกไปล่ะ?”
“ไม่เอาพวกของประธานหวงแล้วเหรอ?”
“ดูท่าน่าจะใช่นะ！ประธานหลี่คิดยังไงอยู่? สถานการณ์ในตอนนี้ของบริษัทก็ไม่ดี ยังจะไล่พวกของประธานหวงออกไปอีก บริษัทนี้ยังจะอยู่ต่อไปได้อีกไหม?”
“ไม่ใช่หรอกมั้ง ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็ตกงานกันหมดน่ะสิ?”
“ประธานหลี่จะบริหารจัดการบริษัทอีกไหม? เธอทำขนาดนี้ คิดจะให้พวกเราทุกคนไม่มีอันจะกินแล้วหรือไง?”
“……”
ทุกคนล้วนแต่คิดถึงแต่ตัวเอง สถานการณ์ของบริษัทก็ไม่ค่อยจะสู้ดี ตอนนี้ผู้บริหารระดับสูงก็ออกไปอีก ถูกโหวจวี๋ลงโทษอีก บริษัทนี้จะอยู่ต่อไปยังไง?
บริษัทอยู่ต่อไปไม่ได้แล้ว พนักงานธรรมดาทั่วๆไปแบบพวกเขาก็มีแต่ต้องตกงานกันหมด！
ในตอนนี้ บรรดาผู้คนต่างก็พากันรู้สึกไม่พอใจหลี่เสว่
……
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ก็มีสายจากหลินขวางโทรเข้ามา
“ลูกพี่ไป๋ ผมหาคนให้คุณได้แล้ว ทั้งหมดหกคน ผู้บริหารระดับสูงสี่คน ดีไซน์เนอร์สองคน น่าจะมาประมาณช่วงบ่ายครับ”เสียงของหลินขวางดังเข้ามา
ไป๋ยี่เฟยได้ฟังแล้วก็อึ้งตะลึง พูดขอบคุณเขาจากใจจริง“ขอบใจมาก”
“ลูกพี่ไป๋เกรงใจเกินไปแล้ว ในที่สุดก็มีโอกาสช่วยลูกพี่ไป๋สักที”
หลินขวางนึกขึ้นมาได้หนึ่งเรื่อง พูดขึ้น“ใช่แล้ว ผมรู้สถานการณ์ของคุณในตอนนี้แล้ว ผมก็เลยจ่ายเงินเดือนให้กับพวกเขาไปเรียบร้อยแล้วนะครับ จ่ายล่วงหน้าไปสองปีแล้วด้วย”
เงินเดือนสองปี แถมยังเป็นตำแหน่งผู้บริหารชั้นสูงกับดีไซน์เนอร์อีก จำนวนเงินก็ไม่ใช่น้อยๆเลยนะ
“นายไม่ต้องหรอก เงินเดือนพวกเรายังจ่ายไหวอยู่”ไป๋ยี่เฟยอึ้งตะลึงไปสักพัก ก่อนจะพูดตอบ
หลินขวางพูดขึ้นอย่างไม่สนใจเลยสักนิด“ไม่เป็นไร ลูกพี่ไป๋ไม่ต้องคิดเล็กคิดน้อยหรอกครับ อ้อ ใช่แล้ว ตอนนี้สถานการณ์ยังโอเคอยู่ไหม?”
ที่เขาถามคือเรื่องที่ไป๋ยี่เฟยถูกคนตามไล่ฆ่า
ไป๋ยี่เฟยพูดขึ้นนิ่งๆ“ไม่เป็นไร ไม่ตายหรอก”
“เห้อ……”หลินขวางไม่รู้ว่าควรจะพูดยังไง เรื่องนี้เหลือบ่ากว่าแรงของเขา ดังนั้นจึงหวังว่าจะได้ช่วยเขาในเรื่องอื่นๆให้มากๆสักหน่อย
“ลูกพี่ไป๋ สหพันธ์ธุรกิจเมืองหลวงก็มีการเลือกตั้งประธานสหพันธ์ธุรกิจคนใหม่ ไม่ใช่คนของสี่ตระกูลยักษ์ใหญ่ของพวกเรา แล้วเป็นคนของตระกูลไหนกันแน่ ก็ไม่แน่ชัดเหมือนกัน ถึงยังไงก็ไม่ธรรมดาแน่ๆ”หลินขวางบอกข้อมูลล่าสุดให้กับไป๋ยี่เฟย
