“เตะนี้! สำหรับทวงให้คนไร้เดียงสาที่ถูกแกดูถูก”
ทันทีหลังจากนั้น เขาก็เตะยอดฝีมือระดับที่หนึ่งขึ้นไปในอากาศ จากนั้นจับขาอีกข้างหนึ่งด้วยมือข้างหนึ่งแล้วดึงกลับ และสุดท้ายก็กระแทกลงพื้น
“ตึง!”
“ขาข้างสุดท้ายนี้! ให้แกได้รับประสบการณ์ความเจ็บปวดของอู๋เฉียงในตอนนั้น”
ในขณะนี้ ยอดฝีมือระดับที่หนึ่งอีกคนทนไม่ไหวแล้ว และต้องการรีบออกไปช่วยเขา “หยุดเดี๋ยวนี้!”
แต่เขาก็ยังช้าไปหนึ่งก้าว
ขานั้นถูกฉีกออกโดยไป๋ยี่เฟย
ในที่สุด ไป๋ยี่เฟยก็ชกยอดฝีมือระดับที่หนึ่งเข้าที่หน้าอก “หมัดนี้! ฉันส่งแกไปตาย!”
“ตึง!”
ยอดฝีมือระดับที่หนึ่งบินออกไปอีกครั้ง
หมัดของไป๋ยี่เฟยบ่งบอกถึงความแข็งแกร่งของพลังอ้านจิ้ง และตอนนี้เขาอยู่ที่ระดับหนึ่งชั้นกลาง แม้ว่าคู่ต่อสู้จะอยู่ที่ระดับหนึ่งชั้นต่ำ ก็ไม่สามารถทนต่อหมัดของเขาได้
หลังจากที่ยอดฝีมือระดับที่หนึ่งบินออกไป ก็กระแทกกำแพงบ้านใหญ่ลงโดยตรง
และมีไฟลุกลามอยู่ใกล้ๆ
ยังคงมีควันและฝุ่นละอองในอากาศ
และยอดฝีมือระดับที่หนึ่งคนนั้นก็ตายไปแล้ว
ทุกคนในที่แห่งนี้มองมาที่เขาอย่างเงียบๆ
ไป๋ยี่เฟยค่อยๆยืนตัวตรงและหันศีรษะช้าๆ
หลังจากเห็นฉากนี้ ผู้คนที่อยู่ด้านข้างต่างก็ปรบมือ
“ทำได้ดี!”
“สุดยอด!”
สีหน้าของดาร์สมืดมน สายตาดูถูกของเขาจางหายไป แต่มีร่องรอยของความเคร่งขรึม
เขามองไปที่ไป๋ยี่เฟยและถามว่า “คุณเป็นใคร?”
ไป๋ยี่เฟยก็มองไปที่ดาร์สและพูดอย่างเฉยเมย “ไป๋ยี่เฟย”
“คุณคือไป๋ยี่เฟย!” ดาร์สเยาะเย้ย “ฉันเคยเห็นข้อมูลของคุณมาก่อน มันบอกว่าคุณเป็นยอดฝีมือระดับที่สองชั้นต่ำ ไม่คิดว่าข้อมูลจะผิดพลาด”
“แต่มันไม่สำคัญหรอก คุณก็แค่ระดับที่หนึ่งชั้นต่ำ มันก็เหมือนกันในสายตาของฉัน”
ไป๋ยี่เฟยถามตรงๆว่า “ฉันอยากรู้ว่าใครเป็นคนตัดมือและเท้าของอู๋เฉียงออก ใครเป็นคนเสนอความคิดนี้ให้คนทำ”
“แกพูดกับผู้ใหญ่แบบนี้ได้ยังไง?” ยอดฝีมือระดับที่หนึ่งอีกคนชี้ไปที่ไป๋ยี่เฟยและด่า “อย่าคิดว่าตัวเองแข็งแกร่งระดับที่หนึ่งก็สามารถหยิ่งผยองต่อหน้าผู้ใหญ่!”
ไป๋ยี่เฟยไม่สนใจเขาเลย แทนที่จะจ้องมองที่ดาร์สแล้วถามว่า “ใครน่ะ?”
เมื่อเห็นว่าไป๋ไม่ได้ถามอย่างขัดขืนดาร์สก็ดูหยิ่งมากขึ้น ดังนั้นเขาจึงเยาะเย้ยและพูดว่า “โอเค งั้นฉันจะบอกคุณ”
“ฉันเอง”
“ดีมาก!” ไป๋ยี่เฟยพยักหน้า
จากนั้นเขาก็เดินตรงไปที่ดาร์ส
ยอดฝีมือระดับที่หนึ่งถัดจากดาร์สตะโกนทันที “ไอ้ขยะ! แกจะทำอย่างไร?”
เมื่อกี้ไป๋ยี่เฟยฆ่ายอดฝีมือระดับที่หนึ่งอีกคน แต่ไม่ได้ทำให้ยอดฝีมือระดับที่หนึ่งตื่นตกใจ ตรงกันข้ามมันกลับกระตุ้นความโกรธของเขา
เมื่อเห็นไป๋ยี่เฟยเข้าใกล้อย่างไร้ยางอาย เขาก็ชักกริชออกจากเอวของเขาทันทีและแทงไปที่ไป๋ยี่เฟยอย่างดุเดือด
กริชของเขามีความพิเศษมากเพราะมีหนาม เมื่อแทงเข้าไปในร่างกายแล้วนำออกจากร่างกายเนื้อและเลือดชิ้นใหญ่จะติดออกมากับกริชโดยตรง
อาวุธดังกล่าวสามารถพูดได้ว่าร้ายกาจมาก
ดังนั้น จึงเป็นไปได้ว่ายอดฝีมือระดับที่หนึ่งคนนี้ต้องฆ่าคนไปหลายคน
แต่ในขณะนี้ ไป๋ยี่เฟยยังคงไม่ตอบสนองและรีบออกจากฝูงชนเพียงลำพัง
เขารีบวิ่งไปหายอดฝีมือระดับที่หนึ่งและพูดกับไป๋ยี่เฟย“ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉัน!”
ไป๋ยี่เฟยมองไปที่ฉินหัว ใช่คนที่รีบออกมาคือฉินหัว และเขาไม่ได้พูดอะไรมากถือว่าเป็นการยอมจำนน
หลังจากที่ฉินหัวผ่านไป๋ยี่เฟย เขาก็หลีกเลี่ยงกริชไปด้านข้างและกระแทกหัวของยอดฝีมือระดับที่หนึ่ง
ยอดฝีมือระดับที่หนึ่งดูเหมือนจะไม่คาดหวังว่าจะมียอดฝีมือระดับที่หนึ่งคนอื่นๆ ในขณะเดียวกันเขาก็ตกใจ และอีกมือหนึ่งต้องการสกัดหมัดของฉินหัว
อย่างไรก็ตาม……
“บูม!”
แม้ว่าหมัดของฉินหัวแม้จะไม่มีพลังอ้านจิ้งซ่อนอยู่ แต่มันก็เต็มไปด้วยความแข็งแกร่งและโยนยอดฝีมือระดับที่หนึ่งคนนั้นออกโดยตรง
ดาร์สเห็นฉากนี้สีหน้าเปลี่ยนไปพลางถามว่า “คุณเป็นใคร?”
“ฉินหัว”
ดาร์สมองเขาอย่างเย็นชาและพูดว่า “ในข้อมูลมีคุณอยู่ แต่คุณคำนวณความแข็งแกร่งของคุณผิดไป”
“ที่แท้ก็มีขยะระดับที่หนึ่งสองคนนี่เอง”
ทันทีที่เขาพูดจบ หลี่เฉียงตงก็เดินออกจากฝูงชนและพูดว่า “ที่เหลือเป็นหน้าที่ของฉันเถอะ”
เมื่อดาร์สเห็นหลี่เฉียงตง ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ “หลี่เฉียงตง?”
หลี่เฉียงตงมองมาที่เขาและยิ้ม แต่ไม่พูดอะไร
ไป๋ยี่เฟยเหลือบมอง หลี่เฉียงตงพยักหน้าให้เขาและรีบไปหาดาร์สอีกครั้ง
ความเร็วของเขาเร็วขึ้นเรื่อยๆ เร็วพอๆกับกระสุนปืนใหญ่ที่ยิงออกไป
ไป๋ยี่เฟยใช้แรงทั้งหมดพุ่งไปข้างหน้าโดยเล็งไปที่ดาร์ส และชกด้วยหมัดหนึ่งครั้ง
“จะฆ่าก็ฆ่า!”
“ให้ตายเถอะ ป่าเถื่อนมาก!”
เมื่อดาร์สเห็นไป๋ยี่เฟยพุ่งเข้ามา เขาหรี่ตาและยกมือขึ้นแล้วทรุดตัวลง
หมัดของไป๋ยี่เฟยกระแทกหน้าอกของเขาโดยตรง
“ตึ่ง!”
มีเสียงดังขึ้น รถบรรทุกอีกคันระเบิด
คลื่นความร้อนจากการระเบิดพุ่งไปที่ดาร์สและไป๋ยี่เฟย ได้จมพวกเขาหายไป
คนอื่นๆต่างถอยหลัง
ไฟที่กำลังจะดับค่อยๆลุกไหม้ เนื่องจากการระเบิดของรถบรรทุก
ทุกคนในตระกูลจางอยู่ในความวุ่นวาย
……
ควันหนาทึบค่อยๆหายไป และฝุ่นทั้งหมดก็ตกลงมา
ร่างของไป๋ยี่เฟยปรากฏอยู่ในควัน
และร่างกายของเขาถูกไฟเผาในหลายๆที่ ผมของเขาสั้นลงและได้กลิ่นไหม้
สำหรับดาร์ส ไม่สามารถมองเห็นแม้แต่เงาได้อีกต่อไป
หลี่เฉียงตงและฉินหัวรีบวิ่งไป คนอื่นๆก็เดินตามหลังจากกลับมารู้สึกตัว
“ไป๋ยี่เฟย เป็นไงบ้าง?”
“คุณโอเคไหม?”
ทุกคนถามไป๋ยี่เฟยด้วยความเป็นห่วง
แต่ไป๋ยี่เฟยสั่นสะท้านไปทั้งตัว ทำให้พวกเขาดูกังวลมาก
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ไป๋ยี่เฟยก็เงยหน้าขึ้นและตะโกนว่า “ฆ่า!”
“คนของสำนักหนานเหมิน! ฆ่ามันให้หมด!”
เมื่อได้ยินเสียงคำรามของเขาทุกคนก็ตกใจ จากนั้นหันหน้าและพุ่งไปที่ยอดฝีมือระดับที่สองของสำนักหนานเหมินโดยไม่พูดอะไรสักคำ
“ฆ่า!”
ทันใดนั้นพวกเขาก็ต่อสู้ด้วยกันอีกครั้ง
และยอดฝีมือระดับที่หนึ่งอีกคนก็ถูกฉินหัวขับไล่ เมื่อเขาเห็นฉากนี้ก็อดไม่ได้ที่จะพูดอย่างโมโหว่า “ไอ่พวกสวะ กูเป็นยอดฝีมือระดับที่หนึ่ง อยากรนหาที่ตายเดี๋ยวกูจัดให้!”
ทันทีที่เขาพูดจบฉินหัวก็เดินไปหาเขาและตะโกนว่า “ไอ่แม่เย็ด!”
