บทที่ 108 เตรียมตัวจะออกเดินทาง
“หลินอิ่ง ก็บอกแล้วว่าคุณอย่าพูดเล่นกับฉันอีก!”จางฉีโม่พูดอย่างเย็นชา “ถ้าคุณจะแกล้งฉันแบบนี้อีก ฉันจะไม่พูดกับคุณจริงๆนะ”
หลินอิ่งยิ้มและมองไปที่จางฉีโม่ และพูดว่า “ฉันไม่ได้พูดเล่นกับคุณ”
“ไปไกลๆ” จางฉีโม่หันกลับไป ไม่อยากจะคุยกับหลินอิ่งอีก
ตลกจริงๆ วิลล่าที่อยู่ในวิลล่าหิมะมังกรอย่างน้อยเริ่มต้นที่หนึ่งร้อยล้าน หลินอิ่งจะซื้อได้อย่างไร?
ยังบอกว่าจะเอาวิลล่านี้ให้เธอ ดูไม่จริงใจจริงๆเลย
แม้ว่าจะให้เครื่องประดับราคาถูกๆสักชิ้น อย่างน้อยก็แสดงความจริงใจ มาตอแหลคนอื่น คิดว่าคนอื่นยังเป็นเด็กเหรอ?
จางฉีโม่กัดฟันด้วยความโกรธ รู้สึกว่าหลินอิ่งนี้น่าเบื่อจริงๆ
“หลินอิ่ง ไปกันเถอะ เดี๋ยวเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมาไล่พวกเราจะทำอย่างไร มันก็น่าอายเกินไป” จางฉีโม่ตะโกน “ได้ยินมาว่ามาตรการรักษาความปลอดภัยที่วิลล่าหิมะมังกรเข้มงวดมาก”
เดี๋ยว! สีหน้าจางฉีโม่ดูตกใจเล็กน้อย และในทันใดนั้นก็นึกถึงคำถามคำหนึ่ง มันป็นไปไม่ได้ที่วิลล่าหิมะมังกรจะอนุญาตให้คนที่ไม่รู้จักเข้ามา เมื่อกี้เธอยังงงอยู่และลืมไปว่าหลินอิ่งพาเธอเข้ามาได้อย่างไรและเขาเดินผ่านประตูรักษาความปลอดภัยได้อย่างไร?
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ จางฉีโม่มองกลับไปที่หลินอิ่งและสงสัยว่าทำไมหลินอิ่งไม่พูด
“ประธานจางของฉัน เชิญครับ” หลินอิ่งกล่าวด้วยรอยยิ้ม เปิดประตูสไตล์วิลล่า ยืนอยู่ข้างๆแล้วยกมือขึ้นเพื่อบ่งบอก
“นี่? คุณเปิดประตูได้อย่างไร?”สีหน้าจางฉีโม่ดูประหลาดใจ รู้สึกไม่น่าจะเชื่อ
“ฉีโม่ ฉันก็บอกคุณแล้วว่า วิลล่านี่ของคุณแล้ว” หลินอิ่งยิ้มและถือกุญแจที่ไม่ซ้ำกันหนึ่งพวงไว้ในมือ
ด้วยความสงสัยบนใบหน้าของเธอ จางฉีโม่มองไปที่หลินอิ่ง จากนั้นก็มองไปที่วิลล่า
เธอเห็นได้ว่านี่เป็นรูปแบบการออกแบบสถาปัตยกรรมที่ยอดเยี่ยมที่สุดและรู้ว่าพื้นที่ภายในและภายนอกใหญ่ขนาดไหน
ถ้าเปรียบเทียบกับที่เป็นวิลล่าระดับไฮเอนด์ที่อยู่ไกลที่อยู่ในวิลล่าหิมะมังกร วิลล่านี้ก็เป็นวิลล่าที่โดดเด่นอย่างยิ่ง ตั้งอยู่ใจกลางเมือง ครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่และภูมิประเทศมีความสูงตามธรรมชาติ เหมือนอยู่บนยอดเขา
คนธรรมดาสามารถบอกได้อย่างรวดเร็วว่า มันเป็นวิลล่าที่มีระดับที่สูงกว่าวิลล่าอื่นๆอย่างเยอะ !
“หลินอิ่ง นี่ คุณซื้อวิลล่านี้จริงๆหรือ ราคาอย่างน้อยสองร้อยล้านใช่ไหม?”จางฉีโม่พูดด้วยความไม่เชื่อและเดินไปช้าๆ ดวงตาเต็มไปด้วยความสงสัย
“คุณเช่ามาหรือเปล่า หรือเพื่อนให้ยืม”จางฉีโม่ถามอย่างสงสัย และสังเกตด้านในของวิลล่าที่นอกประตู
การตกแต่งภายในของวิลล่านั้นงดงามยิ่งขึ้น เต็มไปด้วยความแฝงแบบคลาสสิกและเฟอร์นิเจอร์ทั้งชุดแสดงให้เห็นว่าเต็มไปด้วยความมีเกียรติ
เอาจริงจางฉีโม่ก็อยากได้วิลล่าหลังนี้ มันเป็นความฝันสำหรับคนส่วนใหญ่ที่จะอาศัยอยู่ในวิลล่าระดับบนสุดแบบนี้ ใครไม่อยากอยู่ในสถานที่ที่สะดวกสบายกว้างขวางและมีสไตล์?
“นี่คือวิลล่าของคุณแล้ว รับกุญแจ”หลินอิ่งยิ้มและยื่นกุญแจให้จางฉีโม่ “มาตรการรักษาความปลอดภัยของวิลล่าหิมะมังกรเข้มงวดมาก ไม่มีการเช่าเหรอ”
“มานี่ ฉีโม่ มาเลือกห้องนอน ถ้าคุณรู้สึกไม่ดี ฉันจะให้คนมาทำใหม่”หลินอิ่งกล่าว
จางฉีโม่หรี่ตาของเธอ จ้องไปที่หลินอิ่งอย่างรุนแรง และพูดอย่างเคร่งขรึม “ฉันถามคุณ หลินอิ่ง คุณต้องบอกความจริงกับฉัน”
“วิลล่านี้เป็นของหวางหงหลิงใช่หรือไม่?”จางฉีโม่ถามอย่างเย็นชาและสีหน้าเธอเต็มไปด้วยความโกรธ
สิ่งที่เธอสามารถคิดได้ก็มีแค่ว่า หลินอิ่งสามารถอาศัยอยู่ในวิลล่าของวิลล่าเพราะหวางหงหลิง บางทีอาจจะเป็นบ้านที่หวางหงหลิงมอบให้เขา ทั้งสองคนอาจจะทำอะไรที่นี่ก็ได้! ยิ่งคิดไปก็ยิ่งโมโห!
สีหน้าหลินอิ่งเซ็ง ฉีโม่ยังหงิกงอกับเรื่องของหวางหงหสิง …
“ฮึ่ม! คุณนี่ไม่มียาอะไรจะสามารถช่วยคุณได้แล้ว คุณมีความสัมพันธ์กับหวางหงหลิงที่ลึกซึ้งขนาดนั้น! คุณหมายความว่าอย่างไรที่ให้ฉันอาศัยอยู่ในวิลล่าที่เธอให้คุณ?”จางฉีโม่พูดอย่างโกรธ และหันไปเตรียมจะออกไป
หลินอิ่งเอื้อมมือไป คว้าข้อมือของจางฉีโม่
“ฉีโม่ นี่คือ” หลินอิ่งกล่าวอย่างจริงจัง “นี่คือวิลล่าที่คณะกรรมการบริหารจัดสรรให้คุณ หลังจากที่คุณได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นรองประธานกรรมการบริหารของกรุ๊ป โดยเฉพาะให้คุณ”
จางฉีโม่งงอยู่พักหนึ่ง และพบว่าหลินอิ่งยังจับมือของเธอ ใบหน้าของเธอแดงและเธอก็ยื่นมือออกมาแล้วตีเขา “ปล่อยมือของคุณก่อน”
“คุณจะโกหกใครหรือ ยังพูดว่าวิลล่าที่คณะกรรมการบริหารกลุ่มมอบหมายให้ฉัน”จางฉีโม่พูดอย่างเย็นชา โดยที่ยังไม่เชื่อ
แหล่งข้อมูลทางการเงินของบริษัทเครื่องประดับจางซื่อเป็นแบบไหน คนที่เป็นรองประธานทราบ ก็คือเธอนั่นเอง จะไม่รู้หรือไง? มันจะฟุ่มเฟือยขนาดนี้ได้อย่างไรที่จะจัดวิลล่าที่อยู่ในวิลล่าหิมะมังกรให้กรรมการผู้จัดการ
“นี่ คุณก็ไม่รู้เรื่องนี้แล้ว” หลินอิ่งหัวเราะ “หลังจากที่จางซื่อกรุ๊ปรวมงานที่นิ่งซื่อกรุ๊ปที่อยู่ตุงไห่ ภูมิหลังก็แตกต่างไปจากเมื่อก่อน วิลล่าหลังนี้ได้รับมอบหมายจากประธานอู เพราะตอนนี้ประธานจางเป็นแหล่งการเงินของกรุ๊ปไง ซึ่งเป็นแกนหลักนั้นเอง หากไม่มีคุณ กรุ๊ปก็ไม่สามารถทำงานได้”
เมื่อได้ยินสิ่งที่หลินอิ่งพูด ใบหน้าของจางฉีโม่ก็เต็มไปด้วยความภูมิใจ เมื่อไม่นานนี้ เธอก็มีบทบาทสำคัญในกรุ๊ปก็จริง และได้สร้างชื่อเสียงอย่างมากในองค์กรเครื่องประดับในตุงไห่และมีสถานะที่สำคัญด้วย กรุ๊ปสามารถดำเนินการได้ด้วยเพราะตนเองเท่านั้นและเป็นหัวหน้านักออกแบบที่ขาดไม่ได้!
เมื่อนึกถึง บนใบหน้าของจางฉีโม่ก็แดง มีความสุขและภาคภูมิใจมาก
“คณะกรรมการคุณประธานอูจัดสรรโดยเฉพาะให้ฉันจริงเหรอ?” จางฉีโม่กัดริมฝีปากอย่างเบาและด้วยสีหน้าเต็มไปความสงสัย
ก่อนหน้านี้บริษัทเครื่องประดับจางซื่อไม่มีทรัพยากรทางการเงินแบบนี้ แต่คุณประธานอู อูหยางมีไง ประธานอู้เป็นคนที่จัดการจางซื่อกรุ๊ปแทนนิ่งซื่อกรุ๊ป ด้วยทรัพยากรทางการเงินของนิ่งซื่อกรุ๊ปที่ในตุงไห่ มีสไตล์แบบนี้แน่นอนอยู่แล้ว!
ถ้าเป็นแบบนี้ ทั้งหมดนี้ก็เป็นเพราะความสามารถและความขยันของเธอได้ความเห็นด้วย?
“ประธานหลินครับ อาหารที่คุณสั่งพร้อมแล้วครับ และพร้อมทานได้ทุกเมื่อครับ” หลี่ผูเดินลงไปชั้นล่างในเวลานี้ กล่าวด้วยรอยยิ้มและมองไปที่จางฉีโม่ “คุณนายหลิน เชิญเข้าครับ”
“ฉีโม่ แนะนให้คุณก่อน คุณนี่คือพ่อบ้านของวิลล่านี้ หลี่ผู” หลินอิ่งกล่าวอย่างจริงจัง
“โอ้ๆ พ่อบ้านหลี่คะ สวัสดีค่ะ”จางฉีโม่กล่าวด้วยรอยยิ้ม สุภาพมาก
“คุณหญิงหลิน สวัสดีครับ” หลี่ผูยิ้มกลับไปด้วย คิดในใจว่าหญิงสาวที่คุณชายเลือกนั้น ก็ไม่ธรรมดา
หลี่ผูเจอผู้คนที่อยู่ในองค์กรตระกูลใหญ่ของตี้จิงมาหลายคน และสายตาของเขาก็ดีมาก เมื่อที่เขาเห็นจางฉีโม่ ก็รู้แล้วว่าคุณหญิงปราณีตราวกับหยกที่หาเทียบไม่ได้ ถือได้ว่าเป็นกิ่งทองใบหยก
เมื่อที่พูด ทั้งสามคนก็เข้าไปในวิลล่าด้วยกัน ไม่นานก็มาถึงห้องนั่งเล่นของชั้นสองที่กว้างใหญ่
ในห้องนั่งเล่นที่กว้างใหญ่ โต๊ะกลมที่ทำจากหวางฮวาหลีที่โบราณอยู่ตรงกลาง และงานฝีมือแกะสลักก็เรียบง่ายและสง่างามมาก
หลี่ผูค่อยๆนำจานกระเบื้องสีฟ้าด้วยฝีมืออันวิจิตร และวางไว้บนโต๊ะกลม ทันใดนั้นอาหารก็มีกลิ่นหอมออกมา น่ากินมาก
ในฐานะที่เป็นผู้จัดการใหญ่ของตระกูลฉี หลี่ผูมีความเชี่ยวชาญในเรื่องอาหาร เขาไม่เพียง แค่มีฝีมือติ่มซำที่ยอดเยี่ยมเท่านั้น แต่ยังเชี่ยวชาญในการปรุงอาหารประเภทต่างๆที่สำคัญอีกด้วย ยังเคยทำงานในโรงแรมระดับ 5 ดาว แม้ว่าหัวหน้าเชฟที่ในโรงแรมก็พูดว่าไม่สามารถเปรียบเทียบได้!
“คุณพ่อบ้านหลี่คะ อาหารของคุณดีอร่อยมากค่ะ เชิญมานั่งทานด้วยกันค่ะ”จางฉีโม่ชิมอาหารสองครั้ง ชื่นชมมากและพูดกับหลี่ผู
หลี่ผูมองไปที่หลินอิ่งโดยซ่อน หลินอิ่งพยักหน้าเล็กน้อย หลี่ผูจึงนั่งลงพร้อมกับรอยยิ้ม
“เป็นเกียรติของผมที่ได้ทำอาหารให้กับคุณหญิงลินและประธานหลิน ไม่ว่าคุณหญิงหลินชอบกินอะไร ก็บอกผมได้ตั้งแต่นี้ไป” หลี่ผูกล่าวด้วยรอยยิ้ม
จางฉีโม่มองไปที่โต๊ะที่เต็มไปด้วยอาหารที่สวยงามและการจัดวางที่สวยของห้องนั่งเล่น เธอไม่คุ้นเคยกับบรรยากาศที่ดีแบบนี้
เธอรู้สึกเหมือนกำลังฝันอยู่ เธอไปถึงจุดสุดยอดของชีวิตทันที เธอได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นกรรมการผู้จัดการของกรุ๊ปเมื่อวานนั้น ได้รับหุ้นของกรุ๊ป และยังดำรงตำแหน่งรองประธานอีกด้วย ตอนนี้เธอยังอาศัยอยู่ในวิลล่าที่มีค่าหลายร้อยล้าน
สภาพแวดล้อม เกรดชีวิตประจำวัน คนค่าตัวเอง แตกต่างกันเมื่อก่อนอย่างมาก
นั่นเอง ยิ้มบ่อยๆ แล้วความโชคดีก็จะมาตาม
จางฉีโม่คิดในใจอย่างสนุกสนาน มีความสุขมาก
“ใช่แล้ว ฉีโม่ พรุ่งนี้ฉันจะไปต่างจังหวัดเพื่อทำธุระ” หลินอิ่งพูดอย่างจริงจัง
