ซุปเปอร์เจ้าสำราญ – ตอนที่ 182 ไม่ต้องกลัวคำขู่

บทที่ 182 ไม่ต้องกลัวคำขู่

“อะไรนะ? แผนการลงทุนหมื่นล้าน นี่ไม่ใช่เรื่องตลกใช่ไหม?”

“นี่? ครั้งที่แล้วราคา 2 พันล้านของไห่หยางกรุ๊ปยังไม่สามารถเอาชนะลาตินกรุ๊ปได้เลย คราวนี้บอกว่า 1 หมื่นล้าน? หรือว่าจะมีซุปเปอร์แชโบลหนุนหลังอยู่เบื้องหลังหรือ?”

เมื่อเจียงฉีได้เสนอราคาออกมา แขกรับเชิญทุกคนที่อยู่ในสถานที่ต่างก็ร้องอุทาน ซึ่งมันเหลือเชื่อมาก

แผนการลงทุน 5 พันล้านของลาตินกรุ๊ปนั้นมันเกินจริงมากพอแล้ว คราวนี้เป็น 1 หมื่นล้านโดยตรง และยังสัญญาว่าตัวแทนเจ้าของธุรกิจไม่ต้องสนใจในเรื่องอื่นๆอีกด้วย

นี่เท่ากับว่าเป็นการอุดช่องโหว่แห่งความเสี่ยงด้วยเงินไปเลย พันธมิตรทางธุรกิจเช่นนี้จะไปหาได้ที่ไหนอีก?

ในชั่วขณะ หัวใจของทุกคนก็เอนเอียงไปที่ไห่หยางกรุ๊ปจนหมด

“คุณเจียงฉี? คุณไม่ใช่ว่ากำลังพูดเป้อเย้ออยู่หรือ? นี่มันจะต้องผ่านเจ้าหน้าที่เป็นสักขีพยานนะ ไม่ใช่ว่าคุณจะเรียกออกอย่างผ่านๆก็ได้” ลี่น่าขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าของเธอดูประหลาดใจมาก เธอมองเจียงฉีด้วยความไม่น่าเชื่อ

“คุณลี่น่า ทำไมคุณถึงพูดคำพูดที่ไร้เดียงสาเช่นนี้ได้ ในโอกาสที่เคร่งขรึมเช่นนี้? ผมเรียกราคามั่วงั้นเหรอ?” เจียงฉียิ้มเยาะ เมื่อเห็นความตื่นตระหนกของหญิงสาวชาวต่างชาติที่หยิ่งผยองคนนี้ ก็มีความรู้สึกที่พึงพอใจอย่างมาก

“ใช่ คุณลี่น่า ลาตินกรุ๊ปของพวกคุณดูถูกสมาคมธุรกิจเมืองชิงหยูนของเรามากเกินไปหรือไม่? ในโอกาสแบบนี้จะอนุญาตให้มีการเสนอราคาโดยพลการได้อย่างไร? การทำธุรกิจมันเกี่ยวข้องกับความซื่อสัตย์ ประธานเจียงจะเรียกราคาตามอำเภอใจได้อย่างไร?”

“ถ้าลาตินกรุ๊ปของพวกคุณมีความจริงใจขนาดนี้ งั้นก็ควรรายงานแผนการลงทุนที่น่าสนใจกว่าประธานเจียง ไม่เช่นนั้นก็อย่ามาหาเรื่องอยู่ที่นี่!”

“นี่……ฉัน” ลี่น่าหน้าแดง และในเวลาเธอถูกจับได้ว่าพูดไม่เป็นระเบียบ ทำให้คนอื่นหัวเราะเยาะ

แผนงาน 1 หมื่นล้านที่เจียงฉีโยนออกมานั้นเป็นระเบิดที่แข็งแกร่งจริงๆ มันมีแรงกระแทกมาก และเธอไม่สามารถยอมรับมันได้ชั่วขณะหนึ่ง

เดิมทีในครั้งนี้จะมาคุยเรื่องธุรกิจ วงเงินสูงสุดของแผนคือหกพันล้าน มีแผนจะรวมที่ดินและทรัพยากรอสังหาริมทรัพย์ใกล้เมืองเทคโนโลยีอีกครั้ง เพื่อการพัฒนา

แต่ผลก็คือ ไม่ได้คาดคิดว่าไห่หยางกรุ๊ปจะร่ำรวยได้ขนาดนี้ และเตรียมเงินทุนไว้ 1 หมื่นล้าน

การปรับใช้กลยุทธ์ทางธุรกิจของลาตินกรุ๊ปไม่ได้เตรียมเงินทุนจำนวนมากเช่นนี้ ในขณะนี้แม้ว่าจะโทรแจ้งบุคคลระดับสูงที่รับผิดชอบ แต่มันก็ไม่ได้ผลอะไรเลย

การใช้เงินจำนวนมากเช่นนี้ จะต้องผ่านการประชุมคณะกรรมการของบริษัทเท่านั้น สามารถพูดได้ว่า ในครั้งนี้ถูกโจมตีจนรับมือไม่ทัน

“ตัวแทนธุรกิจทุกท่าน ยังไม่ต้องกังวล” ลี่น่าบังคับให้ตัวเองสงบลง “แผนงาน 1 หมื่นล้านไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย ฉันหวังว่าพวกคุณจะเก็บที่ดินไว้ในมือก่อนในขณะนี้ บริษัทของเราจะเสนอแผนการที่ดีกว่าแน่นอน ซึ่งจะดีกว่าและมีกำไรมากกว่าไห่หยางกรุ๊ปอย่างแน่นอน!”

“วางทิ้งไว้เหรอ? คุณกำลังล้อเล่นอะไรอยู่? คุณลี่น่า เราเคารพลาตินกรุ๊ป แต่คุณบอกให้เราอย่าทำธุรกิจที่ให้ผลกำไรอย่างชัดเจน และรอแผนงานของคุณงั้นเหรอ?”

“คุณลี่น่า สิ่งที่คุณพูดนั้นไร้สาระเกินไป เราไม่มีเหตุผลหรือภาระผูกพันที่จะต้องเก็บไว้ให้คุณ”

ผู้คนที่อยู่ในสถานที่เริ่มต่อต้านขึ้นมาทันที รังเกียจมากกับคำพูดที่เกินจริงของลี่น่า

คนอื่นเขาเสนอโครงการลงทุนในราคาสองเท่าของบริษัทพวกคุณออกมา และให้ทุกคนรอให้คุณเปิดโครงการที่ดีกว่านี้งั้นเหรอ? นี่ไม่ใช่การเล่นขายของเด็กเหรอ? คิดว่ามีเพียงลาตินกรุ๊ปเท่านั้นจริงๆเหรอที่มีความสามารถในการพัฒนาโครงการขนาดใหญ่?

ลี่น่ารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าอำนาจไม่สามารถควบคุมสนามได้ เธอจึงพูดอย่างเย็นชา “ทุกท่าน หวังว่าพวกคุณจะไม่ต่อต้านลาตินกรุ๊ปของเรา มิฉะนั้น จะไม่มีผลดีใดๆ! ถ้าพวกคุณกล้าที่จะเซ็นสัญญากับไห่หยางกรุ๊ปแล้วก็ พวกคุณจะต้องเสียใจทีหลังอย่างแน่นอน!”

“นี่……..”

“คุณลี่น่า คุณ นี่คุณกำลังคุกคามเราอยู่หรือ?”

ขณะที่ลี่น่าพูดด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าวออกมา บรรดาชนชั้นสูงในสถานที่ก็มีสีหน้าดูไม่ดีขึ้นมาทันที และดูคิดหนักเล็กน้อย

คนในวงการรู้ดีถึงพลังของลาตินกรุ๊ป มีกลุ่มบุคลากรที่ดุร้ายอย่างลับๆ และวิธีการก็ดุร้ายมาก ตราบใดที่บเป็นการค้าขายที่บริษัทพวกเขาต้องการจะเอาชนะ ก็จะทำให้ได้รับโดยทุกวิถีทาง และพวกเขาก็จะใช้วิธีบีบบังคับแบบไม่คำนึงถึงสิ่งใดๆ

เมื่อไม่นานมานี้ ซีอีโอของบริษัทหลายคนถูกทำให้เสียศักดิ์ศรี เพราะพวกเขาทำให้ลาตินกรุ๊ปขุ่นเคือง พวกเขาหมดตัวไปในชั่วข้ามคืน และล้มละลายและออกจากเมืองชิงหยูนไป

“ลี่น่า คุณหยิ่งผยองเกินไปหรือเปล่า? คุกคามและข่มขู่แบบเปิดเผยงั้นเหรอ? คิดว่าเมืองชิงหยูนเป็นที่ไหนเหรอ?” เจียงฉีซักถามด้วยความโกรธ

ครั้งที่แล้วเขาเกือบจะถูกคนของลาตินกรุ๊ปจัดการไปแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเสิ่นซานมาถึงทันเวลาร่างของเขาคงแข็งไปแล้ว

เห็นได้ชัดว่า ลาตินกรุ๊ปได้นำกลยุทธ์เงินทุนที่เต็มไปด้วยกลิ่นเลือดมาใช้ และต้องการสร้างการผูกขาดทางธุรกิจในเมืองตุงไห่เลยทีเดียว

“คุกคามงั้นเหรอ?” ลี่น่ายิ้มอย่างเหยียดหยาม “ประธานเจียง ความพ่ายแพ้ของครั้งที่แล้วยังไม่พออีกหรือ? จะต้องมาเป็นคู่ต่อสู้กับลาตินกรุ๊ปของเราให้ได้ใช่ไหม? คุณมีความแข็งแกร่งมากพอขนาดนั้นหรือไม่?”

ไม่รู้ว่าเจียงฉีได้รับการสนับสนุนทางการเงินมากมายจากที่ไหน แต่แล้วยังไงล่ะ? หากปราศจากความสามารถที่สอดคล้องกัน ไม่ว่าไห่หยางกรุ๊ปจะร่ำรวยสักแค่ไหนก็ตาม มันก็เป็นเพียงแกะตัวอ้วนๆที่รอคนอื่นเชือดเท่านั้น

“ฮ่าฮ่า ลาตินกรุ๊ปของพวกคุณไม่มีเงินพอยังจะมาคุยเรื่องการค้าขายอะไรกัน? มีวิธีการใดๆก็ปล่อยมาได้เลย!” เจียงฉีพูดอย่างเย็นชา โดยมีประธานหลินคอยหนุนหลัง เขาไม่เกรงกลัวการคุกคามของลาตินกรุ๊ปเลยสักนิด

“ทุกท่าน พวกคุณไม่ต้องกลัวการคุกคาม!” เจียงฉีมองไปที่ผู้คนที่อยู่ชั้นล่าง และพูดด้วยใบหน้าที่จริงจัง “ตอนนี้ผมจะให้ทีมธุรกิจแสดงแผนงานให้ทุกท่านดู และส่งมอบต่อในภายหลังก็โอเคแล้ว บริษัทของเราจะเริ่มก่อสร้างและพัฒนาโครงการเมืองโลกถัดจากเมืองเทคโนโลยีในทันที”

“คุณ! คุณอยากรนหาที่ตายหรือ?” ลี่น่ามองไปที่เจียงฉีอย่างโกรธเคือง และโกรธด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น แค่ทรราชท้องถิ่นของประเทศมังกรคนหนึ่งเท่านั้น กล้าต่อกรกับบริษัทข้ามชาติอย่างพวกเขางั้นเหรอ?

“คุณลี่น่า ถ้าลาตินกรุ๊ปของพวกคุณอยากจะได้รับสิทธิในการพัฒนา งั้นก็ควรเอาความสามารถมาพูด อย่าก่นด่าเหมือนแม่ค้าท้องถนน? โอเคไหม?”

“เสียงตบลิ้น นี่คือชุดของกลุ่มตัวแทนธุรกิจข้ามพรมแดนเหรอ คุณภาพนั้นน่ากังวลนัก”

ผู้คนในสถานที่ล้วนใช้ประโยชน์จากสถานการณ์เพื่อเยาะเย้ยขึ้นมา

พวกเขารู้สึกไม่เห็นชอบมานานแล้วที่ลาตินกรุ๊ปหาเงินในเมืองชิงหยูนและขาดความมั่งคั่งของผู้คน หากไม่ได้รับการสนับสนุนจากไห่หยางกรุ๊ป พวกเขายังไม่พบโอกาสที่จะเยาะเย้ยเลย

สีหน้าของลี่น่าแดงขึ้น และเธอก็พาคนเดินออกไปด้วยท่าทางที่โกรธเคืองมาก การเงินก็เอาชนะไม่ได้ การขู่เข็ญก็ไม่มีใครกลัวเลย ดังนั้นเธอจึงไม่มีหน้าที่จะอยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้ว

เมื่อเห็นสถานการณ์ เจียงฉีก็ยิ้มรับ โทรศัพท์ออกไป จากนั้นก็มีทีมธุรกิจของไห่หยางกรุ๊ปที่อยู่ด้านนอกประตูเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว และเริ่มส่งมอบเอกสารให้กับตัวแทนธุรกิจที่นั่งอยู่ทั้งหมด

สถานการณ์โดยรวมถูกกำหนดไว้แล้ว

“ประธานหลิน เรื่องต่อไป คุณว่าควรจะจัดการอย่างไรดี? ผู้หญิงคนนั้นต้องให้เธออยู่หรือไม่?” เจียงฉีหันไปมองหลินอิ่ง และถามด้วยความเคารพ

หลินอิ่งยังคงจิบน้ำชาอยู่ และกล่าวว่า “คุณให้ฉินฝู้กุ้ยติดตามเธอไว้ก็พอแล้ว ในตอนนี้สิ่งสำคัญก็คือการค้นหาผู้มีอำนาจสูงสุดที่อยู่เบื้องหลังของลาตินกรุ๊ปออกมาให้ได้”

ฮาพิคนก่อน และลี่น่าคนนี้ เป็นเพียงตัวแทนของลาตินกรุ๊ปเท่านั้น ผู้มีอำนาจที่อยู่เบื้องหลังตัวจริงนั้นฉลาดมาก และไม่เคยปรากฏตัวอยู่ในเมืองชิงหยูนเลย

“เรื่องทั้งหมดในภายหลังของเมืองโลก คุณต้องรับผิดชอบในการติดตามและจัดการ” หลินอิ่งกล่าวอย่างเคร่งเครียด “เรื่องของเงินทุนผมจะให้คนเอาเงินเข้าบัญชีของบริษัทเอง”

“ครับ ประธานหลิน” เจียงฉีพยักหน้า

หลินอิ่งลุกขึ้นและเดินออกจากห้องเหมา เจียงฉีกราบส่งเขาไปที่ห้องโถงก่อน ถึงจะกลับไปจัดการธุระต่อ

เมื่อมาถึงห้องโถงธุรกิจ ครอบครัวของจางฉีโม่ยังคงคุยเรื่องโฆษณาชวนเชื่อกับบริษัทภาพยนตร์และโทรทัศน์อีกแห่งอยู่

หลินอิ่งครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง และส่งข้อความไปหาหยูจื๋อเฉิง เพื่อให้เขาโอนเงินมาจากตี้จิง