ซุปเปอร์เจ้าสำราญ – ตอนที่ 438 ฉันมีหนึ่งร้อยวิธีในการฆ่าคุณ

“คุณเป็นใคร?”แอนนาอ้าริมฝีปากเล็กน้อย มองหลินอิ่งด้วยสีหน้าตกใจ

แอนนารู้สึกประหลาดใจไม่น้อย เธอรู้จักพละกำลังของบอดี้การ์ดที่ลงมือเมื่อตะกี้เป็นอย่างดี เป็นหนึ่งในนักฆ่าต่างชาติที่สุดยอดที่สุด ไม่คิดว่าจะถูกชายหนุ่มจากประเทศหลุงซัดลงไปกับพื้นได้อย่าง่ายดายขนาดนี้

“ประธานหลิน คุณ คุณมาแล้ว”

คริสพอเห็นหลินอิ่ง ก็รีบลุกขึ้นยืน ถอยให้ทางด้วยความเคารพนอบน้อมทันที

“ประธานหลิน ขอบคุณคุณที่ช่วยผมเมื่อตะกี้นะครับ”คริสพูดขึ้นอย่างจริงใจ

เขามองบอดี้การ์ดต่างชาติที่กำลังนอนชักกระตุกอยู่ที่พื้น คริสก็ยังคงรู้สึกหวั่นกลัวอยู่ เขารู้พละกำลังของบอดี้การ์ดคนนี้ดี

ถ้าไม่ใช่หลินอิ่งเป็นคนยื่นมือมาช่วย เขาก็คงกลายเป็นศพไปเรียบร้อยแล้ว

หลินอิ่งลากเก้าอี้ออก ก่อนจะนั่งลงอย่างสง่าผ่าเผย

“แกเป็นใคร? ถึงกล้ามาเสียมารยาทกับคุณแอนนาของพวกเราแบบนี้? กล้าแตะต้องแม้กระทั่งบอดี้การ์ดของคุณแอนนาเชียวเหรอ? แกไม่ได้ยินที่คุณแอนนาถามหรือไง?”

บอดี้การ์ดหน้าตาเหี้ยมโหดเลือดเย็นที่อยู่ข้างๆแอนนาคนหนึ่ง พูดตะคอกใส่หลินอิ่งอย่างดุดัน

ชาวต่างชาติพวกนี้พูดภาษาประเทศหลุงได้คล่องมาก เห็นได้ชัดว่าได้รับการฝึกฝนมาเป็นพิเศษ

หลินอิ่งพูดขึ้น“พวกคุณเข้ามาก่อเรื่องถึงบริษัทของผม ยังจะถามอีกเหรอว่าผมเป็นใคร?”

“บริษัทของคุณ?”แอนนาแววตาเปล่งประกายทันที หันกลับมามองหลินอิ่งอีกหนึ่งรอบ

“คริสเรียกว่าประธานหลิน? หรือว่า คุณก็คือเจ้านายคนที่อยู่เบื้องหลังของเขาใช่ไหม?”แอนนาพูดขึ้นอย่างครุ่นคิด แววตาที่สวยงามหันมามองหลินอิ่ง ท่าทางอยากรู้อยากเห็นสุดๆ

“ไร้ยางอายสิ้นดี!ตอนแรกอาคารสุ่ยจินเป็นสิ่งก่อสร้างของฝ่ายวิศวกรรมของพวกเราลาตินกรุ๊ป แกกล้ามาบอกว่าเป็นบริษัทของตัวเองได้ยังไง? จากเทคโนโลยีสถาปัตยกรรมชั้นต่ำของประเทศหลุงของพวกแกแล้ว จะออกแบบสร้างตึกที่สูงใหญ่วิจิตรบรรจงแบบนี้ได้ยังไง?”บอดี้การ์ดคนหนึ่งชี้มาที่หลินอิ่งพลางพูดขึ้น สีหน้ายิ้มอย่างดูถูกดูแคลน คำพูดคำจาอคติประเทศหลุงสุดๆ

หลินอิ่งพูดขึ้นอย่างช้าๆไม่รีบไม่ร้อน“ใครเป็นคนสร้างไม่สำคัญ ที่สำคัญคือ สร้างอยู่ที่ไหนต่างหากล่ะ”

“ลาตินกรุ๊ปที่อยู่ที่เมืองก่างของพวกคุณก็พังพินาศไปแล้ว ส่วนอาคารสุ่ยจินผมก็เอามาเป็นของตัวเองโดยใช้วิธีธรรมดาๆทั่วๆไป”หลินอิ่งพูดขึ้นอย่างช้าๆ“ทางฝั่งสำนักงานใหญ่ลาตินกรุ๊ปของพวกคุณ เงินที่ควรจะได้ ก็ได้ไปแล้วนี่”

หลินอิ่งพูดเปิดประเด็น

เขารู้ว่าพวกคนที่อยู่ตรงหน้าพวกนี้ เป็นคนที่สำนักงานใหญ่ของลาตินกรุ๊ปส่งมา

“ที่กลุ่มย่อยของเมืองก่างต้องพังพินาศไป? ก็เป็นเพราะแผนการชั่วร้ายของไอ้คนทรยศที่มาจากประเทศหลุงคนนี้ไม่ใช่หรือไง?”บอดี้การ์ดต่างชาติพูดขึ้นด้วยความโมโห“โม่เก๋อติงก็ถูกมันฆ่าไปแล้ว แกนี่มันยโสโอหังจริงๆ จะช้าจะเร็วยังไงฉันก็จะฆ่าแกให้ได้!”

“คุณแอนนา ช่วยอนุมัติให้ผมลงมือด้วยเถอะครับ จัดการตัดแขนตัดขาไอ้คนประเทศหลุงที่ทรยศนี่ซะ!”มีบอดี้การ์ดอีกคนหนึ่งพูดตะคอกขึ้นมา สีหน้าโมโหเกรี้ยวกราด

หลินอิ่งแค่เข้ามาก็จัดการกับสหายของตนเองซะจนเละไม่เป็นท่าอยู่บนพื้นแบบนี้ มันทำให้พวกเขารู้สึกอับอายขายขี้หน้าสุดๆ

หลินอิ่งไม่แสดงสีหน้าอารมณ์ใดๆ มองไปอย่างนิ่งเฉย

“สิ่งที่บอดี้การ์ดของคุณพูด แสดงถึงเจตนาท่าทีของลาตินกรุ๊ปของพวกคุณใช่ไหม?”

พอน้ำเสียงที่เย็นชาสิ้นสุดลง

บรรยากาศก็เปลี่ยนเป็นเยือกเย็นขึ้นทันที

แอนนาสีหน้าชะงักลง แววตาสวยงามจ้องมองหลินอิ่ง สายตาเปล่งประกาย

จู่ๆเธอก็รู้สึกว่า ชายหนุ่มประเทศหลุงที่อยู่ตรงหน้าเธอ ดูมีเสน่ห์แปลกๆอย่างบอกไม่ถูก

ทั้งเข้มแข็งและแข็งแกร่ง ราวกับว่าในแววตาของเขาแฝงไปด้วยความมั่นใจที่ไร้เทียมทาน

“พวกแกสองคนหุบปากไปซะ”แอนนาพูดขึ้นด้วยสีหน้าเข้มงวด พร้อมกับหันไปมองบอดี้การ์ดทั้งสองคนนั้น ทั้งสองคนถอยหลังกลับไปทันที ด้วยสีหน้าที่ไม่ยอมจำนน

“ดูแล้ว พวกคุณนี่ท่าทางสุดยอดมากเลยนะ”แอนนามองหลินอิ่งอย่างยิ้มๆ สายตาขี้เล่น“ฉันคิดไม่ถึงจริงๆว่าลุงคริสจะยอมอยู่ใต้บังคับบัญชาของคนประเทศหลุงแบบนี้ได้”

“แถมยังเป็นคนประเทศหลุงที่อายุยังน้อยขนาดนี้อีกด้วย”

“คุณยังสามารถจัดการกับโม่เก๋อติงลงได้อีก คุณนี่มีความสามารถอะไรกันแน่นะ?”

แอนนาหันสายตาไปมองหลินอิ่ง ยิ่งรู้สึกอยากรู้อยากเห็นขึ้นไปอีก

เธอรู้จักพละกำลังของคริสและโม่เก๋อติงเป็นอย่างดี ถ้าไม่ได้มาเห็นกับตา ก็คงยากที่เชื่อ ว่าแค่เด็กวัยรุ่นแบบหลินอิ่งแค่คนเดียว สามารถทำให้กลุ่มย่อยของตระกูลโครเมียร์ที่ดำเนินกิจการอยู่ในเมืองก่างมานานหลายปีแบบนี้พังพินาศไปในชั่วข้ามคืนได้

“ไหนว่ามาสิ พวกคุณลาตินกรุ๊ปมาหาพวกเราถึงที่นี่ คิดจะทำอะไร?”หลินอิ่งพูดถามขึ้นอย่างง่ายๆ

“ฉันขอแนะนำตัวเองก่อนแล้วกัน”แอนนาพูดตอบ“ฉันชื่อโครเมียร์ แอนนา เป็นตัวแทนที่ลาตินกรุ๊ปส่งมาที่เมืองก่างในครั้งนี้ และฉันก็เป็นตัวแทนระดับสูงที่สุดของภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกที่ได้รับการแต่งตั้งใหม่ล่าสุดของลาตินกรุ๊ปด้วย”

“ที่ฉันมาเมืองก่าง เพื่ออยากจะถามให้เข้าใจแจ่มแจ้งว่า ทำไมพวกคุณต้องฮุบกลุ่มย่อยที่เมืองก่างของลาตินกรุ๊ปไป?”

“แล้วคุณล่ะ? ไม่แนะนำตัวหน่อยเหรอ?”แอนนาถามขึ้นด้วยความอยากรู้

“หลินอิ่ง”หลินอิ่งพูดขึ้นอย่างนิ่งเฉย

“หลินอิ่ง?”แอนนารู้สึกสนใจ มุมปากยิ้มเล็กน้อย

“เป็นชื่อที่ไม่เลวเลยนี่ ให้อารมณ์เหมือนในบทกลอนเลย”แอนนาพูดยิ้มๆ“ฉันค่อนข้างสนใจวัฒนธรรมของประเทศหลุงเหมือนกัน ฉันเคยอ่านเจอประโยคหนึ่งในหนังสือโบราณของประเทศหลุง เขาบอกว่า ลองดูผู้ที่สนใจอักษรหนังสือจะเห็นได้ว่าต่างก็เก๋ไก๋มีเสน่ห์”(บทกวีนี้ออกเสียงว่าซื่อค่านซูหลินอิ่งชู่ จี่ตัวจุ้นอี้หรูหลิว)

“ชื่อของคุณหลิน มาจากบทกวีนี้ใช่ไหม?”แอนนาถามขึ้นด้วยความอยากรู้

หลินอิ่งหันไปมองแอนนา พบว่าสาวต่างชาติผมทองคนนี้พอจะรู้เรื่องอยู่ไม่น้อยเลย

“เข้าเรื่องเลยเถอะ”หลินอิ่งพูดขึ้นอย่างนิ่งๆ

“หือ? คุณหลิน ดูเหมือนว่าคุณจะไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลยนะคะ”แอนนาพูดขึ้นด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ มุมปากยิ้มๆย่างขี้เล่น

“พูดตามตรงนะคะ ฉันสนใจในตัวคุณมากกว่าเรื่องของกลุ่มย่อยที่เมืองก่างซะอีก”

“ถ้าคุณหลินอยากเข้าเรื่องเลยล่ะก็ จริงๆแล้วก็ง่ายมากๆ”แอนนาพูดขึ้นอย่างไม่รีบร้อน“ที่ฉันมาที่เมืองก่างในครั้งนี้ แน่นอนว่าเพื่อมาเอาอุตสาหกรรมของตระกูลโครเมียร์กลับคืนไปน่ะสิ”

“เอากลุ่มย่อยที่เมืองก่างที่ถูกคุณฮุบไปคืนมา ฉันจะยอมไว้ใช้ชีวิตคุณก็ได้นะ”

แอนนาพูดขึ้นอย่างมั่นใจ ใบหน้ายิ้มแย้ม ตาที่สวยงามจ้องมองหลินอิ่ง

“กลุ่มย่อยของลาตินกรุ๊ปที่เมืองก่าง อยู่ในมือของผมแล้ว ช่องทางทรัพยากรและมรดกในแวดวงธุรกิจในเมืองก่างของพวกคุณ ผมก็เอามาหมดแล้ว”หลินอิ่งพูดขึ้นอย่างไม่รีบไม่ร้อน“ดังนั้น กลุ่มย่อยที่เมืองก่างไม่มีทางกลับไปหาพวกคุณได้อีกแล้ว”

“แน่นอนว่า เพื่อเป็นการชดเชย ผมจะให้ความร่วมมือกับบริษัทของพวกคุณที่เมืองก่างเป็นพิเศษได้นะ”หลินอิ่งค่อยๆพูดขึ้น“จากนี้ไปถ้าลาตินกรุ๊ปของพวกคุณยังอยากจะทำธุรกิจต่อ ผมก็จะเปิดทางสะดวกให้กับพวกคุณ”

ถ้าทางด้านของลาตินกรุ๊ปไม่กดดันบีบคั้นล่ะก็ ตนเองก็ไม่รังเกียจที่จะให้เส้นทางเงินทองกับพวกเขา

“คืนกลับไปไม่ได้? แถมยังเปิดทางสะดวกให้กับบริษัทพวกเราอีก? คุณหลิน คุณกำลังทำการกุศลให้กับตระกูลโครเมียร์ของพวกเราอยู่เหรอ?”แอนนามองหลินอิ่งด้วยสีหน้าเข้มงวด ใบหน้าเริ่มโมโหขึ้นม้าบ้างแล้ว

คนประเทศหลุงที่ชื่อว่าหลินอิ่งคนนี้ กำลังล้อเล่นอะไรกันอยู่?

เห็นๆอยู่ว่าเขาเป็นคนแย่งอุตสาหกรรมของตระกูลตัวเองไปแท้ๆ ไม่ยอมคืนกลับมาให้ไม่พอ แถมยังบอกว่าให้ช่องทางทางธุรกิจกับตระกูลพวกเขาอีก?

นี่กำลังทำการกุศลกับใครอยู่หรือไง?

หรือเขาไม่รู้ว่าตระกูลโครเมียร์แข็งแกร่งขนาดไหน?

“การกุศล? คุณจะเข้าใจแบบนี้ก็ได้นะ”หลินอิ่งพูดขึ้นอย่างนิ่งๆ“แอนนา คุณต้องรู้นะว่าใครถือไพ่เหนือกว่า”

แอนนาสบถเหอะออกมาพูดขึ้นด้วยท่าทางเข้มงวดจริงจัง“ฉันควรจะบอกเรื่องจริงกับคุณสักเรื่องสินะ ตระกูลโครเมียร์ขอ

งพวกเรา มีอย่างน้อยหนึ่งร้อยวิธีในการฆ่าคุณ”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset