ซุปเปอร์เจ้าสำราญ – ตอนที่ 446 คณะกรรมการเถ่เสว่ตระกูลพอร์ตเล็ต

สิบนาทีผ่านไป

ชายชราต่างชาติผมหงอกสั้นท่านหนึ่ง พาบอดี้การ์ดชุดดำสองคน เดินเข้าไปในคฤหาสน์

“พ่อ ท่านChloeมาแล้วครับ”

จี้ชวนพาChloeเดินเข้ามา พูดอย่างเคารพ

จี้ฉงซานสีหน้าดีขึ้นมาบ้าง พูดว่า “พวกแกออกไปให้หมด ฉันมีเรื่องต้องคุยกับท่านChloeหน่อย”

เขาออกคำสั่งด้วยสีหน้าเคร่งขรึม จากนั้น บอดี้การ์ดในคฤหาสน์ก็พากันออกไป

จี้ชวนกับพ่อบ้านสบตากัน จากนั้นก็ก้มหัวแล้วเดินออกจากคฤหาสน์

ท่านChloe ที่ปรึกษาของฐานฝึกทการลับตระกูลจี้ เป็นคนโหดที่จี้ฉงซานใช้เงินมหาศาลเชิญมาจากราชอาณาจักรบริเตนใหญ่

ขณะเดียวกัน Chloeก็มีอีกฐานะหนึ่ง นั่นก็คือผู้บัญชาการหน่วยที่สองคณะกรรมการเถ่เสว่ตระกูลพอร์ตเล็ต

ตระกูลพอร์ตเล็ต เป็นตระกูลมหาอำนาจอันดับหนึ่ง และอำนาจใหญ่โตมหาศาลในโลกมืดเวสต์แลนส์

คณะกรรมการเถ่เสว่ตระกูลพอร์ตเล็ต เป็นองค์กรชั้นนำระดับสูงที่มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วไป

Chloeก็คือผู้ติดต่อกับจี้ฉงซานกับตระกูลพอร์ตเล็ต

ระหว่างทั้งสองนั้น มีความสัมพันธ์อย่างแน่นแฟ้น

“Chloe เชิญนั่ง” จี้ฉงซานสีหน้าเคร่งเครียด โบกมือเชิญ

Chloe เข้านั่งด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เปิดปากพูด “คุณท่านจี้ หาผมกะทันหันแบบนี้ มีเรื่องอะไรหรือ?”

“ช่วงนี้ผมอยู่ในเมืองก่าง ได้ข่าวที่ไม่ดีสำหรับคุณ ได้ยินว่า คุณถูกโจมตีจากความเห็นของประชาชนเป็นจำนวนมากในเมืองก่าง อีกอย่าง แม้แต่วงการตลาดหลักทรัพย์และธุรกิจก็อยู่เหนือการควบคุม?”

Chloeพูดอย่างเปิดอก จ้องมองจี้ฉงซาน

“Chloe เรื่องพวกนี้ก็ปิดคุณไม่ได้ ผมก็ขอพูดตามตรงเลยนะ” จี้ฉงซานพูดอย่างจริงจัง “ช่วงนี้ผมถูกคนอื่นแก้แค้น เพราะฉะนั้น ผมต้องการความช่วยเหลือจากคุณ”

Chloeเป็นผู้บัญชาการของคณะกรรมการเถ่เสว่ตระกูลพอร์ตเล็ต ข่าวกรองในเมืองก่างนั้นปูทางด้วยตระกูลพอร์ตเล็ต ช่วงนี้ข่าวในเมืองก่างวุ่นวายขนาดนี้ จะไปปิดเขาได้ยังไง?

Chloeขมวดคิ้ว พูดอย่างจริงจัง “คุณท่านจี้ ท่านเจอสถานการณ์รุนแรงขนาดนี้ในเมืองก่าง และการร่วมงานระหว่างคุณกับตระกูลเราก็มีผลกระทบไม่น้อย”

“ผมต้องช่วยคุณอยู่แล้ว”

จี้ฉงซานพยักหน้า พูดว่า “Chloe ถ้าอย่างนั้นก็ต้องขอบคุณอย่างยิ่ง เรื่องนี้ต้องรบกวนคุณแล้ว คู่แข่งของผมคนนี้ ค่อนข้างจัดการยากหน่อย”

“คุณบอกผมมาดีกว่า ต้องการให้ผมทำยังไง ถึงจะช่วยคุณได้?” Chloeถาม

จี้ฉงซานเป็นถุงเงินสำคัญที่ตระกูลพอร์ตเล็ตจัดไว้ในประเทศหลุง

ถ้าหากถุงเงินนี้มีปัญหา ตระกูลพอร์ตเล็ตต้องช่วยเหลืออย่างไม่มีข้อแม้อยู่แล้ว

“ผมต้องการให้คุณช่วยผมฆ่าคนคนหนึ่ง ยิ่งเร็วยิ่งดี ใช้ทุกวิถีทาง ฆ่าเขาซะ” จี้ฉงซานพูดด้วยสีหน้าแห่งแรงอาฆาต

Chloeพยักหน้า พูดว่า “ขอข้อมูลให้ผมด้วย”

จี้ฉงซานหยิบเอกสารออกจากกระเป๋าเสื้อ วางไว้บนโต๊ะ ยื่นไปที่มือของChloe

Chloeหยิบรูปถ่ายใบหนึ่งออกมาจากเอกสาร เป็นรูปถ่ายของหลินอิ่งที่ร่วมงานของสมาคมธุรกิจ

“เด็กหนุ่มคนนี้ ใช่ไหม?” Chloeหรี่ตาเล็กน้อยแล้วถาม

“ใช่แล้ว ก็คือเขา เขาชื่อหลินอิ่ง มาจากตี้จิง เป็นคุณชายตระกูลใหญ่แห่งตี้จิง” จี้ฉงซานพูดด้วยเสียงเคร่งขรึม “Chloe หลินอิ่งคนนี้มีความสามารถในการต่อสู้ที่เก่งกาจ ถ้าใช้วิธีการพูดของตระกูลพอร์ตเล็ตของพวกคุณ ควรบอกว่าฝีมือการต่อสู้ระดับAขึ้นไป”

“เพราะฉะนั้น คุณต้องให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ ต้องใช้นักฆ่าฝีมือดี จัดการให้ได้ในครั้งเดียว”

“ฝีมือระดับAเหรอ?” Chloeมุมปากยิ้มขึ้นอย่างเย็นชาและโหดเหี้ยม “วางใจเถอะ คุณท่านจี้ ท่านซื่อสัตย์กับตระกูลพอร์ตเล็ตของเราอย่างมาก สิ่งกีดขวางของท่าน ผมต้องช่วยคุณจัดการอย่างเรียบร้อยแน่”

จี้ฉงซานสีหน้าเริ่มดีขึ้นบ้าง พูดว่า “Chloe ครั้งนี้ต้องให้คุณช่วย เสร็จเรื่องแล้ว ผมจะไปที่ราชอาณาจักรบริเตนใหญ่ เพื่อไปพบกับท่านประมุข”

“อืม คุณท่านจี้ ผู้นำระดับสูงของตระกูลต่างก็เข้าใจถึงความจงรักภักดีของท่าน” Chloeพยักหน้า “ผมจะไปจัดเตรียมการเดี๋ยวนี้เลย”

พูดไปด้วยChloeก็หยิบเอกสารเดินออกจากคฤหาสน์

จี้ฉงซานมองดูร่างของChloeที่เดินจากไป สีหน้าครุ่นคิด

ครั้งนี้ หลินอิ่งทำให้เขารู้สึกที่แรงกดกันและอันตราย

หลินอิ่ง มีความสามารถเพียบพร้อมที่จะล้มเข้าได้อย่างเต็มที่

ถ้าศึกครั้งนี้แพ้อีก เขาจี้ฉงซานอาจจะไม่เหลืออะไรอีกเลยในเมืองก่าง สูญเสียทุกอย่างทั้งอำนาจตำแหน่ง รวมถึงเงินทองทรัพย์สินในกำมือทั้งหมด

พูดได้ว่า นี่คืออันตรายที่สุดในชีวิตที่เขาเคยเจอ

“หลินอิ่ง แกบีบให้ฉันใช้คณะกรรมการเถ่เสว่ตระกูลพอร์ตเล็ตไพ่ใบสุดท้ายของฉัน ให้ใช้เชิญตระกูลมหาอำนาจแห่งตะวันตกออกหน้า ช่างเกินการคาดการณ์ของฉันจริงๆ……” จี้ฉงซานสีหน้าเคร่งเครียด พูดพึมพำเอง

ตอนแรกคิดว่า แค่ให้ความร่วมมือกับเหวินเทียนเฟิ่งนิดหน่อย ก็สามารถจัดการหลินอิ่ง แต่ผลลัพธ์กลับกลายเป็นเรื่องราวเลยเถิดไม่จบไม่สิ้น เรื่องราวใหญ่โต

จนวันนี้ ต้องใช้อำนาจใหญ่โตของบริษัทมหาอำนาจอันดับหนึ่งแห่งเวสต์แลนส์

ถึงหลินอิ่งจะเก่งแค่ไหน หรือแม้แต่ตระกูลพอร์ตเล็ตก็สามารถสู้ได้?

คณะกรรมการเถ่เสว่ตระกูลพอร์ตเล็ตเป็นหน่วยพิเศษของตระกูลอันดับหนึ่งในเวสต์แลนส์ โลกมืดแห่งตะวันตกนั้น รวบรวมยอดฝีมือชั้นเยี่ยมแห่งประเทศ มีนักปฏิบัติการลับที่มีประสบการณ์มากมายนับร้อย

เชื่อว่า ครั้งนี้ พอเพียงที่จะทำให้หลินอิ่งตายแน่

ติ๊ดติ๊ดติ๊ด

เวลาเดียวกัน มือถือของจี้ฉงซานดังขึ้น

“คุณท่านจี้ ได้ยินว่า คุณพบหน้ากับChloeคณะกรรมการเถ่เสว่แห่งตระกูลพอร์ตเล็ต? คุณต้องการทำอะไร? คุณจะทำปฏิบัติการโดยพลการเหรอ?”

ทางด้านโทรศัพท์นั้นเป็นเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งที่เย็นชา

จี้ฉงซานสีหน้าไม่เปลี่ยน พูดอย่างเคร่งขรึม “นายหญิงเหวิน สถานการณ์มันเกินการควบคุมแล้ว ถ้ายังไม่รีบจัดการหลินอิ่ง ผมต้องแพ้จนไม่เหลืออะไรในเมืองก่างเลย”

“ผู้ใหญ่ข้างบนท่านนั้นไม่ออกคำสั่งปฏิบัติการ คุณตัดสินใจโดยพลการ ไม่กลัวทำให้ท่านโมโหเหรอ?” เหวินเทียนเฟิ่งถามอย่างเย็นชา ไม่พอใจกับสิ่งที่จี้ฉงซานทำเป็นอย่างมาก

“ท่านไม่เคยจำกัดการปฏิบัติการของผมเลย ถ้าหากคุณไม่มีวิธีที่ดีกว่า ก็อย่ามาขัดขวางการปฏิบัติการของผม ผมทนมามากพอแล้ว คุณกลัวหลินอิ่ง แต่ผมไม่ได้กลัวเขา” จี้ฉงซานพูดเสียงเย็นชา

“ผมรู้ นายหญิงเหวิน เป้าหมายของคุณคืออยากแก้แค้นหลินอิ่ง นอกจากนี้ คุณยอมทนได้ทุกอย่าง แต่ผมไม่เหมือนกัน ผมมีครอบครัวมีกิจการในเมืองก่าง ผมสูญเสียอะไรไม่ได้อีกแล้ว” จี้ฉงซานพูดอย่างเปิดอก สีหน้าโมโห ทนจนไม่สามารถทนต่อไปได้อีกแล้ว “ผมจะสู้กับหลินอิ่งมันให้ตายกันไปข้างหนึ่งเลย ต้องจำเป็นต้องฆ่าเขา”

เขาเป็นถึงอภิมหาเศรษฐีประเทศหลุง เจ้าสัวจี้

ต้องทนทุกข์ทรมานแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? ถูกเด็กหนุ่มอย่างหลินอิ่งบีบจนต้องหลบๆซ่อนแบบนี้

“คุณฆ่าหลินอิ่งได้เหรอ? คุณคิดว่าหาคณะกรรมการเถ่เสว่ของตระกูลพอร์ตเล็ตก็สามารถฆ่าหลินอิ่งได้เหรอ?”​เหวินเทียนเฟิ่งพูดอย่างไม่พอใจ

“ผู้ใหญ่เขาออกคำสั่งให้ฉันแล้ว หลินอิ่งต้องจับเป็น จะฆ่าตายไม่ได้”

“ในตัวหลินอิ่งมีความลับที่ผู้ใหญ่เขาต้องการ ถ้าหลินอิ่งตาย ไม่สามารถขุดคุ้ยความลับจากตัวเขาได้ ทุกอย่างก็จะไม่มีความหมายเลย”

ได้ยินแล้ว จี้ฉงซานขมวดคิ้ว “ความลับในตัวหลินอิ่ง?”

ได้ยินคำพูดพวกนี้ เขาก็เข้าใจแล้ว ก่อนหน้านี้เหวินเทียนเฟิ่งกับผู้ใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังท่านนั้น อ้อมไปอ้อมมา ว่าอยากทำอะไรกันแน่

ที่แท้ ก็อยากได้ความลับในตัวหลินอิ่งนี่เอง?

ในตัวหลินอิ่งจะมีความลับอะไร? ถึงทำให้ผู้ใหญ่ลึกลับท่านนั้น ถึงได้โลภถึงเพียงนี้?